[ فر. ] (اِ. ) اصول و اعتقاد دین بودایی .
بودیسم
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
عقاید و تعلیمات آیین بودایی که ترک لذات و شهوات، احتراز از دزدی و دروغ گویی و اعمال ناشایستۀ دیگر، کوشش در کسب علم، تزکیۀ نفس، خدمت به خلق، و آزار نرساندن به جانداران را توصیه می کند.
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] از آیین های رایج در شرق آسیا و دارای اماکن زیارتی مقدس و مناسکی همانند حج و عمره می باشد.
آیین بودایی پس از اسلام و مسیحیت ، از جمله آیین هایی است که در سراسر جهان پیرو دارند. بر پایه آمار سال ۲۰۰۵م. این آیین ۳۶۰ میلیون پیرو در سراسر جهان دارد. این پیروان در هند، مغولستان، تبت، چین، کره، ژاپن، آمریکا و اروپا پراکنده اند. آیین بودا دین اصلی برخی کشورها از جمله سریلانکا، میانمار (برمه)، تایلند، کامبوج، لائوس، ویتنام، ژاپن، چین، تبت و مغولستان به شمار می آید. این آیین در تعالیم بودا ریشه دارد. تحقیقات و مطالعات محققان نشان می دهد که بودا شخصیتی تاریخی است، نه افسانه ای. فارغ از منابع آیین بودا، هیچ گزارش تاریخی معتبری از زندگی و تعلیمات بودا در دست نیست. همه گزارش های موجود، مطالبی است که سینه به سینه میان بوداییان به نسل های بعد منتقل شده و حدود چهار سده پس از وی نگارش یافته است. بنابراین، مطالب گزارش شده درباره بودا، تنها برخاسته از متون دینی آیین بودا است و نه برآمده از گزارش های معتبر تاریخی.
نام اصلی بودا
بر پایه گزارش های اساطیری موجود در منابع بودایی، نام اصلی بودا «سیدارته گوتمه» بوده که احتمالاً در فاصله سال های ۵۶۳-۴۸۳ ق. م. می زیسته است. او در قبیله شاکیا (sakya) در منطقه کوچکی در هیمالیا که امروز در مرز نپال قرار دارد، زاده شد. سیدارته در دامان آیین هندو پرورش یافت و در ۱۶ سالگی ازدواج کرد و در ۲۹ سالگی پس از حوادثی چند، مسیر زندگی اش تغییر کرد. وی که پیشتر آموزش های ویژه یک شاهزاده را فرا گرفته بود، جامه زهد بر تن کرد و زیر نظر آموزگاران معنوی آموزش دید. پس از سال ها صبر و شکیبایی به مطلوب خویش دست یافت و زیر یک درخت، در جایی که امروز به بودگیا معروف شده است، به حقیقت دست یافت و به مقام بودایی نایل شد. اساطیر بودایی بر آنند که خدایان متمایل بودند تا سیدارته به شخصی مقدس تبدیل گردد. به باور خدایان، بودا راهگشای بسیاری از مشکلاتی بود که پیش روی آن ها قرار داشت و رسیدن وی به مقام بودایی، برای آن ها نیز سودمند بود. از این رو، خدایان سعی کردند تا با قرار دادن رخدادهایی در زندگی بودا، او را از زندگی اشرافی خویش دور کنند و به مقام روحانی رهنمون سازند.
معنای بودا
لقب بودا در زبان سنسکریت به معنای فرد بیدار است. در ادیان هند، این عنوان برای هر شخصی که به روشنی رسیده، به کار می رود و به بودای تاریخی اختصاص ندارد. با این حال، میان همه بوداها، سیدارته گوتمه، جایگاهی بس بزرگ دارد. او را نه انسان می توان دانست و نه خدا. بودا سرشتی بس والاتر و برتر از این دو دارد. او آموزگار خدایان و انسان ها است.
تعالیم بودایی
...
آیین بودایی پس از اسلام و مسیحیت ، از جمله آیین هایی است که در سراسر جهان پیرو دارند. بر پایه آمار سال ۲۰۰۵م. این آیین ۳۶۰ میلیون پیرو در سراسر جهان دارد. این پیروان در هند، مغولستان، تبت، چین، کره، ژاپن، آمریکا و اروپا پراکنده اند. آیین بودا دین اصلی برخی کشورها از جمله سریلانکا، میانمار (برمه)، تایلند، کامبوج، لائوس، ویتنام، ژاپن، چین، تبت و مغولستان به شمار می آید. این آیین در تعالیم بودا ریشه دارد. تحقیقات و مطالعات محققان نشان می دهد که بودا شخصیتی تاریخی است، نه افسانه ای. فارغ از منابع آیین بودا، هیچ گزارش تاریخی معتبری از زندگی و تعلیمات بودا در دست نیست. همه گزارش های موجود، مطالبی است که سینه به سینه میان بوداییان به نسل های بعد منتقل شده و حدود چهار سده پس از وی نگارش یافته است. بنابراین، مطالب گزارش شده درباره بودا، تنها برخاسته از متون دینی آیین بودا است و نه برآمده از گزارش های معتبر تاریخی.
نام اصلی بودا
بر پایه گزارش های اساطیری موجود در منابع بودایی، نام اصلی بودا «سیدارته گوتمه» بوده که احتمالاً در فاصله سال های ۵۶۳-۴۸۳ ق. م. می زیسته است. او در قبیله شاکیا (sakya) در منطقه کوچکی در هیمالیا که امروز در مرز نپال قرار دارد، زاده شد. سیدارته در دامان آیین هندو پرورش یافت و در ۱۶ سالگی ازدواج کرد و در ۲۹ سالگی پس از حوادثی چند، مسیر زندگی اش تغییر کرد. وی که پیشتر آموزش های ویژه یک شاهزاده را فرا گرفته بود، جامه زهد بر تن کرد و زیر نظر آموزگاران معنوی آموزش دید. پس از سال ها صبر و شکیبایی به مطلوب خویش دست یافت و زیر یک درخت، در جایی که امروز به بودگیا معروف شده است، به حقیقت دست یافت و به مقام بودایی نایل شد. اساطیر بودایی بر آنند که خدایان متمایل بودند تا سیدارته به شخصی مقدس تبدیل گردد. به باور خدایان، بودا راهگشای بسیاری از مشکلاتی بود که پیش روی آن ها قرار داشت و رسیدن وی به مقام بودایی، برای آن ها نیز سودمند بود. از این رو، خدایان سعی کردند تا با قرار دادن رخدادهایی در زندگی بودا، او را از زندگی اشرافی خویش دور کنند و به مقام روحانی رهنمون سازند.
معنای بودا
لقب بودا در زبان سنسکریت به معنای فرد بیدار است. در ادیان هند، این عنوان برای هر شخصی که به روشنی رسیده، به کار می رود و به بودای تاریخی اختصاص ندارد. با این حال، میان همه بوداها، سیدارته گوتمه، جایگاهی بس بزرگ دارد. او را نه انسان می توان دانست و نه خدا. بودا سرشتی بس والاتر و برتر از این دو دارد. او آموزگار خدایان و انسان ها است.
تعالیم بودایی
...
کلمات دیگر: