شله زرد

شله زرد یک دسر سنتی ایرانی که منشأ ان استان کرمان است که در بعضی اعیاد و عزاداری ها طبخ و توزیع می شود. شله زرد به خاطر وجود زعفران، زردرنگ است و روی آن را دارچین و خلال بادام و خلال پسته می ریزند. شله زرد عموماً به یک طریق پخته می شود و به خصوص از آن در ماه رمضان برای صرف افطار استفاده می شود.
پرونده های رسانه ای مربوط به شله زرد غذای سنتی استان کرمان در ویکی انبار
از مواد تشکیل دهندهٔ این دسر می توان به برنج، شکر، زعفران، گلاب، هل، مغز پسته یا بادام، دارچین و روغن یا کره اشاره کرد.
از آنجا که این دسر بیشتر در ایام مذهبی طبخ و توزیع می شود، روی آن را با پاشیدن دارچین منقوش به عبارات و اسامی مذهبی می کنند.
شله زرد اصالتی ایرانی دارد.

شُله زرد
نوعی خوردنی شیرین ایرانی، فراهم آمده از برنج اعلای ایرانی، شکر، گلاب، کره، دارچین، زعفران ساییده، و نمک. برنج خیسیدۀ به اندک زعفرانی رنگین شده را در آب و کمی نمک جوش می آورند و همین که جوشید به آن کمی زعفران می افزایند. پس از آن که سطح آب برنج کف آورد، کف آن را می گیرند و حرارت را کم می کنند و برای آن که ته نگیرد، گاه به گاه هم می زنند و به تدریج شکر می افزایند. زعفران به آب جوش حل شده را اندک اندک به شله می افزایند تا به رنگی که می خواهند درآید. پس از افزودن گلاب آتش را ملایم می کنند. شلۀ جاافتاده را با مغز بادام و پسته و دارچین می آرایند. شله زرد از غذاهایی است که به نذرانه، به ویژه در روزهای اربعین و ۲۸ صفر تهیه می شود.