بحرین
فارسی به انگلیسی
Bahrain
فرهنگ فارسی
مجموعه جزایر یست با مساحتی برابر ۶۶۲ کیلو متر مربع در کرانه جنوبی خلیج فارس و بزرگترین جزیره آن بحرین است که طول آن ۵٠ و عرض آن ۱۷ کیلو متر می باشد و بندر آن [ منامه ] است . بحرین بیش از ۲۲۲/٠٠٠ تن جمعین دارد و مرکز صید مروارید است . منابع نفتی آن بسیار مهم است و استخراج آن به شرکتهای آمریکایی داده شده و یکی از پر ثروتمند ترین کانهای نفت دنیا در آن قرار دارد . باید دانست که بحرین متعلق به ایران بوده ولی در سال ۱۳۴۹ شمسی ( ۱۹۷۱ میلادی ) پس از یک همه پرسی رسما مستقل شد و دولت ایران حکومت آن را به رسمیت شناخت .
هر دو دیاس روم و فارس که با هم جمع شده است یا دو دریای اسود و ابیض .
هر دو دیاس روم و فارس که با هم جمع شده است یا دو دریای اسود و ابیض .
لغت نامه دهخدا
بحرین . [ ب َ رَ ] (اِخ ) سرزمینی واقع در طول ساحل غربی خلیج فارس که از قبل از ظهور اسلام مسکن قبائل ایرانی و قلیلی عرب و جزء قلمرو ایران بوده است و در آن اوان و بعد از آن حاکمی ایرانی به لقب سبخت در هجر کرسی آن مملکت مقر داشت و سبخت بمعنی رهانیده ٔ سه باشد و مراد از سه «پنداشت نیک و گفتار نیک و رفتار نیک » است . (یادداشت مؤلف ). نام جغرافیایی بحرین تا قرن ششم هجری بر ناحیه ای اطلاق می شده که در مغرب خلیج فارس از طرف جنوب بصره تاحدود عمان کشیده میشد و در زمان ساسانیان چون پایگاه ارتباط میان پایتخت ایران و مرزبانی یمن شده بود اهمیتی خاص داشت . بندر تجارتی قدیمی هجر که صورت معرب گرا یا گرهای نویسندگان قدیم روم و یونان است و به صورتهای جرعا و جرها نیز درآمده است در دوره ٔ ساسانی اهمیت فوق العاده داشت ... هگر در جغرافیای موسی خورن کرسی ناحیه ٔ ساحلی بحرین شناخته شده و تا زمان استیلای قرامطه به همین نام معروف بود. در دوره ٔ ابوطاهر حسن بن سعید گناوه ای پیشوای قرمطیان خلیج نام احساء والاحساء و لحساء جای هجر را گرفت همانطور که قطیف هم بجای خط یا «بنیاد اردشیر» دوره ٔ ساسانی نشست ... (از مقالات محیط طباطبائی و هم چنین کتاب خلیج پارس ).
بحرین . [ ب َ رَ ] (اِخ ) هر دو دریای روم و فارس که با هم جمع شده است . (آنندراج ) (از غیاث اللغات ) (منتهی الارب ). || دو دریای اسود و ابیض . (ناظم الاطباء) :
اشک فشاند آن گهر بی بها
غیرت بحرین شدش دیده ها.
|| مراد از بحرین در قرآن مجید دوآب است یکی شور و دیگری شیرین . (ناظم الاطباء).
اشک فشاند آن گهر بی بها
غیرت بحرین شدش دیده ها.
یحیی کاشی .
|| مراد از بحرین در قرآن مجید دوآب است یکی شور و دیگری شیرین . (ناظم الاطباء).
بحرین. [ ب َ ] ( اِخ ) دهی از دهستان ژان بخش درود شهرستان بروجرد در یکهزار گزی جنوب ایستگاه راه آهن. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).
بحرین. [ ب َ رَ ] ( اِخ ) هر دو دریای روم و فارس که با هم جمع شده است. ( آنندراج ) ( از غیاث اللغات ) ( منتهی الارب ). || دو دریای اسود و ابیض. ( ناظم الاطباء ) :
اشک فشاند آن گهر بی بها
غیرت بحرین شدش دیده ها.
بحرین. [ ب َ رَ ] ( اِخ ) سرزمینی واقع در طول ساحل غربی خلیج فارس که از قبل از ظهور اسلام مسکن قبائل ایرانی و قلیلی عرب و جزء قلمرو ایران بوده است و در آن اوان و بعد از آن حاکمی ایرانی به لقب سبخت در هجر کرسی آن مملکت مقر داشت و سبخت بمعنی رهانیده سه باشد و مراد از سه «پنداشت نیک و گفتار نیک و رفتار نیک » است. ( یادداشت مؤلف ). نام جغرافیایی بحرین تا قرن ششم هجری بر ناحیه ای اطلاق می شده که در مغرب خلیج فارس از طرف جنوب بصره تاحدود عمان کشیده میشد و در زمان ساسانیان چون پایگاه ارتباط میان پایتخت ایران و مرزبانی یمن شده بود اهمیتی خاص داشت. بندر تجارتی قدیمی هجر که صورت معرب گرا یا گرهای نویسندگان قدیم روم و یونان است و به صورتهای جرعا و جرها نیز درآمده است در دوره ساسانی اهمیت فوق العاده داشت... هگر در جغرافیای موسی خورن کرسی ناحیه ساحلی بحرین شناخته شده و تا زمان استیلای قرامطه به همین نام معروف بود. در دوره ابوطاهر حسن بن سعید گناوه ای پیشوای قرمطیان خلیج نام احساء والاحساء و لحساء جای هجر را گرفت همانطور که قطیف هم بجای خط یا «بنیاد اردشیر» دوره ساسانی نشست... ( از مقالات محیط طباطبائی و هم چنین کتاب خلیج پارس ).
بحرین. [ ب َ رَ ] ( اِخ ) مجمع الجزایر ایران در خلیج فارس بین شبه جزیره قطر و خاک عربستان سعودی. کرسی وبندر عمده آن منامه است. ( از دائرة المعارف فارسی ). جزیره ای واقع در خلیج پارس. ( از نزهةالقلوب ). جزائری که امروز بنام مجمعالجزائر بحرین ذکر میشود در قدیم هر کدام نام جداگانه ای داشته است. اسامی «اوال » و«مسماهیج » یا میش ماهیک و دارین یا دیرین و ستره ، حافظ سوابق خاص تاریخی این حدود می باشد. گویا در سده ٔهفتم هجری باشد که بحرین جای اوال را گرفته است.
ابن مجاور گوید: بحرین جزیره ای در دل دریای فارس است ، همچون قلزم که در دل دریای حبشه قرار دارد. صاحب وصاف الحضرة گوید: [ ابوبکرسعد ] همت بر استملاک دیگر جزایر مقصور گردانید و بدستیاری دولت و اقبال... جزیره اوال را که بحرین خوانند ضمیمه فتح... ساخت ». یاقوت گوید: بحرین در حال رفع و نصب جز به همین صورت تلفظ نمی شود و از هیچکس بصورت لفظ مرفوع یعنی بحران شنیده نشده مگر زمخشری که آن را لفظ تثنیه آورده گوید بحران در حال رفع و بحرین در حال نصب و جر است... یاقوت برای توضیح وجه تسمیه جزیره به اوال گفته که اوال نام بتی بود که قبیله بکربن وایل آن را می پرستیده اند... برخی دیگر پنداشته اند که جزیره اوال نام خود را از نهنگ وال یا بال گرفته که در خلیج وجود داشته است... ( خلاصه از مقاله محیط طباطبائی در نشریه وزارت امور خارجه و از کتاب خلیج پارس از انتشارات وزارت اطلاعات ).
بحرین. [ ب َ رَ ] ( اِخ ) هر دو دریای روم و فارس که با هم جمع شده است. ( آنندراج ) ( از غیاث اللغات ) ( منتهی الارب ). || دو دریای اسود و ابیض. ( ناظم الاطباء ) :
اشک فشاند آن گهر بی بها
غیرت بحرین شدش دیده ها.
یحیی کاشی.
|| مراد از بحرین در قرآن مجید دوآب است یکی شور و دیگری شیرین. ( ناظم الاطباء ).بحرین. [ ب َ رَ ] ( اِخ ) سرزمینی واقع در طول ساحل غربی خلیج فارس که از قبل از ظهور اسلام مسکن قبائل ایرانی و قلیلی عرب و جزء قلمرو ایران بوده است و در آن اوان و بعد از آن حاکمی ایرانی به لقب سبخت در هجر کرسی آن مملکت مقر داشت و سبخت بمعنی رهانیده سه باشد و مراد از سه «پنداشت نیک و گفتار نیک و رفتار نیک » است. ( یادداشت مؤلف ). نام جغرافیایی بحرین تا قرن ششم هجری بر ناحیه ای اطلاق می شده که در مغرب خلیج فارس از طرف جنوب بصره تاحدود عمان کشیده میشد و در زمان ساسانیان چون پایگاه ارتباط میان پایتخت ایران و مرزبانی یمن شده بود اهمیتی خاص داشت. بندر تجارتی قدیمی هجر که صورت معرب گرا یا گرهای نویسندگان قدیم روم و یونان است و به صورتهای جرعا و جرها نیز درآمده است در دوره ساسانی اهمیت فوق العاده داشت... هگر در جغرافیای موسی خورن کرسی ناحیه ساحلی بحرین شناخته شده و تا زمان استیلای قرامطه به همین نام معروف بود. در دوره ابوطاهر حسن بن سعید گناوه ای پیشوای قرمطیان خلیج نام احساء والاحساء و لحساء جای هجر را گرفت همانطور که قطیف هم بجای خط یا «بنیاد اردشیر» دوره ساسانی نشست... ( از مقالات محیط طباطبائی و هم چنین کتاب خلیج پارس ).
بحرین. [ ب َ رَ ] ( اِخ ) مجمع الجزایر ایران در خلیج فارس بین شبه جزیره قطر و خاک عربستان سعودی. کرسی وبندر عمده آن منامه است. ( از دائرة المعارف فارسی ). جزیره ای واقع در خلیج پارس. ( از نزهةالقلوب ). جزائری که امروز بنام مجمعالجزائر بحرین ذکر میشود در قدیم هر کدام نام جداگانه ای داشته است. اسامی «اوال » و«مسماهیج » یا میش ماهیک و دارین یا دیرین و ستره ، حافظ سوابق خاص تاریخی این حدود می باشد. گویا در سده ٔهفتم هجری باشد که بحرین جای اوال را گرفته است.
ابن مجاور گوید: بحرین جزیره ای در دل دریای فارس است ، همچون قلزم که در دل دریای حبشه قرار دارد. صاحب وصاف الحضرة گوید: [ ابوبکرسعد ] همت بر استملاک دیگر جزایر مقصور گردانید و بدستیاری دولت و اقبال... جزیره اوال را که بحرین خوانند ضمیمه فتح... ساخت ». یاقوت گوید: بحرین در حال رفع و نصب جز به همین صورت تلفظ نمی شود و از هیچکس بصورت لفظ مرفوع یعنی بحران شنیده نشده مگر زمخشری که آن را لفظ تثنیه آورده گوید بحران در حال رفع و بحرین در حال نصب و جر است... یاقوت برای توضیح وجه تسمیه جزیره به اوال گفته که اوال نام بتی بود که قبیله بکربن وایل آن را می پرستیده اند... برخی دیگر پنداشته اند که جزیره اوال نام خود را از نهنگ وال یا بال گرفته که در خلیج وجود داشته است... ( خلاصه از مقاله محیط طباطبائی در نشریه وزارت امور خارجه و از کتاب خلیج پارس از انتشارات وزارت اطلاعات ).
دانشنامه عمومی
مختصات: ۲۶°۰۱′۳۹″ شمالی ۵۰°۳۳′۰۰″ شرقی / ۲۶٫۰۲۷۵۰°شمالی ۵۰٫۵۵۰۰۰°شرقی / 26.02750; 50.55000
منامه
محرق
رفاع شرقی
رفاع غربی
مدینه حمد
شهرک عیسی
الحد
جدحفص
مدینة زاید
الزلاق
عراد
عالی (بحرین)
البدیع
ستره
بحرین با نام رسمی پادشاهی بحرین کشوری است جزیره ای در خلیج فارس که ۷۷۸ کیلومتر مربع وسعت دارد. پایتخت آن منامه و زبان رسمی آن عربی است. بحرین به پنج استان بخش شده و تا ۳ ژوئیه ۲۰۰۲ دارای ۱۴ شهر بوده است.
این کشور از ۳۳ جزیره شکل یافته که بیشتر آن ها از دشت های بیابانی تشکیل می شوند و بلندترین نقطه آن تنها ۱۲۲ متر بلندا دارد. بحرین آب وهوایی خشک با زمستان هایی معتدل و تابستان هایی بسیار گرم و رطوبتی دارد. نفت و گاز طبیعی و ماهی و مروارید از منابع طبیعی این کشور است اما کاهش ذخیره نفتی باعث شده تا بحرین در سال های اخیر به سمت فرآوری و تصفیه نفت حرکت کرده و به یکی از مراکز بانکی بین المللی تبدیل شود. شیخ حمد بن عیسی آل خلیفه از سال ۱۹۹۹ قدرت را در این کشور در اختیار دارد و در سال ۲۰۰۲ کشور را به یک پادشاهی مشروطه تبدیل کرده و عنوان خود را از امیر به پادشاه تغییر داد. بر اساس برآورد سال ۲۰۰۹ جمعیت بحرین ۷۲۷٬۷۸۵ نفر بوده که ۲۳۵٬۱۰۸ نفر از آن ها شهروندان خارجی هستند.
بحرین از سال ۱۷۸۳ تحت حکومت آل خلیفه قرار گرفته است، در حالی که حکومت قاجار و پهلوی آن را بخشی از ایران می دانست. بحرین از سال ۱۸۲۰ میلادی تحت سرپرستی کشور بریتانیا درآمد و در سال ۱۹۷۱ اعلام استقلال کرد و ایران اولین کشوری بود که استقلال آن را به رسمیت شناخت.
منامه
محرق
رفاع شرقی
رفاع غربی
مدینه حمد
شهرک عیسی
الحد
جدحفص
مدینة زاید
الزلاق
عراد
عالی (بحرین)
البدیع
ستره
بحرین با نام رسمی پادشاهی بحرین کشوری است جزیره ای در خلیج فارس که ۷۷۸ کیلومتر مربع وسعت دارد. پایتخت آن منامه و زبان رسمی آن عربی است. بحرین به پنج استان بخش شده و تا ۳ ژوئیه ۲۰۰۲ دارای ۱۴ شهر بوده است.
این کشور از ۳۳ جزیره شکل یافته که بیشتر آن ها از دشت های بیابانی تشکیل می شوند و بلندترین نقطه آن تنها ۱۲۲ متر بلندا دارد. بحرین آب وهوایی خشک با زمستان هایی معتدل و تابستان هایی بسیار گرم و رطوبتی دارد. نفت و گاز طبیعی و ماهی و مروارید از منابع طبیعی این کشور است اما کاهش ذخیره نفتی باعث شده تا بحرین در سال های اخیر به سمت فرآوری و تصفیه نفت حرکت کرده و به یکی از مراکز بانکی بین المللی تبدیل شود. شیخ حمد بن عیسی آل خلیفه از سال ۱۹۹۹ قدرت را در این کشور در اختیار دارد و در سال ۲۰۰۲ کشور را به یک پادشاهی مشروطه تبدیل کرده و عنوان خود را از امیر به پادشاه تغییر داد. بر اساس برآورد سال ۲۰۰۹ جمعیت بحرین ۷۲۷٬۷۸۵ نفر بوده که ۲۳۵٬۱۰۸ نفر از آن ها شهروندان خارجی هستند.
بحرین از سال ۱۷۸۳ تحت حکومت آل خلیفه قرار گرفته است، در حالی که حکومت قاجار و پهلوی آن را بخشی از ایران می دانست. بحرین از سال ۱۸۲۰ میلادی تحت سرپرستی کشور بریتانیا درآمد و در سال ۱۹۷۱ اعلام استقلال کرد و ایران اولین کشوری بود که استقلال آن را به رسمیت شناخت.
wiki: پاکستان است که در سوات، پاکستان واقع شده است.
فهرست شهرهای پاکستان
فهرست شهرهای پاکستان
wiki: بحرین (شورای اتحادیه)
دانشنامه آزاد فارسی
بَحرِین
بَحرِین
موقعیت. کشور پادشاهی بحرین مجمع الجزایری است مشتمل بر ۳۶ جزیره و جزیرک در خلیج بحرین، (شاخابۀ جنوبی خلیج فارس) و بین شبه جزیرۀ قطر و سرزمین اصلی عربستان سعودی جای دارد. مساحت این کشور ۷۲۰ کیلومتر مربع و پایتخت آن بندرشهر منامه است.سیمای طبیعی. بزرگ ترین جزیرۀ این مجموعه یعنی، بحرین، ۴۳ کیلومتر درازا و ۱۶ کیلومتر پهنا دارد و مساحت آن به ۵۸۳ کیلومتر مربع می رسد. این جزیره به وسیلۀ پل ها و آزادراه هایی با جزیره های مُحرَّق، در دوراب های شمال شرقی، و ستره، در دوراب های ساحل شرقی، مرتبط است و از طریق جزیرۀ ام نعسان، در دوراب های غربی، و آزادراه فهد به طول ۲۵ کیلومتر با کشور عربستان سعودی در ارتباط است. جزایر بحرین پست و کم ارتفاع اند و از شنزارها و شوره زارهایی چند تشکیل یافته اند. بلندترین نقطۀ این کشور، تپۀ دوخان، در جزیرۀ بزرگ بحرین قرار دارد که ارتفاع آن به ۱۳۵ متر می رسد. تابستان های بحرین بسیار گرم و مرطوب است و بارندگی های آن غالباً به زمستان های نسبتاً معتدل و کوتاه منحصر می شود. بیابان های خشک و سوزان و گیاهان خاص و باتلاق های نمکی از دیگر ویژگی های این سرزمین است.
اقتصاد. منابع وسیع نفت و گاز، بحرین را به یکی از ثروتمندترین نواحی خاورمیانه مبدل کرده است و کشاورزی آن به تولید خرما، انگور، انجیر، و سبزیجات منحصر است. شبکۀ ارتباطات و مخابرات این کشور بسیار پیشرفته و مدرن است و بندر اصلی داد و ستد آن منامه است که از طریق فرودگاه بین المللی بحرین، در جزیرۀ محرق، با سراسر جهان در ارتباط است. درآمد سرشار نفت، این کشور را از نظر بهداشت و مراقبت های پزشکی و آموزشی و برقراری شبکه های ارتباطی و توسعۀ راه های زمینی در موقعیت ممتازی قرار داده است.
حکومت و سیاست. خاندان آل خلیفه که از ۱۷۸۳ در بحرین فرمانروایی دارند، در ۱۴ فوریۀ سال ۲۰۰۲ نظام حکومتی این کشور را از امارات به سلطنت بدل کردند. به موجب قانون اساسی مصوب همان سال، سلطنت در خاندان آل خلیفه موروثی شد و دو مجلس قانون گذاری در کنار آن تشکیل شد. ۴۰ عضو اعضای مجلس شورا را شاه بحرین برای چهار سال منصوب می کند و ۴۰ عضو مجلس نمایندگان این کشور را مردم برمی گزینند. نخست وزیر را شاه منصوب می کند و سمت اجرایی کشور را به وی محول می سازد.
مردم و تاریخ. جمعیت بحرین۱,۲۶۲,۰۰۰ نفر است (۲۰۱۰)و تراکم نسبی آن به۱۷۵۲.۸ نفر در کیلومتر مربع می رسد. ۶۳ درصدشان بحرینی، سیزده درصد آسیایی، دَه درصد عرب غیربحرینی، هشت درصد ایرانی، و شش درصد از اقوام دیگرند. زبان رسمی آنان عربی است و آیین رسمی آن اسلام است. ۷۰ درصد از مردم بحرین پیرو مذهب شیعه و ۳۰ درصد سنّی اند. قدمت این کشور کهن به زمان سومری ها می رسد و نام آن در اسناد و مدارکی که از ایران باستان، یونان، و روم به جا مانده، ذکر شده است. این سرزمین تا ظهور اسلام، جزیی از امپراتوری ایران بود و در قرون اولیه اسلامی خوارج و قرامطه بر آن حکم می راندند. مدتی نیز بخشی از قلمرو سلجوقیان عراق بود و در ۱۵۰۷م/۹۱۳ق به تصرّف پرتغالی ها درآمد. شاه عبّاس اوّل صفوی (۹۹۶ـ۱۰۳۸ق)، پرتغالی ها را در ۱۶۰۲م/۱۰۱۱ق از بحرین بیرون راند و بار دیگر آن جا را ضمیمۀ ایران کرد. در ۱۷۸۳ شیخ احمد ابن خلیفه بر آن مستولی شد، در ۱۹۱۴ تحت الحمایۀ انگلستان قرار گرفت و به یکی از پایگاه های نظامی این کشور در خاورمیانه مبدل شد. انگلیسی ها در ۱۹۷۰ نیروهای خود را از بحرین خارج کردند و به موجب همه پرسی اوت ۱۹۷۱ بحرین به استقلال رسید و امیر بحرین در رأس دولت قرار گرفت. براساس قانون اساسی سال ۲۰۰۲، مقام امارت به سلطنت تغییر یافت و شیخ حمدبن عیسی آل خلیفه با عنوان نخستین شاه بحرین، زمام امور کشور را دست گرفت.
بَحرِین
موقعیت. کشور پادشاهی بحرین مجمع الجزایری است مشتمل بر ۳۶ جزیره و جزیرک در خلیج بحرین، (شاخابۀ جنوبی خلیج فارس) و بین شبه جزیرۀ قطر و سرزمین اصلی عربستان سعودی جای دارد. مساحت این کشور ۷۲۰ کیلومتر مربع و پایتخت آن بندرشهر منامه است.سیمای طبیعی. بزرگ ترین جزیرۀ این مجموعه یعنی، بحرین، ۴۳ کیلومتر درازا و ۱۶ کیلومتر پهنا دارد و مساحت آن به ۵۸۳ کیلومتر مربع می رسد. این جزیره به وسیلۀ پل ها و آزادراه هایی با جزیره های مُحرَّق، در دوراب های شمال شرقی، و ستره، در دوراب های ساحل شرقی، مرتبط است و از طریق جزیرۀ ام نعسان، در دوراب های غربی، و آزادراه فهد به طول ۲۵ کیلومتر با کشور عربستان سعودی در ارتباط است. جزایر بحرین پست و کم ارتفاع اند و از شنزارها و شوره زارهایی چند تشکیل یافته اند. بلندترین نقطۀ این کشور، تپۀ دوخان، در جزیرۀ بزرگ بحرین قرار دارد که ارتفاع آن به ۱۳۵ متر می رسد. تابستان های بحرین بسیار گرم و مرطوب است و بارندگی های آن غالباً به زمستان های نسبتاً معتدل و کوتاه منحصر می شود. بیابان های خشک و سوزان و گیاهان خاص و باتلاق های نمکی از دیگر ویژگی های این سرزمین است.
اقتصاد. منابع وسیع نفت و گاز، بحرین را به یکی از ثروتمندترین نواحی خاورمیانه مبدل کرده است و کشاورزی آن به تولید خرما، انگور، انجیر، و سبزیجات منحصر است. شبکۀ ارتباطات و مخابرات این کشور بسیار پیشرفته و مدرن است و بندر اصلی داد و ستد آن منامه است که از طریق فرودگاه بین المللی بحرین، در جزیرۀ محرق، با سراسر جهان در ارتباط است. درآمد سرشار نفت، این کشور را از نظر بهداشت و مراقبت های پزشکی و آموزشی و برقراری شبکه های ارتباطی و توسعۀ راه های زمینی در موقعیت ممتازی قرار داده است.
حکومت و سیاست. خاندان آل خلیفه که از ۱۷۸۳ در بحرین فرمانروایی دارند، در ۱۴ فوریۀ سال ۲۰۰۲ نظام حکومتی این کشور را از امارات به سلطنت بدل کردند. به موجب قانون اساسی مصوب همان سال، سلطنت در خاندان آل خلیفه موروثی شد و دو مجلس قانون گذاری در کنار آن تشکیل شد. ۴۰ عضو اعضای مجلس شورا را شاه بحرین برای چهار سال منصوب می کند و ۴۰ عضو مجلس نمایندگان این کشور را مردم برمی گزینند. نخست وزیر را شاه منصوب می کند و سمت اجرایی کشور را به وی محول می سازد.
مردم و تاریخ. جمعیت بحرین۱,۲۶۲,۰۰۰ نفر است (۲۰۱۰)و تراکم نسبی آن به۱۷۵۲.۸ نفر در کیلومتر مربع می رسد. ۶۳ درصدشان بحرینی، سیزده درصد آسیایی، دَه درصد عرب غیربحرینی، هشت درصد ایرانی، و شش درصد از اقوام دیگرند. زبان رسمی آنان عربی است و آیین رسمی آن اسلام است. ۷۰ درصد از مردم بحرین پیرو مذهب شیعه و ۳۰ درصد سنّی اند. قدمت این کشور کهن به زمان سومری ها می رسد و نام آن در اسناد و مدارکی که از ایران باستان، یونان، و روم به جا مانده، ذکر شده است. این سرزمین تا ظهور اسلام، جزیی از امپراتوری ایران بود و در قرون اولیه اسلامی خوارج و قرامطه بر آن حکم می راندند. مدتی نیز بخشی از قلمرو سلجوقیان عراق بود و در ۱۵۰۷م/۹۱۳ق به تصرّف پرتغالی ها درآمد. شاه عبّاس اوّل صفوی (۹۹۶ـ۱۰۳۸ق)، پرتغالی ها را در ۱۶۰۲م/۱۰۱۱ق از بحرین بیرون راند و بار دیگر آن جا را ضمیمۀ ایران کرد. در ۱۷۸۳ شیخ احمد ابن خلیفه بر آن مستولی شد، در ۱۹۱۴ تحت الحمایۀ انگلستان قرار گرفت و به یکی از پایگاه های نظامی این کشور در خاورمیانه مبدل شد. انگلیسی ها در ۱۹۷۰ نیروهای خود را از بحرین خارج کردند و به موجب همه پرسی اوت ۱۹۷۱ بحرین به استقلال رسید و امیر بحرین در رأس دولت قرار گرفت. براساس قانون اساسی سال ۲۰۰۲، مقام امارت به سلطنت تغییر یافت و شیخ حمدبن عیسی آل خلیفه با عنوان نخستین شاه بحرین، زمام امور کشور را دست گرفت.
wikijoo: بحرین
نقل قول ها
بحرین با نام رسمی پادشاهی بحرین یک کشور-جزیرۀ کوچک در نزدیکی سواحل غربی خلیج فارس است.
• «بحرین سیاست بین المللی در مبارزه با تروریسم را با همهٔ ابزار ممکن تأیید می کند، به ویژه در مورد تصویب قوانین و قانون گذاری هایی که هدف از آن مسدود کردن راه های تأمین مالی تروریسم است.» -> خالد بن احمد آل خلیفه
• «بحرین دارای سابقه ای طولانی در تهیهٔ قوانین ضد پولشویی و تضمین امنیت نقل و انتقال های مالی بین نهادها و افراد است و به همین دلیل به مرکز مالی برجسته ای در منطقه به ویژه در حوزهٔ بانکداری اسلامی تبدیل شده است.» -> خالد بن احمد آل خلیفه
• «پرچم: در روزگاران دور تمامی دول سواحل جنوبی خلیج فار از پرچم های قرمزرنگ استفاده می کردن. هنگامی که در قرن نوزدهم انگلستان کشتی های جنگی خود را به این منطقه گسیل داشت، دول مذکور مجبور شدند رنگ سفید را نیز به پرچم خود بیافزاید تا نشانهٔ آن باشد که این دول با انگلیس در صلح به سر می برند. بحرین از دو نوع پرچم استفاده می کرده است، یکی پرچمی است که بین قرمز و سفید آن دندانه هایی وجود دارد و نوع دیگر پرچمی است که بین این دو رنگ خط مسقیم وجود دارد .» در اثرش چاپ ۱۳۷۰/ ۱۹۹۱م -> رسول خیراندیش
• «بحرین سیاست بین المللی در مبارزه با تروریسم را با همهٔ ابزار ممکن تأیید می کند، به ویژه در مورد تصویب قوانین و قانون گذاری هایی که هدف از آن مسدود کردن راه های تأمین مالی تروریسم است.» -> خالد بن احمد آل خلیفه
• «بحرین دارای سابقه ای طولانی در تهیهٔ قوانین ضد پولشویی و تضمین امنیت نقل و انتقال های مالی بین نهادها و افراد است و به همین دلیل به مرکز مالی برجسته ای در منطقه به ویژه در حوزهٔ بانکداری اسلامی تبدیل شده است.» -> خالد بن احمد آل خلیفه
• «پرچم: در روزگاران دور تمامی دول سواحل جنوبی خلیج فار از پرچم های قرمزرنگ استفاده می کردن. هنگامی که در قرن نوزدهم انگلستان کشتی های جنگی خود را به این منطقه گسیل داشت، دول مذکور مجبور شدند رنگ سفید را نیز به پرچم خود بیافزاید تا نشانهٔ آن باشد که این دول با انگلیس در صلح به سر می برند. بحرین از دو نوع پرچم استفاده می کرده است، یکی پرچمی است که بین قرمز و سفید آن دندانه هایی وجود دارد و نوع دیگر پرچمی است که بین این دو رنگ خط مسقیم وجود دارد .» در اثرش چاپ ۱۳۷۰/ ۱۹۹۱م -> رسول خیراندیش
wikiquote: بحرین
دانشنامه اسلامی
[ویکی شیعه] بَحْرین، کشوری با مساحتی حدود ۷۶۷ کیلومتر مربع در حاشیه جنوبی خلیج فارس. پایتخت این کشور شهر منامه، و اکثر ساکنان این کشور عرب هستند. جمعیت این کشور ۱.۲۳۴.۵۹۶ نفر است. بحرین در دوران گذشته بر سرزمینی وسیع اطلاق می شد که یک سوی آن بصره و سوی دیگر آن عمان بود. مذهب اکثر مردم این کشور در طول تاریخ، تشیع بوده و همواره عالمان بزرگی از این سرزمین برخاسته اند که آثار مکتوب آنان هم اکنون نیز مورد استفاده است. امروزه شیعیان اکثریت جامعه بحرین را تشکیل می دهند، ولی با این حال از سهم اندکی از قدرت و ثروت و رفاه در بحرین برخوردارند و از سوی حکومت مورد آزار و اذیت قرار می گیرند. خیزش مردم بحرین در سال های اخیر نتیجه نادیده گرفتن حق اکثریت مردم است.
در دوران گذشته، بحرین بر سرزمینی وسیع اطلاق می شد که یک سوی آن بصره و سوی دیگر آن عمان بود. برخی علت نامگذاری آن به بحرین را وجود دریاچه ای در بخشی از این سرزمین دانسته اند اما امروزه این نام به مجمع الجزایری اطلاق می شود که در حاشیه جنوبی خلیج فارس و در میان شبه جزیره قطر در مشرق و جنوب، و خاک عربستان سعودی در مغرب قرار دارد. نزدیک ترین شهر ایران به بحرین، بندر بوشهر است که تا لنگرگاه بحرین ۳۶۱ کیلومتر فاصله دارد.
در دوران گذشته، بحرین بر سرزمینی وسیع اطلاق می شد که یک سوی آن بصره و سوی دیگر آن عمان بود. برخی علت نامگذاری آن به بحرین را وجود دریاچه ای در بخشی از این سرزمین دانسته اند اما امروزه این نام به مجمع الجزایری اطلاق می شود که در حاشیه جنوبی خلیج فارس و در میان شبه جزیره قطر در مشرق و جنوب، و خاک عربستان سعودی در مغرب قرار دارد. نزدیک ترین شهر ایران به بحرین، بندر بوشهر است که تا لنگرگاه بحرین ۳۶۱ کیلومتر فاصله دارد.
wikishia: انگلیسی ها با بهانه های مختلف از اعمال حاکمیت ایران بر بحرین جلوگیری کردند، و آل خلیفه را که زیر پرچم ایران حکومت می کردند، با خود همراه نمودند، و سرانجام به سال 1349ش. بحرین اعلان استقلال کرد و در 1350ش. رسماً از ایران جدا و کشور مستقل شد. باتوجه به جمعیت کم بحرین عربستان سهمی ویژه برای حاجیان این کشور مشخص نکرده و مراکز فرهنگی سفر حج را جایزه قرار می دهند. سفر برای انجام اعمال حج به دوگونه هوایی و دریایی صورت می گیرد و چنین برمی آید که در آینده نزدیک، سفر ریلی به حرمین شریفین از بحرین، ایجاد شود. حاجیان بحرینی ارتباط خوبی با ایرانیان در حرمین شریفین دارند و مانند دیگر شیعیان در مراسمات و سمینارهای بعثه جمهوری اسلامی، شرکت می کنند.
امروز بحرین به کشور و جزیره ای کوچک در جنوب خلیج فارس گفته می شود. اما در دوران ظهور اسلام، به سرزمینی پهناور در کناره شرقی جزیرة العرب گفته می شد که از یک سو به بصره در شمال غربی خلیج فارس و از سوی دیگر به عمان در سواحل جنوبی آن و از غرب و جنوب غربی به سرزمین های نجد و یمامه منتهی می شد و کویت، قطیف، احساء و هَجَر را در برمی گرفت.در تقسیم بندی مشهور جزیرة العرب به پنج بخش، بحرین در بخش عروض قرار گرفته است.بزرگ ترین شهر این سرزمین، هجر بود که گاه به همه بحرین بزرگ نیز اطلاق می شد.بخشی از این سرزمین پهناور که امروزه کشور بحرین نامیده می شود، اَوال/ اُوال خوانده می شد.از دیگر جای های پرجمعیت بحرین می توان به احساء، عقیر، قلیعه، و ساح/ ثاج اشاره کرد.
پیش از اسلام، بحرین جزئی از قلمرو امپراتوری ایران (فارس) بودو رئیس عرب این منطقه را ایرانیان انتخاب می کردند.جمعیت بحرین ترکیبی از عرب مانند قبایل عبدالقیس، بکر بن وائل و تمیم از زیر مجموعه های عرب شمالی و ایرانیان بود و در میان ایشان افزون بر آیین پرستش اسب، دین های یهود، مجوس (زرتشتی) و مسیحیت رواج داشت.
امروز بحرین به کشور و جزیره ای کوچک در جنوب خلیج فارس گفته می شود. اما در دوران ظهور اسلام، به سرزمینی پهناور در کناره شرقی جزیرة العرب گفته می شد که از یک سو به بصره در شمال غربی خلیج فارس و از سوی دیگر به عمان در سواحل جنوبی آن و از غرب و جنوب غربی به سرزمین های نجد و یمامه منتهی می شد و کویت، قطیف، احساء و هَجَر را در برمی گرفت.در تقسیم بندی مشهور جزیرة العرب به پنج بخش، بحرین در بخش عروض قرار گرفته است.بزرگ ترین شهر این سرزمین، هجر بود که گاه به همه بحرین بزرگ نیز اطلاق می شد.بخشی از این سرزمین پهناور که امروزه کشور بحرین نامیده می شود، اَوال/ اُوال خوانده می شد.از دیگر جای های پرجمعیت بحرین می توان به احساء، عقیر، قلیعه، و ساح/ ثاج اشاره کرد.
پیش از اسلام، بحرین جزئی از قلمرو امپراتوری ایران (فارس) بودو رئیس عرب این منطقه را ایرانیان انتخاب می کردند.جمعیت بحرین ترکیبی از عرب مانند قبایل عبدالقیس، بکر بن وائل و تمیم از زیر مجموعه های عرب شمالی و ایرانیان بود و در میان ایشان افزون بر آیین پرستش اسب، دین های یهود، مجوس (زرتشتی) و مسیحیت رواج داشت.
wikihaj: بحرین
[ویکی فقه] بحرین (ابهام زدایی). بحرین ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • کشور بحرین، یکی از کشورهای جنوب خلیج فارس• بحرین (دودریا)، مفهومی در قرآن به معنای دو دریا
...
...
wikifeqh: بحرین_(ابهام_زدایی)
[ویکی فقه] بحرین (دودریا). بحرین (دو دریا)، مفهومی است که پنج بار در قرآن (یک بار در حالت رفع، فاطر، ۱۲) آمده است.
دو دریا یکی به خوشگواری و شیرینی، و دیگری به شوری و تلخی وصف شده است. از هر دو گوشت تازه و زینت آلات («حِلْیَه») به دست می آید، و کشتی هایی در آن ها دیده می شود.
طبری می گوید، صفات خوشگوار و شیرین به آب رودخانه ها و باران، و شور و تلخ به آب دریاها اشاره دارد.
مانع و جدا کننده بحرین
مانعی که « برزخ » و «حاجز» نامیده شده است، این دو دریا را از یکدیگر جدا می کند.
تفسیر بحرین نزد دانشمندان مسلمان
دانشمندان مسلمان این مفهوم را به چندین وجه تفسیر کرده اند، از جمله این که در آسمان و بر روی زمین دریایی است که با برزخی از هم جدا شده اند. اغلب آراء بیش تر جنبه جغرافیایی دارد و غالباً چنین می انگارند که منظور از دو دریا بحر روم (مدیترانه) و اقیانوس هند مشتمل بر بحر احمر است، ولی قرآن از هفت دریا یاد می کند.
مراد مفسران از مجمع البحرین
...
دو دریا یکی به خوشگواری و شیرینی، و دیگری به شوری و تلخی وصف شده است. از هر دو گوشت تازه و زینت آلات («حِلْیَه») به دست می آید، و کشتی هایی در آن ها دیده می شود.
طبری می گوید، صفات خوشگوار و شیرین به آب رودخانه ها و باران، و شور و تلخ به آب دریاها اشاره دارد.
مانع و جدا کننده بحرین
مانعی که « برزخ » و «حاجز» نامیده شده است، این دو دریا را از یکدیگر جدا می کند.
تفسیر بحرین نزد دانشمندان مسلمان
دانشمندان مسلمان این مفهوم را به چندین وجه تفسیر کرده اند، از جمله این که در آسمان و بر روی زمین دریایی است که با برزخی از هم جدا شده اند. اغلب آراء بیش تر جنبه جغرافیایی دارد و غالباً چنین می انگارند که منظور از دو دریا بحر روم (مدیترانه) و اقیانوس هند مشتمل بر بحر احمر است، ولی قرآن از هفت دریا یاد می کند.
مراد مفسران از مجمع البحرین
...
wikifeqh: بحرین_(دودریا)
جدول کلمات
منامه
پیشنهاد کاربران
بحرین همه کناره میان بصره تا دبای عمان انسوی گلفار را بحرین گویند و حد ان نجد و ربع الخالی است همه ابخوستها و کاظمه کویت دمام قطیف و هجر احساء قطر و شارقه و جلفار و دبی و جزیره اول که بپارسیش ترم میگفتند و امروز کشور بحرینش گویند از انست و دبای عمان انسوی جلفار است
عمان پارسی نشین بود و نخستین عربان پایان زمان اشکانی به ان امدند و گروهی از انان اردشیر بابکان را یاری دادند و اردشیر حیره را بدانها داد و با خانواده ساسانی پیوندی پانصد ساله گرفتند و بحرین روستاها و شهرها پارسی بود و قبایل ربیعه و گروهی بنی تمیم در ان بود دین انان بیشتر زرتشتی و نسطوری بود و اسواران و اسپذان در ان بودند و شهر قطیف در قلعه ای اشکانی بود که تا زمان ما پابرجا بود و در دهه هشتاد و هفتاد انرا ویران کردند و در یکی از روستاها چشمه بزرگی بنام عین داریوش بود که بیست سالی است که خشک شده شهرک دارین ( داری نون ( مرکز دارو فروشی و بوی خوش بود و در عربی عطزر فروش را با واژه فارسی داری میگویند جزیره ترم که امروز کشور بحرین در انست نامهای دیگرش اوال سابور. بارنجان . مرزی . کرخ میان . . طربال . طرب و طرم ( ترم و ترب همنام طرم دیلم که انرا اکنون طارم گویند و این همه پارسی است گرچه انرا با طا نوشته اندو ترم و ترمال یا تربالو یا طربال نام رودی در فارس هم است ) بحرین تا سال ۱۹۷۳ بخشی از استان فارس بود متاسفانه کوناهی ایرانیان و مردم بحرین باعث شد که خانواده ال خلیفه با وعده پول و برگزاری دمکراسی چند تا از سران را فریقتند و رای گیری بی حضور نماینده ایران و مردم بحرین با حضور چند نفر از سرسپردگان ال خلیفه انجام شودبا انکه ان زمان همه اهل سنت بحرین مگر ال خلیفه و عمو زاده هاشان و یکی دو خانواده دیگر همگی فارس بودند و ال خلیفه نیز اگرچه عرب هستند پیش از بحرین ساکن بندر دیلم بودند و همراه صادق خان زند به بصره رفتند و در کویت ساکن شدند و سپس زمانی که هفت خانواده بودند به بحرین امدند بیشتر مردم منامه و محرق فارس بودند و روستاهای عرب نشین نیز همگی شیعه بودند نخستین مدرسه در بحرین مدرسه پارسی بود و بازرگانان بحرین همگی اهل فارس بودند از زمان جدایی بحرین ال خلیفه دست به تغییرساکنان زدند و از عراق و بحرین و مصر و اردن هزاران خانواده را اوردند و شناسنامه دادند و بسیاری از خانواده های بحرین را که پارسی و یا شیعه عرب بودند از بحرین بیرون کردند
عمان پارسی نشین بود و نخستین عربان پایان زمان اشکانی به ان امدند و گروهی از انان اردشیر بابکان را یاری دادند و اردشیر حیره را بدانها داد و با خانواده ساسانی پیوندی پانصد ساله گرفتند و بحرین روستاها و شهرها پارسی بود و قبایل ربیعه و گروهی بنی تمیم در ان بود دین انان بیشتر زرتشتی و نسطوری بود و اسواران و اسپذان در ان بودند و شهر قطیف در قلعه ای اشکانی بود که تا زمان ما پابرجا بود و در دهه هشتاد و هفتاد انرا ویران کردند و در یکی از روستاها چشمه بزرگی بنام عین داریوش بود که بیست سالی است که خشک شده شهرک دارین ( داری نون ( مرکز دارو فروشی و بوی خوش بود و در عربی عطزر فروش را با واژه فارسی داری میگویند جزیره ترم که امروز کشور بحرین در انست نامهای دیگرش اوال سابور. بارنجان . مرزی . کرخ میان . . طربال . طرب و طرم ( ترم و ترب همنام طرم دیلم که انرا اکنون طارم گویند و این همه پارسی است گرچه انرا با طا نوشته اندو ترم و ترمال یا تربالو یا طربال نام رودی در فارس هم است ) بحرین تا سال ۱۹۷۳ بخشی از استان فارس بود متاسفانه کوناهی ایرانیان و مردم بحرین باعث شد که خانواده ال خلیفه با وعده پول و برگزاری دمکراسی چند تا از سران را فریقتند و رای گیری بی حضور نماینده ایران و مردم بحرین با حضور چند نفر از سرسپردگان ال خلیفه انجام شودبا انکه ان زمان همه اهل سنت بحرین مگر ال خلیفه و عمو زاده هاشان و یکی دو خانواده دیگر همگی فارس بودند و ال خلیفه نیز اگرچه عرب هستند پیش از بحرین ساکن بندر دیلم بودند و همراه صادق خان زند به بصره رفتند و در کویت ساکن شدند و سپس زمانی که هفت خانواده بودند به بحرین امدند بیشتر مردم منامه و محرق فارس بودند و روستاهای عرب نشین نیز همگی شیعه بودند نخستین مدرسه در بحرین مدرسه پارسی بود و بازرگانان بحرین همگی اهل فارس بودند از زمان جدایی بحرین ال خلیفه دست به تغییرساکنان زدند و از عراق و بحرین و مصر و اردن هزاران خانواده را اوردند و شناسنامه دادند و بسیاری از خانواده های بحرین را که پارسی و یا شیعه عرب بودند از بحرین بیرون کردند
فردوسی گوید
سپاهش ز رومی و از فارسی
ز بحرین و از کرد و از قادسی
سپاهش ز رومی و از فارسی
ز بحرین و از کرد و از قادسی
اگر بحرین جدا نمیشد ایران سهم بیشتری از خلیج فارس داشت
همان گونه که آذربایجان جداشد سهم ایران از دریای خزر از ۵۰ درصد به ۱۱ درصد کاهش یافت. . . .
همان گونه که آذربایجان جداشد سهم ایران از دریای خزر از ۵۰ درصد به ۱۱ درصد کاهش یافت. . . .
مجمع الجزایر و کشوری در جنوب خلیج فارس ، مشتمل بر 33 تا 35 جزیره . میان شبه جزیرة قطر ( به فاصلة 28 کیلومتر ) در مشرق و جنوب ، و خاک عربستان سعودی ( الاَحساء یا اَحساء رجوع کنید به حسّا * ) در مغرب قرار دارد. خلیجهای کوچک بحرین ، مغرب و جنوب غربی و شَلوا ( سَلوا ) جنوب و جنوب شرقی آن را فرا گرفته است . مجمع الجزایر بحرین قسمتی از منطقه ای است که در قدیم به آن بحرین ( از بصره تا عمان ) می گفتند ( رجوع کنید به بحرین * ، ناحیة قدیمی ) . بحرین ( جزیرة مُحْرَق * یا محرک ) به خط مستقیم در 195 کیلومتری ایران ( جنوب غربی جزیرة نخیلو ) واقع است . پایتخت و بندر مهم آن مَنامَه * ، و واحد پولش دینار ( برابر هزار فَلس ) است . مساحت بحرین 2 ر691 کیلومتر مربع است که تنها سه جزیرة آن 539 کیلومتر مربع را دربر گرفته است . جزیرة بزرگِ آن ، بحرین ، که با پنجاه کیلومتر طول و بین سیزده تا 25 کیلومتر عرض ، 85% مساحت کشور را تشکیل می دهد، در جهت شمالی ـ جنوبی قرار دارد.
این جزیره با گذرگاهی به طول 25 کیلومتر، از طریق جزیرة اُم نَعسان ( در دو کیلومتری شمال غرب جزیرة بحرین ) به کشور عربستان سعودی متصل است . دماغة راس البَر در جنوب جزیره است . جزایر محرق و سِتْرَه در شمال شرقی بحرین قرار گرفته اند. این جزایر با پلهایی به جزیرة بحرین متصل اند. فاصلة جزیرة محرق با شهر منامه با راهی که در دریا ساخته شده حدود 5 ر2 کیلومتر است . جزایر دیگر بحرین عبارت اند از: جَدا در شمال ام نعسان ، آل نَبیه صالح در مشرق بحرین ( در شمال غربی ستره ) و حوار در خلیج شلوا.
اراضی جزیرة بحرین در دشت و تپه های کم ارتفاع قرار گرفته است . حاشیة شمال آن ( به عرض حدود پنج کیلومتر ) حاصلخیز است و بیشتر مزارع و باغهای جزیره در این قسمت قرار دارد. آب و هوای قسمت مرکزی خشک و زمینهای آن کویری و پوشیده از گیاهان صحرایی است . زمینهای قسمت جنوبی ( تشکیل یافته از شن وماسه ) تا دماغة رأس البر در منتهی الیه جزیره امتداد یافته است ( مؤسسة مطالعات و پژوهشهای بازرگانی ، ص 3ـ4 ) . بلندترین نقطة آن در مرکز جزیره ، به نام جبل الدُّخان ، حدود 135 متر از سطح دریای آزاد ارتفاع دارد. جزیرة بحرین دارای منابع آب زیرزمینی و چشمه ها و چاههای آرتزین ( جوشان ) است . بیشترین بارش بحرین در زمستان است و میانگین سالانة آن به حدود هشتاد میلیمتر می رسد. گاهی گرمترین دمای بحرین به حدود 49 درجه می رسد که میانگین آن حدود 36 درجه است . میانگین سردترین دمای آن نیز حدود هفده درجه است .
در 1350 ش /1971 جمعیت بحرین به حدود 078 ، 216 تن می رسید و در 1360 ش /1981 به حدود 798 ، 350 تن افزایش یافت . از این جمعیت تقریباً 420 ، 238 تن ( 96 ر67% ) شهرنشین بودند. همچنین از کل جمعیت ، حدود بیست درصد ایرانی سرشماری شده است . از 85% جمعیت مسلمان بحرین تقریباً 40 تا 45% سنی و حدود 55 % تا 60 % شیعة اثنی عشری بودند. در 1367 ش /1988، بحرین حدود 040 ، 421 تن ، و پایتخت آن ، بندرمنامه ، حدود 986 ، 121 تن جمعیت داشت . زبان رسمی بحرین عربی است و زبانهای فارسی و انگلیسی هم در آن رواج دارد.
بحرین در 1350 ش /1971 به استقلال رسید و به عضویت سازمان ملل متحد درآمد. از 1352 ش /1973، طبق قانون اساسی ، دارای مشروطة سلطنتی شد و از لحاظ تقسیمات کشوری به شش ناحیه تقسیم شد که زیر نظر شهرداری اداره می شود. امروزه ، خاندان آل خلیفه * در بحرین حکومت می کنند که از عربهای عُتوبی عربستان و پیرو مذهب تسنن ( مالکی ) اند ( سدیدالسلطنه ، ص 487 )
اقتصاد بحرین عمدتاً بر پایة فعالیتهای بازرگانی و خدمات ( حدود 2 ر64% ) و بخش ساختمان ( حدود 3 ر17% ) است . پس از آن بخشهای صنایع و نفت ( حدود12% ) و بخش کشاورزی ( حدود5 ر6% ) قرار دارند. در 1903 ( 1321/1282 ش ) صید و تجارت مروارید فعالیت اساسی اقتصاد بحرین را تشکیل می داد. در آن سال بر اثر کشف نفت بحرین و به بازار آمدنِ مروارید پرورشی ژاپن ، صید مروارید دربحرین روبه کاهش نهاد و در 1339 ش /1960 متوقف شد.
مهمترین معادن بحرین نفت و گاز است . مقدار ذخایر نفت آن محدود است و بیشتر نفت پالایشگاه آن ( در جزیرة ستره ) از عربستان سعودی با لوله و از طریق دریا وارد می شود. از صنایع جدید، کارخانة ذوب و ساخت ورقه های آلومینیوم ( آلبا ) ، کارخانة تهیة کودشیمیایی و مجتمع پتروشیمی دارد؛ و نیز در دهة هشتاد ( 1359ـ 1369ش ) احداث کارخانه های آهن ، فولاد و تولید گاز آن به پایان رسیده است . همچنین کارگاههای تعمیر کشتیهای بزرگ اقیانوس پیما دربحرین احداث شده است و در اسکله های آن کشتیهای پانصدهزار تنی می توانند پهلو بگیرند. از صنایع دستی دارای صنایع ظریف و ساخت کشتیهای کوچک است .
دامداری و زراعت بحرین محدود است . پرورش اسب و شتر در آنجا رواج دارد. اراضی مزروعی آن به حدود 155 ، 12 هکتار می رسد، و زراعت عمدتاً در حاشیة شمال شرقی آن صورت می گیرد. محصولات عمدة آن میوه ، انواع سبزی و علوفه است . صیدماهی و میگو در بحرین انجام می گیرد و میگوی آن صادر می شود.
آبادیهای آن با راهها و جاده ها به منامه ( پایتخت ) می پیوندد. حدود 338 کیلومتر راه شوسه در بحرین احداث شده است ( موسسة مطالعات و پژوهشهای بازرگانی ، ص 13 ) . فرودگاه بین المللی آن در جزیرة محرق است .
هنری رالینسون در جزیرة بحرین کتیبه ای به خط میخی کشف کرد که در آن از جزیره ای نام برده شده بود که به آن دیلمون می گفتند و به نظر او، جزیرة بحرین همان دیلمون بوده است ( گلوب و بیبی ، ص 897؛ ویلسون ، ص 34 ) . در 1332ش /1953، باستان شناسان دانمارکی قدمت آثار مکشوفه در شمال جزیرة بحرین را به عصر حجر رسانده اند ( گلوب و بیبی ، ص 887، 889 ) ، و نیز آثاری از عصر آهن در امتداد جادة منامه ـ بودایی در شمال دهکدة عالی کشف شده است ( فری فلت ، ص 126 ) . نتایج به دست آمده از کاوشهای باستان شناسان 1950ـ1970/1329ـ1349 ش در شمال جزیرة بحرین در زیر قلعة پرتغالیها آثار تمدنی پنجهزار ساله را نشان می دهد. آثار . . .
این جزیره با گذرگاهی به طول 25 کیلومتر، از طریق جزیرة اُم نَعسان ( در دو کیلومتری شمال غرب جزیرة بحرین ) به کشور عربستان سعودی متصل است . دماغة راس البَر در جنوب جزیره است . جزایر محرق و سِتْرَه در شمال شرقی بحرین قرار گرفته اند. این جزایر با پلهایی به جزیرة بحرین متصل اند. فاصلة جزیرة محرق با شهر منامه با راهی که در دریا ساخته شده حدود 5 ر2 کیلومتر است . جزایر دیگر بحرین عبارت اند از: جَدا در شمال ام نعسان ، آل نَبیه صالح در مشرق بحرین ( در شمال غربی ستره ) و حوار در خلیج شلوا.
اراضی جزیرة بحرین در دشت و تپه های کم ارتفاع قرار گرفته است . حاشیة شمال آن ( به عرض حدود پنج کیلومتر ) حاصلخیز است و بیشتر مزارع و باغهای جزیره در این قسمت قرار دارد. آب و هوای قسمت مرکزی خشک و زمینهای آن کویری و پوشیده از گیاهان صحرایی است . زمینهای قسمت جنوبی ( تشکیل یافته از شن وماسه ) تا دماغة رأس البر در منتهی الیه جزیره امتداد یافته است ( مؤسسة مطالعات و پژوهشهای بازرگانی ، ص 3ـ4 ) . بلندترین نقطة آن در مرکز جزیره ، به نام جبل الدُّخان ، حدود 135 متر از سطح دریای آزاد ارتفاع دارد. جزیرة بحرین دارای منابع آب زیرزمینی و چشمه ها و چاههای آرتزین ( جوشان ) است . بیشترین بارش بحرین در زمستان است و میانگین سالانة آن به حدود هشتاد میلیمتر می رسد. گاهی گرمترین دمای بحرین به حدود 49 درجه می رسد که میانگین آن حدود 36 درجه است . میانگین سردترین دمای آن نیز حدود هفده درجه است .
در 1350 ش /1971 جمعیت بحرین به حدود 078 ، 216 تن می رسید و در 1360 ش /1981 به حدود 798 ، 350 تن افزایش یافت . از این جمعیت تقریباً 420 ، 238 تن ( 96 ر67% ) شهرنشین بودند. همچنین از کل جمعیت ، حدود بیست درصد ایرانی سرشماری شده است . از 85% جمعیت مسلمان بحرین تقریباً 40 تا 45% سنی و حدود 55 % تا 60 % شیعة اثنی عشری بودند. در 1367 ش /1988، بحرین حدود 040 ، 421 تن ، و پایتخت آن ، بندرمنامه ، حدود 986 ، 121 تن جمعیت داشت . زبان رسمی بحرین عربی است و زبانهای فارسی و انگلیسی هم در آن رواج دارد.
بحرین در 1350 ش /1971 به استقلال رسید و به عضویت سازمان ملل متحد درآمد. از 1352 ش /1973، طبق قانون اساسی ، دارای مشروطة سلطنتی شد و از لحاظ تقسیمات کشوری به شش ناحیه تقسیم شد که زیر نظر شهرداری اداره می شود. امروزه ، خاندان آل خلیفه * در بحرین حکومت می کنند که از عربهای عُتوبی عربستان و پیرو مذهب تسنن ( مالکی ) اند ( سدیدالسلطنه ، ص 487 )
اقتصاد بحرین عمدتاً بر پایة فعالیتهای بازرگانی و خدمات ( حدود 2 ر64% ) و بخش ساختمان ( حدود 3 ر17% ) است . پس از آن بخشهای صنایع و نفت ( حدود12% ) و بخش کشاورزی ( حدود5 ر6% ) قرار دارند. در 1903 ( 1321/1282 ش ) صید و تجارت مروارید فعالیت اساسی اقتصاد بحرین را تشکیل می داد. در آن سال بر اثر کشف نفت بحرین و به بازار آمدنِ مروارید پرورشی ژاپن ، صید مروارید دربحرین روبه کاهش نهاد و در 1339 ش /1960 متوقف شد.
مهمترین معادن بحرین نفت و گاز است . مقدار ذخایر نفت آن محدود است و بیشتر نفت پالایشگاه آن ( در جزیرة ستره ) از عربستان سعودی با لوله و از طریق دریا وارد می شود. از صنایع جدید، کارخانة ذوب و ساخت ورقه های آلومینیوم ( آلبا ) ، کارخانة تهیة کودشیمیایی و مجتمع پتروشیمی دارد؛ و نیز در دهة هشتاد ( 1359ـ 1369ش ) احداث کارخانه های آهن ، فولاد و تولید گاز آن به پایان رسیده است . همچنین کارگاههای تعمیر کشتیهای بزرگ اقیانوس پیما دربحرین احداث شده است و در اسکله های آن کشتیهای پانصدهزار تنی می توانند پهلو بگیرند. از صنایع دستی دارای صنایع ظریف و ساخت کشتیهای کوچک است .
دامداری و زراعت بحرین محدود است . پرورش اسب و شتر در آنجا رواج دارد. اراضی مزروعی آن به حدود 155 ، 12 هکتار می رسد، و زراعت عمدتاً در حاشیة شمال شرقی آن صورت می گیرد. محصولات عمدة آن میوه ، انواع سبزی و علوفه است . صیدماهی و میگو در بحرین انجام می گیرد و میگوی آن صادر می شود.
آبادیهای آن با راهها و جاده ها به منامه ( پایتخت ) می پیوندد. حدود 338 کیلومتر راه شوسه در بحرین احداث شده است ( موسسة مطالعات و پژوهشهای بازرگانی ، ص 13 ) . فرودگاه بین المللی آن در جزیرة محرق است .
هنری رالینسون در جزیرة بحرین کتیبه ای به خط میخی کشف کرد که در آن از جزیره ای نام برده شده بود که به آن دیلمون می گفتند و به نظر او، جزیرة بحرین همان دیلمون بوده است ( گلوب و بیبی ، ص 897؛ ویلسون ، ص 34 ) . در 1332ش /1953، باستان شناسان دانمارکی قدمت آثار مکشوفه در شمال جزیرة بحرین را به عصر حجر رسانده اند ( گلوب و بیبی ، ص 887، 889 ) ، و نیز آثاری از عصر آهن در امتداد جادة منامه ـ بودایی در شمال دهکدة عالی کشف شده است ( فری فلت ، ص 126 ) . نتایج به دست آمده از کاوشهای باستان شناسان 1950ـ1970/1329ـ1349 ش در شمال جزیرة بحرین در زیر قلعة پرتغالیها آثار تمدنی پنجهزار ساله را نشان می دهد. آثار . . .
پادشاهی بحرین کشوری است جزیره ای در خلیج فارس. پایتخت آن منامه، زبان رسمی آن عربی است و استفاده از زبان های انگلیسی، فارسی و اردو هم بسیار رایج است. بحرین به پنج استان بخش شده و تا ۳ ژوئیه ۲۰۰۲ ( میلادی ) دارای ۱۴ شهر بوده است. این کشور از ۳۲ جزیره تشکیل یافته است. بحرین از سال ۱۸۲۰ میلادی تحت سرپرستی کشور بریتانیا بوده، و در سال ۱۹۷۱ استقلال کامل یافته است.
تاریخ
در گذشته به منطقه ساحلی جنوب خلیج فارس حد فاصل بصره تا بحرین امروزی بحرین گفته می شد ( که شامل منطقهٔ احسا، در عربستان، هم بود ) . بحرین مدتی در زمان ساسانیان در قلمرو ایران بود. از سال ۱۵۲۲ تا ۱۶۰۲ بحرین مدتی در دست پرتغالی ها قرارگرفت. در سال ۱۶۰۲ میلادی، پس از اخراج پرتغالی ها از خلیج فارس، جزیرهٔ بحرین به دست دولت صفوی افتاد و سلطهٔ ایران بر آن ( به جز دوره های کوتاهی از حملهٔ عمانی ها ) تا سال ۱۷۸۳ میلادی ادامه داشت. از سال ۱۷۸۳، جزیرهٔ بحرین به دست خاندان آل خلیفه ( که از اعراب شبه جزیرهٔ عربستان بودند ) افتاد که از قرن نوزدهم تا سال ۱۹۷۱ تحت الحمایهٔ انگلیس بودند. با این حال، در دوران قاجار و پهلوی، ایران هنوز مدعی مالکیت بر بحرین بود تا آنکه در سال ۱۹۷۱، پس از میانجی گری سازمان ملل و همزمان با اعلان استقلال بحرین از انگلیس، ایران ادعای حاکمیت بر بحرین را کنار گذاشت.
مساحت
بحرین ۷۰۶ کیلومتر مربع مساحت دارد که کوچک تر از کوچک ترین استان ایران است. از هفتصد کیلومتر مربع مساحت این کشور نزدیک به چهارصد کیلومترمربع آن بیابانی است. بحرین به «جزیره یک میلیون نخل» نیز شهرت داشته است. بحرین شامل سه شهر یا به عبارت بهتر سه جزیره اصلی منامه و محرق و ستره است و منامه یعنی بزرگ ترین این جزایر پایتخت آن به شمار می آید. در بحرین روستاهایی هم هست که در فاصله های نزدیک به یکدیگر قرار دارند.
استان های کشور پادشاهی بحرین
۱ - استان جنوبی به عربی ( المحافظة الجنوبیة ) ، یکی از استان های پنجگانهٔ کشور پادشاهی بحرین است. این استان در جنوب کشور پادشاهی بحرین واقع شده است، و یکی بزرگ ترین و پهناورترین استان های این کشور به شمار می آید، مساحت اجمالی استان جنوبی در حدود ۴۳۴٬۸ کیلومتر مربع است، که ٪۵۹٬۷ از خاک این کشور در بر می گیرد.
۲ - استان شمالی به عربی ( محافظة الشمالیة ) ، یکی از استان های پنجگانهٔ کشور پادشاهی بحرین است. این استان شامل بیشترین مناطق کشور بحرین می باشد، ومهم ترین مناطق عبارتند از: سار, المرخ, القریة, مقابه, باربار, الدراز, شهر حمد، قریة المالکی، قریه دمستان، قریه کرزکان و قریه بنی جمره.
۳ - استان عاصمه به عربی ( محافظة العاصمة ) ، یکی از استان های پنجگانهٔ کشور پادشاهی بحرین است.
شهر منامه ( به عربی: المنامة ) مرکز این استان است، همچنین پایتخت کشور بحرین و بزرگترین شهر این کشور است.
۴ - استان محرق به عربی ( محافظة المحرق ) ، یکی از استان های پنجگانهٔ کشور پادشاهی بحرین است. قلعه تاریخی عراد در این استان واقع شده است، همچنین فرودگاه بین المللی بحرین و نیز چند أماکن تاریخی وباستانی دیگر در این استان قرار دارند، مرکز این استان شهر المحرق است، استاندار کنونی استان محرق ( سلمان بن عیسی بن هندی ) می باشند. محرق پایتخت پیشین کشور بوده است.
۵ - استان وسطی به عربی ( محافظة وسطی ) ، یکی از استان های پنجگانهٔ کشور پادشاهی بحرین است. این استان شامل مناطق زیر می باشد:
توبلی
سلماباد
عالی
مدینة عیسی
سترة
سند
جرداب
المعامیر
النویدرات
العکر
الرفاع الشرقی والغربی
بوکواره
سیاست داخلی
پادشاه بحرین شیخ حمد بن عیسی آل خلیفه ست که از سال ۱۹۹۹ تاکنون حاکم این جزیره است. حکومت بحرین در سال ۲۰۰۲ از امیرنشین به پادشاهی تغییر نام داد. در بحرین حدود ۱۵ حزب سیاسی شامل احزاب مذهبی، لیبرال، چپ و بعثی وجود دارد.
برجسته ترین حزب سیاسی شیعه جمعیت وفاق ملی اسلامی است که دکتر سعید شهابی از بنیانگذاران آن است. احزاب دیگر شیعه شامل حزب عمل اسلامی و حزب الرساله می باشند.
پس از انقلاب یاسمین در تونس که موجب فرار زین العابدین بن علی وهمچنین انقلاب مردم مصر وسقوط حسنی مبارک، بحرینی ها نیز به خیابان آمدند وبه اعتراض عملکرد پادشاه این کشور پرداختند. اعتراضات مخالفین همچنان ادامه دارد و از روز ۲۴ اسفند ۱۳۸۹ نیروهای عربستان سعودی برای کمک به حکومت بحرین در کنترل معترضان وارد خاک این کشور شدند.
سیاست خارجی
این کشور یکی از اعضای اتحادیه عرب و شورای همکاری خلیج فارس است.
عربستان همواره نگاهی اقماری به بحرین داشته و درصدد تأثیرگذاری بر مناسبات داخلی این کشور بوده است.
روابط بحرین و آمریکا از سال ۱۹۹۲ و با توسعه صنعت نفت این کشور آغاز شد، و در سال ۱۹۹۸ این کشورمرکز فرماندهی ناوهای آمریکایی در خلیج فارس شد. سال ۲۰۰۱ نقطه اوج روابط منامه و واشنگتن است. در این سال، رئیس جمهور وقت آمریکا بحرین را به عنوان یکی از متحدان استراتژیک خود اعلام کرد.
روابط بحرین با بریتانیا به قرن هفدهم میلادی و زمان قیمومت بریتانیا بر این کشور باز می گردد. امروزه نیز مقامات بریتانیایی تعیین کنندهٔ سیاست خارجی و برخی از سیاست های داخلی در این کشور بوده اند، هم اکنون نیز در ادارات و سازمان های دولتی از حضور مشاوران بریتانیایی استفاده می شود.
مرکز ناوگان پنجم نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا در کشور بحرین قرار دارد.
اقتصاد
بحرین کشور ثروتمندی نیست و حتی بخشی از انرژی آن توسط عربستان تأمین می شود. این دو کشور با یک پل ۲۵ کیلومتری که به نام پل فهد معروف است و در سال ۱۹۸۶ افتتاح شد، به یکدیگر متصل می شوند.
امروزه، اقتصاد کشور بحرین وابسته به بانکداری، هواپیمایی موفق و خدمات فرودگاهی، بنادر مجهز صنعتی، صنایع ساخت و تعمیر کشتی و ناوها می باشد. بحرین اولین کشور حوزه خلیج فارس . . .
تاریخ
در گذشته به منطقه ساحلی جنوب خلیج فارس حد فاصل بصره تا بحرین امروزی بحرین گفته می شد ( که شامل منطقهٔ احسا، در عربستان، هم بود ) . بحرین مدتی در زمان ساسانیان در قلمرو ایران بود. از سال ۱۵۲۲ تا ۱۶۰۲ بحرین مدتی در دست پرتغالی ها قرارگرفت. در سال ۱۶۰۲ میلادی، پس از اخراج پرتغالی ها از خلیج فارس، جزیرهٔ بحرین به دست دولت صفوی افتاد و سلطهٔ ایران بر آن ( به جز دوره های کوتاهی از حملهٔ عمانی ها ) تا سال ۱۷۸۳ میلادی ادامه داشت. از سال ۱۷۸۳، جزیرهٔ بحرین به دست خاندان آل خلیفه ( که از اعراب شبه جزیرهٔ عربستان بودند ) افتاد که از قرن نوزدهم تا سال ۱۹۷۱ تحت الحمایهٔ انگلیس بودند. با این حال، در دوران قاجار و پهلوی، ایران هنوز مدعی مالکیت بر بحرین بود تا آنکه در سال ۱۹۷۱، پس از میانجی گری سازمان ملل و همزمان با اعلان استقلال بحرین از انگلیس، ایران ادعای حاکمیت بر بحرین را کنار گذاشت.
مساحت
بحرین ۷۰۶ کیلومتر مربع مساحت دارد که کوچک تر از کوچک ترین استان ایران است. از هفتصد کیلومتر مربع مساحت این کشور نزدیک به چهارصد کیلومترمربع آن بیابانی است. بحرین به «جزیره یک میلیون نخل» نیز شهرت داشته است. بحرین شامل سه شهر یا به عبارت بهتر سه جزیره اصلی منامه و محرق و ستره است و منامه یعنی بزرگ ترین این جزایر پایتخت آن به شمار می آید. در بحرین روستاهایی هم هست که در فاصله های نزدیک به یکدیگر قرار دارند.
استان های کشور پادشاهی بحرین
۱ - استان جنوبی به عربی ( المحافظة الجنوبیة ) ، یکی از استان های پنجگانهٔ کشور پادشاهی بحرین است. این استان در جنوب کشور پادشاهی بحرین واقع شده است، و یکی بزرگ ترین و پهناورترین استان های این کشور به شمار می آید، مساحت اجمالی استان جنوبی در حدود ۴۳۴٬۸ کیلومتر مربع است، که ٪۵۹٬۷ از خاک این کشور در بر می گیرد.
۲ - استان شمالی به عربی ( محافظة الشمالیة ) ، یکی از استان های پنجگانهٔ کشور پادشاهی بحرین است. این استان شامل بیشترین مناطق کشور بحرین می باشد، ومهم ترین مناطق عبارتند از: سار, المرخ, القریة, مقابه, باربار, الدراز, شهر حمد، قریة المالکی، قریه دمستان، قریه کرزکان و قریه بنی جمره.
۳ - استان عاصمه به عربی ( محافظة العاصمة ) ، یکی از استان های پنجگانهٔ کشور پادشاهی بحرین است.
شهر منامه ( به عربی: المنامة ) مرکز این استان است، همچنین پایتخت کشور بحرین و بزرگترین شهر این کشور است.
۴ - استان محرق به عربی ( محافظة المحرق ) ، یکی از استان های پنجگانهٔ کشور پادشاهی بحرین است. قلعه تاریخی عراد در این استان واقع شده است، همچنین فرودگاه بین المللی بحرین و نیز چند أماکن تاریخی وباستانی دیگر در این استان قرار دارند، مرکز این استان شهر المحرق است، استاندار کنونی استان محرق ( سلمان بن عیسی بن هندی ) می باشند. محرق پایتخت پیشین کشور بوده است.
۵ - استان وسطی به عربی ( محافظة وسطی ) ، یکی از استان های پنجگانهٔ کشور پادشاهی بحرین است. این استان شامل مناطق زیر می باشد:
توبلی
سلماباد
عالی
مدینة عیسی
سترة
سند
جرداب
المعامیر
النویدرات
العکر
الرفاع الشرقی والغربی
بوکواره
سیاست داخلی
پادشاه بحرین شیخ حمد بن عیسی آل خلیفه ست که از سال ۱۹۹۹ تاکنون حاکم این جزیره است. حکومت بحرین در سال ۲۰۰۲ از امیرنشین به پادشاهی تغییر نام داد. در بحرین حدود ۱۵ حزب سیاسی شامل احزاب مذهبی، لیبرال، چپ و بعثی وجود دارد.
برجسته ترین حزب سیاسی شیعه جمعیت وفاق ملی اسلامی است که دکتر سعید شهابی از بنیانگذاران آن است. احزاب دیگر شیعه شامل حزب عمل اسلامی و حزب الرساله می باشند.
پس از انقلاب یاسمین در تونس که موجب فرار زین العابدین بن علی وهمچنین انقلاب مردم مصر وسقوط حسنی مبارک، بحرینی ها نیز به خیابان آمدند وبه اعتراض عملکرد پادشاه این کشور پرداختند. اعتراضات مخالفین همچنان ادامه دارد و از روز ۲۴ اسفند ۱۳۸۹ نیروهای عربستان سعودی برای کمک به حکومت بحرین در کنترل معترضان وارد خاک این کشور شدند.
سیاست خارجی
این کشور یکی از اعضای اتحادیه عرب و شورای همکاری خلیج فارس است.
عربستان همواره نگاهی اقماری به بحرین داشته و درصدد تأثیرگذاری بر مناسبات داخلی این کشور بوده است.
روابط بحرین و آمریکا از سال ۱۹۹۲ و با توسعه صنعت نفت این کشور آغاز شد، و در سال ۱۹۹۸ این کشورمرکز فرماندهی ناوهای آمریکایی در خلیج فارس شد. سال ۲۰۰۱ نقطه اوج روابط منامه و واشنگتن است. در این سال، رئیس جمهور وقت آمریکا بحرین را به عنوان یکی از متحدان استراتژیک خود اعلام کرد.
روابط بحرین با بریتانیا به قرن هفدهم میلادی و زمان قیمومت بریتانیا بر این کشور باز می گردد. امروزه نیز مقامات بریتانیایی تعیین کنندهٔ سیاست خارجی و برخی از سیاست های داخلی در این کشور بوده اند، هم اکنون نیز در ادارات و سازمان های دولتی از حضور مشاوران بریتانیایی استفاده می شود.
مرکز ناوگان پنجم نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا در کشور بحرین قرار دارد.
اقتصاد
بحرین کشور ثروتمندی نیست و حتی بخشی از انرژی آن توسط عربستان تأمین می شود. این دو کشور با یک پل ۲۵ کیلومتری که به نام پل فهد معروف است و در سال ۱۹۸۶ افتتاح شد، به یکدیگر متصل می شوند.
امروزه، اقتصاد کشور بحرین وابسته به بانکداری، هواپیمایی موفق و خدمات فرودگاهی، بنادر مجهز صنعتی، صنایع ساخت و تعمیر کشتی و ناوها می باشد. بحرین اولین کشور حوزه خلیج فارس . . .
پادشاهی بحرین کشوری است جزیره ای در خلیج فارس. پایتخت آن منامه، زبان رسمی آن عربی است و استفاده از زبان های انگلیسی، فارسی و اردو هم بسیار رایج است. بحرین به پنج استان بخش شده و تا ۳ ژوئیه ۲۰۰۲ ( میلادی ) دارای ۱۴ شهر بوده است. این کشور از ۳۲ جزیره تشکیل یافته است. بحرین از سال ۱۸۲۰ میلادی تحت سرپرستی کشور بریتانیا بوده، و در سال ۱۹۷۱ استقلال کامل یافته است.
محتویات [نهفتن]
۱ تاریخ
۲ مساحت
۳ استان ها
۴ شهرها
۵ سیاست داخلی
۶ سیاست خارجی
۷ اقتصاد
۸ مردم
۹ احزاب و حرکات سیاسی
۱۰ راه ها و ارتباطات
۱۱ شاعران بحرین
۱۲ اماکن تاریخی بحرین
۱۳ جاذبه های گردشگری
۱۴ تصاویر
۱۵ پانویس
۱۶ منابع
۱۷ جستارهای وابسته
تاریخ [ویرایش]
نوشتار اصلی: تاثیر ایران بر بحرین
در گذشته به منطقه ساحلی جنوب خلیج فارس حد فاصل بصره تا بحرین امروزی بحرین گفته می شد ( که شامل منطقهٔ احسا، در عربستان، هم بود ) . بحرین قبل از زمان ساسانیان در قلمرو ایران بود. از سال ۱۵۲۲ تا ۱۶۰۲ بحرین مدتی در اشغال پرتغالی ها قرارگرفت. در سال ۱۶۰۲ میلادی، پس از اخراج پرتغالی ها توسط شاه عباس از خلیج فارس، جزیرهٔ بحرین به دست دولت صفوی افتاد و حاکمیت ایران بر آن ( به جز دوره های کوتاهی از حملهٔ عمانی ها ) تا سال ۱۷۸۳ میلادی ادامه داشت[۱]. از سال ۱۷۸۳، جزیرهٔ بحرین به دست خاندان آل خلیفه ( که از اعراب شبه جزیرهٔ عربستان بودند ) افتاد که از قرن نوزدهم تا سال ۱۹۷۱ تحت الحمایهٔ انگلیس بودند[۱]. با این حال، در دوران قاجار و پهلوی، ایران هنوز مدعی مالکیت بر بحرین بود تا آنکه در سال ۱۹۷۱، پس از میانجی گری سازمان ملل و همزمان با اعلان استقلال بحرین از انگلیس، حکومت بحرین که تحت نفوذ انگلیس بود برای تأثیرگذاری بر نتیجه نظرخواهی مصمم شد تا ساختار جمعیتی این سرزمین را با اکثریت دادن به عربها دگرگون کند. در این راستا هزاران فلسطینی و نیروی کار عرب از کشورهای منطقه به بحرین هجوم آوردند و بدینسان ایران با توطئه ای که توسط بریتانیا صورت پذیرفت به ناچار ادعای حاکمیت بر بحرین را کنار گذاشت [۱].
مساحت [ویرایش]
بحرین ۷۰۶ کیلومتر مربع مساحت دارد که کوچک تر از کوچک ترین استان ایران است. از هفتصد کیلومتر مربع مساحت این کشور نزدیک به چهارصد کیلومترمربع آن بیابانی است. بحرین به «جزیره یک میلیون نخل» نیز شهرت داشته است. بحرین شامل سه شهر یا به عبارت بهتر سه جزیره اصلی منامه و محرق و ستره است و منامه یعنی بزرگ ترین این جزایر پایتخت آن به شمار می آید. در بحرین روستاهایی هم هست که در فاصله های نزدیک به یکدیگر قرار دارند.
بدلیل وسعت کم بحرین مسولان این کشور کوچک اقدام به پر کردن دریا و افزایش وسعت سرزمین خود کرده اند و با ساخت وساز های هدفمند پیشرفت قابل توجهی داشته اند.
استان ها [ویرایش]
کشور بحرین ۵ استان دارد که عبارت اند از: عاصمه ( استان پایتخت ) ، جنوبیه، شمالیه، وسطی و محرق.
جزایر حوار متعلق به بحرین که در نزدیکی قطر واقع شده اند بخشی از استان جنوبیه هستند.
نقشه استان ها
1. عاصمه
2. وسطی
3. مُحَرّق
4. شمالیه
5. جنوبیه
شهرها [ویرایش]
باب البحرین
نوشتار اصلی: فهرست شهرهای بحرین
منامه
محرق
رفاع شرقی
رفاع غربی
مدینه حمد
شهرک عیسی
الحد
جدحفص
مدینة زاید
الزلاق
عراد
عالی ( بحرین )
البدیع
ستره
سیاست داخلی [ویرایش]
بحرین یک حکومت پادشاهی مشروطه است. پادشاه به طور موروثی از خاندان آل خلیفه انتخاب می شود که از سال ۱۸۲۰ میلادی قدرت را در این جزیره به دست گرفت و اتحاد خود را با بریتانیا اعلام کردند. این کشور در سال ۱۹۷۱ استقلال خود را از سرپرستی بریتانیا اعلام کرد. و قانون اساسی فعلی این کشور در سال ۲۰۰۲ تصویب شده است. نظام حقوقی این کشور ترکیبی از حقوق اسلامی ( فقه ) و کامن لا انگلیسی است. پادشاه یا امیر کنونی کشور حمد بن عیسی آل خلیفه است که از سال ۱۹۹۹ قدرت را در دست دارد. ولیعهد سلمان بن حمد، پسر وی است که در ۱۹۶۹ به دنیا آمده و ریاست دولت به عهدهٔ نخست وزیر خلیفه بن سلمان پسرعموی پادشاه است که از سال ۱۹۷۱ این مقام را دارد. قوهٔ مقننه دومجلسی این کشور ( المجلس الوطنی ) از مجلس شورا ( مجلس الشوری ) و مجلس نمایندگان ( مجلس النواب ) تشکیل می شود. هر دو مجلس ۴۰ عضو دارند. تمامی اعضای مجلس علیا ( مجلس شورا ) توسط پادشاه و تمامی اعضای مجلس سفلی ( مجلس نمایندگان ) با رأی مستقیم مردم انتخاب می شوند. [۲]
در بحرین حدود ۱۵ حزب سیاسی شامل احزاب مذهبی، لیبرال، چپ و بعثی وجود دارد.
برجسته ترین حزب سیاسی شیعه جمعیت وفاق ملی اسلامی است که دکتر سعید شهابی از بنیانگذاران آن است. احزاب دیگر شیعه شامل حزب عمل اسلامی و حزب الرساله می باشند.
پس از انقلاب یاسمین در تونس که موجب فرار زین العابدین بن علی وهمچنین انقلاب مردم مصر وسقوط حسنی مبارک، بحرینی ها نیز به خیابان آمدند وبه اعتراض عملکرد پادشاه این کشور پرداختندکه نیروهای آل خلیفه وآل سعود به بازداشت و سرکوب مردم پرداختند.
سیاست خارجی [ویرایش]
این کشور یکی از اعضای اتحادیه عرب و شورای همکاری خلیج فارس است.
مرکز ناوگان پنجم نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا در کشور بحرین قرار دارد.
اقتصاد [ویرایش]
بحرین کشور ثروتمندی نیست و حتی بخشی از انرژی آن توسط عربستان تأمین می شود. این دو کشور با یک پل ۲۵ کیلومتری که به نام پل فهد معروف است و در سال ۱۹۸۶ افتتاح شد، به یکدیگر متصل می شوند.
امروزه، اقتصاد کشور بحرین وابسته به بانکداری، هواپیمایی موفق و خدمات فرودگاهی، بنادر مجهز صنعتی، صنایع ساخت و تعمیر کشتی و ناوها می باشد. بحرین اولین کشور حوزه خلیج فارس است که نفت در آن اکتشاف شده ولی منابع نفت و گا . . .
محتویات [نهفتن]
۱ تاریخ
۲ مساحت
۳ استان ها
۴ شهرها
۵ سیاست داخلی
۶ سیاست خارجی
۷ اقتصاد
۸ مردم
۹ احزاب و حرکات سیاسی
۱۰ راه ها و ارتباطات
۱۱ شاعران بحرین
۱۲ اماکن تاریخی بحرین
۱۳ جاذبه های گردشگری
۱۴ تصاویر
۱۵ پانویس
۱۶ منابع
۱۷ جستارهای وابسته
تاریخ [ویرایش]
نوشتار اصلی: تاثیر ایران بر بحرین
در گذشته به منطقه ساحلی جنوب خلیج فارس حد فاصل بصره تا بحرین امروزی بحرین گفته می شد ( که شامل منطقهٔ احسا، در عربستان، هم بود ) . بحرین قبل از زمان ساسانیان در قلمرو ایران بود. از سال ۱۵۲۲ تا ۱۶۰۲ بحرین مدتی در اشغال پرتغالی ها قرارگرفت. در سال ۱۶۰۲ میلادی، پس از اخراج پرتغالی ها توسط شاه عباس از خلیج فارس، جزیرهٔ بحرین به دست دولت صفوی افتاد و حاکمیت ایران بر آن ( به جز دوره های کوتاهی از حملهٔ عمانی ها ) تا سال ۱۷۸۳ میلادی ادامه داشت[۱]. از سال ۱۷۸۳، جزیرهٔ بحرین به دست خاندان آل خلیفه ( که از اعراب شبه جزیرهٔ عربستان بودند ) افتاد که از قرن نوزدهم تا سال ۱۹۷۱ تحت الحمایهٔ انگلیس بودند[۱]. با این حال، در دوران قاجار و پهلوی، ایران هنوز مدعی مالکیت بر بحرین بود تا آنکه در سال ۱۹۷۱، پس از میانجی گری سازمان ملل و همزمان با اعلان استقلال بحرین از انگلیس، حکومت بحرین که تحت نفوذ انگلیس بود برای تأثیرگذاری بر نتیجه نظرخواهی مصمم شد تا ساختار جمعیتی این سرزمین را با اکثریت دادن به عربها دگرگون کند. در این راستا هزاران فلسطینی و نیروی کار عرب از کشورهای منطقه به بحرین هجوم آوردند و بدینسان ایران با توطئه ای که توسط بریتانیا صورت پذیرفت به ناچار ادعای حاکمیت بر بحرین را کنار گذاشت [۱].
مساحت [ویرایش]
بحرین ۷۰۶ کیلومتر مربع مساحت دارد که کوچک تر از کوچک ترین استان ایران است. از هفتصد کیلومتر مربع مساحت این کشور نزدیک به چهارصد کیلومترمربع آن بیابانی است. بحرین به «جزیره یک میلیون نخل» نیز شهرت داشته است. بحرین شامل سه شهر یا به عبارت بهتر سه جزیره اصلی منامه و محرق و ستره است و منامه یعنی بزرگ ترین این جزایر پایتخت آن به شمار می آید. در بحرین روستاهایی هم هست که در فاصله های نزدیک به یکدیگر قرار دارند.
بدلیل وسعت کم بحرین مسولان این کشور کوچک اقدام به پر کردن دریا و افزایش وسعت سرزمین خود کرده اند و با ساخت وساز های هدفمند پیشرفت قابل توجهی داشته اند.
استان ها [ویرایش]
کشور بحرین ۵ استان دارد که عبارت اند از: عاصمه ( استان پایتخت ) ، جنوبیه، شمالیه، وسطی و محرق.
جزایر حوار متعلق به بحرین که در نزدیکی قطر واقع شده اند بخشی از استان جنوبیه هستند.
نقشه استان ها
1. عاصمه
2. وسطی
3. مُحَرّق
4. شمالیه
5. جنوبیه
شهرها [ویرایش]
باب البحرین
نوشتار اصلی: فهرست شهرهای بحرین
منامه
محرق
رفاع شرقی
رفاع غربی
مدینه حمد
شهرک عیسی
الحد
جدحفص
مدینة زاید
الزلاق
عراد
عالی ( بحرین )
البدیع
ستره
سیاست داخلی [ویرایش]
بحرین یک حکومت پادشاهی مشروطه است. پادشاه به طور موروثی از خاندان آل خلیفه انتخاب می شود که از سال ۱۸۲۰ میلادی قدرت را در این جزیره به دست گرفت و اتحاد خود را با بریتانیا اعلام کردند. این کشور در سال ۱۹۷۱ استقلال خود را از سرپرستی بریتانیا اعلام کرد. و قانون اساسی فعلی این کشور در سال ۲۰۰۲ تصویب شده است. نظام حقوقی این کشور ترکیبی از حقوق اسلامی ( فقه ) و کامن لا انگلیسی است. پادشاه یا امیر کنونی کشور حمد بن عیسی آل خلیفه است که از سال ۱۹۹۹ قدرت را در دست دارد. ولیعهد سلمان بن حمد، پسر وی است که در ۱۹۶۹ به دنیا آمده و ریاست دولت به عهدهٔ نخست وزیر خلیفه بن سلمان پسرعموی پادشاه است که از سال ۱۹۷۱ این مقام را دارد. قوهٔ مقننه دومجلسی این کشور ( المجلس الوطنی ) از مجلس شورا ( مجلس الشوری ) و مجلس نمایندگان ( مجلس النواب ) تشکیل می شود. هر دو مجلس ۴۰ عضو دارند. تمامی اعضای مجلس علیا ( مجلس شورا ) توسط پادشاه و تمامی اعضای مجلس سفلی ( مجلس نمایندگان ) با رأی مستقیم مردم انتخاب می شوند. [۲]
در بحرین حدود ۱۵ حزب سیاسی شامل احزاب مذهبی، لیبرال، چپ و بعثی وجود دارد.
برجسته ترین حزب سیاسی شیعه جمعیت وفاق ملی اسلامی است که دکتر سعید شهابی از بنیانگذاران آن است. احزاب دیگر شیعه شامل حزب عمل اسلامی و حزب الرساله می باشند.
پس از انقلاب یاسمین در تونس که موجب فرار زین العابدین بن علی وهمچنین انقلاب مردم مصر وسقوط حسنی مبارک، بحرینی ها نیز به خیابان آمدند وبه اعتراض عملکرد پادشاه این کشور پرداختندکه نیروهای آل خلیفه وآل سعود به بازداشت و سرکوب مردم پرداختند.
سیاست خارجی [ویرایش]
این کشور یکی از اعضای اتحادیه عرب و شورای همکاری خلیج فارس است.
مرکز ناوگان پنجم نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا در کشور بحرین قرار دارد.
اقتصاد [ویرایش]
بحرین کشور ثروتمندی نیست و حتی بخشی از انرژی آن توسط عربستان تأمین می شود. این دو کشور با یک پل ۲۵ کیلومتری که به نام پل فهد معروف است و در سال ۱۹۸۶ افتتاح شد، به یکدیگر متصل می شوند.
امروزه، اقتصاد کشور بحرین وابسته به بانکداری، هواپیمایی موفق و خدمات فرودگاهی، بنادر مجهز صنعتی، صنایع ساخت و تعمیر کشتی و ناوها می باشد. بحرین اولین کشور حوزه خلیج فارس است که نفت در آن اکتشاف شده ولی منابع نفت و گا . . .
کلمات دیگر: