کلمه جو
صفحه اصلی

ثمود

فرهنگ فارسی

قومی از اقوام قدیم عرب که مسکن آنان در حدود موصل میان حجاز و شام بوده . صالخ پیغمبر ازین قوم بود و طبق روایات چون آن قوم شتر صالح را پی کردند عذاب صیحه - آوازی سخت مدهش که از جانب آسمان شنیده میشد - برایشان نازل شد و همگی بمردند .
ابن الندیم گوید ثمود نام کتابی است در کیمیا و صنعت و مولف آن حکما بوده اند

لغت نامه دهخدا

ثمود. (اِخ ) ابن الندیم گوید ثمود نام کتابی است در کیمیا و صنعت و مؤلف آن حکما بوده اند .


ثمود. [ ث َ / ث ُ ] (اِخ ) نام یکی از قبائل قدیم عرب . مسکن این قبیله در موصل میان حجازو شام بوده و در قرآن کریم نام این قبیله مانند قبیله ٔ عاد در ردیف جدیس [ کذا ] و طسم بیامده است و چنانکه انساب شناسان عرب گویند این قوم از فرزندان ثمودبن جاثربن ارم بن سام بن نوح علیه السلام باشند قومی بودند روستائی و قری و شهرها داشتند از سنگهای جسیم برآورده و مصانعی در صخره ها حفر کرده . و بت پرستیدندی و خدای تعالی صالح پیغامبر را بدانان فرستاد و او مردمان را به خدا خواند و به اعجاز شتری ماده از تخته سنگی برآورد قوم ثمود در عبادت بتان اصرار ورزیدند و در آخر آن شتر ماده را پی کردند و در این وقت عذاب صیحه بر ایشان فرود آمد و آن آوازی بود سخت مدهش از جانب آسمان که دلهای آنان در سینه ها ببرید و بمردند وآنگاه که رسول ما صلوات اﷲ علیه با اصحاب از نزدیکی زمینهای ثمود میگذشت مسلمانان را از درآمدن بدان ملک و آشامیدن آب آن منع فرمود. (قاموس الاعلام ). صاحب مجمل التواریخ گوید: ارم بن سام را هفت پسر بودند نام ایشان عاد. ثمود. صحار. جاسم . وبار. طسم . جدیس . و اینان را عرب العاربه خوانند... ثمود... با فرزندان و جماعت [ خویش ] میان شام و حجاز آرام گرفت جائی که آنراحجر خوانند و خدای تعالی صالح پیغامبر را بدین جماعت فرستاد... :
یفنیهم الملک المظفرمثل ما
فنیت ثمود فی الزمان الغابر.

(منسوب به ابوعلی سینا).



ای از دل تو خدای ایمان برده
کفرت سبق از ثمود و هامان برده ...

فخرالدین محمد سرخسی ؟


این همان چشمه ٔ خورشید جهان افروز است
که همی تافت بر آرامگه عادو ثمود.

سعدی .


قصه ٔ عاد و ثمود از بهر چیست
تا بدانی کانبیارا نازکیست .

مولوی .



ثمود. [ ث َ / ث ُ ] ( اِخ ) نام یکی از قبائل قدیم عرب. مسکن این قبیله در موصل میان حجازو شام بوده و در قرآن کریم نام این قبیله مانند قبیله عاد در ردیف جدیس [ کذا ] و طسم بیامده است و چنانکه انساب شناسان عرب گویند این قوم از فرزندان ثمودبن جاثربن ارم بن سام بن نوح علیه السلام باشند قومی بودند روستائی و قری و شهرها داشتند از سنگهای جسیم برآورده و مصانعی در صخره ها حفر کرده. و بت پرستیدندی و خدای تعالی صالح پیغامبر را بدانان فرستاد و او مردمان را به خدا خواند و به اعجاز شتری ماده از تخته سنگی برآورد قوم ثمود در عبادت بتان اصرار ورزیدند و در آخر آن شتر ماده را پی کردند و در این وقت عذاب صیحه بر ایشان فرود آمد و آن آوازی بود سخت مدهش از جانب آسمان که دلهای آنان در سینه ها ببرید و بمردند وآنگاه که رسول ما صلوات اﷲ علیه با اصحاب از نزدیکی زمینهای ثمود میگذشت مسلمانان را از درآمدن بدان ملک و آشامیدن آب آن منع فرمود. ( قاموس الاعلام ). صاحب مجمل التواریخ گوید: ارم بن سام را هفت پسر بودند نام ایشان عاد. ثمود. صحار. جاسم. وبار. طسم. جدیس. و اینان را عرب العاربه خوانند... ثمود... با فرزندان و جماعت [ خویش ] میان شام و حجاز آرام گرفت جائی که آنراحجر خوانند و خدای تعالی صالح پیغامبر را بدین جماعت فرستاد... :
یفنیهم الملک المظفرمثل ما
فنیت ثمود فی الزمان الغابر.
( منسوب به ابوعلی سینا ).
ای از دل تو خدای ایمان برده
کفرت سبق از ثمود و هامان برده...
فخرالدین محمد سرخسی ؟
این همان چشمه خورشید جهان افروز است
که همی تافت بر آرامگه عادو ثمود.
سعدی.
قصه عاد و ثمود از بهر چیست
تا بدانی کانبیارا نازکیست.
مولوی.

ثمود. ( اِخ ) ابن الندیم گوید ثمود نام کتابی است در کیمیا و صنعت و مؤلف آن حکما بوده اند .

دانشنامه عمومی

ثَمود نام قومی بود از مردمان شبه جزیره عربستان که در هزاره قبل از میلاد تا زمان بعثت محمد در عربستان زندگی می کردند.با این وجود که به باور تاریخ دانان خاستگاه مردم ثمود جنوب شبه جزیره عربستان بود اما بنا به روایت های سنتی عربی، ثمودی ها به سوی شمال کوچیده و در دامنه های کوه اثلب در نزدیکی مداین صالح (حجر) نشیمن گزیدند.
آذرنوش، آذرتاش، راه های نفوذ فارسی در فرهنگ و زبان عرب جاهلی، چاپ سوم. تهران: انتشارات توس، ۱۳۸۸. شابک ۳-۴۳۶-۳۱۵-۹۶۴-۹۷۸
سنگ نگاره ها و سنگ نوشته های بسیاری از ثمودیان در کوه اَثلَب و دیگر نقاط شبه جزیره عربستان یافت شده است.
در داستان های قرآن گفته شده که قوم ثمود به وسیله عذاب الهی از میان رفته است.
برای نخستین بار، در ۷۱۵ قبل از میلاد،در کتیبه سارگون دوم، پادشاه آشور، به نام این قوم برمی خوریم، که آن ها را در میان مردمان شرق و مرکز شبه جزیره عربستان برمی شمارد که تحت فرمانبری آشوریان بوده اند. این قوم از مدت ها پیشتر در آن سرزمین می زیسته اند.

ثمود (حضرموت). ثمود (به عربی: ثمود) یک منطقهٔ مسکونی در یمن است که در استان حضرموت واقع شده است.
فهرست شهرهای یمن

دانشنامه آزاد فارسی

ثَمود
در قرآن، از قبایل عرب، پیش از ظهور اسلام، قومی گناه پیشه در ردیف عاد. داستان این قوم در سورۀ هود (۶۱ به بعد) آمده است. در سورۀ حجر (۸۰ به بعد) با نام اصحاب الحِجْر به داستان قوم ثمود اشاره شده است. حجر در شمال حجاز است؛ اما کتیبۀ سارگون (متعلق به ۷۱۵پ م)، قوم ثمود را جزو اقوام مشرق و مرکز عربستان یاد می کند. طبق روایات اسلامی و آیات قرآن، قوم ثمود، که قومی مغرور و مستکبر بوده و در سنگ های کوه خانه می تراشیده اند، نصیحت و رسالت پیامبر خود صالح (ع) را نادیده گرفتند و شتری را که خداوند چون نشانه ای برای آنان فرستاده بود، پی کردند و کشتند و با زمین لرزه و صاعقه از میان رفتند.

نقل قول ها

ثمود تمدنی باستانی در حجاز بوده که از هزاره اول تا نزدیک به پیش از میلاد محمد، پیامبر اسلام شهرت داشته است.
• «آگاه باشید که قوم ثمود، به خدای خود کافر شدند، آگاه باشید که قوم ثمود دور از رحمت ابدی خدا گردیدند.» (سورهٔ هود: ۶۸) -> قرآن
• «قوم ثمود پیامبران را دروغگو انگاشتند.» (سورهٔ الشعراء: ۱۴۱) -> قرآن
• «ثمود از غرور و سرکشی (پیغمبر خود صالح را) تکذیب کردند.»(سورهٔ الشمس: ۱۱) -> قرآن
• «و به سوی قوم ثمود برادرشان صالح را گفت ای قوم من، خداوند را که خدایی جز او ندارید بپرستید، به راستی که پدیده ای از سوی پروردگارتان برای شما آمده است، این شتر خداست که معجزه ای برای شماست پس رهایش کنید که در زمین خدا بخورد و به او آسیبی نرسانید که عذابی دردناک گریبانگیرتان می شود.» (سورهٔ الأعراف: ۷۳) -> قرآن
• «خشنودی و خشمِ همگان از چیزی، همگان را در پیامدِ آن چیز شریک سازد، و کیفر یا پاداش آنچه بدان راضی شده اند به آنان بپردازند. چنانکه ماده شتر ثمود را یک تن پی نمود، و خدا همهٔ آنان را عذاب فرمود. چرا که گردِ اعتراض نگردیدند و همگی آن کار را پسندیدند.» نهج البلاغه، خطبه، ۲۰۲ -> علی بن ابی طالب

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] بعد از وفات، حضرت هود (علیه السلام)، نسل پیروان او نیز به سرای باقی شتافت و نسل های جدیدی پا به جهان گذاشتند و اندک اندک رشد کردند و به تدریج، نیرنگ، شرک و کفر در آنان کارگر افتاد و شیطان توانست آنان را بفریبد و فرمان های شیطان را به خوبی اجرا کردند و سرسپرده او شدند، قبیله «ثمود» از همین نسل های جدید بنیان نهاده شد.
واژه «ثمود» از واژگان فصیح عربی و برگرفته از ریشه «ثمد» است. «ثمد» هر چیز اندک را گویند. واژه ثمود را برخی عربی به معنای آب اندک و برخی واژه ای غیر عربی دانسته اند.
وجه تسمیه ثمود
ظاهراً ثمود نام قبیله یا نام جدّ این قبیله دانسته شده است.
ثمود در منابع تاریخی
چون روایت قرآنی درباره این قوم ما به ازای توراتی ندارد، باستان شناسانی که به روایات تورات ــدست کم به عنوان نقطه شروع پژوهش های خود ــ متکی بودند، در وجود این قوم تردید کردند.
← ثمود در قرآن و تورات
...

پیشنهاد کاربران

ثمود فرزند گِتِر و گِتِر فرزند آرام و آرام فرزند سام پسر نوح بود. فرزندان او در حد فاصل میان کشورهای عربستان، سوریه و شمال عراق زندگی می کردند. آنان در شکافتن و بریدن سنگها استاد بودند و در دل صخره ها خانه و کاخ حفر می کردند و بت می پرستیدند. خداوند صالح را از میان آنان به پیامبری برگزید تا آنان را هدایت کند و به عنوان معجزه ی خود، از دل صخره برای آنان ماده شتری بیرون آوررد؛ ولی آنان شتر را کشتند و خداوند نیز با توفان و صاعقه آنها را نابود کرد.


کلمات دیگر: