مترادف بدن : پیکر، تنه، تن، جثه، کالبد، بدنه، جسم، جسد، لاش، لاشه
متضاد بدن : روح، روان
برابر پارسی : تن، اندام، پیکر، تنه، کالبد
بدن
مترادف بدن : پیکر، تنه، تن، جثه، کالبد، بدنه، جسم، جسد، لاش، لاشه
متضاد بدن : روح، روان
برابر پارسی : تن، اندام، پیکر، تنه، کالبد
فارسی به انگلیسی
جمع : ابدان
body
body, person, physique
فارسی به عربی
جسم
مترادف و متضاد
ساختمان، بدن، تنه، قاب، اسکلت، چهارچوب، قاعده، چارچوب، سفت کاری
جسد، لاشه، بدن، بدنه، اندام، جسم، تن، تنه، پیکر، جرم، بالاتنه، اطاق ماشین، جرم سماوی
بدن، عالم صغیر، جهان کوچک
بدن، جسم، جسمانیت، هستی جسمانی
پیکر، تنه، تن، جثه، کالبد ≠ روح، روان
بدنه، جسم
جسد، لاش، لاشه
۱. پیکر، تنه، تن، جثه، کالبد
۲. بدنه، جسم
۳. جسد، لاش، لاشه ≠ روح، روان
فرهنگ فارسی
مخفف بودن
( اسم ) ساختمان کامل یک فرد زنده مجموع. اعضا و انساج و دستگاههای مشکل یک انسان تن اندام . توضیح بدن مرده را ( جسد ) گویند .
بادن .
( اسم ) ساختمان کامل یک فرد زنده مجموع. اعضا و انساج و دستگاههای مشکل یک انسان تن اندام . توضیح بدن مرده را ( جسد ) گویند .
بادن .
فرهنگ معین
(بَ دَ ) [ ع . ] ( اِ. ) ۱ - ساختمان کامل یک موجود زنده . ۲ - تن ، پیکر.
لغت نامه دهخدا
بدن. [ ب ُ دَ ] ( مص ) مخفف بودن :
یکی زنده پیلی چو کوهی روان
بزیر اندر آورده بد پهلوان.
جنگ او را خویشتن آراسته.
چنانکه جاه من افزون بد از امیر و بیوک.
گواره کشی پیشه با رنج و کوب.
تا جهان بد نبد مگر زین سان.
خنیده میان کهان و مهان.
که گیتی بیک سان ندارد درنگ.
جهانجوی را دایه خواهد بدن.
پدر را نبد بر پسر جای مهر.
نکاهد بپرهیز افزودنی.
زیر آن گلبن چون سبز عماری شده ای.
خفته معشوقه و عاشق شده مهجور و مصاب.
بدم در بستر خورشید پرنور.
یکی مهتری بد دیانوش نام.
بیک ره برآمد ز هر دو غریو.
چنان نمود که تاری شب از مه آبان.
نماند همیدون جز او هیچکس.
همه زرگیا رسته از سنگ سخت.
که بودمی بمراد خود از دگر کردار.
برین گوهران سر بسرپادشاست.
که در بند توقف بد کلیدش.
که سنبل بسته بد بر نرگسش راه.
یکی زنده پیلی چو کوهی روان
بزیر اندر آورده بد پهلوان.
شهید.
خود تو آماده بدی برخاسته جنگ او را خویشتن آراسته.
رودکی.
بسا که مست در این خانه بودم و شادان چنانکه جاه من افزون بد از امیر و بیوک.
رودکی.
تو در پای پیلان بدی خاشه روب گواره کشی پیشه با رنج و کوب.
رودکی.
این جهان بر کسی نخواهد ماندتا جهان بد نبد مگر زین سان.
خسروانی.
یکی شادمانی بد اندر جهان خنیده میان کهان و مهان.
شاکر.
یکی فال گیریم و شاید بدن که گیتی بیک سان ندارد درنگ.
امیر طاهربن فضل چغانی.
یکی گاو پرمایه خواهد بدن جهانجوی را دایه خواهد بدن.
فردوسی.
تو گفتی همی خون ببارد سپهرپدر را نبد بر پسر جای مهر.
فردوسی.
بخواهد بدن بیگمان بودنی نکاهد بپرهیز افزودنی.
فردوسی.
بوستانبانا امروز به بستان بده ای زیر آن گلبن چون سبز عماری شده ای.
منوچهری.
باغ معشوقه بد و عاشق او بوده سحاب خفته معشوقه و عاشق شده مهجور و مصاب.
منوچهری.
کمابیش از صد و هفتادوسه روزبدم در بستر خورشید پرنور.
منوچهری.
بدان راهداران جوینده کام یکی مهتری بد دیانوش نام.
عنصری.
بدیشان نبد زآتش مهر تیوبیک ره برآمد ز هر دو غریو.
عنصری.
ز میغ و نزم که بد روز روشن از مه تیرچنان نمود که تاری شب از مه آبان.
عنصری.
نبد چیز از آغازو او بود و بس نماند همیدون جز او هیچکس.
اسدی.
ز کافور وز عود بد هر درخت همه زرگیا رسته از سنگ سخت.
اسدی.
مرا ارادت نابودن و بدن نبودکه بودمی بمراد خود از دگر کردار.
ناصرخسرو.
عرض کی تواند بدن زآنکه اوبرین گوهران سر بسرپادشاست.
ناصرخسرو.
نیامد فرصتی با او پدیدش که در بند توقف بد کلیدش.
نظامی.
سمنبر غافل از نظاره شاه که سنبل بسته بد بر نرگسش راه.
نظامی.
چون شبنم اوفتاده بدم پیش آفتاب بدن . [ ب َ ] (ع مص ) تناور گردیدن . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (آنندراج ). تناور شدن . (تاج المصادر بیهقی ) (المصادر زوزنی ). بزرگ شدن تن به بسیاری گوشت . (از اقرب الموارد). بُدن . بَدان . بَدانَة. (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). بُدون . (از اقرب الموارد).
بدن . [ ب ُ ] (ع اِ) ج ِ بدنة. (از لسان العرب از ذیل اقرب الموارد). کشتارها از اشتر و گاو که به مکه برند قربانی را. ذبایح . (یادداشت مؤلف ): و البدن جعلناها لکم من شعائر اﷲ. (قرآن 36/22)؛ آن شتران کشتنی به منا، آن شما را از نشانهای دین کردیم . (کشف الاسرار میبدی ج 6 ص 360).
بدن . [ ب ُ ](ع مص ) تناور شدن . بَدْن . رجوع به ماده ٔ قبل شود.
بدن . [ ب ُ دَ ] (مص ) مخفف بودن :
یکی زنده پیلی چو کوهی روان
بزیر اندر آورده بد پهلوان .
خود تو آماده بدی برخاسته
جنگ او را خویشتن آراسته .
بسا که مست در این خانه بودم و شادان
چنانکه جاه من افزون بد از امیر و بیوک .
تو در پای پیلان بدی خاشه روب
گواره کشی پیشه با رنج و کوب .
این جهان بر کسی نخواهد ماند
تا جهان بد نبد مگر زین سان .
یکی شادمانی بد اندر جهان
خنیده میان کهان و مهان .
یکی فال گیریم و شاید بدن
که گیتی بیک سان ندارد درنگ .
یکی گاو پرمایه خواهد بدن
جهانجوی را دایه خواهد بدن .
تو گفتی همی خون ببارد سپهر
پدر را نبد بر پسر جای مهر.
بخواهد بدن بیگمان بودنی
نکاهد بپرهیز افزودنی .
بوستانبانا امروز به بستان بده ای
زیر آن گلبن چون سبز عماری شده ای .
باغ معشوقه بد و عاشق او بوده سحاب
خفته معشوقه و عاشق شده مهجور و مصاب .
کمابیش از صد و هفتادوسه روز
بدم در بستر خورشید پرنور.
بدان راهداران جوینده کام
یکی مهتری بد دیانوش نام .
بدیشان نبد زآتش مهر تیو
بیک ره برآمد ز هر دو غریو.
ز میغ و نزم که بد روز روشن از مه تیر
چنان نمود که تاری شب از مه آبان .
نبد چیز از آغازو او بود و بس
نماند همیدون جز او هیچکس .
ز کافور وز عود بد هر درخت
همه زرگیا رسته از سنگ سخت .
مرا ارادت نابودن و بدن نبود
که بودمی بمراد خود از دگر کردار.
عرض کی تواند بدن زآنکه او
برین گوهران سر بسرپادشاست .
نیامد فرصتی با او پدیدش
که در بند توقف بد کلیدش .
سمنبر غافل از نظاره ٔ شاه
که سنبل بسته بد بر نرگسش راه .
چون شبنم اوفتاده بدم پیش آفتاب
مهرم بجان رسید و به عیوق برشدم .
وه که بیک بار پراکنده شد
آنچه بعمری بدم اندوخته .
و رجوع به بودن شود.
یکی زنده پیلی چو کوهی روان
بزیر اندر آورده بد پهلوان .
شهید.
خود تو آماده بدی برخاسته
جنگ او را خویشتن آراسته .
رودکی .
بسا که مست در این خانه بودم و شادان
چنانکه جاه من افزون بد از امیر و بیوک .
رودکی .
تو در پای پیلان بدی خاشه روب
گواره کشی پیشه با رنج و کوب .
رودکی .
این جهان بر کسی نخواهد ماند
تا جهان بد نبد مگر زین سان .
خسروانی .
یکی شادمانی بد اندر جهان
خنیده میان کهان و مهان .
شاکر.
یکی فال گیریم و شاید بدن
که گیتی بیک سان ندارد درنگ .
امیر طاهربن فضل چغانی .
یکی گاو پرمایه خواهد بدن
جهانجوی را دایه خواهد بدن .
فردوسی .
تو گفتی همی خون ببارد سپهر
پدر را نبد بر پسر جای مهر.
فردوسی .
بخواهد بدن بیگمان بودنی
نکاهد بپرهیز افزودنی .
فردوسی .
بوستانبانا امروز به بستان بده ای
زیر آن گلبن چون سبز عماری شده ای .
منوچهری .
باغ معشوقه بد و عاشق او بوده سحاب
خفته معشوقه و عاشق شده مهجور و مصاب .
منوچهری .
کمابیش از صد و هفتادوسه روز
بدم در بستر خورشید پرنور.
منوچهری .
بدان راهداران جوینده کام
یکی مهتری بد دیانوش نام .
عنصری .
بدیشان نبد زآتش مهر تیو
بیک ره برآمد ز هر دو غریو.
عنصری .
ز میغ و نزم که بد روز روشن از مه تیر
چنان نمود که تاری شب از مه آبان .
عنصری .
نبد چیز از آغازو او بود و بس
نماند همیدون جز او هیچکس .
اسدی .
ز کافور وز عود بد هر درخت
همه زرگیا رسته از سنگ سخت .
اسدی .
مرا ارادت نابودن و بدن نبود
که بودمی بمراد خود از دگر کردار.
ناصرخسرو.
عرض کی تواند بدن زآنکه او
برین گوهران سر بسرپادشاست .
ناصرخسرو.
نیامد فرصتی با او پدیدش
که در بند توقف بد کلیدش .
نظامی .
سمنبر غافل از نظاره ٔ شاه
که سنبل بسته بد بر نرگسش راه .
نظامی .
چون شبنم اوفتاده بدم پیش آفتاب
مهرم بجان رسید و به عیوق برشدم .
سعدی (طیبات ).
وه که بیک بار پراکنده شد
آنچه بعمری بدم اندوخته .
سعدی (بدایع).
و رجوع به بودن شود.
بدن . [ ب ُ دُ ] (ع اِ) ج ِ بدنة. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (ترجمان القرآن جرجانی ترتیب عادل بن علی ). || ج ِ بدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) و رجوع به بدنة و بَدین و بادن شود. || ج ِ بادن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) .
بدن . [ ب ُدْ دَ ] (ع اِ) ج ِ بادن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به بادن شود.
بدن . [ ب َ دَ ] (ع اِ) تن . غیر از سر و غیر مقتل از تن همچو دستها و پایها و مانند آن یا بمعنی مطلق عضو است یا خاص است به اعضای جزور. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ). جسد انسان . (از اقرب الموارد). کالبد آدمی را گویند بی آنکه سر را جزئی از کالبد بحساب آورند، جوهری بدن را بکالبد مطلق معنی کرده و در اصطلاح سالکان کالبد کثیف را گویند. (کشاف اصطلاحات الفنون ). تن . (ترجمان القرآن جرجانی ترتیب عادل بن علی ). ساختمان کامل یک فرد زنده . مجموعه ٔ اعضا و جوارح متشکل یک موجود زنده . مجموعه ٔ اعضا و انساج و دستگاه های متشکل یکی انسان . تن . اندام . (فرهنگ فارسی معین ) . کالبد. تن . جسد. تن آدمی . تنه . جسم . تمامی جسد انسان جز سر. تمامی جسد انسان جز سر و دستها و پاها. (یادداشت مؤلف ). صاحب آنندراج گوید: نازک ، نازنین ، نسرین ، سیمین ، دفتر گل ، شکوفه ، مغز بادام ، نقره ٔ خام ، قفس سیم از صفات و تشبیهات اوست :
سه جانیم ما هر سه در یک بدن
ترا نیست بیش از یکی جان بتن .
هر زمان روح تو لختی از بدن کمتر کند
گویی اندر روح تو منضم همی گردد بدن .
ستیزه ٔ بدن عاشقان بساق و میان
بلای گیسوی دوشیزگان به بش و به یال .
چون به زبان من رود نام کرم زچشم من
چشمه ٔ خون فرودود بر بدنم دریغ من .
من کیم لیلی و لیلی کیست من
ما یکی روحیم اندردو بدن .
|| مرد کلان سال . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). مسن . کبیر. بسیارسال . بزرگ . (از ذیل اقرب الموارد). || زره کوتاه و جبه ٔ کوتاه بی آستین .(منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). درع کوتاه . زره کوتاه . (از اقرب الموارد). جبه کوچک . (از لسان از ذیل اقرب الموارد) : فالیوم ننجیک ببدنک .(قرآن 92/10)؛ امروز ترا با سر آب آریم با این زره .(کشف الاسرار میبدی ج 4 ص 327). || تنه ٔ جامه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (مهذب الاسماء) :
بپوشید خفتانی از کرگدن
مکلل بزر زآستین تا بدن .
- بدن قمیص ؛ آنچه از پیراهن که شکم و پشت را می پوشاند. (از اقرب الموارد).
ج ،ابدان . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد) || بزکوهی کلانسال . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). بزکوهی . (مهذب الاسماء). بز کوهی مسن . (از ذیل اقرب الموارد). ج ، اَبدُن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). ابدن و بُدون . (از ذیل اقرب الموارد). || نسب و حسب مرد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از لسان از ذیل اقرب الموارد). || در تداول زنان میان فارسی زبانان ، شرم زن . (یادداشت مؤلف ).
سه جانیم ما هر سه در یک بدن
ترا نیست بیش از یکی جان بتن .
فردوسی .
هر زمان روح تو لختی از بدن کمتر کند
گویی اندر روح تو منضم همی گردد بدن .
منوچهری .
ستیزه ٔ بدن عاشقان بساق و میان
بلای گیسوی دوشیزگان به بش و به یال .
عسجدی [ در وصف اسب ].
چون به زبان من رود نام کرم زچشم من
چشمه ٔ خون فرودود بر بدنم دریغ من .
خاقانی .
من کیم لیلی و لیلی کیست من
ما یکی روحیم اندردو بدن .
مولوی .
|| مرد کلان سال . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). مسن . کبیر. بسیارسال . بزرگ . (از ذیل اقرب الموارد). || زره کوتاه و جبه ٔ کوتاه بی آستین .(منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). درع کوتاه . زره کوتاه . (از اقرب الموارد). جبه کوچک . (از لسان از ذیل اقرب الموارد) : فالیوم ننجیک ببدنک .(قرآن 92/10)؛ امروز ترا با سر آب آریم با این زره .(کشف الاسرار میبدی ج 4 ص 327). || تنه ٔ جامه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (مهذب الاسماء) :
بپوشید خفتانی از کرگدن
مکلل بزر زآستین تا بدن .
نظامی .
- بدن قمیص ؛ آنچه از پیراهن که شکم و پشت را می پوشاند. (از اقرب الموارد).
ج ،ابدان . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد) || بزکوهی کلانسال . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). بزکوهی . (مهذب الاسماء). بز کوهی مسن . (از ذیل اقرب الموارد). ج ، اَبدُن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). ابدن و بُدون . (از ذیل اقرب الموارد). || نسب و حسب مرد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از لسان از ذیل اقرب الموارد). || در تداول زنان میان فارسی زبانان ، شرم زن . (یادداشت مؤلف ).
فرهنگ عمید
۱. (زیست‌شناسی) جسم انسان غیر از سر؛ تن.
۲. [قدیمی] جسم برخی از اشیا: بدن شمع.
بودن#NAME?
=بودن
۱. (زیست شناسی ) جسم انسان غیر از سر، تن.
۲. [قدیمی] جسم برخی از اشیا: بدن شمع.
۱. (زیست شناسی ) جسم انسان غیر از سر، تن.
۲. [قدیمی] جسم برخی از اشیا: بدن شمع.
دانشنامه عمومی
دانشنامه آزاد فارسی
بَدَن
لباسی بسیار کوتاه، بدون آستر، بی آستین. بَدَن با انتاری، که معمولاً در شرق می پوشند، متفاوت است. بیشتر مردم طبقۀ متوسط مکه و جدّه، این تن پوش را به رنگ سفید و از پارچۀ موسلین هندی به تن می کنند. این لباس در مدینه کمتر پوشیده می شود و بیشتر خاص مردم عربستان است.
لباسی بسیار کوتاه، بدون آستر، بی آستین. بَدَن با انتاری، که معمولاً در شرق می پوشند، متفاوت است. بیشتر مردم طبقۀ متوسط مکه و جدّه، این تن پوش را به رنگ سفید و از پارچۀ موسلین هندی به تن می کنند. این لباس در مدینه کمتر پوشیده می شود و بیشتر خاص مردم عربستان است.
wikijoo: بدن
فرهنگ فارسی ساره
تن
نقل قول ها
گفتاوردهای زیر دربارهٔ بدن انسان است، چه به عنوان نهاد متافیزیکی و یا فیزیکی.
• «هست مهمان خانه این تن ای جوان/هر صباحی ضیف نو آید دوان//هین مگو کین مانند اندر گردنم/که هم اکنون باز پرد در عدم//هرچه آید از جهان غیب وش• -> جلال الدین مولوی
• «تن مپرور زانک قربانیست تن/دل بپرور دل به بالا می رود//چرب و شیرین کم ده این مردار را/زانک تن پرورد رسوا می رود» -> جلال الدین مولوی
• «تن به معنای نشان دادن است نه پوشاندن.» The Moral Line (19 March 2014 -> مریلین مونرو
• «هست مهمان خانه این تن ای جوان/هر صباحی ضیف نو آید دوان//هین مگو کین مانند اندر گردنم/که هم اکنون باز پرد در عدم//هرچه آید از جهان غیب وش• -> جلال الدین مولوی
• «تن مپرور زانک قربانیست تن/دل بپرور دل به بالا می رود//چرب و شیرین کم ده این مردار را/زانک تن پرورد رسوا می رود» -> جلال الدین مولوی
• «تن به معنای نشان دادن است نه پوشاندن.» The Moral Line (19 March 2014 -> مریلین مونرو
wikiquote: بدن
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] بدن به معنای اندام و تن انسان یا حیوان می باشد که در باب های طهارت، صلاة، حج، تجارت، نکاح، صید و ذباحه و حدود از آن سخن رفته است.
۱)مستحب است هنگام تخلی، تمام بدن از دید ناظر محترم، مخفی باشد.۲)رو و پشت به قبله قرار دادن مقادیم بدن (سینه، شکم و ران ها) هنگام تخلّی حرام است.
دست کشیدن بر بدن در غسل
هنگام غسل- اعم از ترتیبی و ارتماسی- باید آب به تمام بدن برسد و کشیدن دست بر بدن در غسل، مستحب است.
مسّ اسامی متبرکه بدون طهارت
به قول مشهور مس خطّ قرآن، اسماء خداوند، پیامبر ان و ائمه ی معصومین علیهم السّلام؛ یعنی رساندن جایی از بدن به آنها برای کسی که طهارت (وضو یا غسل) ندارد، حرام است.
نجاست بدن میّت
...
۱)مستحب است هنگام تخلی، تمام بدن از دید ناظر محترم، مخفی باشد.۲)رو و پشت به قبله قرار دادن مقادیم بدن (سینه، شکم و ران ها) هنگام تخلّی حرام است.
دست کشیدن بر بدن در غسل
هنگام غسل- اعم از ترتیبی و ارتماسی- باید آب به تمام بدن برسد و کشیدن دست بر بدن در غسل، مستحب است.
مسّ اسامی متبرکه بدون طهارت
به قول مشهور مس خطّ قرآن، اسماء خداوند، پیامبر ان و ائمه ی معصومین علیهم السّلام؛ یعنی رساندن جایی از بدن به آنها برای کسی که طهارت (وضو یا غسل) ندارد، حرام است.
نجاست بدن میّت
...
wikifeqh: جوارح متشکل یک موجود زنده، مجموعه اعضا و انساج و دستگاه های متشکل یک انسان، تن و اندام است.
احتیاجات بدن
خوراک، از جمله احتیاجات بدن انسان می باشد:و ما جعلنـهم جسدا لایاکلون الطعام...آنان را پیکرهایی که غذا نخورند قرار ندادیم!. یعنی انبیاء مردانی از بشرند که ما لوازم بشریت را از آنها سلب نکرده ایم، که مثلا بدن هایشان را خالی از روح زندگی کرده باشیم، تا نه به خوردن محتاج باشند و نه به نوشیدن، و نیز آنان را از مرگ مصونیت نداده ایم، تا همیشه در دنیا بمانند، بلکه ایشان نیز بشر و از کسانی هستند که طعام می خورند و می میرند، و این خوردن و مردن، دو خاصه از خواص روشن بشریت است.
احتیاجات بدن
خوراک، از جمله احتیاجات بدن انسان می باشد:و ما جعلنـهم جسدا لایاکلون الطعام...آنان را پیکرهایی که غذا نخورند قرار ندادیم!. یعنی انبیاء مردانی از بشرند که ما لوازم بشریت را از آنها سلب نکرده ایم، که مثلا بدن هایشان را خالی از روح زندگی کرده باشیم، تا نه به خوردن محتاج باشند و نه به نوشیدن، و نیز آنان را از مرگ مصونیت نداده ایم، تا همیشه در دنیا بمانند، بلکه ایشان نیز بشر و از کسانی هستند که طعام می خورند و می میرند، و این خوردن و مردن، دو خاصه از خواص روشن بشریت است.
wikifeqh: بدن_(قرآن)
گویش اصفهانی
تکیه ای: badan
طاری: bedan / bašn
طامه ای: bedan
طرقی: ten / bedan / gun
کشه ای: bedan
نطنزی: beden
گویش مازنی
/bodon/ بندشلوار & دانسته باش
بندشلوار
دانسته باش
واژه نامه بختیاریکا
لار؛ لاش؛ لار و کوار؛ لاهار؛ لهار؛ وَر
جدول کلمات
تن, کالبد, جسم
پیشنهاد کاربران
این واژه عربی است و پارسی آن اینهاست:
کِهرِپ ( اوستایی: کِهْرْپ )
تِنوم tenum ( اوستایی )
توتا totã ( پهلوی )
آتَم ( سنسکریت: آتمَن )
کِژَر ( سنسکریت: کْشَر )
نارینِه ( پشتو )
تَن ( پهلوی )
کِهرِپ ( اوستایی: کِهْرْپ )
تِنوم tenum ( اوستایی )
توتا totã ( پهلوی )
آتَم ( سنسکریت: آتمَن )
کِژَر ( سنسکریت: کْشَر )
نارینِه ( پشتو )
تَن ( پهلوی )
پیکر، تنه، تن، جثه، کالبد، بدنه، جسم، جسد، لاش، لاشه
آنطور که لغت شناسان لاتین میگویند واژه body به معنای بدن که در پیشا - آلمانی به شکل budagan ثبت شده از ریشه آریایی bʰewd ستانده شده که معنای آن بیدار زنده رشد کننده grow awake همریشه با واژه اوستایی بودراbuδra به معنای نگرنده watching است. لغت wigrās در پارسی میانه به معنای "بیدار شدن" از همین ریشه به دست آمده که در زبانهای حوزه قفقاز بدل به پگاه p:aga bǝgǝ p:ak:a ( j ) bVgV bog و در باسک بدل به bigar ، bihar، biar به معنای "هنگام بیدار شدن" بامداد صبح شده است.
منبع : http://parsicwords. mihanblog. com/
واژه ی بدن با واژه ی body در انگلیسی سنجیدنی است .
منبع : http://parsicwords. mihanblog. com/
واژه ی بدن با واژه ی body در انگلیسی سنجیدنی است .
پیکر . جسم . تن. تنه. جسد
کلمات دیگر: