آشوری ها. آشوریان، کلدانی ها، آرامی ها، سُریانی ها قومی هستند که ریشه آن ها به مردم بین النهرین باستان می رسد. به زبان آشوری (از خانواده زبان های سامی) سخن می گویند و مذهب مسیحی دارند. منطقه زندگی بومی آن ها اکنون در شمال عراق، جنوب شرقی ترکیه، شمال شرقی سوریه و شمال غربی ایران واقع شده است.
کشتارهای بدرخان در دهه ۴۰ سده ۱۹ میلادی
کشتارهای دیاربکر بین سال های ۱۸۹۴–۱۸۹۶
قتل عام آدانا در سال ۱۴ آوریل ۱۹۰۹ میلادی
نسل کشی آشوری ها میان سالهای ۱۹۱۴ تا ۱۹۱۸
کشتار سمیل در ۷ اوت ۱۹۳۳ میلادی
عملیات انفال در سال ۱۹۸۸ تا ۱۹۸۹
آزار آشوریان به دست داعش در اواسط سال ۲۰۱۴
در طول قرن گذشته میلادی بسیاری از آشوریان به نقاط دیگر دنیا از جمله قفقاز، آمریکای شمالی، اروپا و استرالیا مهاجرت کردند. حوادثی چون نسل کشی مسیحیان عثمانی در جنگ جهانی اول، انقلاب اسلامی ایران، سیاست های ناسیونالیسم عربی حزب بعث عراق و سوریه، عملیات انفال صدام حسین از عوامل مهاجرت آشوریان بوده اند.
تخمین زده می شود که تعداد آسوریان جهان بین ۳۰۰ هزار تا ۱ میلیون نفر باشد. تعداد آسوریان ایران تا پیش از انقلاب حدود ۷۰ تا ۹۰ هزار نفر بود. بیشتر آسوریان در تهران و در محله نوگئچر در بافت تاریخی ارومیه سکونت دارند. بسیاری از آسوریان، پیرو کلیسای نستوری و عده ای دیگر کاتولیک کلدانی و بعضی دیگر، ارتدکس و پروتستان هستند. آسوریان خود را بازماندهٔ قوم آشور می دانند.
آسوریان در قرون اول اسلامی با ترجمهٔ علوم و معارف یونانی به زبان عربی خدمت بزرگی به توسعهٔ دانش در میان مسلمانان و نگهداری آثار علمی دوران باستان کردند. بعضی از بزرگ ترین دانشمندان و مترجمان خلافت اسلامی از این مردم بودند. آسوریان بعد از قرون وسطا مورد توجه کلیسای کاتولیک و پس از آن کلیسای پروتستان قرار گرفتند. مداخلات مبلغان این دو کلیسا سبب تجزیهٔ آسوریان شد. این مردم در جریان حوادث ناشی از جنگ جهانی اول و حضور ارتش های روسیه و عثمانی در آذربایجان و جنگ های قومی و مذهبی که پس از کشتن مارشیمون بنیامین، رهبر آسوریان، به دست اسماعیل آقا شکاک در ۱۳۳۶ ق(۱۹۱۸) پیش آمد، آسیب های فراوان دیدند و بسیاری از آنان ناگزیر به نقاط دیگر مهاجرت کردند.آشوری ها اصولاً از نژاد سامی بودند و زبان آنان با سایر زبان های سامی، مانندِ عربی و عبری هم ریشه است.
کشتارهای بدرخان در دهه ۴۰ سده ۱۹ میلادی
کشتارهای دیاربکر بین سال های ۱۸۹۴–۱۸۹۶
قتل عام آدانا در سال ۱۴ آوریل ۱۹۰۹ میلادی
نسل کشی آشوری ها میان سالهای ۱۹۱۴ تا ۱۹۱۸
کشتار سمیل در ۷ اوت ۱۹۳۳ میلادی
عملیات انفال در سال ۱۹۸۸ تا ۱۹۸۹
آزار آشوریان به دست داعش در اواسط سال ۲۰۱۴
در طول قرن گذشته میلادی بسیاری از آشوریان به نقاط دیگر دنیا از جمله قفقاز، آمریکای شمالی، اروپا و استرالیا مهاجرت کردند. حوادثی چون نسل کشی مسیحیان عثمانی در جنگ جهانی اول، انقلاب اسلامی ایران، سیاست های ناسیونالیسم عربی حزب بعث عراق و سوریه، عملیات انفال صدام حسین از عوامل مهاجرت آشوریان بوده اند.
تخمین زده می شود که تعداد آسوریان جهان بین ۳۰۰ هزار تا ۱ میلیون نفر باشد. تعداد آسوریان ایران تا پیش از انقلاب حدود ۷۰ تا ۹۰ هزار نفر بود. بیشتر آسوریان در تهران و در محله نوگئچر در بافت تاریخی ارومیه سکونت دارند. بسیاری از آسوریان، پیرو کلیسای نستوری و عده ای دیگر کاتولیک کلدانی و بعضی دیگر، ارتدکس و پروتستان هستند. آسوریان خود را بازماندهٔ قوم آشور می دانند.
آسوریان در قرون اول اسلامی با ترجمهٔ علوم و معارف یونانی به زبان عربی خدمت بزرگی به توسعهٔ دانش در میان مسلمانان و نگهداری آثار علمی دوران باستان کردند. بعضی از بزرگ ترین دانشمندان و مترجمان خلافت اسلامی از این مردم بودند. آسوریان بعد از قرون وسطا مورد توجه کلیسای کاتولیک و پس از آن کلیسای پروتستان قرار گرفتند. مداخلات مبلغان این دو کلیسا سبب تجزیهٔ آسوریان شد. این مردم در جریان حوادث ناشی از جنگ جهانی اول و حضور ارتش های روسیه و عثمانی در آذربایجان و جنگ های قومی و مذهبی که پس از کشتن مارشیمون بنیامین، رهبر آسوریان، به دست اسماعیل آقا شکاک در ۱۳۳۶ ق(۱۹۱۸) پیش آمد، آسیب های فراوان دیدند و بسیاری از آنان ناگزیر به نقاط دیگر مهاجرت کردند.آشوری ها اصولاً از نژاد سامی بودند و زبان آنان با سایر زبان های سامی، مانندِ عربی و عبری هم ریشه است.
wiki: آشوری ها