کلمه جو
صفحه اصلی

ایل افشار

دانشنامه عمومی

افشارها به(به ترکی آذربایجانی: avşarlar یا afşar) طایفه ای از ترک های اغوز هستند که در ایران، ترکیه و افغانستان پراکنده اند. مراکز اصلی سکونت آنان در ایران استان های کرمان و خراسان فارس و آذربایجان غربی است؛ اما تیره هایی از آنان را در استان های آذربایجان، قزوین، زنجان، کرمانشاه، کهگیلویه و بویراحمد و همدان و خوزستان (درخزینه)، مرکزی و لرستان و البرز (ساوجبلاغ) و می توان یافت.
افشاریان
گندزلو
ترک های ایران
۳۵۵٬۰۰۰ نفر
اَفشار یا اوشار یکی از ایل های ترکمان جزء گروه قومی ترک های آذربایجانی هستند. که در زمان شاه اسماعیل صفوی همراه با شش ایل بزرگ از آناتولی عثمانی به ایران آمدند و پایه های دودمان صفوی را بنیاد گذاردند. این ایل به دو شعبهٔ بزرگ تقسیم می شد: یکی قاسملو و دیگری ارخلو یا قرخلو؛ نادرشاه افشار از شعبهٔ اخیر بود. طایفه قرخلو را شاه اسماعیل از آذربایجان به خراسان کوچاند و در شمال آن سرزمین، در نواحی ابیورد و درهٔ گز و باخرز تا حدود مرو مسکن داد؛ تا در برابر ازبکان و ترکمن ها مهاجم سدی باشند. تعداد بسیاری از این ایلها در زمان شاه عباس اول در ایل شاهسون ادغام گشتند.
اوشر یا اوشار را یکی از ۴ فرزند یولدوزخان پسر سوم آغوز و به معنی چالاک آورده اند. قوم افشار ظاهر نام خود را از نام سر دودمان قومی خود اوشر گرفته است.


کلمات دیگر: