ابوعمرو سعد بن مُعاذ (به عربی: سعد بن معاذ بن نعمان بن امرئ القیس بن زید بن عبد الأشهل) (۳۲ قبل از هجرت - ۵ (قمری)) از اصحاب محمد و رئیس قبیله اوس بود که پس از بیعت عقبه اول، به دست مصعب بن عمیر در مدینه اسلام آورد و به تبعیت از او، تمام خاندانش مسلمان شدند.
وی در غزوه های بدر و احد مردانه جنگید و از نزدیکان و مستشاران پیامبر بود.
در جریان پیمان شکنی بنی قریظه و پس از شکست وی از سربازان اسلام، سعد به عنوان حَکَمِ ایشان انتخاب شد. در غزوه خندق زخمی شد و از این زخم درگذشت و نقل شده که پیامبر فرمود که در تشییع جنازهٔ وی هزاران مَلَک شرکت داشته اند. در منابع اهل سنت، آمده است که مرگ وی عرش الهی را به لرزه درآورده است.اما شیخ صدوق از شیعیان در کتاب معانی الاخبار در این باره چنین نقل کرده است: به جعفر صادق عرض کردند که اهل سنت معتقدند که عرش رحمان از مرگ سعد بن معاذ به لرزه درآمده است. جعفر صادق گفت: پیامبر فرمود که عرشی که سعد بر آن بود به لرزه افتاد ، اما ایشان توهم کردند که منظور پیامبر عرش الهی بوده است.
وی در غزوه های بدر و احد مردانه جنگید و از نزدیکان و مستشاران پیامبر بود.
در جریان پیمان شکنی بنی قریظه و پس از شکست وی از سربازان اسلام، سعد به عنوان حَکَمِ ایشان انتخاب شد. در غزوه خندق زخمی شد و از این زخم درگذشت و نقل شده که پیامبر فرمود که در تشییع جنازهٔ وی هزاران مَلَک شرکت داشته اند. در منابع اهل سنت، آمده است که مرگ وی عرش الهی را به لرزه درآورده است.اما شیخ صدوق از شیعیان در کتاب معانی الاخبار در این باره چنین نقل کرده است: به جعفر صادق عرض کردند که اهل سنت معتقدند که عرش رحمان از مرگ سعد بن معاذ به لرزه درآمده است. جعفر صادق گفت: پیامبر فرمود که عرشی که سعد بر آن بود به لرزه افتاد ، اما ایشان توهم کردند که منظور پیامبر عرش الهی بوده است.
wiki: سعد بن معاذ