مترادف حمل : آبستنی، بارداری، حاملگی، بار، نقل، توجیه، تعبیر، تاویل، بردن، ترابری، جابه جایی، برداشتن | بره، فروردین ماه
برابر پارسی : بردن، باربری، ترابری، ترابردن
حمل
مترادف حمل : آبستنی، بارداری، حاملگی، بار، نقل، توجیه، تعبیر، تاویل، بردن، ترابری، جابه جایی، برداشتن | بره، فروردین ماه
برابر پارسی : بردن، باربری، ترابری، ترابردن
فارسی به انگلیسی
carriage, draft, freight, haul, shipment, shipping, transit, transport, transportation
Aries, old name of
transport, shipment, forwarding, pregnancy
فارسی به عربی
شحنة
عربی به فارسی
ابستني , بارداري , حاملگي , وابسته بدوران رشد تخم يا نطفه , بره , گوشت بره , ادم ساده , بار , کوله بار , فشار , مسلوليت , بارالکتريکي , عمل پرکردن تفنگ باگلوله , عملکرد ماشين يا دستگاه , بار کردن , پر کردن , گرانبارکردن , سنگين کردن , فيلم (دردوربين) گذاشتن , بار گيري شدن , بار زدن , تفنگ يا سلا حي را پر کردن
مترادف و متضاد
آبستنی، بارداری، حاملگی
بار
نقل
توجیه، تعبیر، تاویل
بردن، ترابری، جابهجایی
برداشتن
بره
فروردینماه
صرافی، کیسه، بورس، حمل، قیمت
ناوگان، حمل، کشتیرانی، ترابری
بردن، حمل، کرایه، بارکشی، ظرفیت کشتی
تبعید، اخراج، حمل، نفی بلد، جلای وطن
حمل، محموله، کالای حمل شده با کشتی
حمل
واگذاری، حمل، انتقال، سند انتقال، وسیله نقلیه
ارسال، حمل، محموله
۱. آبستنی، بارداری، حاملگی
۲. بار،
۳. نقل
۴. توجیه، تعبیر، تاویل
۵. بردن، ترابری، جابهجایی
۶. برداشتن
۱. بره
۲. فروردینماه
فرهنگ فارسی
۱ - صورتی فلکی در نیمکره شمالی . ۲ - نخستین برج از بروج دوازده گانه مطابق فروردین ماه شمسی و ۲۱ مارس تا ۲٠ آوریل فرنگی .
( اسم ) ۱ - آنچه که بدست یا دوش کشند و از جایی بجایی دیگر برند بار . جمع : احمال . توضیح در فارسی باین معنی حمل تلفظ شود . ۲ - کجاوه هودج جمع : حمول .
ابن مالک بن نابغه الهذلی مکنی به ابوفضله یکی از اصحاب کرام است و پاره احادیث شریفه را روایت نموده است
( اسم ) ۱ - آنچه که بدست یا دوش کشند و از جایی بجایی دیگر برند بار . جمع : احمال . توضیح در فارسی باین معنی حمل تلفظ شود . ۲ - کجاوه هودج جمع : حمول .
ابن مالک بن نابغه الهذلی مکنی به ابوفضله یکی از اصحاب کرام است و پاره احادیث شریفه را روایت نموده است
فرهنگ معین
(حَ یا حِ) (اِ.) [ ع . ] 1 - (مص م .) بردن چیزی از جایی به جایی . 2 - (اِ.) بار. ج . احمال .
(حَ مَ ) [ ع . ] (اِ. ) ۱ - بره . ۲ - صورت فلکی بره ، اولین برج از بروج دوازده گانه می باشد. خورشید در حرکت ظاهری خود در فروردین م اه در این برج دیده می شود.
(حَ یا حِ ) (اِ. ) [ ع . ] ۱ - (مص م . ) بردن چیزی از جایی به جایی . ۲ - (اِ. ) بار. ج . احمال .
(حَ یا حِ ) (اِ. ) [ ع . ] ۱ - (مص م . ) بردن چیزی از جایی به جایی . ۲ - (اِ. ) بار. ج . احمال .
(حَ مَ) [ ع . ] (اِ.) 1 - بره . 2 - صورت فلکی بره ؛ اولین برج از بروج دوازده گانه می باشد. خورشید در حرکت ظاهری خود در فروردین م اه در این برج دیده می شود.
لغت نامه دهخدا
حمل. [ ح َ ] ( ع مص ) باردار شدن زن. ( منتهی الارب ). حامله شدن. ( اقرب الموارد ). حامل و حامله ، نعت است از آن. ( منتهی الارب ). || بار آوردن درخت. || بر ستور خود نشاندن. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). کسی بر ستور خویش نشاندن. ( المصادر ). || ( اِمص ) آبستنی. || احتمال. || ( اِ ) بار شکم از بچه. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( مهذب الاسماء ). ج ، حِمال و احمال. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || گناه. ( آنندراج ). ج ، حُمول. ( منتهی الارب ). رجوع به حمول شود. || بار درخت و بکسر هم آمده یا بفتح برای میوه ها که ظاهر نیست و کسر برای آنها که ظاهر باشد یا فتح برای آنچه در شکم باشد یا سر درخت و کسر ببار پشت یا سر یا بکسر میوه درخت تا هنگامی که بسیار و بزرگ نشده باشد و هنگامی که فراوان و بزرگ شد بفتح خوانده میشود. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). || بار. ج ، اَحمال ، حُمول. ( منتهی الارب ). || اسناد چیزی بچیزی. در کلیات ابوالبقاء آمده : در تفسیر حمل اختلاف است ، گویند حمل اتحاد دو متغایر است در مفهوم بحسب هویت و این منتقض است به امور عدمی که بر موجودات خارجی حمل میشوند. چون زید اعمی است زیرا عدمیات هویتی ندارند. و گویند اتحاد دو متغایر است در مفهوم بحسب ذات. ( کلیات ابوالبقاء ).
- حمل اشتقاق ؛ رجوع به حمل مواطاةشود.
- حمل اولی ؛ ( اصطلاح منطق ) هرچه لاحق شود چیزی را و بتوسط آن چیزی دیگر را، لحوق او متوسط را اول بود، چه بالذات متقدم بود و در جای دیگر گفته ایم هرچه محمول بود بر عامی و خاصی ، اول محمول بر عام بوده باشد و بتوسط عام بر خاص. پس در این موضوع هر محمولی که بر عامتر از موضوعی محمول نبود، آن حمل را اولی خوانند، و اگرچه حمل اولی بحقیقت خاص تر از آن باشد. ( اساس اقتباس ص 384 ).
- حمل مواطات ؛ ( اصطلاح منطق ) عبارت است از اینکه چیزی محمول برموضوع خود باشد بحقیقت و بدون واسطه. چون انسان حیوان ناطق است. بخلاف حمل اشتقاق زیرا در آن محمول کلی برای موضوع تحقق ندارد، چون انسان ذوبیاض است و خانه دارای سقف است. ( تعریفات جرجانی ).
حمل. [ ح َ م َ ] ( ع اِ ) بره. ( منتهی الارب ). خروف. ( اقرب الموارد ). || بره چند ماهه. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). ج ، حُملان. ( اقرب الموارد ). || بره سال دوم درآمده. ( منتهی الارب ).
- لسان الحمل ؛ نباتی است. ( اقرب الموارد ).
- حمل اشتقاق ؛ رجوع به حمل مواطاةشود.
- حمل اولی ؛ ( اصطلاح منطق ) هرچه لاحق شود چیزی را و بتوسط آن چیزی دیگر را، لحوق او متوسط را اول بود، چه بالذات متقدم بود و در جای دیگر گفته ایم هرچه محمول بود بر عامی و خاصی ، اول محمول بر عام بوده باشد و بتوسط عام بر خاص. پس در این موضوع هر محمولی که بر عامتر از موضوعی محمول نبود، آن حمل را اولی خوانند، و اگرچه حمل اولی بحقیقت خاص تر از آن باشد. ( اساس اقتباس ص 384 ).
- حمل مواطات ؛ ( اصطلاح منطق ) عبارت است از اینکه چیزی محمول برموضوع خود باشد بحقیقت و بدون واسطه. چون انسان حیوان ناطق است. بخلاف حمل اشتقاق زیرا در آن محمول کلی برای موضوع تحقق ندارد، چون انسان ذوبیاض است و خانه دارای سقف است. ( تعریفات جرجانی ).
حمل. [ ح َ م َ ] ( ع اِ ) بره. ( منتهی الارب ). خروف. ( اقرب الموارد ). || بره چند ماهه. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). ج ، حُملان. ( اقرب الموارد ). || بره سال دوم درآمده. ( منتهی الارب ).
- لسان الحمل ؛ نباتی است. ( اقرب الموارد ).
حمل . [ ح َ ] (اِخ ) ابن سعدانه ٔ کلبی . یکی از صحابه است از طرف قوم خویش بحضورحضرت رسالت پناه فرستاده شده بود. بعدها در معیت خالدبن ولید در برخی از فتوحات شرکت کرده . در محاربه ٔ صفین از هواداران معاویه بوده . رجوع به الاصابة شود.
حمل . [ ح َ ] (اِخ ) ابن مالک بن نابغة الهذلی ، مکنی به ابونضلة. یکی از اصحاب کرام است و پاره ای احادیث شریفه را روایت نموده است .
حمل . [ ح ِ] (ع اِ) بار سر و پشت . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). آنچه حمل میشود. ج ، اَحمال ، حمولة. || واحدِ حمول . هودج ها یا شتری که بر آن هودج ها قرار دارند و به این معنی گاه بفتح نیز آید. (اقرب الموارد). || (مص ) برداشتن باری را بسر و به پشت . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || برانگیختن و ورغلانیدن بر کار. (منتهی الارب ). اغرا و واداشتن . (اقرب الموارد). || خیانت کردن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) : فأبین ان یحملنها و اشفقن منها و حملها الانسان (قرآن 33 / 72)؛ یعنی ابا کردند از خیانت کردن درامانت و خیانت کرد آنرا انسان و مراد از انسان در اینجا کافر و منافق است .
حمل . [ ح ُ م ُ ] (ع اِ) ج ِ حمال به معنی حمالة. (منتهی الارب ). رجوع به حمال و حمالة شود. || ج ِ حَمال به معنی دیه و تاوان . (از اقرب الموارد).
حمل . [ح َ م َ ] (اِخ ) لقب حضرت مسیح . (از اقرب الموارد).
حمل . [ ح َ ] (ع مص ) باردار شدن زن . (منتهی الارب ). حامله شدن . (اقرب الموارد). حامل و حامله ، نعت است از آن . (منتهی الارب ). || بار آوردن درخت . || بر ستور خود نشاندن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). کسی بر ستور خویش نشاندن . (المصادر). || (اِمص ) آبستنی . || احتمال . || (اِ) بار شکم از بچه . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (مهذب الاسماء). ج ، حِمال و احمال . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || گناه . (آنندراج ). ج ، حُمول . (منتهی الارب ). رجوع به حمول شود. || بار درخت و بکسر هم آمده یا بفتح برای میوه ها که ظاهر نیست و کسر برای آنها که ظاهر باشد یا فتح برای آنچه در شکم باشد یا سر درخت و کسر ببار پشت یا سر یا بکسر میوه ٔ درخت تا هنگامی که بسیار و بزرگ نشده باشد و هنگامی که فراوان و بزرگ شد بفتح خوانده میشود. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || بار. ج ، اَحمال ، حُمول . (منتهی الارب ). || اسناد چیزی بچیزی . در کلیات ابوالبقاء آمده : در تفسیر حمل اختلاف است ، گویند حمل اتحاد دو متغایر است در مفهوم بحسب هویت و این منتقض است به امور عدمی که بر موجودات خارجی حمل میشوند. چون زید اعمی است زیرا عدمیات هویتی ندارند. و گویند اتحاد دو متغایر است در مفهوم بحسب ذات . (کلیات ابوالبقاء).
- حمل اشتقاق ؛ رجوع به حمل مواطاةشود.
- حمل اولی ؛ (اصطلاح منطق ) هرچه لاحق شود چیزی را و بتوسط آن چیزی دیگر را، لحوق او متوسط را اول بود، چه بالذات متقدم بود و در جای دیگر گفته ایم هرچه محمول بود بر عامی و خاصی ، اول محمول بر عام بوده باشد و بتوسط عام بر خاص . پس در این موضوع هر محمولی که بر عامتر از موضوعی محمول نبود، آن حمل را اولی خوانند، و اگرچه حمل اولی بحقیقت خاص تر از آن باشد. (اساس اقتباس ص 384).
- حمل مواطات ؛ (اصطلاح منطق ) عبارت است از اینکه چیزی محمول برموضوع خود باشد بحقیقت و بدون واسطه . چون انسان حیوان ناطق است . بخلاف حمل اشتقاق زیرا در آن محمول کلی برای موضوع تحقق ندارد، چون انسان ذوبیاض است و خانه دارای سقف است . (تعریفات جرجانی ).
حمل . [ ح َ م َ ] (ع اِ) بره . (منتهی الارب ). خروف . (اقرب الموارد). || بره ٔ چند ماهه . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). ج ، حُملان . (اقرب الموارد). || بره ٔ سال دوم درآمده . (منتهی الارب ).
- لسان الحمل ؛ نباتی است . (اقرب الموارد).
|| ابر بسیار آب . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). میغ سیاه . (مهذب الاسماء). || برجی است در آسمان . (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء). و آن از برج های بهاری است . (اقرب الموارد). ماه اول سال شمسی ، بصورت میش نر است صاحب دو شاخ ، سر او بطرف مغرب و دم او بطرف مشرق و پشت بشمال و یا بجنوب و متوجه شده است بسوی پشت خود. روزی که آفتاب در این برج داخل شود همان روز، نوروز است و شرف آفتاب در این برج میشود و مدت ماندن آفتاب در این برج را فروردین گویند و ابتدای بهار از این ماه باشد. (آنندراج ). نام صورتی از صورتهای بروج فلکیه و آنرا بر صورت بره ای توهم کرده اند و کواکب آن سیزده است و از جمله شرطین که منزل اول از منازل قمر است . (از جهان دانش ). برج بره . اول این صورت سرطان است که بمنزله ٔ دو شاخ بره است سپس لطین بعد از آن ثریا که چون دنبه ٔ بره تصویر شده و مجموع این ستارگان را حمل نامند. نام برج اول از بروج دوازده گانه پس از حوت و پیش از ثور. و پیش احکامیان این برج بیت الشرف آفتاب است و مطابق است با فروردین . و روز اول آن عید نوروز یعنی عید اول سال ایرانیان است . (یادداشت مرحوم دهخدا) :
چو از برج حمل خورشید اشارت کرد زی صحرا
بفرمانش بصحرا بر مطرا گشت خلقانها.
چون حمل ساقط شود میزان همی طالع شود
همچنان در دین از ایشان مردمی پیدا شود.
چون حمل چون ثور چون جوزا و سرطان و اسد
سنبله میزان و عقرب قوس و جدی و دلو و حوت .
و رجوع به صبح الاعشی ج 2 ص 151 شود.
- لسان الحمل ؛ نباتی است . (اقرب الموارد).
|| ابر بسیار آب . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). میغ سیاه . (مهذب الاسماء). || برجی است در آسمان . (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء). و آن از برج های بهاری است . (اقرب الموارد). ماه اول سال شمسی ، بصورت میش نر است صاحب دو شاخ ، سر او بطرف مغرب و دم او بطرف مشرق و پشت بشمال و یا بجنوب و متوجه شده است بسوی پشت خود. روزی که آفتاب در این برج داخل شود همان روز، نوروز است و شرف آفتاب در این برج میشود و مدت ماندن آفتاب در این برج را فروردین گویند و ابتدای بهار از این ماه باشد. (آنندراج ). نام صورتی از صورتهای بروج فلکیه و آنرا بر صورت بره ای توهم کرده اند و کواکب آن سیزده است و از جمله شرطین که منزل اول از منازل قمر است . (از جهان دانش ). برج بره . اول این صورت سرطان است که بمنزله ٔ دو شاخ بره است سپس لطین بعد از آن ثریا که چون دنبه ٔ بره تصویر شده و مجموع این ستارگان را حمل نامند. نام برج اول از بروج دوازده گانه پس از حوت و پیش از ثور. و پیش احکامیان این برج بیت الشرف آفتاب است و مطابق است با فروردین . و روز اول آن عید نوروز یعنی عید اول سال ایرانیان است . (یادداشت مرحوم دهخدا) :
چو از برج حمل خورشید اشارت کرد زی صحرا
بفرمانش بصحرا بر مطرا گشت خلقانها.
ناصرخسرو.
چون حمل ساقط شود میزان همی طالع شود
همچنان در دین از ایشان مردمی پیدا شود.
ناصرخسرو.
چون حمل چون ثور چون جوزا و سرطان و اسد
سنبله میزان و عقرب قوس و جدی و دلو و حوت .
(نصاب ).
و رجوع به صبح الاعشی ج 2 ص 151 شود.
فرهنگ عمید
۱. بار برداشتن، چیزی بر دوش گرفتن.
۲. بار از جایی به جایی بردن.
۳. (اسم ) بار.
۴. (اسم ) بار درخت.
۵. (اسم ) جنین.
۱. (نجوم ) اولین صورت فلکی منطقةالبروج که در نیمکرۀ شمالی قرار دارد.
۳. [قدیمی] اولین برج از برج های دوازده گانه، برابر با فروردین، بره.
آنچه برداشته شود و از جایی به جایی ببرند.
۲. بار از جایی به جایی بردن.
۳. (اسم ) بار.
۴. (اسم ) بار درخت.
۵. (اسم ) جنین.
۱. (نجوم ) اولین صورت فلکی منطقةالبروج که در نیمکرۀ شمالی قرار دارد.
۳. [قدیمی] اولین برج از برج های دوازده گانه، برابر با فروردین، بره.
آنچه برداشته شود و از جایی به جایی ببرند.
۱. بار برداشتن؛ چیزی بر دوش گرفتن.
۲. بار از جایی به‌جایی بردن.
۳. (اسم) بار.
۴. (اسم) بار درخت.
۵. (اسم) جنین.
۱. (نجوم) اولین صورت فلکی منطقةالبروج که در نیمکرۀ شمالی قرار دارد.
۳. [قدیمی] اولین برج از برج‌های دوازده‌گانه، برابر با فروردین؛ بره.
آنچه برداشته شود و از جایی به جایی ببرند.
دانشنامه عمومی
حمل اصطلاحی در منطق، فلسفه و کلام، به معنای این همانی است. حمل بیان اتحاد موضوع و محمول از جهتی است. مثلا در گزاره «الف ب است.» ب (محمول) بر الف (موضوع) حمل شده است.
حمل ذاتی اولی یا حمل اولی
حمل شایع صناعی یا حمل شایع
حمل بتی و حمل غیربتی
حمل بسیط و حمل مرکب
حمل ماهوی
حمل مواطات
حمل اشتقاق
حمل حقیقت و رقیقت
حمل ذاتی اولی یا حمل اولی
حمل شایع صناعی یا حمل شایع
حمل بتی و حمل غیربتی
حمل بسیط و حمل مرکب
حمل ماهوی
حمل مواطات
حمل اشتقاق
حمل حقیقت و رقیقت
wiki: حمل
حمل (ابهام زدایی). حمل حمل اصطلاحی در منطق و نیز عنوانی برای موارد زیر است:
برج حمل اولین برج فلکی
حمل نام دیگر صورت فلکی بره
حمل نام دیگر فروردین ماه سال هجری خورشیدی
برج حمل اولین برج فلکی
حمل نام دیگر صورت فلکی بره
حمل نام دیگر فروردین ماه سال هجری خورشیدی
wiki: حمل (ابهام زدایی)
حمل (ستاره). حمل یا آلفا بره یک ستاره است که در صورت فلکی برج حمل قرار دارد.
wiki: حمل (ستاره)
دانشنامه آزاد فارسی
حَمَل (Aries)
صورت فکلی حَمَل
(یا: بَره؛ کَبش؛ گُشن) صورت فلکی منطقه البروجی در نیمکرۀ شمالی آسمان، میان دو صورت حوت و ثور، و در نزدیکی صورت ارابه ران. نمایانگر قوچی افسانه ای است که آرگوناتها و یاسون به جست وجوی پشم های زرینش رفتند. مشخص ترین ویژگی این صورت فلکی قوسی با سه ستاره است که درخشش آن ها به ترتیب، از اولی تا سومی، کاهش می یابد. درخشان ترین آن ها ناطح (رأس الحَمَل) یا «آلفا حمل» است که ۶۵ سال نوری از زمین فاصله دارد.در گذشته اول فروردین (نقطه اعتدال ربیعی) در این صورت واقع بود.در طالع بینی، روزهای حَمَل یا نخستین برج از منطقه البروج از ۱ تا ۳۱ فروردین ماه است. نیز ← حوت
صورت فکلی حَمَل
(یا: بَره؛ کَبش؛ گُشن) صورت فلکی منطقه البروجی در نیمکرۀ شمالی آسمان، میان دو صورت حوت و ثور، و در نزدیکی صورت ارابه ران. نمایانگر قوچی افسانه ای است که آرگوناتها و یاسون به جست وجوی پشم های زرینش رفتند. مشخص ترین ویژگی این صورت فلکی قوسی با سه ستاره است که درخشش آن ها به ترتیب، از اولی تا سومی، کاهش می یابد. درخشان ترین آن ها ناطح (رأس الحَمَل) یا «آلفا حمل» است که ۶۵ سال نوری از زمین فاصله دارد.در گذشته اول فروردین (نقطه اعتدال ربیعی) در این صورت واقع بود.در طالع بینی، روزهای حَمَل یا نخستین برج از منطقه البروج از ۱ تا ۳۱ فروردین ماه است. نیز ← حوت
wikijoo: حمل
فرهنگ فارسی ساره
ترابردن
فرهنگستان زبان و ادب
{Aries, Ari, Ram} [نجوم] صورت فلکی منطقه البروج بین دو صورت ثور و حوت که به شکل بره یا قوچ تصور می شود
دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] معنی حِمْلُ: بار (کلمه حِمْل وحَمْل چیزی که هست اگر با کسره خوانده شود مراد از آن باری خواهد بود که در ظاهر حمل میشود مانند بارهایی که به دوش کشیده میشود ، و اگر با فتحه خوانده شود مراد از آن بارهای باطنی است مانند طفل در شکم . )
معنی حَمَلَ: حمل کرد
معنی حُمِّلَ: بر او حمل شد(در جمله " عَلَیْهِ مَا حُمِّلَ ": برعهده اوست آنچه بر او تکلیف شده است)
معنی حَمْلٍ: بار (کلمه حِمْل وحَمْل چیزی که هست اگر با کسره خوانده شود مراد از آن باری خواهد بود که در ظاهر حمل میشود مانند بارهایی که به دوش کشیده میشود ، و اگر با فتحه خوانده شود مراد از آن بارهای باطنی است مانند طفل در شکم . )
معنی أَحْمِلُ: حمل می کنم
معنی حَمَلَتْ: حمل کرد
معنی حَمَلَتْهُ: حمل کرد او را
معنی حَمْلُهُ: حمل کردن او
معنی حَمَلَهَا: آن را حمل کرد
تکرار در قرآن: ۶۴(بار)
(به فتح اوّل) برداشتن باروبار. بر آنها خرجی دهید تا بار خویش را بگذارند. حمل (به کسر اوّل) بار ظاهری مثل باریکه بر دوش گیرند مثل پیمانه پادشاه را میجوئیم هر که آن را بیاورد برای اوست یک بار شتر و من به آن عهده دارم . راغب گوید: حمل یک معنی دارد و در چیزهای بسیار بکار میرود فعل آن در همه یکی است ولی در ظاهر حمل میشود مثل باریکه بر دوش گیرند حمل (به کسر اوّل) گفتهاند و به اشیائیکه در باطن حمل میشوند مثل فرزند در شکم، آب در ابر، میوه بر درخت، حمل (به فتح اوّل) گفتهاند . طبرسی ذیل آیه 72 یوسف فرموده: حمل به کسر اوّل بار منفصل و به فتح اوّل بار متصل است. در صحاح از ابن سکیّت نقل میکند: حمل (به فتح) آن است که در شکم و بر درخت باشد و حمل (به کسر) آن است که بر سر یا دوش باشد . ولی فعل آن دربار متّصل و منفصل و معنوی یکسان است مثل و مثل و مثل . * ، . در این دو آیه مراد از حمل (به کسر اوّل)بار گناه است ولی چرا حمل گفته شده بنابر آنچه از اهل لغت نقل شد لازم بود حمل (به فتح) گفته شود زیرا گناه بار متصل و بار معنوی است ؟ باید دانست گناه بار منفصل و مانند بار بر دوش است گرچه در دنیا مجسّم و محسوس نیست، آیات ، ، مجسّم و محسوس بودن آن را روشن میکند علی هذا باید به آن حمل (به کسر) گفته شود چنانکه در قرآن مجید آمده است. آیه گذشته خود از دلائل روشن این مسئله است و ما قبل آن چنین است «مَنْ اَعْرَضَ عَنْهذ فَاِنَّهُ یَحْمِلُ یَوْمَ الْقِیمَةِ وِزْراً. خالِدینَ فیهِ وَ ساءَلَهُمْ یَوْمَ االْقِیمَةِ حِمْلاً» ضمیر «فیه» به «وزر» راجع است یعنی آنها در آن وزر ابدیاند علی هذا وزر یک موجود خارجی است أ پس آن بار منفصل میباشد . * . در (ج ر ی) گذشت که مراد از حاملات ابرهای حامل باران و بخار آب اند و نیز از کتاب آغاز و انجام جهان نقل شد که حاملات را باتمها حمل کرده است رجوع شود به «جری». * «تحمیل. بار کردن. یعنی تورات بر آنها بار شده و به آنها بار شده و به آنهاداده شده است پروردگار ما آنچه را که طاقت نداریم بر ما بار مکن *حمولة: شتریکه بر آن بار نهند، اسم جمع است و از لفظ خود مفرد ندارد (مجمع) و از چهار پایان بار بردار و کوچک از آنها به شما داد بخورید از آنچه خدا روزی داده است . * در المیزان فرموده: حمل رزق ذخیره آن است که انسان و از حیوانات مورچه، زنبور عسل و موش ذخیره میکند. احتمال: به معنی حمل است (اقرب) ، ممکن است احتمال برای طلب یا مبالغه باشد که این دو از معنای افتعال اند. معنی دو آیه چنین میشود: سیل به شدّت کف بلندی برداشت حقّا که بهتان و گناه آشکار را برخود بار کرده است .
معنی حَمَلَ: حمل کرد
معنی حُمِّلَ: بر او حمل شد(در جمله " عَلَیْهِ مَا حُمِّلَ ": برعهده اوست آنچه بر او تکلیف شده است)
معنی حَمْلٍ: بار (کلمه حِمْل وحَمْل چیزی که هست اگر با کسره خوانده شود مراد از آن باری خواهد بود که در ظاهر حمل میشود مانند بارهایی که به دوش کشیده میشود ، و اگر با فتحه خوانده شود مراد از آن بارهای باطنی است مانند طفل در شکم . )
معنی أَحْمِلُ: حمل می کنم
معنی حَمَلَتْ: حمل کرد
معنی حَمَلَتْهُ: حمل کرد او را
معنی حَمْلُهُ: حمل کردن او
معنی حَمَلَهَا: آن را حمل کرد
تکرار در قرآن: ۶۴(بار)
(به فتح اوّل) برداشتن باروبار. بر آنها خرجی دهید تا بار خویش را بگذارند. حمل (به کسر اوّل) بار ظاهری مثل باریکه بر دوش گیرند مثل پیمانه پادشاه را میجوئیم هر که آن را بیاورد برای اوست یک بار شتر و من به آن عهده دارم . راغب گوید: حمل یک معنی دارد و در چیزهای بسیار بکار میرود فعل آن در همه یکی است ولی در ظاهر حمل میشود مثل باریکه بر دوش گیرند حمل (به کسر اوّل) گفتهاند و به اشیائیکه در باطن حمل میشوند مثل فرزند در شکم، آب در ابر، میوه بر درخت، حمل (به فتح اوّل) گفتهاند . طبرسی ذیل آیه 72 یوسف فرموده: حمل به کسر اوّل بار منفصل و به فتح اوّل بار متصل است. در صحاح از ابن سکیّت نقل میکند: حمل (به فتح) آن است که در شکم و بر درخت باشد و حمل (به کسر) آن است که بر سر یا دوش باشد . ولی فعل آن دربار متّصل و منفصل و معنوی یکسان است مثل و مثل و مثل . * ، . در این دو آیه مراد از حمل (به کسر اوّل)بار گناه است ولی چرا حمل گفته شده بنابر آنچه از اهل لغت نقل شد لازم بود حمل (به فتح) گفته شود زیرا گناه بار متصل و بار معنوی است ؟ باید دانست گناه بار منفصل و مانند بار بر دوش است گرچه در دنیا مجسّم و محسوس نیست، آیات ، ، مجسّم و محسوس بودن آن را روشن میکند علی هذا باید به آن حمل (به کسر) گفته شود چنانکه در قرآن مجید آمده است. آیه گذشته خود از دلائل روشن این مسئله است و ما قبل آن چنین است «مَنْ اَعْرَضَ عَنْهذ فَاِنَّهُ یَحْمِلُ یَوْمَ الْقِیمَةِ وِزْراً. خالِدینَ فیهِ وَ ساءَلَهُمْ یَوْمَ االْقِیمَةِ حِمْلاً» ضمیر «فیه» به «وزر» راجع است یعنی آنها در آن وزر ابدیاند علی هذا وزر یک موجود خارجی است أ پس آن بار منفصل میباشد . * . در (ج ر ی) گذشت که مراد از حاملات ابرهای حامل باران و بخار آب اند و نیز از کتاب آغاز و انجام جهان نقل شد که حاملات را باتمها حمل کرده است رجوع شود به «جری». * «تحمیل. بار کردن. یعنی تورات بر آنها بار شده و به آنها بار شده و به آنهاداده شده است پروردگار ما آنچه را که طاقت نداریم بر ما بار مکن *حمولة: شتریکه بر آن بار نهند، اسم جمع است و از لفظ خود مفرد ندارد (مجمع) و از چهار پایان بار بردار و کوچک از آنها به شما داد بخورید از آنچه خدا روزی داده است . * در المیزان فرموده: حمل رزق ذخیره آن است که انسان و از حیوانات مورچه، زنبور عسل و موش ذخیره میکند. احتمال: به معنی حمل است (اقرب) ، ممکن است احتمال برای طلب یا مبالغه باشد که این دو از معنای افتعال اند. معنی دو آیه چنین میشود: سیل به شدّت کف بلندی برداشت حقّا که بهتان و گناه آشکار را برخود بار کرده است .
wikialkb: سخن گفته اند.
کلمات اهل لغت در تعریف «حَمَل» مختلف است، از جمله: برّۀ نر چهار ماهه، شش ماهه و برّۀ نر در سال نخست عمرش.
جمعی از فقها آن را به برّۀ نر چهار ماهه یا بیشتر که از شیر گرفته شده و چرنده است، تعریف کرده اند.
موارد کفاره قرارگرفتن حَمَل در حج
کفّارۀ کشتن قَطا، کبک و دُرّاج در حال احرام یک حمل است.
همچنین بنابر قول مشهور، کفّارۀ کشتن جوجۀ کبوتر در حال احرام در بیرون حرم یک حمل و در درون حرم یک حمل و نصف درهم است.
کلمات اهل لغت در تعریف «حَمَل» مختلف است، از جمله: برّۀ نر چهار ماهه، شش ماهه و برّۀ نر در سال نخست عمرش.
جمعی از فقها آن را به برّۀ نر چهار ماهه یا بیشتر که از شیر گرفته شده و چرنده است، تعریف کرده اند.
موارد کفاره قرارگرفتن حَمَل در حج
کفّارۀ کشتن قَطا، کبک و دُرّاج در حال احرام یک حمل است.
همچنین بنابر قول مشهور، کفّارۀ کشتن جوجۀ کبوتر در حال احرام در بیرون حرم یک حمل و در درون حرم یک حمل و نصف درهم است.
wikifeqh: تغایر و تفاوت می دهد؛ حال اگر اتحاد آن دو (موضوع و محمول) فقط در مصداق باشد؛ ولی در مفهوم تفاوت و تغایر داشته باشند، در این صورت حمل را «حمل شایع صناعی» می گویند. این نام نیز به این مناسبت است که آنچه در استعمالات عرفی، رشته های علمی و صنایع علوم شیوع دارد همین نوع از حمل است. اما اگر این دو (موضوع و محمول) علاوه بر اتحاد در مصداق، در مفهوم نیز اتحاد داشته باشند، این نوع حمل را «حمل ذاتی اولی» می نامند.
اختلاف اعتباری در حمل اولی
در حمل ذاتی اولی که موضوع و محمول علاوه بر اتحاد در مصداق، در مفهوم نیز اتحاد دارند، ناچار اختلاف و تفاوت آن دو اعتباری خواهد بود؛ یعنی تفاوت بستگی به نظر و قصد حمل کننده دارد؛ گاهی تفاوت در نظر او به اجمال و تفصیل است؛ مانند آن جا که می خواهد تعریف ماهوی یک چیز را بیان کند؛ مثلا می گوید: «الانسان حیوان ناطق»؛ گاهی تفاوت به همین است که یکی را موضوع قرار داده و دیگری را محمول؛ مثلا می گوید: «الانسان انسان». البته این در جایی است که چنین توهم شود که یک چیز را می توان از خودش سلب کرد، در این صورت برای دفع این توهم آن چیز را بر خودش حمل می کند. مناسبت نامیدن این نوع حمل به «ذاتی اولی» این است که چون در این نوع حمل شیء بر ذات خود حمل می شود، از این جهت آن را «ذاتی» می گویند و از این جهت که قضایای مشتمل بر این حمل از قضایای اولی است که فقط نیاز به تصور موضوع و محمول دارد، «اولی» می نامند.
حل یک تناقض
اینکه گفته شده گاهی در سخنان منطیقین در این بحث تناقض مشاهده می شود در پاسخ باید گفت: حمل اولی و حمل شایع؛ گاهی وصف برای موضوع واقع می شوند و گاهی نیز وصف حمل قرار می گیرند. از سوی دیگر ممکن است این دو در یک قضیه متحد باشند (که اغلب قضایا این گونه هستند)؛ یعنی هم موضوع به حمل اولی موضوع است و هم حمل محمول بر آن به حمل اولی است؛ مثل این که می گوییم: «الانسان انسان» یا می گوییم: «الجزئی جزئی» در این جا موضوع که همان الانسان یا الجزئی است، به حمل اولی اخذ شده است، چنان که حمل محمول؛ یعنی انسان یا جزئی بر موضوع نیز به حمل اولی است؛ اما گاهی این دو در یک قضیه متحد نیستند و مختلف اند؛ مانند این که موضوع به حمل اولی در قضیه اخذ شده است، اما حمل محمول بر او به حمل شایع است؛ مثلا وقتی می گویند: «الجزئی کلی» (البته مرحوم مظفر در آنجا با دقت بیان کرد؛ زیرا چنین می گوید: «مفهوم الجزئی – ای الجزئی بالحمل الاولی- کلی»، ) منظور این است که الجزئی که موضوع قرار گرفته به حمل اولی اخذ شده است؛ یعنی مفهوم جزئی، موضوع است نه مصداق جزئی، اما حمل کلی بر او به حمل شایع است، نه اولی؛ یعنی مفهوم جزئی، یکی از مصادیق کلی است، نه از مصادیق جزئی. بنابراین، بین این دو سخن مظفر (رحمة الله علیه) ناسازگاری وجود ندارد.
اختلاف اعتباری در حمل اولی
در حمل ذاتی اولی که موضوع و محمول علاوه بر اتحاد در مصداق، در مفهوم نیز اتحاد دارند، ناچار اختلاف و تفاوت آن دو اعتباری خواهد بود؛ یعنی تفاوت بستگی به نظر و قصد حمل کننده دارد؛ گاهی تفاوت در نظر او به اجمال و تفصیل است؛ مانند آن جا که می خواهد تعریف ماهوی یک چیز را بیان کند؛ مثلا می گوید: «الانسان حیوان ناطق»؛ گاهی تفاوت به همین است که یکی را موضوع قرار داده و دیگری را محمول؛ مثلا می گوید: «الانسان انسان». البته این در جایی است که چنین توهم شود که یک چیز را می توان از خودش سلب کرد، در این صورت برای دفع این توهم آن چیز را بر خودش حمل می کند. مناسبت نامیدن این نوع حمل به «ذاتی اولی» این است که چون در این نوع حمل شیء بر ذات خود حمل می شود، از این جهت آن را «ذاتی» می گویند و از این جهت که قضایای مشتمل بر این حمل از قضایای اولی است که فقط نیاز به تصور موضوع و محمول دارد، «اولی» می نامند.
حل یک تناقض
اینکه گفته شده گاهی در سخنان منطیقین در این بحث تناقض مشاهده می شود در پاسخ باید گفت: حمل اولی و حمل شایع؛ گاهی وصف برای موضوع واقع می شوند و گاهی نیز وصف حمل قرار می گیرند. از سوی دیگر ممکن است این دو در یک قضیه متحد باشند (که اغلب قضایا این گونه هستند)؛ یعنی هم موضوع به حمل اولی موضوع است و هم حمل محمول بر آن به حمل اولی است؛ مثل این که می گوییم: «الانسان انسان» یا می گوییم: «الجزئی جزئی» در این جا موضوع که همان الانسان یا الجزئی است، به حمل اولی اخذ شده است، چنان که حمل محمول؛ یعنی انسان یا جزئی بر موضوع نیز به حمل اولی است؛ اما گاهی این دو در یک قضیه متحد نیستند و مختلف اند؛ مانند این که موضوع به حمل اولی در قضیه اخذ شده است، اما حمل محمول بر او به حمل شایع است؛ مثلا وقتی می گویند: «الجزئی کلی» (البته مرحوم مظفر در آنجا با دقت بیان کرد؛ زیرا چنین می گوید: «مفهوم الجزئی – ای الجزئی بالحمل الاولی- کلی»، ) منظور این است که الجزئی که موضوع قرار گرفته به حمل اولی اخذ شده است؛ یعنی مفهوم جزئی، موضوع است نه مصداق جزئی، اما حمل کلی بر او به حمل شایع است، نه اولی؛ یعنی مفهوم جزئی، یکی از مصادیق کلی است، نه از مصادیق جزئی. بنابراین، بین این دو سخن مظفر (رحمة الله علیه) ناسازگاری وجود ندارد.
wikifeqh: حمل_در_منطق
واژه نامه بختیاریکا
آر و ور
جدول کلمات
بار درخت, بره, بار
پیشنهاد کاربران
این واژه اربی است و پارسی آن اینهاست:
فَرز farz ( اوستایی: فْرَزا )
آهرَن ãhran ( سنسکریت: آهَرَنَ )
آپوریش puriŝã ( پهلوی: آپوریشْن )
اودوَن udvan ( سنسکریت: اودوَهَنَ )
فَرز farz ( اوستایی: فْرَزا )
آهرَن ãhran ( سنسکریت: آهَرَنَ )
آپوریش puriŝã ( پهلوی: آپوریشْن )
اودوَن udvan ( سنسکریت: اودوَهَنَ )
در زمینه معاملات و عقود قرارداد؛حمل مترادف:برداشت از موضوع، تعبیر، قصد از گفتار یا نوشتاری
بارور
هو
منطق.
حمل اولی و شایع ( محمود زراعت پیشه ) .
منطق.
حمل اولی و شایع ( محمود زراعت پیشه ) .
بارور - ( وضع حمل یا فارغ شدن و همان زائیدن )
حَمل :بار درخت ، در بیت زیر مجازاً فراورده ی کان ها و صنعت و کشاورزی . حِمل : بار و بنه
کارداران ز حَمل کشور او
حِمل ها ریختند بر در او
( هفت پیکر نظامی، تصحیح دکتر ثروتیان، ۱۳۸۷ ، ص476 )
کارداران ز حَمل کشور او
حِمل ها ریختند بر در او
( هفت پیکر نظامی، تصحیح دکتر ثروتیان، ۱۳۸۷ ، ص476 )
ترابردن = حمل کردن
ترابرد = حمل
ترابرد = حمل
صورت فلکی که مبدا مختصات سماوی می باشد و جایی است که خورشید اول فروردین ماه قرار دارد.
هوالعلیم
حَمَل : برج حَمَل اولین برج فلکی
حَمَل: نام دیگر صورت فلکی بره
حَمَل : نام دیگر فروردین ماه سال هجری شمسی
حَمل :بار ؛ بار برداشتن ؛ بار بر دوش گرفتن. . .
حَمَل : برج حَمَل اولین برج فلکی
حَمَل: نام دیگر صورت فلکی بره
حَمَل : نام دیگر فروردین ماه سال هجری شمسی
حَمل :بار ؛ بار برداشتن ؛ بار بر دوش گرفتن. . .
ماه های سال ایتالیایی به زبان دری افغانستان
کلمات دیگر: