احمد کسروی (۱۸۹۰ - ۱۹۴۶) تاریخ نگار، زبان شناس، پژوهش گر، حقوق دان و اندیشمند ایرانی.
• «تمامِ ایرانیانی که اندکی آگاهی دارند، از عقب ماندگی کشور - به ویژه افول ایران از یک امپراتوری بزرگ و قدرتمند به دولتی ضعیف و کوچک - نگران شده اند. ریشهٔ انحطاط در کجاست؟ در اوایل قرن، روشنفکران می توانستند ادعا کنند که مقصّرِ اصلی، مستبدینی بودند که نفعی پنهانی در بی سوادی و جهلِ مردمِ کشور داشتند. امّا در حقیقت بیست سال پس از حکومت مشروطه ما نمی توانیم همان پاسخ را بدهیم. اکنون می دانیم که تقصیر اصلی نه بر گردنِ فرمانروایان بلکه فرمانبرداران است. آری، علّتِ اصلی توسعه نیافتگی در ایران و شاید در بیشتر کشورهای شرقی، تفرقه و اختلاف میانِ توده هاست.»در «علل اصلی عقب ماندگی»، روزنامهٔ پرچم، ۷/۲/۱۳۲۱• «امروز یکی از گرفتاری های ایران، بلکه بدترین گرفتاری او، پراکندگی ایرانیان است. مردمی که دارای سرزمینی مشترک می باشند و در حیطهٔ یک دولت زندگی می کنند، نباید به فرقه های رقیب تقسیم شوند. ایرانِ امروز به این بدبختی گرفتار است و اگر این حال دیر پاید، خدا می داند ایرانیان چه مشت سختی را از دست روزگار خواهند خورد.»در «اسلام و ایران»، ، ۱۲/۱۱/۱۳۱۲، سال بیستم، ص ۲۷۷ و ۳۸۰ -> پیمان
• «بدانید ای برادران : آنچه یک توده را نابود سازد اندیشه های بیهوده و پراکنده است. اندیشه های بیهوده و پراکنده از یکسو مردم را از هم پراکند و توده را از نیرو اندازد و از یکسو دلها را بخود واداشته از پرداختن بکار و زندگی دور سازد. کسانی را اینها خرد می نمایند. ولی گرفتاری بس بزرگی می باشد.»در «راه رستگاری»، گفتار بیست و چهارم
• «تمامِ ایرانیانی که اندکی آگاهی دارند، از عقب ماندگی کشور - به ویژه افول ایران از یک امپراتوری بزرگ و قدرتمند به دولتی ضعیف و کوچک - نگران شده اند. ریشهٔ انحطاط در کجاست؟ در اوایل قرن، روشنفکران می توانستند ادعا کنند که مقصّرِ اصلی، مستبدینی بودند که نفعی پنهانی در بی سوادی و جهلِ مردمِ کشور داشتند. امّا در حقیقت بیست سال پس از حکومت مشروطه ما نمی توانیم همان پاسخ را بدهیم. اکنون می دانیم که تقصیر اصلی نه بر گردنِ فرمانروایان بلکه فرمانبرداران است. آری، علّتِ اصلی توسعه نیافتگی در ایران و شاید در بیشتر کشورهای شرقی، تفرقه و اختلاف میانِ توده هاست.»در «علل اصلی عقب ماندگی»، روزنامهٔ پرچم، ۷/۲/۱۳۲۱• «امروز یکی از گرفتاری های ایران، بلکه بدترین گرفتاری او، پراکندگی ایرانیان است. مردمی که دارای سرزمینی مشترک می باشند و در حیطهٔ یک دولت زندگی می کنند، نباید به فرقه های رقیب تقسیم شوند. ایرانِ امروز به این بدبختی گرفتار است و اگر این حال دیر پاید، خدا می داند ایرانیان چه مشت سختی را از دست روزگار خواهند خورد.»در «اسلام و ایران»، ، ۱۲/۱۱/۱۳۱۲، سال بیستم، ص ۲۷۷ و ۳۸۰ -> پیمان
• «بدانید ای برادران : آنچه یک توده را نابود سازد اندیشه های بیهوده و پراکنده است. اندیشه های بیهوده و پراکنده از یکسو مردم را از هم پراکند و توده را از نیرو اندازد و از یکسو دلها را بخود واداشته از پرداختن بکار و زندگی دور سازد. کسانی را اینها خرد می نمایند. ولی گرفتاری بس بزرگی می باشد.»در «راه رستگاری»، گفتار بیست و چهارم
wikiquote: احمد_کسروی