حدیث حسن

[ویکی فقه] حدیث حَسَن، یکی از عناوینی است که در علم درایه از آن بحث می شود و به حدیثی که راوی آن امامی ممدوح باشد، اطلاق می شود.
واژه «حسن» در لغت کاربردهای مختلفی دارد که در ذیل به برخی اشاره می شود:۱- چیزی است ملائم با طبع مانند: خوشحالی؛۲- چیزی است که صفت کمال محسوب شود مانند: علم؛۳- متعلق مدح مانند: عبادات.
معنای اصطلاحی
از نظر اصطلاح، دانشمندان شیعه و سنی درباره آن اختلاف نظر دارند:
← دیدگاه شیعه
در مورد تاریخچه حدیث حسن گفته شده است: نام حدیث حسن در کلام متقدمان بوده است ولی اولین کسی که متوجه تقسیم حدیث به سه قسم صحیح، حسن و ضعیف شد ابوعیسی ترمذی و اولین کسی که به آن تصریح نمود خطابی است.
وجه تسمیه
...