عبدالله بن اباض

عبدالله بن اباض تمیمی فقیه، راوی حدیث، مفسر قرآن، از پیشوایان جنبش خوارج و از تابعین بود که بنیان گذار مذهب فقهی اباضیه به شمار می رود.
اباضیه مسعود جلالی مقدم، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی
تاریخ دقیق تولد و مرگ او مشخص نیست اما قطعاً در دوران خلافت عبدالملک بن مروان زنده بوده و بین ۸۰ ه. ق / ۶۹۹ م تا ۱۰۰ ه. ق/ ۷۱۸ م مرده است. وی همچینین از رهبران خوارج بود که در جریان قیام عبدالله بن زبیر در مکه در سال ۶۴ هجری قمری به او پیوسته و سپاه اموی را از شهر بیرون کردند.
وی از اعضای طایفهٔ بنی عبید بن مُقاعِس از قبیلهٔ عرب بنی تمیم بود و نسبش به اباض روستایی در یمامه می رسید. به گفتهٔ منابع اباضی او در کلیهٔ امور به جابر بن زید اتکا داشته و با او مشورت و از فتاوایش پیروی می کرد.

[ویکی فقه] عبداللّه بن اباض. از چهره ها و شخصیت های بارز و معروف قرن اول هجری که باعث ایجاد اتفاقات و انشعاباتی در پیکره اسلام شد، عبدالله بن اباض است که بسیاری از بزرگان هم چون شهرستانی فرقه اباضیه را به او نسبت می دهد. وی که فردی فقیه و دانشمند بود یکی از سران خوارج به شمار می رود که توانست با بیان دیدگاه ها و عقاید خود بسیاری را به دور خود جذب کند. در این مقاله سعی شده است تا به زندگی و عمل کرد عبدالله بن اباض پرداخته شود.
از چهره ها و شخصیت های بارز و معروف قرن اول هجری که باعث ایجاد اتفاقات و انشعاباتی در پیکره اسلام شد، عبدالله بن اباض است که بسیاری از بزرگان هم چون شهرستانی فرقه اباضیه را به او نسبت می دهد. وی که فردی فقیه و دانشمند بود یکی از سران خوارج به شمار می رود که توانست با بیان دیدگاه ها و عقاید خود بسیاری را به دور خود جذب کند.