کلمه جو
صفحه اصلی

محمدمهدی فتونی کبیر

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] در این نوشتار زندگی نامه تفصیلی محمدمهدی فتونی کبیر آورده شده است. این متن، ذیل عنوان محمد مهدی فتونی در کتاب گلشن ابرارآمده است. (متوفای ۱۱۸۳ قمری)
آل فتونی یکی از خاندان های بزرگ در جبل عامل جنوب لبنان است. به گفته ی سید حسن صدر تاکنون علم از این خانواده، منقطع نشده است. از این خانواده عالمان بزرگی برخاسته اند که می توان به شیخ موسی فتونی جد اعلای ابوالحسن فتونی و ابوالحسن فتونی و ملا ابوطالب بن ابوالحسن فتونی اشاره کرد.یکی دیگر از عالمان بزرگ این خاندان، عالم قرن دوازده، شیخ محمدمهدی فتونی معروف به فتونی کبیر است. (این لقب برای فرق گذاری میان او و هم نام دیگر او شیخ مهدی فتونی صغیر است. او از نواده های ابوالحسن شریف فتونی عاملی استاد فتونی کبیر است و در سال ۱۲۹۷ قمری از دنیا رفته است.)پدر او شیخ بهاءالدین محمد بن علی ملقب به «صالح» از عالمان دینی نبطیه در جبل عامل بود.
تحصیلات
محمدمهدی در نبطیه به دنیا آمد. برای تحصیل علوم دینی عازم حوزه های علمیه شد. از تحصیل او اطلاع زیادی در دست نیست و تذکره نویسان فقط به نام برخی از اساتید او بسنده کرده اند.
اساتید
محمدمهدی فتونی در اصفهان از محضر جمعی از بزرگان استفاده کرد. دو تن از اساتید فتونی در اصفهان عبارت اند از:۱ ـ میر محمد صالح خاتون آبادی اصفهانیاو داماد علامه مجلسی و شیخ الاسلام اصفهان بود. فتونی از این استاد خود این داستان را نقل کرده است که روزی در عالم رؤیا امام زمان را دیدم. از او سؤال کردم به کتاب مفاتیح فیض کاشانی عمل کنیم یا به کتاب کفایة الاحکام سبزواری. ایشان در جواب فرمود: بر شما باد به کتاب مفاتیح مراجعه کنید. (کتاب مفاتیح الشرائع فیض کاشانی از کتب فقهی ارزشمند است که در سه جلد به چاپ رسیده است.) ۲ ـ ابوالحسن شریف بن محمد طاهر فتونی عاملی نباطی نجفی (۱۱۳۹ قمری)او که پسر عموی شیخ محمد مهدی فتونی بود از علامه مجلسی و شیخ حر عاملی و شیخ فخرالدین طریحی صاحب کتاب مجمع البحرین (به سال ۱۱۱۱ قمری) و شیخ محمد حسین میسی (به سال ۱۱۰۰ قمری) اجازه ی روایت داشته است.محمدطاهر، پدر ابوالحسن، مدتی در اصفهان اقامت گزید و با خواهر میر محمدصالح خاتون آبادی ازدواج کرد. ابوالحسن در حدود سال ۱۰۷۰ قمری در اصفهان به دنیا آمد. تحصیلات خود را در اصفهان ادامه داد و بعد از آن به نجف رفت. او در سال ۱۱۰۷ قمری در نجف بوده است. در ایام اقامت در نجف، جمع زیادی از علما نزد او قرائتحدیث و قرائت بعضی کتب کردند و در آن زمان، بزرگ نجف محسوب می شد.
← آثار ابوالحسن شریف
...


کلمات دیگر: