کلمه جو
صفحه اصلی

مهرداد بهار

دانشنامه عمومی

ملک مهرداد بهار (زاده ۱۰ مهر ۱۳۰۹ – مرگ ۲۲ آبان ۱۳۷۳) نویسنده و پژوهشگر ایرانی بود. وی پنجمین فرزند ملک الشعرای بهار بود.
واژه نامهٔ بُندهش (پهلوی - فارسی)، انتشارات بنیاد فرهنگ، تهران ۱۳۴۵
جمشید شاه، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، تهران ۱۳۴۶
بَستور، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، تهران ۱۳۴۷
واژه نامهٔ گزیده های زاداسپرم (پهلوی - فارسی) انتشارات بنیاد فرهنگ ایران، تهران ۱۳۵۱
اساطیر ایران، انتشارات بنیاد فرهنگ ایران، تهران ۱۳۵۲
پژوهشی در اساطیر ایران، انتشارات توس، تهران ۱۳۶۲؛ چاپ دوم (با تجدیدنظر و افزوده های تازه، انتشارات آگاه، تهران ۱۳۷۵
دربارهٔ قیام ژاندارمری خراسان به رهبری کلنل محمدتقی خان پسیان، انتشارات معین، تهران ۱۳۶۹
بُندهش، فرنبغ دادگی، انتشارات توس، تهران ۱۳۶۹
رستم و دیو سفید، انتشارات نگار، تهران ۱۳۷۰
سخنی چند دربارهٔ شاهنامه (پیوست کتاب - داستان های شاهنامهٔ فردوسی)، انتشارات سروش/نگار، تهران ۱۳۷۲
تخت جمشید (با نصراله کسراییان)، تهران ۱۳۷۲
رستم و سهراب، انتشارات نگار، تهران ۱۳۷۳
جُستاری چند در فرهنگ ایران، انتشارات فکر روز، تهران ۱۳۶۳؛ چاپ دوم ۱۳۶۴
ادبیات مانوی (با ابوالقاسم اسماعیل پور)، انتشارات زنده رود/نشر کارنامه، تهران ۱۳۹۴
ادیان آسیایی، نشر چشمه، تهران چاپ اول: ۱۳۷۵، چاپ دوم: تابستان ۱۳۷۵
از اسطوره تا تاریخ، نشر چشمه، تهران ۱۳۷۶
مهرداد بهار تحصیلات آغازین خود را در دبستان جمشید جم و دوره دبیرستان را در دبیرستان های فیروز بهرام و البرز به پایان رساند. سپس در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران در رشته ادبیات فارسی نام نویسی کرد، ولی دو سال پس از آن به دلیل فعالیت های سیاسی از دانشگاه رانده شد. سپس چهارسال به زندان افتاد تا اینکه در بهار ۱۳۳۴ از زندان آزاد شد. آنگاه دوباره به دانشگاه رفت و سرانجام در ۱۳۳۶ تحصیلاتش را در دوره کارشناسی به پایان رساند.
در ۱۳۳۷ برای پی گیری تحصیل به انگلستان رفت. میان سال های ۱۳۳۸ تا ۱۳۴۴ بهار در مدرسهٔ زبان های شرقی و آفریقایی دانشگاه لندن به آموختن پرداخت و مدرک فوق لیسانس گرفت.
سال ها پس از آن دکترای خود را از دانشگاه تهران دریافت داشت، ولی به علت جلوگیری ساواک نتوانست در دانشگاه استخدام شود و به ناچار به استخدام بانک مرکزی درآمد. از آغاز بازگشت به صورت حق تدریسی به آموزش در دانشگاه تهران پرداخت و چندی بعد هم در رشته اساطیر ایران باستان در دانشگاه تهران به تدریس پرداخت.

نقل قول ها

ملک مهرداد بهار (زاده ۱۰ مهر ۱۳۰۹ - مرگ ۲۲ آبان ۱۳۷۳) نویسنده و پژوهشگر ایرانی بود. وی پنجمین فرزند ملک الشعرای بهار بود.
• «کسی که بیش از همه منش او مرا متأثر کرد دکتر ، پسر ملک الشعرای بهار بود. واقعیت آن است که درس هایی که او می گفت عمدتاً در مورد تاریخ ایران باستان و زبان ها و ادیان آن زمان بود و من تقریباً هیچ علاقه ای به این موضوعات نداشتم چراکه سخت شیفته فلسفه بودم اما با این حال در کلاس او به صورت مستمع آزاد شرکت می کردم فقط برای اینکه شخصیت و منش اخلاقی و روانی او مرا مجذوب می کرد. یعنی به ضرس قاطع می گویم کسی را ندیدم که این همه برای اخلاق اهمیت قائل باشد و اخلاق را در رفتارش به طور عینی نمایش دهد.»مصطفی ملکیان، ۱۳۹۳ -> مهرداد بهار

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] بهار، مهرداد، زبان شناس و اسطوره شناس ایرانی و فرزند محمدتقی بهار (ملک الشّعراء) بود.
بهار، مهرداد، زبان شناس و اسطوره شناس ایرانی. فرزند محمدتقی بهار (ملک الشّعراء) بود. در دهم مهر ۱۳۰۸ ش زاده شد. مادرش از خانواده دولتشاهی کرمانشاه بود
تحصیلات ابتدایی را در مدرسه جمشید جم و متوسطه را در دبیرستانهای فیروز بهرام و البرز تهران گذرانید؛ سپس به دانشکده ادبیات دانشگاه تهران رفت. پس از ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ در زمان دانشجویی، به سبب فعالیتهای سیاسی، دو سال زندانی شد و در ۱۳۳۶ ش موفق به اخذ درجه لیسانس ادبیات فارسی از دانشگاه تهران گردید.
در ۱۳۳۸ ش به انگلستان رفت و در مدرسه شرقی و افریقاییِ دانشگاه لندن نزد استادانی چون مری بویس، مکنزی و هِنینگ به ادامه تحصیل در رشته مطالعات کهن و میانه ایرانی پرداخت و در ۱۳۴۴ ش مدرک فوق لیسانس گرفت. در ۱۳۴۶ ش با دفاع از پایان نامه خود تحت عنوان «آفرینش در اساطیر ایران» موفق به اخذ دکتری در رشته زبان شناسی و زبانهای ایران باستان از دانشگاه تهران شد پس از آن، با بنیاد فرهنگ ایران، فرهنگستان زبان ایران و فرهنگستان ادب و هنر همکاری کرد، و به تدریس زبانهای ایران باستان و فرهنگ و اساطیر و ادیان ایرانی در دانشکده ادبیات و الهیات دانشگاه تهران پرداخت
← پژوهشهای بهار
(۱) مهرداد بهار، پژوهشی در اساطیر ایران، تهران ۱۳۷۵ ش.
(۲) مهرداد بهار، «گفتگو با مهرداد بهار»، کلک، ش ۵۴، شهریور ۱۳۷۳.
(۳) محمدتقی راشد محصل، «چرا عمر طاووس و دراج کوته»، در یاد بهار: یادنامه دکتر مهرداد بهار، تهران ۱۳۷۶ ش.
(۴) محمدتقی راشد محصل، «ادیان آسیایی در عهد باستان»، جهان کتاب، سال اول، ش ۱۷ (نیم دوم تیرماه ۱۳۷۵).
(۵) «کتابشناسی دکتر مهرداد بهار»، کلک، ش ۵۴ (شهریور ۱۳۷۳).



کلمات دیگر: