کلمه جو
صفحه اصلی

ایساغوجی

لغت نامه دهخدا

ایساغوجی. ( معرب ، اِ مرکب ) این کلمه مرکب است و از سه جزء ترکیب یافته است : نخست «ایس »، دوم «اغو»، سوم «اجی ». معنای جزء اول «تو» و معنای جزء دوم «من » و معنای جزء سوم «آنجا» میباشد و بعد ازمعنای اصلی خود نقل شده و بمعنای کلیات خمس آمده است. بعضی می گویند ایساغوجی یک کلمه است و معنای آن گل پنج برگ است و از این رو برکلیات خمس اطلاق شده است و در هر حال کلمه ایساغوجی به یونانی بمعنای گل پنج برگ است و اکنون مراد کلیات خمس است. رجوع به کلیات خمس شود. ( دستور العلماء ج 1 ص 227، از فرهنگ علوم عقلی دکتر سجادی ص 114 ). و رجوع به اساس الاقتباس ص 6 ببعد و رجوع به کلمه مقدمه و مدخل و رسائل اخوان الصفاص 204 و کشف الظنون و مقدمه فرفوریوس بر منطق شود.

فرهنگ عمید

مدخل منطق از فرفوریوس، کلیات خمس.

دانشنامه عمومی

ایساغوجی برگرفته از کلمه یونانی Εἰσαγωγή به معنای مدخل و مقدمه رساله ای است توسط فورفوریوس (فوت: ۳۰۴ میلادی) بر مقدمه باب مقولات (قاطیغوریاس) ارسطو به عنوان مقدمه و درک بهتر مباحث منطق صوری ارسطو نوشته شده و بیشتر به کلیات خمس نیز معروف است.
این رساله توسط تفتازانی منطق دان قرن هشتم هجری قمری اززبان یونانی به عربی برگردانده شد و معروف به شرح ایساغوجی است.
متن انگلیسی ایساغوجی

دانشنامه آزاد فارسی

ایساغوجی (منطق). ایساغوجی (منطق)(Isagoge)
(از واژۀ یونانی ایساگوگه به معنی مقدمه و مدخل) در منطق دارای دو معنای عام و خاص است: ۱. در معنای عام، مراد از ایساغوجی، مقدمه ای مشتمل بر چهار فن الفاظ، کلّی و جزئی، ذاتی و عَرَضی و کلیات خمس، که فرفوریوس (قرن ۳م) به صورت مدخل بر کتاب قاطیغوریاس یا مقولات عشر ارسطو نوشت. ۲. در معنای خاص، مقصود از ایساغوجی، کلیات خمس است.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ایساغوجی (شکل عربی شده واژه یونانی اَیساگُگه به معنای مدخل یا مقدمه )، نوشته فرفوریوس (۲۳۴-۳۰۴م ) فیلسوف نوافلاطونی ، شاگرد افلوطین و گردآورنده و ویراستار آثار او است.
ترجمه عنوان اصلی این رساله در متن یونانی آن چنین است : «مدخلی در مقولات ارسطو، یا درباره آوا».
علت نگارش
فرفوریوس این رساله کوچک را هنگامی که در جزیره سیسیل به سر می برده ، بنابر تقاضای سناتور رُمی ، خریسائوریوس نوشته بوده است .
شرحی بر کلیات خمس
این نوشته در واقع شرحی است بر آن چه نزد ارسطو مفاهیم کلی ( جنس ، نوع ، فصل ، خاصه و عرض ) به شمار می روند و در منابع عربی منطق ، و نیز در منابع لاتینی سده های میانه «کلیات خمس » نامیده می شوند. از سوی دیگر ارسطو از مقولات دهگانه ای یاد می کند که عبارتند از: چه ای (ماهوالشی ء)؛ چندی (کم ّ)؛ چونی (کیف )؛ اضافه (نسبت )؛ مکان ؛ زمان ؛ وضع (نهاد)؛ داشتن (ملک )؛ کُنش (فعل ، یفعل )، واکنش (انفعال ، ینفعل ).
محتوا
...


کلمات دیگر: