شهرت روایی

[ویکی فقه] ــ این شهرت، اصطلاحی در نزد اهل حدیث است. ــ شهرت روایی به فراوانی راویان یک حدیث، کمتر از حدّ تواتر گفته می شود.
شهرت روایی، در جایی است که حدیثی را راویان زیادی که تعدادشان به حد تواتر نمی رسد در جوامع کتاب های روایی نقل کنند، و این امر باعث اشتهار روایت و استفاضه نقل آن گردد.به بیان دیگر، اگر روایتی از نظر متن، شهرت داشته باشد؛ یعنی عده زیادی از راویان که شانشان نقل روایت و احادیث است آنرا نقل و در جوامع روایی خود ثبت و ضبط کرده باشند، این روایت، شهرت روایی دارد.
دیدگاه اصولیون
مشهور اصولی ها، از جمله مرحوم «آخوند خراسانی»، بر این اعتقادند که شهرت روایی از مرجحات باب تعارض میان اخبار است.برخی از اصولیون معتقدند شهرتی که موجب قطع به صدور روایت می شود شهرت روایی و عملی ، هر دو، است. برخی دیگر از اصولی ها اعتقاد دارند که شهرت روایی از ممیزات حجت از لاحجت است، نه از مرجحات باب تعارض.
تعریف برخی از اصولیون از شهرت روایی
برخی از اصولیون شهرت روایی را این گونه تعریف کرده اند: «و نعنی بالشهرة الروائیة اشتهار روایتها بین اصحاب الائمه علیه السلام»؛ یعنی شهرت روایت در میان اصحاب ائمه علیهم السّلام را ملاک شهرت روایی و جابر ضعف سند دانسته اند.
خبر مشهور
...

[ویکی فقه] شهرت روایی (اصول).
...