درکه

درکه . [ دَ رَ ک َ ] (اِخ ) (از: دَرَ، مخفف دره + که [ ک َ / ک ِ ] علامت تصغیر) و آن نام قریه ای است کوهستانی به شمال غربی تهران نزدیک اوین . (یادداشت مرحوم دهخدا). اسم دره ای است از کوه شمیران در بلوک شمیران تهران که قرای آن درکه و اوین و در جنوب آنها ونک است . (از جغرافیای سیاسی کیهان ).

درکه . [ دَ رَ ک َ ] (اِخ ) دهی است از بخش اردکو از شهرستان ایلام واقع در 12 هزارگزی جنوب خاوری قلعه دره و کنار راه مالرو امامزاده نصرالدین ، با 160 تن سکنه . آب آن از چشمه است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).

درکه . [ دَ رَ ک َ ] (اِخ ) دهی است از بخش شمیران شهرستان تهران واقع در 12 هزارگزی باختر تجریش ، با 742 تن سکنه (طبق سرشماری سال 1335 هَ . ق .). آب آن از رودخانه ٔ محلی سرچشمه از توچال ، و راه آن فرعی است . در کوه آن سنگهای الوانی وجود دارد که برای موزائیک سازی مورد استفاده است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1).

درکه . [ دَ رَ ک َ ] (اِخ ) دهی است از بخش گوران شهرستان شاه آباد واقع در 15 هزارگزی شمال گهواره و نزدیک به خلیفه ها. آب آن از چشمه و راه آن مالرو است . اهالی این ده از تیره ٔ سادات حیدری هستند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).

درکه . [ دَ رَ ک َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان جانکی بخش لردگان شهرستان شهرکرد واقع در 7 هزارگزی جنوب لردگان و 7 هزارگزی راه لردگان به پل کره ، با 156 تن سکنه . آب آن از چشمه و راه آن مالرو است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10).

درکه . [ دَ رَ ک َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان حومه ٔ بخش صحنه ٔ شهرستان کرمانشاه واقع در 4 هزارگزی جنوب صحنه ، با 180 تن سکنه .آب آن از رودخانه ٔ صحنه و گاماسیاب ، و از راه آن اتومبیل میتوان برد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).

درکه . [ دَ رَ ک َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان ماهیدشت پائین بخش مرکزی شهرستان کرمانشاه . واقع در 9 تا 14 هزارگزی باختر کرمانشاه و 2 الی 5 هزارگزی شمال راه شوسه ٔ کرمانشاه به شاه آباد، با 740 تن سکنه . آب آن از چشمه سار و قنوات . تابستان از راه شوسه اتومبیل می توان برد. این ده در شش محله بفاصله ٔ یک الی 3 هزار گز واقع است که نام آنها بقرار ذیل است : درکه ٔ غلامعلی ، درکه ٔ چشمه سعید، درکه ٔ محمدعلی ، درکه ٔ خلیفه قلی ، درکه ٔ حسن خان ، درکه ٔ ملاعلی کرم ، و بترتیب سکنه ٔ آنها 120، 700، 150، 90، 110، 200 تن است و فقط درکه ٔ ملاعلی کرم باغ دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).

درکه . [ دَ رَ ک َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان ولدبیگی بخش ثلاث شهرستان کرمانشاه واقع در 25 هزارگزی خاور نهر آب و 2 هزارگزی کره ، با 150 تن سکنه . آب آن از چشمه های متعدد و راه آن مالرو است . ساکنین آن از طایفه ٔ ولدبیگی هستند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).

درکة. [ دَ رَ ک َ ] (ع اِ) درکه . منزلت ، هرگاه نزول آن در نظر گرفته شود و بادر نظر گرفتن صعود آن درجه خواهد بود. ج ، دَرَکات . و درکات النار منازل اهل آتش و جهنم است ، و گویند الجنة درجات و النار درکات . (از اقرب الموارد). پایه ٔ زیرین و طبقه ٔ دوزخ . (غیاث ) (ناظم الاطباء) : بدانم که با این مشتی خاک لطف خداوندی چه فضلها کرده و از کدام درکه به کدام درجه رسانیده . (مرصاد العباد). لظی ، درکه ای در دوزخ . (ترجمان القرآن جرجانی ).

درکة. [ دِ ک َ ] (ع اِ) حلقه ٔ زه و وتر. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). حلقه ٔ زه کمان که در فُرضه افکنند. (یادداشت مرحوم دهخدا). || دوالی که بدان زه کمان را پیوند کنند. || پاره ای ازرسن و جز آن که بدان تنگ اسپ و شتر را اگر کوتاه باشد پیوند نمایند. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).

به درک – به جهنم – باداباد