مترادف عکس : پرتره، تصویر، تمثال، شمایل، نقش، خلاف، ضد، مخالف، نقیض، وارو، وارونه
برابر پارسی : فرتور، نگاره، رُخش، رخش، فَرتور
عکس
مترادف عکس : پرتره، تصویر، تمثال، شمایل، نقش، خلاف، ضد، مخالف، نقیض، وارو، وارونه
برابر پارسی : فرتور، نگاره، رُخش، رخش، فَرتور
فارسی به انگلیسی
converse, illustration, inverse, inversion, likeness, photo-, photograph, picture, portrait, reflection, representation, reverse, semblance, shot
photograph, picture, image, reverse
فارسی به عربی
حدیث , صورة , طلقة
عربی به فارسی
وارونه , معکوس , معکوس کننده , پشت (سکه) , بدبختي , شکست , وارونه کردن , برگرداندن , پشت و رو کردن , نقض کردن , واژگون کردن
مترادف و متضاد
پرتره، تصویر، تمثال، شمایل، نقش
خلاف، ضد، مخالف، نقیض، وارو، وارونه
تیر، گلوله، پرتابه، گیلاس، عکس، جرعه، تزریق، منظره فیلمبرداری شده، یک گیلاس مشروب، ضربت توپ بازی
وصف، صورت، رسم، سینما، تصور، تصویر، عکس، تمثال، منظره، نگار
طنین صدا، طنین، پژواک، انعکاس صدا، عکس، توف
عکس، عکس برداشتن از
عکس، عکس برداشتن از
شکل، تصویر، عکس
تصویر، عکس
۱. پرتره، تصویر، تمثال، شمایل، نقش
۲. خلاف، ضد، مخالف، نقیض، وارو، وارونه
فرهنگ فارسی
برگرداندن، باژگونه کردن، وارون کردن، صورت شخص یاشی ئ یامنظرهای که بادستگاه مخصوص عکاسی گرفته شود
۱ - برگرداندن وارونه کردن . ۲ - تافتن تابیدن : عکس شعاع آفتاب ۳ - تصویری که از شئ یا شخص در آب و آیینه و جز آن پیدا شود . ۴ - صورت شئ یا شخص یا منظره ای که با دستگاه عکاسی برداشته شود ۵ - پوشاندن حاشیه باطرحهای خفیف گلها و جانوران . ۶ - هر قضیه ای که محمول و موضوعش متعین باشد چون محمول را موضوع کنیم وموضوع را محمول آن را عکس خوانند و چون مقابل موضوع بعدول موضوع کنیم و مقابل محمول بعدول محمول آن را مقابل خوانند و چون مقابل ها را منعکس کنیم آن را عکس خوانند . یا عکس مستوی . آنست که عین موضوع را محمول کنیم و عین محمول را موضوع کنیم چنان که در قضیه انسان ناطق است گوییم ناطق انسان است و شرط است در بقائ صدق و کیف یعنی اگر اصل صادق باشد باید عکس آن هم صادق باشد و اگر اصل موجبه باشد باید عکسش هم موجبه باشد چنان که در قضیه هر انسانی حیوان است که عکس آن قضیه جزئیه موجبه است ( بعضی حیوان ها انسانند ) یا عکس نقیض . آن بود که نقیض جزئ دوم را اول ( نقیض محمول ) و عین جزئ اول را محمول جزئ دوم قرار دهیم با شرط بقائ صدق و مخالفت در کیف ( بعضی گویند : در عکس نقیض نقیض هر یک از موضوع و محمول را بجای هم قرار دهیم ) مثال اول : انسان حیوان است . و حیوان انسان است . مثال دوم : انسان حیوان است و بعض لا حیوان لا انسان است . یا عکس و طرد . یکی از صنایع شعری و آن چنانست که در یک مصرع یا نیم مصراع الفاظ مصراع یا نیم مصراع قبل را قلب کرده مکرر سازند : در چهره تو دیدم لطفی که می شنیدم لطفی که می شنیدم در چهره تو دیدم . ( میرزا غازی ترخان وقاری ) باده چه کنی پنهان پنهان چه کنی باده ? و از جمله آنست که در کلامی کلمه به کلمه از آخر بگیرند و بر عکس ترتیب بخوانند و آن بر دو نوعست : یکی آن که از ترتیب عکس همان کلام حاصل شود : درمی داری و داری کرمی کرمی داری و داری درمی . دوم از ترتیب عکس بیت دیگر حاصل شود : باحسان تویی حاتم برفعت تویی کسری بفرمان توی آصف ببرهان تویی عیسی . ( سلمان ساوجی ) چون عکس کنیم این بیت باختلاف وزن حاصل شود : عیسی تویی ببرهان آصف تویی بفرمان کسری تویی برفعت حاتم تویی باحسان . و این را مسکون معکوس نیز گویند .
آنچه در آب و آینه و امثال آن از اشیائ پیدا میشود عکس شاخص در آینه و جز آن آنچه را که منطبع میشود در آن بطور باژگونه
۱ - برگرداندن وارونه کردن . ۲ - تافتن تابیدن : عکس شعاع آفتاب ۳ - تصویری که از شئ یا شخص در آب و آیینه و جز آن پیدا شود . ۴ - صورت شئ یا شخص یا منظره ای که با دستگاه عکاسی برداشته شود ۵ - پوشاندن حاشیه باطرحهای خفیف گلها و جانوران . ۶ - هر قضیه ای که محمول و موضوعش متعین باشد چون محمول را موضوع کنیم وموضوع را محمول آن را عکس خوانند و چون مقابل موضوع بعدول موضوع کنیم و مقابل محمول بعدول محمول آن را مقابل خوانند و چون مقابل ها را منعکس کنیم آن را عکس خوانند . یا عکس مستوی . آنست که عین موضوع را محمول کنیم و عین محمول را موضوع کنیم چنان که در قضیه انسان ناطق است گوییم ناطق انسان است و شرط است در بقائ صدق و کیف یعنی اگر اصل صادق باشد باید عکس آن هم صادق باشد و اگر اصل موجبه باشد باید عکسش هم موجبه باشد چنان که در قضیه هر انسانی حیوان است که عکس آن قضیه جزئیه موجبه است ( بعضی حیوان ها انسانند ) یا عکس نقیض . آن بود که نقیض جزئ دوم را اول ( نقیض محمول ) و عین جزئ اول را محمول جزئ دوم قرار دهیم با شرط بقائ صدق و مخالفت در کیف ( بعضی گویند : در عکس نقیض نقیض هر یک از موضوع و محمول را بجای هم قرار دهیم ) مثال اول : انسان حیوان است . و حیوان انسان است . مثال دوم : انسان حیوان است و بعض لا حیوان لا انسان است . یا عکس و طرد . یکی از صنایع شعری و آن چنانست که در یک مصرع یا نیم مصراع الفاظ مصراع یا نیم مصراع قبل را قلب کرده مکرر سازند : در چهره تو دیدم لطفی که می شنیدم لطفی که می شنیدم در چهره تو دیدم . ( میرزا غازی ترخان وقاری ) باده چه کنی پنهان پنهان چه کنی باده ? و از جمله آنست که در کلامی کلمه به کلمه از آخر بگیرند و بر عکس ترتیب بخوانند و آن بر دو نوعست : یکی آن که از ترتیب عکس همان کلام حاصل شود : درمی داری و داری کرمی کرمی داری و داری درمی . دوم از ترتیب عکس بیت دیگر حاصل شود : باحسان تویی حاتم برفعت تویی کسری بفرمان توی آصف ببرهان تویی عیسی . ( سلمان ساوجی ) چون عکس کنیم این بیت باختلاف وزن حاصل شود : عیسی تویی ببرهان آصف تویی بفرمان کسری تویی برفعت حاتم تویی باحسان . و این را مسکون معکوس نیز گویند .
آنچه در آب و آینه و امثال آن از اشیائ پیدا میشود عکس شاخص در آینه و جز آن آنچه را که منطبع میشود در آن بطور باژگونه
فرهنگ معین
(عَ کْ ) [ ع . ] ۱ - (مص م . ) برگرداندن ، وارونه کردن . ۲ - تابیدن . ۳ - (اِ. ) تصویر انسان یا هر چیز دیگری که توسط دوربین عکاسی گرفته می شود.
لغت نامه دهخدا
عکس . [ ع َ ] (ع مص ) باشگونه کردن و گردانیدن لفظ و سخن و جز آن . (از منتهی الارب ).بازگونه کردن . (دهار). واشگونه کردن . (المصادر زوزنی ). مقلوب کردن سخن . (از اقرب الموارد). باشگونه کردن . (حدائق السحر وطواط). || آخر چیزی را در اول آن آوردن ، و بجای یکدیگر گردانیدن اجزای چیزی را. (از منتهی الارب ). بازگرداندن آخر شی ٔ به اول آن . (از تاج المصادر بیهقی ). (دهار) (از اقرب الموارد). و آن جمله است عکس «بلیة» در قبر، زیرا عرب در جاهلیت ، بلیه و شتر را به صورت معکوس بر قبر صاحب خود می بستند تا بمیرد. (از اقرب الموارد). || بازداشتن ستور. || کشیدن عنان اسب را بسوی خود تا برگردد. (از منتهی الارب ). کشیدن سردابه را بسوی خود تا به عقب برگردد. (از اقرب الموارد). || مهار شتر بر دست او بستن تا رام گردد. (از منتهی الارب ). دست شتر واکردن بستن . (المصادر زوزنی ). بینی شتر با دست وی بستن تا رام شود. (تاج المصادر بیهقی ). ریسمان بستن در «خطم » شتر تا «رسغ» دو دست او تا رام شود. (از اقرب الموارد). || شیر ریختن در خوردنی . (منتهی الارب ). شیر بر خوردنی ریختن . (تاج المصادر بیهقی ). «عکیس » را بر طعام ریختن . (از اقرب الموارد). || چیزی را بسوی زمین کشیدن و آن را به شدت فشار آوردن و به زمین زدن . || خم کردن و بازگرداندن سر شتر را. || بازگرداندن کاری را بر کسی . || منصرف کردن کسی را از کار خود. (از اقرب الموارد). || تافتن . تابیدن ؛ عکس شعاع آفتاب . (فرهنگ فارسی معین ).
عکس. [ ع َ ] ( ع مص ) باشگونه کردن و گردانیدن لفظ و سخن و جز آن. ( از منتهی الارب ).بازگونه کردن. ( دهار ). واشگونه کردن. ( المصادر زوزنی ). مقلوب کردن سخن. ( از اقرب الموارد ). باشگونه کردن. ( حدائق السحر وطواط ). || آخر چیزی را در اول آن آوردن ، و بجای یکدیگر گردانیدن اجزای چیزی را. ( از منتهی الارب ). بازگرداندن آخر شی به اول آن. ( از تاج المصادر بیهقی ). ( دهار ) ( از اقرب الموارد ). و آن جمله است عکس «بلیة» در قبر، زیرا عرب در جاهلیت ، بلیه و شتر را به صورت معکوس بر قبر صاحب خود می بستند تا بمیرد. ( از اقرب الموارد ). || بازداشتن ستور. || کشیدن عنان اسب را بسوی خود تا برگردد. ( از منتهی الارب ). کشیدن سردابه را بسوی خود تا به عقب برگردد. ( از اقرب الموارد ). || مهار شتر بر دست او بستن تا رام گردد. ( از منتهی الارب ). دست شتر واکردن بستن. ( المصادر زوزنی ). بینی شتر با دست وی بستن تا رام شود. ( تاج المصادر بیهقی ). ریسمان بستن در «خطم » شتر تا «رسغ» دو دست او تا رام شود. ( از اقرب الموارد ). || شیر ریختن در خوردنی. ( منتهی الارب ). شیر بر خوردنی ریختن. ( تاج المصادر بیهقی ). «عکیس » را بر طعام ریختن. ( از اقرب الموارد ). || چیزی را بسوی زمین کشیدن و آن را به شدت فشار آوردن و به زمین زدن. || خم کردن و بازگرداندن سر شتر را. || بازگرداندن کاری را بر کسی. || منصرف کردن کسی را از کار خود. ( از اقرب الموارد ). || تافتن. تابیدن ؛ عکس شعاع آفتاب. ( فرهنگ فارسی معین ).
عکس. [ ع َ ] ( ع اِ ) آنچه در آب و آینه و امثال آن از اشیاء پیدا میشود. ( غیاث اللغات ). عکس شاخص در آینه و جز آن ، آنچه را که منطبع میشود در آن بطور باژگونه. ج ، عُکوس. ( ناظم الاطباء ). تصویری که از شی یا شخص در آب و آیینه و جز آن پیدا شود. ( فرهنگ فارسی معین ). ناهمتا. ( دستوراللغة ). خیال که در چشم یا در آب و آیینه افتد از شی خارجی ، و فرتور یعنی عکس نور و روشنائی آب و آیینه و امثال آن.( یادداشت مرحوم دهخدا ). فرتور و شبحی که از شاخص درآب و آیینه و جز آن پیدا و ظاهر میشود. ( از ناظم الاطباء ). اطلاق عکس بر دو معنی آید، گاهی مراد آن می باشد که شبح و لون چیزی در چیزی دیگر که مقابل وی به منزله مرآة باشد افتاده بود، و گاه مقصود آن میگردد که شبح و لون چیزی از تحت چیزی دیگر که شفاف یا رقیق باشد بروز کند و با لفظ کشیدن و افتادن به صله «در»، و با لفظ افگندن و زدن به صله «بر» مستعمل است. ( از آنندراج ). || پرتو. پرتاب :
عکس. [ ع َ ] ( ع اِ ) آنچه در آب و آینه و امثال آن از اشیاء پیدا میشود. ( غیاث اللغات ). عکس شاخص در آینه و جز آن ، آنچه را که منطبع میشود در آن بطور باژگونه. ج ، عُکوس. ( ناظم الاطباء ). تصویری که از شی یا شخص در آب و آیینه و جز آن پیدا شود. ( فرهنگ فارسی معین ). ناهمتا. ( دستوراللغة ). خیال که در چشم یا در آب و آیینه افتد از شی خارجی ، و فرتور یعنی عکس نور و روشنائی آب و آیینه و امثال آن.( یادداشت مرحوم دهخدا ). فرتور و شبحی که از شاخص درآب و آیینه و جز آن پیدا و ظاهر میشود. ( از ناظم الاطباء ). اطلاق عکس بر دو معنی آید، گاهی مراد آن می باشد که شبح و لون چیزی در چیزی دیگر که مقابل وی به منزله مرآة باشد افتاده بود، و گاه مقصود آن میگردد که شبح و لون چیزی از تحت چیزی دیگر که شفاف یا رقیق باشد بروز کند و با لفظ کشیدن و افتادن به صله «در»، و با لفظ افگندن و زدن به صله «بر» مستعمل است. ( از آنندراج ). || پرتو. پرتاب :
عکس . [ ع َ ] (ع اِ) آنچه در آب و آینه و امثال آن از اشیاء پیدا میشود. (غیاث اللغات ). عکس شاخص در آینه و جز آن ، آنچه را که منطبع میشود در آن بطور باژگونه . ج ، عُکوس . (ناظم الاطباء). تصویری که از شی ٔ یا شخص در آب و آیینه و جز آن پیدا شود. (فرهنگ فارسی معین ). ناهمتا. (دستوراللغة). خیال که در چشم یا در آب و آیینه افتد از شی ٔ خارجی ، و فرتور یعنی عکس نور و روشنائی آب و آیینه و امثال آن .(یادداشت مرحوم دهخدا). فرتور و شبحی که از شاخص درآب و آیینه و جز آن پیدا و ظاهر میشود. (از ناظم الاطباء). اطلاق عکس بر دو معنی آید، گاهی مراد آن می باشد که شبح و لون چیزی در چیزی دیگر که مقابل وی به منزله ٔ مرآة باشد افتاده بود، و گاه مقصود آن میگردد که شبح و لون چیزی از تحت چیزی دیگر که شفاف یا رقیق باشد بروز کند و با لفظ کشیدن و افتادن به صله ٔ «در»، و با لفظ افگندن و زدن به صله ٔ «بر» مستعمل است . (از آنندراج ). || پرتو. پرتاب :
زان می که یاقوت سرخ گردد
در خانه از عکس او در و بام .
زان می که در شب ز عکس جامش
هر دم برآید ستاره ٔ بام .
ز عکس خون مخالف که شاه ریخت هنوز
در آن دیار هوا ابرش است و خاک اشقر.
ز عکس می زرد و جام بلور
سپهری شد ایوان پر از ماه و هور.
هوا گفتی از عکس شد زرپوش
زمین سیم شد پاک و آمد بجوش .
خدای از بخارش سپهر آفرید
ز عکسش ستاره پدید آورید.
عکس مراد ما و تو کار وی
شاهد بسست شکل نگونسارش .
وین که بجوی اندر از عکس گل
سرخ عقیق است تو گوئی حصاش .
در ناحیت کشمیر مرغزاری خوش و نزه بود که از عکس ریاحین او پر زاغ چون دم طاووس نمودی . (کلیله و دمنه ). عکس آن در آب بدید. (کلیله و دمنه ).
ظلمت ظلم از جهان برداشت عکس تیغ تو
ظلمت شب را چو عکس تیغ خورشید منیر.
عکس شکوفه ز شاخ بر لب آب اوفتاد
راست چو قوس قزح بر گذر کهکشان .
ز یک عکس شمشیرش این هفت رقعه
تصاویر این هفت ایوان نماید.
ماه نو و صبح بین پیاله و باده
عکس شباهنگ بر پیاله فتاده .
ضمیر منیر... او آیینه ٔ روشن گشته که عکس اسرار و غور افکار... چون شعله ٔ آفتاب پیش او لایح و واضح باشد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 13).
ز عکس آنچنان روشن جنابی
خراسان را درافروز آفتابی .
به مشکین زگال آتش لاله رنگ
درافتاده چون عکس گوهر به سنگ .
عکس آن اینجاست ذل من قنع
اندر این طور است عز من طمع.
گر به خشم و جنگ عکس قهر اوست
ور به صلح و عذر عکس مهر اوست .
آن خیالاتی که دام اولیاست
عکس مهرویان بستان خداست .
طارم اخضر از عکس چمن حمرا گشت
بس که از طرف چمن لؤلؤی لالا برخاست .
این نقطه ٔ سیاه که آمد مدار نور
عکسی است در حدیقه ٔ بینش ز خال تو.
عکس روی تو چو در آینه ٔ جام افتاد
عارف از خنده ٔ می در طمع خام افتاد.
دیدم به خواب دوش که ماهی برآمدی
کز عکس روی او شب هجران سرآمدی .
- عکس انداز کردن ؛ نمودن انعکاس . (ناظم الاطباء).
|| در اصطلاح عکاسی ، تصویری که عکاس از شاخص بر روی صفحه ٔ کاغذ و جز آن ثابت می کند.(ناظم الاطباء). صورت شی ٔ یا شخص یا منظره ای که با دستگاه عکاسی برداشته شود. (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به عکس برداری شود.
- چاپ کردن عکس ؛ در اصطلاح عکاسی . رجوع به عکس برداری شود.
- عکس مثبت ؛ در اصطلاح عکاسی . رجوع به عکس برداری شود.
- عکس منفی ؛ در اصطلاح عکاسی . رجوع به عکس برداری شود.
|| در اصطلاح نقاشی ، پوشاندن حاشیه با طرحهای خفیف گلها و جانوران . (فرهنگ فارسی معین ). || باژگونه از چیزی و مخالف و ضدآن . (ناظم الاطباء).
- بالعکس ؛ برخلاف . ضد. رجوع به همین مدخل شود.
- برعکس ؛ برخلاف و برضد و مخالف . (ناظم الاطباء). رجوع به برعکس در ردیف خود شود.
- به عکس شدن ؛ معکوس شدن :
بر عکس شود چون به نهایت برسد
شادی میکن چو غم بغایت برسد.
- برعکس ؛ برعکس . برضد. برخلاف . رجوع به بر عکس شود :
گروهی به عکس این مصلحت دیده اند.
- عکس صوت ؛ انعکاس صوت . بازگشت آواز. صدا. (یادداشت مرحوم دهخدا).
- عکس نور ؛ برگشتگی نور و انعکاس آن . (ناظم الاطباء).
|| (اصطلاح منطق ) در اصطلاح منطق ، هر قضیه که محمول و موضوعش متعین باشد چون محمول را موضوع کنیم و موضوع را محمول ، آن را عکس خوانیم ، و چون مقابل موضوع به عدول موضوع کنیم و مقابل محمول به عدول محمول آن را مقابل خوانیم و چون مقابلها را منعکس کنیم آن را مقابلش خوانیم . عکس یا مستوی است و یا نقیض . عکس مستوی آن است که عین موضوع را محمول کنیم و عین محمول را موضوع کنیم چنانکه در قضیه ٔ «انسان ناطق است » گوئیم «ناطق انسان است ». و عکس نقیض آن است که نقیض جزء دوم را اول (نقیض محمول ) و عین جزء اول را محمول و جزء دوم قرار دهیم . و برخی گویند در عکس نقیض ، نقیض هر یک از موضوع و محمول رابجای هم قرار دهیم . مثال اول «انسان حیوان است » به «حیوان انسان است » مثال دوم «انسان حیوان است » به «بعض لاحیوان لاانسان است ». عکس موجبه ٔ کلیه و جزئیه ، موجبه ٔ جزئیه است و عکس سالبه ٔ کلیه ، سالبه ٔ کلیه است ،و سالبه ٔ جزئیه را عکس نباشد. (از فرهنگ علوم عقلی به نقل از اساس الاقتباس ).
- عکس مستوی ؛ در اصطلاح منطق ، یکی از دو نوع عکس است . رجوع به عکس شود.
- عکس نقیض ؛ در اصطلاح منطق ، یکی از دو نوع عکس است . رجوع به عکس شود.
|| (اصطلاح فقه ) تعلیق نقیض حکم مذکور است به نقیض علت مذکوره ، برای رد به اصلی دیگر، چنانکه گوئیم آنچه به نذر لازم است به شروع لازم است چون حج ، وعکس آن چنین میشود، آنچه به نذر لازم نباشد به شروع لازم نباشد. بنابراین عکس ضد طرد است . (از تعریفات جرجانی ). و رجوع به عکس و طرد شود. || (اصطلاح بدیع)، یکی از صنایع شعری است که به عکس و تبدیل یا عکس و طرد شهرت دارد. رجوع به عکس و طرد در همین ترکیبات شود.
- عکس و تبدیل ؛ عکس و طرد که از محسنات بدیعی است . رجوع به عکس و طرد درهمین ترکیبات شود.
- عکس و طرد ؛ یکی از صنایع شعری و محسنات بدیعی است . و آن چنان است که در یک مصراع یا نیم مصراع ، الفاظ مصراع یا نیم مصراع قبل را قلب کرده مکرر سازند. چون این مصراع :
باده چه کنی پنهان ، پنهان چه کنی باده .
و یا این بیت :
در چهره ٔ تو دیدم لطفی که می شنیدم
لطفی که می شنیدم در چهره ٔ تو دیدم .
و در عربی چون گفته ٔ خداوند: تولج اللیل فی النهار و تولج النهار فی اللیل ، و یا این آیه : یخرج الحی من المیت و یخرج المیت من الحی .
و از جمله ٔ آن است که در کلامی ، کلمه به کلمه از آخر گیرند و بر عکس ترتیب خوانند. و آن دو نوع است : یکی آنکه از ترتیب عکس همان کلام حاصل شود چنانکه :
درمی داری و داری کرمی
کرمی داری و داری درمی .
دوم آنکه از ترتیب ، عکس بیت دیگر حاصل شود. چون این بیت از سلمان ساوجی :
به احسان توئی حاتم به رفعت توئی کسری
به فرمان توئی آصف به برهان توئی عیسی .
که چون آن را عکس کنیم این بیت به اختلاف وزن حاصل شود:
عیسی توئی به برهان آصف توئی به فرمان
کسری توئی به رفعت حاتم توئی به احسان .
و این را متلون معکوس نیز گویند. (از آنندراج ).
و رجوع به فرهنگ علوم نقلی و نفائس و مطول و کشاف اصطلاحات الفنون شود.
|| در اصطلاح نجومی ، انتقال کوکبی برخلاف توالی از اول برجی به آخر برج مقدم . مانند انتقال مریخ از حوت به دلو. (یادداشت مرحوم دهخدا).
زان می که یاقوت سرخ گردد
در خانه از عکس او در و بام .
فرخی .
زان می که در شب ز عکس جامش
هر دم برآید ستاره ٔ بام .
فرخی .
ز عکس خون مخالف که شاه ریخت هنوز
در آن دیار هوا ابرش است و خاک اشقر.
عنصری .
ز عکس می زرد و جام بلور
سپهری شد ایوان پر از ماه و هور.
اسدی .
هوا گفتی از عکس شد زرپوش
زمین سیم شد پاک و آمد بجوش .
اسدی .
خدای از بخارش سپهر آفرید
ز عکسش ستاره پدید آورید.
اسدی .
عکس مراد ما و تو کار وی
شاهد بسست شکل نگونسارش .
ناصرخسرو.
وین که بجوی اندر از عکس گل
سرخ عقیق است تو گوئی حصاش .
ناصرخسرو.
در ناحیت کشمیر مرغزاری خوش و نزه بود که از عکس ریاحین او پر زاغ چون دم طاووس نمودی . (کلیله و دمنه ). عکس آن در آب بدید. (کلیله و دمنه ).
ظلمت ظلم از جهان برداشت عکس تیغ تو
ظلمت شب را چو عکس تیغ خورشید منیر.
سوزنی .
عکس شکوفه ز شاخ بر لب آب اوفتاد
راست چو قوس قزح بر گذر کهکشان .
خاقانی .
ز یک عکس شمشیرش این هفت رقعه
تصاویر این هفت ایوان نماید.
خاقانی .
ماه نو و صبح بین پیاله و باده
عکس شباهنگ بر پیاله فتاده .
خاقانی .
ضمیر منیر... او آیینه ٔ روشن گشته که عکس اسرار و غور افکار... چون شعله ٔ آفتاب پیش او لایح و واضح باشد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 13).
ز عکس آنچنان روشن جنابی
خراسان را درافروز آفتابی .
نظامی .
به مشکین زگال آتش لاله رنگ
درافتاده چون عکس گوهر به سنگ .
نظامی (از آنندراج ).
عکس آن اینجاست ذل من قنع
اندر این طور است عز من طمع.
مولوی .
گر به خشم و جنگ عکس قهر اوست
ور به صلح و عذر عکس مهر اوست .
مولوی .
آن خیالاتی که دام اولیاست
عکس مهرویان بستان خداست .
مولوی .
طارم اخضر از عکس چمن حمرا گشت
بس که از طرف چمن لؤلؤی لالا برخاست .
سعدی .
این نقطه ٔ سیاه که آمد مدار نور
عکسی است در حدیقه ٔ بینش ز خال تو.
حافظ.
عکس روی تو چو در آینه ٔ جام افتاد
عارف از خنده ٔ می در طمع خام افتاد.
حافظ.
دیدم به خواب دوش که ماهی برآمدی
کز عکس روی او شب هجران سرآمدی .
حافظ.
- عکس انداز کردن ؛ نمودن انعکاس . (ناظم الاطباء).
|| در اصطلاح عکاسی ، تصویری که عکاس از شاخص بر روی صفحه ٔ کاغذ و جز آن ثابت می کند.(ناظم الاطباء). صورت شی ٔ یا شخص یا منظره ای که با دستگاه عکاسی برداشته شود. (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به عکس برداری شود.
- چاپ کردن عکس ؛ در اصطلاح عکاسی . رجوع به عکس برداری شود.
- عکس مثبت ؛ در اصطلاح عکاسی . رجوع به عکس برداری شود.
- عکس منفی ؛ در اصطلاح عکاسی . رجوع به عکس برداری شود.
|| در اصطلاح نقاشی ، پوشاندن حاشیه با طرحهای خفیف گلها و جانوران . (فرهنگ فارسی معین ). || باژگونه از چیزی و مخالف و ضدآن . (ناظم الاطباء).
- بالعکس ؛ برخلاف . ضد. رجوع به همین مدخل شود.
- برعکس ؛ برخلاف و برضد و مخالف . (ناظم الاطباء). رجوع به برعکس در ردیف خود شود.
- به عکس شدن ؛ معکوس شدن :
بر عکس شود چون به نهایت برسد
شادی میکن چو غم بغایت برسد.
(امثال و حکم دهخدا).
- برعکس ؛ برعکس . برضد. برخلاف . رجوع به بر عکس شود :
گروهی به عکس این مصلحت دیده اند.
(گلستان ).
- عکس صوت ؛ انعکاس صوت . بازگشت آواز. صدا. (یادداشت مرحوم دهخدا).
- عکس نور ؛ برگشتگی نور و انعکاس آن . (ناظم الاطباء).
|| (اصطلاح منطق ) در اصطلاح منطق ، هر قضیه که محمول و موضوعش متعین باشد چون محمول را موضوع کنیم و موضوع را محمول ، آن را عکس خوانیم ، و چون مقابل موضوع به عدول موضوع کنیم و مقابل محمول به عدول محمول آن را مقابل خوانیم و چون مقابلها را منعکس کنیم آن را مقابلش خوانیم . عکس یا مستوی است و یا نقیض . عکس مستوی آن است که عین موضوع را محمول کنیم و عین محمول را موضوع کنیم چنانکه در قضیه ٔ «انسان ناطق است » گوئیم «ناطق انسان است ». و عکس نقیض آن است که نقیض جزء دوم را اول (نقیض محمول ) و عین جزء اول را محمول و جزء دوم قرار دهیم . و برخی گویند در عکس نقیض ، نقیض هر یک از موضوع و محمول رابجای هم قرار دهیم . مثال اول «انسان حیوان است » به «حیوان انسان است » مثال دوم «انسان حیوان است » به «بعض لاحیوان لاانسان است ». عکس موجبه ٔ کلیه و جزئیه ، موجبه ٔ جزئیه است و عکس سالبه ٔ کلیه ، سالبه ٔ کلیه است ،و سالبه ٔ جزئیه را عکس نباشد. (از فرهنگ علوم عقلی به نقل از اساس الاقتباس ).
- عکس مستوی ؛ در اصطلاح منطق ، یکی از دو نوع عکس است . رجوع به عکس شود.
- عکس نقیض ؛ در اصطلاح منطق ، یکی از دو نوع عکس است . رجوع به عکس شود.
|| (اصطلاح فقه ) تعلیق نقیض حکم مذکور است به نقیض علت مذکوره ، برای رد به اصلی دیگر، چنانکه گوئیم آنچه به نذر لازم است به شروع لازم است چون حج ، وعکس آن چنین میشود، آنچه به نذر لازم نباشد به شروع لازم نباشد. بنابراین عکس ضد طرد است . (از تعریفات جرجانی ). و رجوع به عکس و طرد شود. || (اصطلاح بدیع)، یکی از صنایع شعری است که به عکس و تبدیل یا عکس و طرد شهرت دارد. رجوع به عکس و طرد در همین ترکیبات شود.
- عکس و تبدیل ؛ عکس و طرد که از محسنات بدیعی است . رجوع به عکس و طرد درهمین ترکیبات شود.
- عکس و طرد ؛ یکی از صنایع شعری و محسنات بدیعی است . و آن چنان است که در یک مصراع یا نیم مصراع ، الفاظ مصراع یا نیم مصراع قبل را قلب کرده مکرر سازند. چون این مصراع :
باده چه کنی پنهان ، پنهان چه کنی باده .
و یا این بیت :
در چهره ٔ تو دیدم لطفی که می شنیدم
لطفی که می شنیدم در چهره ٔ تو دیدم .
و در عربی چون گفته ٔ خداوند: تولج اللیل فی النهار و تولج النهار فی اللیل ، و یا این آیه : یخرج الحی من المیت و یخرج المیت من الحی .
و از جمله ٔ آن است که در کلامی ، کلمه به کلمه از آخر گیرند و بر عکس ترتیب خوانند. و آن دو نوع است : یکی آنکه از ترتیب عکس همان کلام حاصل شود چنانکه :
درمی داری و داری کرمی
کرمی داری و داری درمی .
دوم آنکه از ترتیب ، عکس بیت دیگر حاصل شود. چون این بیت از سلمان ساوجی :
به احسان توئی حاتم به رفعت توئی کسری
به فرمان توئی آصف به برهان توئی عیسی .
که چون آن را عکس کنیم این بیت به اختلاف وزن حاصل شود:
عیسی توئی به برهان آصف توئی به فرمان
کسری توئی به رفعت حاتم توئی به احسان .
و این را متلون معکوس نیز گویند. (از آنندراج ).
و رجوع به فرهنگ علوم نقلی و نفائس و مطول و کشاف اصطلاحات الفنون شود.
|| در اصطلاح نجومی ، انتقال کوکبی برخلاف توالی از اول برجی به آخر برج مقدم . مانند انتقال مریخ از حوت به دلو. (یادداشت مرحوم دهخدا).
فرهنگ عمید
۱. برگرداندن، باژگونه کردن، وارون کردن.
۲. (اسم ) صورت شخص، شیء، یا منظره ای که با دستگاه مخصوص عکاسی گرفته می شود.
* عکس وطرد: (ادبی ) در بدیع، آن است که شاعر کلماتی را که در یک مصراع یا نیم مصراع آورده در مصراع یا نیم مصراع دیگر قلب و مکرر کند، مانند این شعر: در چهرۀ تو دیدم لطفی که می شنیدم / لطفی که می شنیدم در چهرۀ تو دیدم.
۲. (اسم ) صورت شخص، شیء، یا منظره ای که با دستگاه مخصوص عکاسی گرفته می شود.
* عکس وطرد: (ادبی ) در بدیع، آن است که شاعر کلماتی را که در یک مصراع یا نیم مصراع آورده در مصراع یا نیم مصراع دیگر قلب و مکرر کند، مانند این شعر: در چهرۀ تو دیدم لطفی که می شنیدم / لطفی که می شنیدم در چهرۀ تو دیدم.
۱. برگرداندن؛ باژگونه کردن؛ وارون کردن.
۲. (اسم) صورت شخص، شیء، یا منظره‌ای که با دستگاه مخصوص عکاسی گرفته میشود.
⟨ عکس‌وطرد: (ادبی) در بدیع، آن است که شاعر کلماتی را که در یک مصراع یا نیم‌مصراع آورده در مصراع یا نیم‌مصراع دیگر قلب و مکرر کند، مانند این شعر: در چهرۀ تو دیدم لطفی که می‌شنیدم / لطفی که می‌شنیدم در چهرۀ تو دیدم.
دانشنامه عمومی
خودنگاره
عکس یا فرتور نوعی تصویر است که بر اثر تابش نور بر یک سطح حساس به نور (معمولاً فیلم عکاسی یا یک تصویرساز الکترونیکی مانند دستگاه جفت کننده بار یا تراشهٔ سیموس (به انگلیسی: CMOS) به دست می آید. بیشتر فرتورها با استفاده از دوربین آنالوگ گرفته می شوند. دوربین آنالوگ از لنز برای واضح سازی طول موج های مرئیِ نور در بازتولیدی که برای چشمان انسان رؤیت پذیر باشد استفاده می کند. فرایند ساخت فرتور را عکاسی می گویند. نخستین فرتور در سال ۱۸۲۶ یا ۱۸۲۷ میلادی به دست ژوزف نیسه فور نیپس ثبت شد
ژوزف نیسه فور نیپس
تاریخ عکاسی در ایران
عکاسی
عکسبرداری
چاپ عکس سیاه و سفید
تصویر
عکاسی دیجیتال
اکسیف تول، برنامه نمایش و ویرایش فراداده های عکس ها (متا دیتا)
جان هرشل
عکاسی دیجیتالی
ژوزف نیسه فور نیپس
تاریخ عکاسی در ایران
عکاسی
عکسبرداری
چاپ عکس سیاه و سفید
تصویر
عکاسی دیجیتال
اکسیف تول، برنامه نمایش و ویرایش فراداده های عکس ها (متا دیتا)
جان هرشل
عکاسی دیجیتالی
wiki: تناقض صدق و کذب قضیه تغییر نمی کند.
عکس مستوی یک قضیه، هم ارزش و معادل با اصل آن قضیه است. برای به دست آوردن عکس مستوی یک قضیه، باید جای موضوع و محمول آن را عوض کرد و کیف(سلب و ایجاب) را به حال خود گذاشت؛ در این صورت قضیه ای را که به دست می آید معکوس قضیه اول می نامند. عکس یک قضیه صادق، حتماً صادق است. همچنین اگر قضیه ای موجبه باشد، عکسش هم باید موجبه باشد، و اگر سالبه باشد، عکسش نیز سالبه است. در عکس مستوی، کمیت قضیه لازم نیست یکسان باشد؛ و از قضیه کلی، عکس جزئی نیز قابل استنتاج است.
قضیهٔ موجبهٔ کلیه به موجبهٔ جزئیه منعکس می شود: مثلا قضیهٔ «هر فلزی رساناست» در حال عکس چنین می شود که «بعضی رساناها فلز هستند» یا قضیهٔ «هر ایرانی آسیایی است» عکسش این است که «بعضی آسیایی ها ایرانی هستند.» علت این که موجبهٔ کلیه به موجبه جزئیه انعکاس می یابد این است که در قضایای حملی معمولاً محمول اعم از موضوع است و بنابراین نمی توان آن را به صورت کلّی منعکس کرد؛ مثلاً نمی توان گفت: « هر آسیایی ایرانی است.»موجبه جزئیه به موجبه جزئیه منعکس می شود. مثلاً قضیهٔ «بعضی ایرانی ها مسلمان اند» به قضیهٔ «بعضی مسلمان ها ایرانی اند» تبدیل می شود.سالبهٔ کلیه به سالبه کلیه منعکس می شود؛ مانند «هیچ مهره داری حشره نیست» که معکوس آن می شود: «هیچ حشره ای مهره دار نیست.»
سالبه جزئیه دارای عکس مستوی لازم الصدق نیست؛ به این معنی که اگر قضیهٔ سالبه جزئیه صادق داشته باشیم، عکس آن فقط در صورتی صادق است که رابطه موضوع و محمول قضایا، رابطه عموم و خصوص من وجه باشد. مثلاً عکس «بعضی حیوانات سیاه نیستند» می شود «بعضی سیاه ها حیوان نیستند» که قضیه صادقی است؛ اما عکس «بعضی انسان ها باسواد نیستند» می شود « بعضی باسوادها انسان نیستند» که کاذب است.
عکس مستوی یک قضیه، هم ارزش و معادل با اصل آن قضیه است. برای به دست آوردن عکس مستوی یک قضیه، باید جای موضوع و محمول آن را عوض کرد و کیف(سلب و ایجاب) را به حال خود گذاشت؛ در این صورت قضیه ای را که به دست می آید معکوس قضیه اول می نامند. عکس یک قضیه صادق، حتماً صادق است. همچنین اگر قضیه ای موجبه باشد، عکسش هم باید موجبه باشد، و اگر سالبه باشد، عکسش نیز سالبه است. در عکس مستوی، کمیت قضیه لازم نیست یکسان باشد؛ و از قضیه کلی، عکس جزئی نیز قابل استنتاج است.
قضیهٔ موجبهٔ کلیه به موجبهٔ جزئیه منعکس می شود: مثلا قضیهٔ «هر فلزی رساناست» در حال عکس چنین می شود که «بعضی رساناها فلز هستند» یا قضیهٔ «هر ایرانی آسیایی است» عکسش این است که «بعضی آسیایی ها ایرانی هستند.» علت این که موجبهٔ کلیه به موجبه جزئیه انعکاس می یابد این است که در قضایای حملی معمولاً محمول اعم از موضوع است و بنابراین نمی توان آن را به صورت کلّی منعکس کرد؛ مثلاً نمی توان گفت: « هر آسیایی ایرانی است.»موجبه جزئیه به موجبه جزئیه منعکس می شود. مثلاً قضیهٔ «بعضی ایرانی ها مسلمان اند» به قضیهٔ «بعضی مسلمان ها ایرانی اند» تبدیل می شود.سالبهٔ کلیه به سالبه کلیه منعکس می شود؛ مانند «هیچ مهره داری حشره نیست» که معکوس آن می شود: «هیچ حشره ای مهره دار نیست.»
سالبه جزئیه دارای عکس مستوی لازم الصدق نیست؛ به این معنی که اگر قضیهٔ سالبه جزئیه صادق داشته باشیم، عکس آن فقط در صورتی صادق است که رابطه موضوع و محمول قضایا، رابطه عموم و خصوص من وجه باشد. مثلاً عکس «بعضی حیوانات سیاه نیستند» می شود «بعضی سیاه ها حیوان نیستند» که قضیه صادقی است؛ اما عکس «بعضی انسان ها باسواد نیستند» می شود « بعضی باسوادها انسان نیستند» که کاذب است.
wiki: عکس (منطق)
فرهنگ فارسی ساره
فرتور
فرهنگستان زبان و ادب
{converse} [ریاضی] در مورد یک گزارۀ شرطی، گزاره ای که از جابه جایی مقدم و تالی آن به دست می آید
متـ . عکس قضیه converse of theorem
{photograph, photo} [مهندسی نقشه برداری] نمایشی از اشیا که براثر تابش امواج الکترومغناطیسی بر لایۀ حساسی مثل برومور نقره حاصل شود
{photograph, photo} [مهندسی نقشه برداری] نمایشی از اشیا که براثر تابش امواج الکترومغناطیسی بر لایۀ حساسی مثل برومور نقره حاصل شود
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] به تصویر ایجاد شده به وسیله دوربین عکاسی عَکس می گویند.
عنوان یاد شده به مناسبت در کلمات معاصران در باب صلات و نیز مسائل مستحدثه و استفتائات آمده است. به قول مشهور، نماز گزاردن در برابر عکس و تصویر جانداران مکروه است. با پوشیده بودن روی آن کراهت رفع می شود. برخی قدما کراهت را به مجسمه اختصاص داده اند. ← عکس گرفتن مرد از زن نامحرمعکس گرفتن مرد از زن نامحرم حرام نیست، مگر آنکه مستلزم کار حرامی باشد، مانند لمس کردن بدن او و یا نگاه کردن به موها یا جاهایی از بدن زن که نگاه کردن به آنها جایز نیست. ← نگاه کردن به عکس نامحرمبه تصریح بسیاری از معاصران، نگاه کردن به عکس نامحرم حکم نگاه کردن به او را ندارد. بنابر این، نگاه کردن به بدن نامحرم از روی عکس بدون قصد لذت در صورت عدم ترتب مفسده بر آن، بدون اشکال است، مگر آنکه صاحب عکس را بشناسد. البته اگر صاحب عکس تقیدی به حجاب شرعی نداشته باشد، نگاه کردن به عکس بی حجاب او که به طور متعارف آن مواضع را از نامحرم نمی پوشاند، حتی در صورت شناخته بودنش جایز است. استفاده ازعکسهای مبتذل وفسادانگیز، به هر نحو، و نیز پخش، ترویج و خرید و فروش آنها جایز نیست. ← عکس گرفتنعکس گرفتن حکم نقاشی را ندارد. بنابر این، عکس گرفتن از جانداران؛ اعم از انسان و حیوان اشکال ندارد. برخی معاصران عکس گرفتن از چهره را مکروه دانسته اند. عکس گرفتن با دوربین عکاسی و نیز فیلم برداری در حال احرام جایز است و جزء محرمات احرام به شمار نمی رود.
عنوان یاد شده به مناسبت در کلمات معاصران در باب صلات و نیز مسائل مستحدثه و استفتائات آمده است. به قول مشهور، نماز گزاردن در برابر عکس و تصویر جانداران مکروه است. با پوشیده بودن روی آن کراهت رفع می شود. برخی قدما کراهت را به مجسمه اختصاص داده اند. ← عکس گرفتن مرد از زن نامحرمعکس گرفتن مرد از زن نامحرم حرام نیست، مگر آنکه مستلزم کار حرامی باشد، مانند لمس کردن بدن او و یا نگاه کردن به موها یا جاهایی از بدن زن که نگاه کردن به آنها جایز نیست. ← نگاه کردن به عکس نامحرمبه تصریح بسیاری از معاصران، نگاه کردن به عکس نامحرم حکم نگاه کردن به او را ندارد. بنابر این، نگاه کردن به بدن نامحرم از روی عکس بدون قصد لذت در صورت عدم ترتب مفسده بر آن، بدون اشکال است، مگر آنکه صاحب عکس را بشناسد. البته اگر صاحب عکس تقیدی به حجاب شرعی نداشته باشد، نگاه کردن به عکس بی حجاب او که به طور متعارف آن مواضع را از نامحرم نمی پوشاند، حتی در صورت شناخته بودنش جایز است. استفاده ازعکسهای مبتذل وفسادانگیز، به هر نحو، و نیز پخش، ترویج و خرید و فروش آنها جایز نیست. ← عکس گرفتنعکس گرفتن حکم نقاشی را ندارد. بنابر این، عکس گرفتن از جانداران؛ اعم از انسان و حیوان اشکال ندارد. برخی معاصران عکس گرفتن از چهره را مکروه دانسته اند. عکس گرفتن با دوربین عکاسی و نیز فیلم برداری در حال احرام جایز است و جزء محرمات احرام به شمار نمی رود.
wikifeqh: اصطلاحات علم منطق، دارای دو زیرمجموعه عکس مستوی و عکس نقیض
...
...
wikifeqh: علم منطق بوده و به معنای تعیین نوع قضیه حاصل از اعمال عکس مستوی و عکس نقیض در هر یک از انواع قضایا است؛ این اصطلاح دارای احکامی می باشد که در این مقاله به آنها اشاره می شود.
تعیین نوع قضیه حاصل از اعمال عکس در هر یک از انواع قضایا ذیل عنوان «احکام عکس» می آید که به احکام عکس مستوی و احکام عکس نقیض تقسیم می شود.
احکام عکس مستوی در قضایا
منظور از احکام عکس مستوی، تبیین تفصیلی این امر است که آیا همه قضایا (حملیه، شرطیه، مطلقه و موجهه) عکس لازم الصدق دارند یا نه، و در صورت اول، عکس مستوی آنها کدام است و چگونه به دست می آید؟
← عکس مستوی موجبه کلیه
عکس نقیض در همه اقسام خود از لحاظ کمیت برخلاف عکس مستوی است؛ به این معنا که قضایای موجبه در حکم سوالب، و سوالب در حکم موجبات است. بنابراین موجبه کلیه به موجبه کلیه بدل می شود و موجبه جزئیه عکس نقیض ندارد و سالبه کلیه و جزئیه به سالبه جزئیه بدل می شود.به حسب جهت نیز عکس نقیض، نقطه مقابل عکس مستوی است؛ یعنی هر قاعده ای که در آنجا برای موجبه ها بیان شد همان قواعد برای سالبه عکس نقیض ثابت است و قواعدی که برای سالبه ها بود در موجبه های عکس نقیض اجرا می شود.
تعیین نوع قضیه حاصل از اعمال عکس در هر یک از انواع قضایا ذیل عنوان «احکام عکس» می آید که به احکام عکس مستوی و احکام عکس نقیض تقسیم می شود.
احکام عکس مستوی در قضایا
منظور از احکام عکس مستوی، تبیین تفصیلی این امر است که آیا همه قضایا (حملیه، شرطیه، مطلقه و موجهه) عکس لازم الصدق دارند یا نه، و در صورت اول، عکس مستوی آنها کدام است و چگونه به دست می آید؟
← عکس مستوی موجبه کلیه
عکس نقیض در همه اقسام خود از لحاظ کمیت برخلاف عکس مستوی است؛ به این معنا که قضایای موجبه در حکم سوالب، و سوالب در حکم موجبات است. بنابراین موجبه کلیه به موجبه کلیه بدل می شود و موجبه جزئیه عکس نقیض ندارد و سالبه کلیه و جزئیه به سالبه جزئیه بدل می شود.به حسب جهت نیز عکس نقیض، نقطه مقابل عکس مستوی است؛ یعنی هر قاعده ای که در آنجا برای موجبه ها بیان شد همان قواعد برای سالبه عکس نقیض ثابت است و قواعدی که برای سالبه ها بود در موجبه های عکس نقیض اجرا می شود.
wikifeqh: عکس_منطقی
جدول کلمات
تصویر
پیشنهاد کاربران
( = تصویر ) این واژه عربی است و پارسی آن اینهاست:
ناتیا ( سنسکریت: ناتیَ )
آلیگ ( سنسکریت: آلیکْه )
ناتیا ( سنسکریت: ناتیَ )
آلیگ ( سنسکریت: آلیکْه )
تصویری است که روی مواد مات به وسیله ترسیم، نقاشی، عکسبرداری یا دیگر فنون هنر گرافیک به وجود می آید.
پَرتوره. از پرتو و بازتاب می آید.
رخ نما
لغت پهلویک ākasī که در اوستایی ā - kas ( ā=به - بر - سوی - بیش kas=نور ) در پارتی میانه *آگس ‘gs خوانده میشده به مانای جلوه، ظهور و بیناب apparent visible است که امروز اکس aks خوانده میشود و ارب آنرا عکس نوشته و لغت عکاس ( =اکسکار - اکسگر ) را از آن جعل کرده است. دانستنی است لغت اربیشده ی معکوس از این ریشه نیست بلکه از لغت اسک به مانای وارونه ساخته شده و همچنین واژگان اکش akSi अक्षि در سنسکریت و **اَخش axš در اوستایی به مانای چشم هستند.
عکاسی= اکس گری
عکاس=اکس کار
کارگاه عکاسی=اکس خانه
پیرسها ( منابع ) :
Nyberg Pahlavi Dictionary*
**فرهنگ واژگان اوستایی: شادروان احسان بهرامی - فریدون جُنیدی
همتای دیگر اکس نیز واژه ی فرتور می باشد!
عکاسی= اکس گری
عکاس=اکس کار
کارگاه عکاسی=اکس خانه
پیرسها ( منابع ) :
Nyberg Pahlavi Dictionary*
**فرهنگ واژگان اوستایی: شادروان احسان بهرامی - فریدون جُنیدی
همتای دیگر اکس نیز واژه ی فرتور می باشد!
پرتور
بهین واژه است در جای عکس.
با سپاس از مهربان فرکیانی که به درستی نوشته اند. و بسیار واژگان داریم این گونه.
آن گه بهتر است واژه ای به کار بندیم که هیچ نشان از تازیان ( ارب ها ) در آن نباشد.
بهین واژه است در جای عکس.
با سپاس از مهربان فرکیانی که به درستی نوشته اند. و بسیار واژگان داریم این گونه.
آن گه بهتر است واژه ای به کار بندیم که هیچ نشان از تازیان ( ارب ها ) در آن نباشد.
عکس : ریشه ی واژه ی عکس به اخش بر می گردد . اخش را لغت اوستایی پتخش pitaxš می بینیم . لغت پتخش از دو بخش: پیتا=شاه / اخش=چشم تشکیل شده که امروزه آنرا بیدخش - بدخش میخوانند ( همریشه با نام سرزمین بدخشان تاجیکستان ) به معنای صدراعظم بنا بر این اخش همانستکه که امروزه به شکل عکس=تصویر به کار میرود.
رخسار، رخساره
چهره
رخ
نیم رخ
نما
چهره
رخ
نیم رخ
نما
( = تصویر ) واژه عربی است و پارسی آن اینهاست:
ناتیا
آلیگ
ناتیا
آلیگ
فتو
کلمات دیگر: