سید عبدالله بهبهانی (۱۲۱۹ نجف - ۲۵ تیر ۱۲۸۹ تهران) از مجتهدان شیعه و رهبران جنبش مشروطه ایران بود. وی در برههٔ کوتاهی -بلافاصله پس از برقراری مشروطه- قدرت بسیاری یافته بود به طوری که عملاً مانند یک شاه بر کشور حکومت می کرد و افرادی که می خواستند در ایالت و ولایات به مقامات مهم کشوری و لشکری برسند یا در پایتخت پست های وزارت و صدارت را احراز کنند به وی مراجعه می کردند و به همین جهت و با توجه به رنگ چهرهٔ تیره اش نزد عموم مردم به شاه سیاه معروف شده بود.نبو
سید عبدالله بهبهانی در نجف زاده شده است. پدر او سیداسماعیل از روحانیان تهران بود. مادرش زرافشان جاریه ای بود که سرتیپ احمدخان کبابی (پدر سدیدالسلطنه) به او داد. نیاکان وی از ساکنین جزیره بحرین بودند که به دلیل قدرت گرفتن وهابیون، بحرین را ترک کرده و در بهبهان ساکن گشته و به بهبهانی معروف شده بودند. پدر سید از علمای بزرگ تهران و با اصالتی ابتدا بهبهانی و سپس همدانی بود و علامه سید اسماعیل بهبهانی نام داشت.
سیدعبدالله در نجف نزد شیخ مرتضی انصاری، حاج میرزا محمدحسن شیرازی و حاج سید حسین کوه کمره ای و دیگران تحصیل کرد و درجه اجتهاد گرفت. در سال ۱۲۵۶ به تهران آمد و به جای پدر به امور دینی و اجتماعی پرداخت.
آیت الله سید محمد بهبهانی فرزند سید عبدالله بهبهانی بود. وی در نجف درس خوانده بود و از شاگردان آخوند خراسانی به شمار می رفت و خود در مشروطه نقش داست و در زمان محمدرضا شاه از علمای مرتبط با دربار بود ولی در قضیه خرداد ۱۳۴۲ به مخالفت با دربار دست زد؛ و در روز نهم اسفند ماه سال ۱۳۳۱ کهدکتر مصدق از شاه خواسته بود که موقتاً ایران ترک کند سید محمد بهبهانی با نامه ای از سوی آیت الله کاشانی مانع از رفتن شاه شد؛ و با تمام وجود به آیت الله کاشانی اصرار کرد که با تهیه و تنظیم نامه ای نگذارد که شاه ایران را ترک کند.
سید عبدالله بهبهانی در نجف زاده شده است. پدر او سیداسماعیل از روحانیان تهران بود. مادرش زرافشان جاریه ای بود که سرتیپ احمدخان کبابی (پدر سدیدالسلطنه) به او داد. نیاکان وی از ساکنین جزیره بحرین بودند که به دلیل قدرت گرفتن وهابیون، بحرین را ترک کرده و در بهبهان ساکن گشته و به بهبهانی معروف شده بودند. پدر سید از علمای بزرگ تهران و با اصالتی ابتدا بهبهانی و سپس همدانی بود و علامه سید اسماعیل بهبهانی نام داشت.
سیدعبدالله در نجف نزد شیخ مرتضی انصاری، حاج میرزا محمدحسن شیرازی و حاج سید حسین کوه کمره ای و دیگران تحصیل کرد و درجه اجتهاد گرفت. در سال ۱۲۵۶ به تهران آمد و به جای پدر به امور دینی و اجتماعی پرداخت.
آیت الله سید محمد بهبهانی فرزند سید عبدالله بهبهانی بود. وی در نجف درس خوانده بود و از شاگردان آخوند خراسانی به شمار می رفت و خود در مشروطه نقش داست و در زمان محمدرضا شاه از علمای مرتبط با دربار بود ولی در قضیه خرداد ۱۳۴۲ به مخالفت با دربار دست زد؛ و در روز نهم اسفند ماه سال ۱۳۳۱ کهدکتر مصدق از شاه خواسته بود که موقتاً ایران ترک کند سید محمد بهبهانی با نامه ای از سوی آیت الله کاشانی مانع از رفتن شاه شد؛ و با تمام وجود به آیت الله کاشانی اصرار کرد که با تهیه و تنظیم نامه ای نگذارد که شاه ایران را ترک کند.
wiki: سید عبدالله بهبهانی