لنگرود
فارسی به انگلیسی
فرهنگ فارسی
نام یکی از بخش های پنجگانه شهرستان لاهیجان .
لغت نامه دهخدا
لنگرود. [ ل َ گ َ ] (اِخ ) موضعی در 16071گزی قم میان قم و شوراب (در طول راه آهن قم به کاشان )و بدانجا ایستگاه ترن باشد. رجوع به لنگه رود شود.
لنگرود. [ ل َ گ َ ] (اِخ ) نام رودخانه ای در جوار شهر لنگرود که به بحر خزر ریزد و محل صید ماهی است .
لنگرود. [ ل َ گ َ ] (اِخ ) نام شهری کنار راه رامسر به لاهیجان میان کیاکلا و دیوشل ، واقع در 539900گزی تهران ، دارای پستخانه و تلگرافخانه . شهر کوچک لنگرود در 14هزارگزی لاهیجان و 13هزارگزی رودسر واقع شده است و مختصات جغرافیائی آن به شرح زیر است : طول 50 درجه و 10 دقیقه و 30 ثانیه و عرض 37 درجه و 11 دقیقه . جاده ٔ شوسه ٔ رشت به شهسوار از وسط شهر عبور کند و مغازه و بناهای معتبر در طرفین آن احداث شده است و نماینده ٔ کلیه ٔ ادارات دولتی به استثنای پادگان نظامی در این شهر وجود دارد. آب آشامیدنی سکنه از چاه و آنهائی که بضاعت دارند از چشمه ٔ لیله کوه که در سه هزارگزی جنوب شهر واقع است تأمین می گردد و مدتی است که اقداماتی برای لوله کشی آب لیله کوه شده و ممکن است به زودی عملی گردد. جمعیت لنگرود حدود 16هزار است و در حدود 1200 باب خانه ٔ مسکونی و 500 باب مغازه و دکان و 7 مسجد دارد. روزهای شنبه و چهارشنبه بازار عمومی لنگرود است . در این شهر، یک دبیرستان و چهار دبستان پسرانه و دو دخترانه هست و کارخانه ٔ برق شهر در شرف تأسیس است . تعداد تلفن های شهری در حدود پنجاه است و کارخانه ٔ برنج پاک کنی و پیله خفه کنی دولتی دارد. از آثار قدیمی لنگرود یک بقعه به نام سیدحسین کیا و مسجدجامع است . پل آجری بین دو محله ٔ این شهر روی رودخانه نیز از ابنیه ٔ قدیمی است . قرای موبندان ، بازارده ، پلت کله ، گلباغ چالکیاسر نزدیک و متصل به شهر میباشد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2).
لنگرود. [ ل َ گ َ ] ( اِخ ) نام رودخانه ای در جوار شهر لنگرود که به بحر خزر ریزد و محل صید ماهی است.
لنگرود. [ ل َ گ َ ] ( اِخ ) نام شهری کنار راه رامسر به لاهیجان میان کیاکلا و دیوشل ، واقع در 539900گزی تهران ، دارای پستخانه و تلگرافخانه. شهر کوچک لنگرود در 14هزارگزی لاهیجان و 13هزارگزی رودسر واقع شده است و مختصات جغرافیائی آن به شرح زیر است : طول 50 درجه و 10 دقیقه و 30 ثانیه و عرض 37 درجه و 11 دقیقه. جاده شوسه رشت به شهسوار از وسط شهر عبور کند و مغازه و بناهای معتبر در طرفین آن احداث شده است و نماینده کلیه ادارات دولتی به استثنای پادگان نظامی در این شهر وجود دارد. آب آشامیدنی سکنه از چاه و آنهائی که بضاعت دارند از چشمه لیله کوه که در سه هزارگزی جنوب شهر واقع است تأمین می گردد و مدتی است که اقداماتی برای لوله کشی آب لیله کوه شده و ممکن است به زودی عملی گردد. جمعیت لنگرود حدود 16هزار است و در حدود 1200 باب خانه مسکونی و 500 باب مغازه و دکان و 7 مسجد دارد. روزهای شنبه و چهارشنبه بازار عمومی لنگرود است. در این شهر، یک دبیرستان و چهار دبستان پسرانه و دو دخترانه هست و کارخانه برق شهر در شرف تأسیس است. تعداد تلفن های شهری در حدود پنجاه است و کارخانه برنج پاک کنی و پیله خفه کنی دولتی دارد. از آثار قدیمی لنگرود یک بقعه به نام سیدحسین کیا و مسجدجامع است. پل آجری بین دو محله این شهر روی رودخانه نیز از ابنیه قدیمی است. قرای موبندان ، بازارده ، پلت کله ، گلباغ چالکیاسر نزدیک و متصل به شهر میباشد. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2 ).
لنگرود. [ ل َ گ َ ] ( اِخ ) ( بخش... ) نام یکی از بخشهای پنجگانه شهرستان لاهیجان و حدود آن به شرح زیر است : از طرف شمال و باختر به بخش مرکزی لاهیجان ، از خاور به دریای خزر و بخش رودسر و از جنوب به دهستان املش ازبخش رودسر. قسمت جنوبی بخش کوهستانی جنگلی و قسمتهای مرکزی و شمالی آن جلگه است. آب قرای بخش از استخر و چشمه سار و قسمتی از رودهای شلمان رود و لنگرود تأمین میگردد. محصول عمده آن برنج ، ابریشم ، چای ، کنف ، بنشن و صیفی است. راه شوسه لاهیجان به شهسوار از وسطاین بخش عبور میکند، به علاوه از لنگرود به بندر چمخاله و قصبه کومله و لیله کوه راه فرعی شوسه دارد. بخش لنگرود از 85 آبادی بزرگ و کوچک تشکیل شده و جمعیت آن به اضافه سکنه شهر در حدود چهل هزار نفر است و قرای مهم این بخش عبارتند از: شلمان ، دیوشل ، نالکیاشر، بجارپس ، فتیده ، گلسفید، دریاسر، دریاکنار، ملاط، سیگارود و کیاکلایه. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2 ).
لنگرود. [ ل َ گ َ ] (اِخ ) (بخش ...) نام یکی از بخشهای پنجگانه ٔ شهرستان لاهیجان و حدود آن به شرح زیر است : از طرف شمال و باختر به بخش مرکزی لاهیجان ، از خاور به دریای خزر و بخش رودسر و از جنوب به دهستان املش ازبخش رودسر. قسمت جنوبی بخش کوهستانی جنگلی و قسمتهای مرکزی و شمالی آن جلگه است . آب قرای بخش از استخر و چشمه سار و قسمتی از رودهای شلمان رود و لنگرود تأمین میگردد. محصول عمده ٔ آن برنج ، ابریشم ، چای ، کنف ، بنشن و صیفی است . راه شوسه ٔ لاهیجان به شهسوار از وسطاین بخش عبور میکند، به علاوه از لنگرود به بندر چمخاله و قصبه ٔ کومله و لیله کوه راه فرعی شوسه دارد. بخش لنگرود از 85 آبادی بزرگ و کوچک تشکیل شده و جمعیت آن به اضافه ٔ سکنه ٔ شهر در حدود چهل هزار نفر است و قرای مهم این بخش عبارتند از: شلمان ، دیوشل ، نالکیاشر، بجارپس ، فتیده ، گلسفید، دریاسر، دریاکنار، ملاط، سیگارود و کیاکلایه . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2).
دانشنامه عمومی
مشاهیر لنگرود
نام لنگرود، برای نخستین بار در سال ۵۱۲ هـ.ق. در متون تاریخی ذکر شده است. این سال مصادف با مرگ سلطان محمد پسر ملک شاه آلب ارسلان است. در دوره صفویان، خصوصاً در دوره سلطنت شاه عباس اول، شهر لنگرود مرکز حوادث مهمی بوده است. فرار احمد خان حاکم لاهیجان از لنگرود و دستگیری اعضای خانواده وی توسط کیا فریدون حاکم گیلان و تحویل آن ها به شاه عباس، از جمله رویدادهای مهم این دوره شهر است. نادر برای سرکوب تاتارهای شرق مازندران و توسعه تجارت و دستیابی به دریا، لنگرود را برای ایجاد پایگاه دریایی و کارخانه کشتیسازی انتخاب کرد و در توسعه آن کوشید. در زمان قاجار نیز لنگرود مورد توجه قرار گرفت. این شهر، امروزه یکی از مناطق زیبای گردشگری در استان گیلان است.
بافت قومی مردم لنگرود گیلک و به زبان گیلکی با لهجه بیه پیش سخن می گویند.از نوشته های تاریخی چنین استنباط می شود که زمین های اطراف لنگرود مساعد بوده و به مرور زمان و توسعه بازرگانی در گیلان، لنگرود هم رونق یافته و در زمینه های کشاورزی خصوصاً کشت کنف از شهرهای مهم محسوب گردیده، همچنین در زمینه صنعت دارای صنایع فلزی از جمله تفنگ سازی (شکاری) بوده که به علت مرغوبیت و کیفیت، خریداران زیادی داشته است.رابینو جهانگرد معروف در خصوص لنگرود چنین می نویسد: «کناره های رودخانه لنگرود زیباترین منظره ای است که من در ایران دیده ام».لنگرود دارای محله هایی به نام های:آنسرمحله، درویشانبر، درب مسجد، فشکالی محله، سوتال محله، در مسجد، کاسه گرمحله، قصاب محله، گشته مردخال، انزلی محله و راه پشته است که هر یک دارای اعتبار خاصی است. چاف و چمخاله که در پانزده کیلومتری لنگرود قرار دارد از جاذبه های گردشگری است و همانند دیگر بنادر دارای فعالیت های تجاری بوده که در حال حاضر بسیار محدود است.طبیعت مناسب سبب گردیده مردم لنگرود به کارهای کشاورزی علاقه مند باشند. از محصولات عمده لنگرود می توان انواع برنج، چای، مرکبات و صیفی جات را نام برد.همچنین صید ماهی در این شهر رایج است. در گذشته یکی از مراکز مهم تولید ابریشم از طریق پرورش کرم ابریشم (نوغان) بوده که در طی چند سال گذشته رو به افول نهاد.
۱:مهدی هاشمی، بازیگر سینما۲:ناصرهاشمی، بازیگر سینما۳:محمد شمس لنگرودی، شاعر۴:قاسم کشکولی، نویسنده۵:مهدی اخوان لنگرودی، نویسنده۶:محمد یعقوبی، نمایشنامه نویس۷:محمد امین، بازیگر و کارگردان۸:زنده یاد شهدی لنگرودی، شاعر۹:زنده یاد ابراهیم شکیبایی لنگرودی، شاعر۱۰:علی علیزاد، مترجم و نمایشنامه نویس و استاد دانشگاه ۱۱:رضا عاشوری فر، نمایشنامه نویس و استاد دانشگاه ۱۱:مهدی امیری:کارگردان و استاد دانشگاه ۱۲:قربان محمدپور، فیلمساز، ۱۳:سیامک عشاقی، شاعر
این روستا در دهستان قنوات قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۵۷۴ نفر (۳۵۳خانوار) بوده است.
پیشنهاد کاربران
با مردمانی، خونگرم، غیرت مند، متمدن، غیور، با فرهنگ، اصیل، با معرفت و. . .
که به زبان بزرگان ( گیلکی ) صحبت می کنند.
واکثر مردمان شریفش را قوم گیل تشکیل داده
وپس از گیلک ها، گالش ها در این شهرستان در اکثریت می باشند.
وشهری زیبا از گیلان عزیز، وجز یی از خانواده
بزرگ کاسی تباران ( گالش، گیل، تالش، دیلمی ) میباشد.