سوره محمد

wikishia: مکی است و این آیه هنگامی نازل شده است که پیامبر صلی الله علیه و آله قصد حرکت به سوی مدینه را داشته است و با حالت گریان به خانه کعبه نگاه کرده اندوهناک بوده است که آیه نازل می شود: «وَ کَأَیِّنْ مِنْ قَرْیَةٍ هِیَ أَشَدُّ قُوَّةً مِنْ قَرْیَتِکَ...».(آیه 13)
این سوره در ترتیب مصحف چهل و هفتمین سوره و در ترتیب نزول نود و پنجمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره حدید و پس از آن سوره رعد نازل شده است.
به نظر بصریون چهل آیه، به نظر کوفیون سی و هشت آیه و به نظر بقیه سی و نه آیه است. اختلاف آیات آن در دو آیه است، «اوزارها» آیه است به نظر همه غیر از کوفیان، «للشّاربین» آیه است به نظر بصریین.
ابی بن کعب گوید که: پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: هر کس سوره محمد صلی الله علیه و آله را بخواند بر خداوند لازم است که از جویبارهای بهشت به او بنوشاند.
ابوبصیر از امام صادق علیه السلام روایت کرده است که فرمودند: (هر کس سوره «محمد» را بخواند هیچگاه در دینش شک وارد نخواهد شد و همیشه از شرک و کفر محفوظ خواهد بود تا آنگاه که بمیرد و پس از مرگش خداوند هزار فرشته را مأمور می کند که در قبرش نماز بخوانند و ثواب نمازشان برای او خواهد بود و همراه او هستند تا این که او را در پیشگاه خداوند بجایگاه امنی می برند و در امان خدا و پیامبرش محمد صلی الله علیه و آله می باشد.
و نیز حضرت صادق علیه السلام فرموده اند: هر کس می خواهد حال ما و حال دشمنان ما را بداند باید سوره محمد صلی الله علیه و آله را بخواند که در این سوره یک آیه در مورد ما و یک آیه در مورد دشمنان ما خواهد یافت.
این سوره کفار را به اوصاف خبیثه و اعمال زشتی که از خصائص ایشان است توصیف می کند، و مؤمنین را با صفات طیب و اعمال نیکی که دارند می ستاید، آن گاه آثار صفات مؤمنین را که نعمت و کرامت است، و آثار صفات کفار را که نقمت و خواری است، بر می شمارد. و خلاصه در این سوره بین دو طائفه مقایسه شده، هم بین صفات و اعمالی که در دنیا دارند و هم بین آثاری که در آخرت مترتب بر اعمال آنان می شود. و در این میان بعضی از احکام جهاد و قتال را بیان می کند