امتحان با حسنه

[ویکی فقه] امتحان با حسنه (قرآن). حوادث تلخ و شیرین، ابزار آزمایش الهی است زیرا نعمت ها انسان را بیاد خدا می اندازند و بلاها انسان را وادار می کنند که از خداوند در خواست نجات و آسایش کند.
حسنه، وسیله امتحان الهی به هدف بازگشت به خیر و صلاح:•«... وبلونـهم بالحسنـت...:و آنها را در روی زمین به صورت گروه هایی پراکنده کردیم، برخی از آنان نیکوکارند و برخی فروتر از آنها و آنها را با خوشی ها و ناخوشی ها آزمودیم، باشد که (به سوی حق) بازگردند.» خداوند متعال در این آیه می فرماید: ما آنها را با وسائل گوناگون، نیکی ها و بدی ها آزمودیم شاید بازگردند" (وَ بَلَوْناهُمْ بِالْحَسَناتِ وَ السَّیئاتِ لَعَلَّهُمْ یرْجِعُونَ ) گاهی آنها را تشویق کردیم و در رفاه و نعمت قرار دادیم، تا حس شکر گزاری در آنها برانگیخته شود و به سوی حق باز آیند، و گاهی به عکس آنها را در شدائد و سختی ها و مصائب فرو بردیم، تا از مرکب غرور و خود پرستی و تکبر فرود آیند و به ناتوانی خویش پی برند، شاید بیدار شوند و به سوی خدا بازگردند، و هدف در هر دو حال مساله تربیت و هدایت و بازگشت به سوی حق بوده است.بنا بر این" حسنات" هر گونه نعمت و رفاه و آسایشی را شامل می شود همانطور که" سیئات" هر گونه ناراحتی و شدت را فرا می گیرد، و محدود ساختن مفهوم این دو در دایره معینی هیچ گونه دلیل ندارد. علامه طباطبایی نیز می فرماید: و مقصود از" حسنات" و" سیئات" در آیه مورد بحث نعمت ها و گرفتاری های دنیا است.