[ویکی نور] الوحی المحمدی تألیف محمد رشید رضا متوفی 1354 ه- پیرامون بیان حقیقت اسلام و دعوت همگانی قرآن به اسلام مخصوصاً نسبت به اهل کتاب به زبان عربی می باشد. نقد و تحلیلهای زیادی پیرامون این کتاب، مخصوصاً در باب عصمت، مهدویت، حقوق زنان وجود دارد. وی از اسلوب بیانی و اعجاز ادبی و منطقی در بیان وجوه اعجاز قرآن نام برده و به سایر وجوه اعجاز قرآن در موضوعات علمی و... اشاره ای نکرده است.
شامل یک مقدمه از عبدالصبور مرزوق، نائب رئیس مجلس، مقدمه رشید رضا و پنج فصل می باشد که تفصیل آن در فهرست موضوعات آمده است.
مؤلف درصدد اثبات وحی محمدی(ص) و کلام الهی بودن قرآن و مشتمل بودن آن بر جمیع احتیاجات در اطلاعات دینی، اجتماعی، سیاسی، مالی و نظامی هستند و مباحث مفصّلی در مقاصد اصلی و ردّیه هایی در ابطال شبهات منکرین عالم غیب و وحی الهی بودن قرآن ارائه داده اند.
نگارنده در مقدمه پس از بیان ارتقای مادی بشر و پایین آمدن فرهنگ و ادب آنها، حاجت مردم به دین را امری بدیهی و وجود کنیسه، شرایط نامساعد مسلمانان در قرنهای اخیر و سیاست بزرگان اروپایی را عوامل سه گانه محروم ماندن دولتهای عربی از حقیقت اسلام میداند و جهل به مسائل بلاغی قرآن، نارسایی و ضعف ترجمه های قرآن، متفاوت بودن سبک گفتاری قرآن با سایر روشهای کلامی و بی سرپرست بودن امور دینی مسلمانان را از عواملی بر می شمارد که مانع از فهم صحیح غیر مسلمان از قرآن شده است.
نگارنده پس از تعریف لغوی و دینی وحی و نبوت، رسالت و حاجت بشر به اینها، اصول ادیان را متکی بر سه محور ایمان به غیب و خداوند، عقیده به بعثت و جزا و عمل صالح دانسته و معتقد است برای تحقق این حکمت باید قائل به عصمت انبیاء شویم، بخلاف سایر ادیان که کردارهای ناپسندی را به انبیا نسبت میدهند که منافی عصمت آنهاست اگرچه بسیاری از مطالب این کتابها تحریف شده و به طور قطع نمی توان گفت نظر واقعی این ادیان چنین است. پس از بیان اینکه عقل و علم بشری ما را بی نیاز از هدایت پیغمبران نمی کند، تعریف وحی و نبوت و انبیا در فرهنگ مسیحیت، و کلمات مسیحیان در این مباحث را نوعی تحکم و مشتمل بر تعارض فراوانی میداند. سپس به امتیازات نبوت پیامبر(ص) بر سایر انبیاء و تلاش مسیحیان در منع از گسترش قرآن اشاره و بر این باورند که قرآن به خاطر شمول بر علوم هدایتی، اعجاز لفظی و معنوی، خبر از گذشته، حال و آینده و تربیت بشریت به سوی کمال کتابی معجزه و نبوت پیامبر با براهین علمی و عقلی اثبات شده است نه با نشانه ها و عجایب و این مسئله را هر عقلی در هر زمانی درک می کند، از میان نقد و تحلیلهای غربیان و خاورشناسان به راحتی درک می کنیم که آنها هم پیامبر(ص) را شخص سلیم، دارای عقل کامل و سایر صفات و ملکات حسنه و دور از رذایل اخلاقی و مبعوث به رسالت از طرف خداوند می دانند.
در ادامه به شبهه مادیین که وحی را الهام از درون پیامبر(ص) می دانند نه از خارج و علت آن را نفس عالی و سیرت پاک او می دانند پاسخ می دهد. پس از بیان مقدماتی تمام این شبهات را مردود و وحی را بالاتر از هر استنباط و هر احتمال و اکثر مقدمات آنها در نفسانی بودن وحی را نتیجه آرای باطلی می داند که مبتنی بر هیچ قاعده ای نمیباشد.
شامل یک مقدمه از عبدالصبور مرزوق، نائب رئیس مجلس، مقدمه رشید رضا و پنج فصل می باشد که تفصیل آن در فهرست موضوعات آمده است.
مؤلف درصدد اثبات وحی محمدی(ص) و کلام الهی بودن قرآن و مشتمل بودن آن بر جمیع احتیاجات در اطلاعات دینی، اجتماعی، سیاسی، مالی و نظامی هستند و مباحث مفصّلی در مقاصد اصلی و ردّیه هایی در ابطال شبهات منکرین عالم غیب و وحی الهی بودن قرآن ارائه داده اند.
نگارنده در مقدمه پس از بیان ارتقای مادی بشر و پایین آمدن فرهنگ و ادب آنها، حاجت مردم به دین را امری بدیهی و وجود کنیسه، شرایط نامساعد مسلمانان در قرنهای اخیر و سیاست بزرگان اروپایی را عوامل سه گانه محروم ماندن دولتهای عربی از حقیقت اسلام میداند و جهل به مسائل بلاغی قرآن، نارسایی و ضعف ترجمه های قرآن، متفاوت بودن سبک گفتاری قرآن با سایر روشهای کلامی و بی سرپرست بودن امور دینی مسلمانان را از عواملی بر می شمارد که مانع از فهم صحیح غیر مسلمان از قرآن شده است.
نگارنده پس از تعریف لغوی و دینی وحی و نبوت، رسالت و حاجت بشر به اینها، اصول ادیان را متکی بر سه محور ایمان به غیب و خداوند، عقیده به بعثت و جزا و عمل صالح دانسته و معتقد است برای تحقق این حکمت باید قائل به عصمت انبیاء شویم، بخلاف سایر ادیان که کردارهای ناپسندی را به انبیا نسبت میدهند که منافی عصمت آنهاست اگرچه بسیاری از مطالب این کتابها تحریف شده و به طور قطع نمی توان گفت نظر واقعی این ادیان چنین است. پس از بیان اینکه عقل و علم بشری ما را بی نیاز از هدایت پیغمبران نمی کند، تعریف وحی و نبوت و انبیا در فرهنگ مسیحیت، و کلمات مسیحیان در این مباحث را نوعی تحکم و مشتمل بر تعارض فراوانی میداند. سپس به امتیازات نبوت پیامبر(ص) بر سایر انبیاء و تلاش مسیحیان در منع از گسترش قرآن اشاره و بر این باورند که قرآن به خاطر شمول بر علوم هدایتی، اعجاز لفظی و معنوی، خبر از گذشته، حال و آینده و تربیت بشریت به سوی کمال کتابی معجزه و نبوت پیامبر با براهین علمی و عقلی اثبات شده است نه با نشانه ها و عجایب و این مسئله را هر عقلی در هر زمانی درک می کند، از میان نقد و تحلیلهای غربیان و خاورشناسان به راحتی درک می کنیم که آنها هم پیامبر(ص) را شخص سلیم، دارای عقل کامل و سایر صفات و ملکات حسنه و دور از رذایل اخلاقی و مبعوث به رسالت از طرف خداوند می دانند.
در ادامه به شبهه مادیین که وحی را الهام از درون پیامبر(ص) می دانند نه از خارج و علت آن را نفس عالی و سیرت پاک او می دانند پاسخ می دهد. پس از بیان مقدماتی تمام این شبهات را مردود و وحی را بالاتر از هر استنباط و هر احتمال و اکثر مقدمات آنها در نفسانی بودن وحی را نتیجه آرای باطلی می داند که مبتنی بر هیچ قاعده ای نمیباشد.
wikinoor: مهدویت ، حقوق زنان وجود دارد. وی از اسلوب بیانی و اعجاز ادبی و منطقی در بیان وجوه اعجاز قرآن نام برده و به سایر وجوه اعجاز قرآن در موضوعات علمی و... اشاره ای نکرده است.
ساختار کتاب
شامل یک مقدمه از عبد الصبور مرزوق، نائب رئیس مجلس، مقدمه رشید رضا و پنج فصل می باشد که تفصیل آن در فهرست موضوعات آمده است. مولف درصدد اثبات وحی محمدی صلی الله علیه و آله وسلّم و کلام الهی بودن قرآن و مشتمل بودن آن بر جمیع احتیاجات در اطلاعات دینی، اجتماعی، سیاسی، مالی و نظامی هستند و مباحث مفصلی در مقاصد اصلی و ردیه هایی در ابطال شبهات منکرین عالم غیب و وحی الهی بودن قرآن ارائه داده اند.
گزارش محتوا
نگارنده در مقدمه پس از بیان ارتقای مادی بشر و پایین آمدن فرهنگ و ادب آنها، حاجت مردم به دین را امری بدیهی و وجود کنیسه، شرایط نامساعد مسلمانان در قرنهای اخیر و سیاست بزرگان اروپایی را عوامل سه گانه محروم ماندن دولتهای عربی از حقیقت اسلام میداند و جهل به مسائل بلاغی قرآن، نارسایی و ضعف ترجمه های قرآن، متفاوت بودن سبک گفتاری قرآن با سایر روشهای کلامی و بی سرپرست بودن امور دینی مسلمانان را از عواملی بر می شمارد که مانع از فهم صحیح غیر مسلمان از قرآن شده است. نگارنده پس از تعریف لغوی و دینی وحی و نبوت ، رسالت و حاجت بشر به اینها، اصول ادیان را متکی بر سه محور ایمان به غیب و خداوند ، عقیده به بعثت و جزا و عمل صالح دانسته و معتقد است برای تحقق این حکمت باید قائل به عصمت انبیاء شویم، بخلاف سایر ادیان که کردارهای ناپسندی را به انبیا نسبت میدهند که منافی عصمت آنهاست اگرچه بسیاری از مطالب این کتابها تحریف شده و به طور قطع نمی توان گفت نظر واقعی این ادیان چنین است. پس از بیان اینکه عقل و علم بشری ما را بی نیاز از هدایت پیغمبران نمی کند، تعریف وحی و نبوت و انبیا در فرهنگ مسیحیت ، و کلمات مسیحیان در این مباحث را نوعی تحکم و مشتمل بر تعارض فراوانی میداند. سپس به امتیازات نبوت پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم بر سایر انبیاء و تلاش مسیحیان در منع از گسترش قرآن اشاره و بر این باورند که قرآن به خاطر شمول بر علوم هدایتی، اعجاز لفظی و معنوی، خبر از گذشته، حال و آینده و تربیت بشریت به سوی کمال، کتاب معجزه و نبوت پیامبر با براهین علمی و عقلی اثبات شده است نه با نشانه ها و عجایب و این مسئله را هر عقلی در هر زمانی درک می کند، از میان نقد و تحلیلهای غربیان و خاورشناسان به راحتی درک می کنیم که آنها هم پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم را شخص سلیم، دارای عقل کامل و سایر صفات و ملکات حسنه و دور از رذایل اخلاقی و مبعوث به رسالت از طرف خداوند می دانند. در ادامه به شبهه مادیین که وحی را الهام از درون پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم می دانند نه از خارج و علت آن را نفس عالی و سیرت پاک او می دانند پاسخ می دهد. پس از بیان مقدماتی تمام این شبهات را مردود و وحی را بالاتر از هر استنباط و هر احتمال و اکثر مقدمات آنها در نفسانی بودن وحی را نتیجه آرای باطلی می داند که مبتنی بر هیچ قاعده ای نمیباشد. با تحقیق در صفات پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم و دوران زندگی او این مطلب به وضوح روشن می شود که خداوند پیامبر را کامل خلق کرد تا مبلغ دین کامل و اسوه ی مکارم اخلاق باشد و تمام زشتی ها را مبغوض او کرد تا بتواند مصلح نفوس باشد همانطور که در آیات قرآن، خداوند خصوصیات ایشان در روح، وحی، کتاب و دین را تبیین می کند، قرآن کتابی است که در آن هیچ مطلب باطلی دیده نمی شود. در ادامه به وجوه اعجاز قرآن و انقلابی که در امت عرب و سایر امم ایجاد کرده و مقایسه آن با تاثیر تورات در بنی اسرائیل و تاثیر قرآن در مشرکین، مومنین و... اشاره و درفصل بعد به بیان کتاب، حکمت و ارکان سه گانه ی دعوت پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم ، سنت قرآن در تهذیب اخلاقی و اصلاح اعمال و فرق آن با کتابهای فلسفه و اجتماعی پرداخته و آن را کتاب هدایتی عملی می داند نه نظری. روش قرآن در ارشاد به سوی اعمال نیک، بیان اصول و تکرار اجمالی آنهاست، اکثر عباداتی که در قرآن وجود دارد عبادات روحی، اجتماعی و مالی می باشد که مؤلف در اسرار عبادات آنها را تبیین کرده اند. از بیان وجه تفاوت معجزه و کرامت بر این باور است که هیچ تفاوتی در خلق خداوند دیده نمی شود. آیات الهی مبین این مطلب هستند که قدر و تقدیر عبادت از نظام عامی در خلق می باشد که هر چیزی به قدر سببش می باشد نه اینکه هیچ سببی نداشته باشد. وجود آیات الهی دلیل حسی بر اختیار خداوند در افعال، صادق بودن انبیا در گفتار و هدایت عقول بشر و وسعت دایره ی ممکنات می باشند. اسلام دین فطرت ، عقل، تفکر، حکمت، دلیل و برهان، منع کننده تقلید و جمود بر پیروی از پیشینیان، و آزادی شخصیت می باشد. قرآن به اصلاحات در مسائل سیاسی، کشوری و اجتماعی اهتمام و با ابراز دعوت مسلمانان و سایر ملتها به اتحاد، تکیه بر برادری آنها دارد. اسلام دینی متعادل است که هدفش رساندن انسان به سعادت در دنیا و آخرت بوده و در آن هیچ عسر و حرجی نیست. هر گونه غلوی را باطل و تکالیف آن کم است، این مطلب در عبادات، معاملات و مسائل دیگر کاملا مشاهده می شود. اسلام دین هدایت، سیادت، سیاست و مردم سالاری است. مؤلف اصول تشریع را «قرآن، سنت ، اجماع ، اجتهاد ، ائمه، امرا و قضات» دانسته و در ادامه به سایر مقاصد، اصول فقهی و اصلاح بشر از طریق دین داری، ایمان ، عمل و... اشاره و در خاتمه ندای تحدی قرآن را هنوز هم به گوش جهانیان طنین افکن و تمام تمدن ها را به دین اسلام دعوت می کنند.
وضعیت کتاب
...
ساختار کتاب
شامل یک مقدمه از عبد الصبور مرزوق، نائب رئیس مجلس، مقدمه رشید رضا و پنج فصل می باشد که تفصیل آن در فهرست موضوعات آمده است. مولف درصدد اثبات وحی محمدی صلی الله علیه و آله وسلّم و کلام الهی بودن قرآن و مشتمل بودن آن بر جمیع احتیاجات در اطلاعات دینی، اجتماعی، سیاسی، مالی و نظامی هستند و مباحث مفصلی در مقاصد اصلی و ردیه هایی در ابطال شبهات منکرین عالم غیب و وحی الهی بودن قرآن ارائه داده اند.
گزارش محتوا
نگارنده در مقدمه پس از بیان ارتقای مادی بشر و پایین آمدن فرهنگ و ادب آنها، حاجت مردم به دین را امری بدیهی و وجود کنیسه، شرایط نامساعد مسلمانان در قرنهای اخیر و سیاست بزرگان اروپایی را عوامل سه گانه محروم ماندن دولتهای عربی از حقیقت اسلام میداند و جهل به مسائل بلاغی قرآن، نارسایی و ضعف ترجمه های قرآن، متفاوت بودن سبک گفتاری قرآن با سایر روشهای کلامی و بی سرپرست بودن امور دینی مسلمانان را از عواملی بر می شمارد که مانع از فهم صحیح غیر مسلمان از قرآن شده است. نگارنده پس از تعریف لغوی و دینی وحی و نبوت ، رسالت و حاجت بشر به اینها، اصول ادیان را متکی بر سه محور ایمان به غیب و خداوند ، عقیده به بعثت و جزا و عمل صالح دانسته و معتقد است برای تحقق این حکمت باید قائل به عصمت انبیاء شویم، بخلاف سایر ادیان که کردارهای ناپسندی را به انبیا نسبت میدهند که منافی عصمت آنهاست اگرچه بسیاری از مطالب این کتابها تحریف شده و به طور قطع نمی توان گفت نظر واقعی این ادیان چنین است. پس از بیان اینکه عقل و علم بشری ما را بی نیاز از هدایت پیغمبران نمی کند، تعریف وحی و نبوت و انبیا در فرهنگ مسیحیت ، و کلمات مسیحیان در این مباحث را نوعی تحکم و مشتمل بر تعارض فراوانی میداند. سپس به امتیازات نبوت پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم بر سایر انبیاء و تلاش مسیحیان در منع از گسترش قرآن اشاره و بر این باورند که قرآن به خاطر شمول بر علوم هدایتی، اعجاز لفظی و معنوی، خبر از گذشته، حال و آینده و تربیت بشریت به سوی کمال، کتاب معجزه و نبوت پیامبر با براهین علمی و عقلی اثبات شده است نه با نشانه ها و عجایب و این مسئله را هر عقلی در هر زمانی درک می کند، از میان نقد و تحلیلهای غربیان و خاورشناسان به راحتی درک می کنیم که آنها هم پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم را شخص سلیم، دارای عقل کامل و سایر صفات و ملکات حسنه و دور از رذایل اخلاقی و مبعوث به رسالت از طرف خداوند می دانند. در ادامه به شبهه مادیین که وحی را الهام از درون پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم می دانند نه از خارج و علت آن را نفس عالی و سیرت پاک او می دانند پاسخ می دهد. پس از بیان مقدماتی تمام این شبهات را مردود و وحی را بالاتر از هر استنباط و هر احتمال و اکثر مقدمات آنها در نفسانی بودن وحی را نتیجه آرای باطلی می داند که مبتنی بر هیچ قاعده ای نمیباشد. با تحقیق در صفات پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم و دوران زندگی او این مطلب به وضوح روشن می شود که خداوند پیامبر را کامل خلق کرد تا مبلغ دین کامل و اسوه ی مکارم اخلاق باشد و تمام زشتی ها را مبغوض او کرد تا بتواند مصلح نفوس باشد همانطور که در آیات قرآن، خداوند خصوصیات ایشان در روح، وحی، کتاب و دین را تبیین می کند، قرآن کتابی است که در آن هیچ مطلب باطلی دیده نمی شود. در ادامه به وجوه اعجاز قرآن و انقلابی که در امت عرب و سایر امم ایجاد کرده و مقایسه آن با تاثیر تورات در بنی اسرائیل و تاثیر قرآن در مشرکین، مومنین و... اشاره و درفصل بعد به بیان کتاب، حکمت و ارکان سه گانه ی دعوت پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم ، سنت قرآن در تهذیب اخلاقی و اصلاح اعمال و فرق آن با کتابهای فلسفه و اجتماعی پرداخته و آن را کتاب هدایتی عملی می داند نه نظری. روش قرآن در ارشاد به سوی اعمال نیک، بیان اصول و تکرار اجمالی آنهاست، اکثر عباداتی که در قرآن وجود دارد عبادات روحی، اجتماعی و مالی می باشد که مؤلف در اسرار عبادات آنها را تبیین کرده اند. از بیان وجه تفاوت معجزه و کرامت بر این باور است که هیچ تفاوتی در خلق خداوند دیده نمی شود. آیات الهی مبین این مطلب هستند که قدر و تقدیر عبادت از نظام عامی در خلق می باشد که هر چیزی به قدر سببش می باشد نه اینکه هیچ سببی نداشته باشد. وجود آیات الهی دلیل حسی بر اختیار خداوند در افعال، صادق بودن انبیا در گفتار و هدایت عقول بشر و وسعت دایره ی ممکنات می باشند. اسلام دین فطرت ، عقل، تفکر، حکمت، دلیل و برهان، منع کننده تقلید و جمود بر پیروی از پیشینیان، و آزادی شخصیت می باشد. قرآن به اصلاحات در مسائل سیاسی، کشوری و اجتماعی اهتمام و با ابراز دعوت مسلمانان و سایر ملتها به اتحاد، تکیه بر برادری آنها دارد. اسلام دینی متعادل است که هدفش رساندن انسان به سعادت در دنیا و آخرت بوده و در آن هیچ عسر و حرجی نیست. هر گونه غلوی را باطل و تکالیف آن کم است، این مطلب در عبادات، معاملات و مسائل دیگر کاملا مشاهده می شود. اسلام دین هدایت، سیادت، سیاست و مردم سالاری است. مؤلف اصول تشریع را «قرآن، سنت ، اجماع ، اجتهاد ، ائمه، امرا و قضات» دانسته و در ادامه به سایر مقاصد، اصول فقهی و اصلاح بشر از طریق دین داری، ایمان ، عمل و... اشاره و در خاتمه ندای تحدی قرآن را هنوز هم به گوش جهانیان طنین افکن و تمام تمدن ها را به دین اسلام دعوت می کنند.
وضعیت کتاب
...
wikifeqh: الوحی_المحمدی_(کتاب)