[ویکی فقه] آثار احمدی. آثارِ اَحْمَدی، کتابی تاریخی و کلامی به زبان فارسی می باشد.
نوشته احمد بن تاج الدین استرابادی.
بیوگرافی
برخی از پژوهشگران احتمال داده اند که پدر وی سیدی علوی از فرزندزادگان
موسی مبرقع بوده که در هرات می زیسته و سپس به
بیرجند رفته است، و در این شهر به دست
اسماعیلیان به
قتل رسیده و در روستای شاخِن از توابع دُرُخش به خاک سپرده شده است. اکنون در این روستا
آرامگاهی به نام «تاج الدین حسن» وجود دارد.
از دیدگاه آقا بزرگ تهرانی
آقا بزرگ تهرانی احتمال داده است که وی برادر سلطان محمد بن تاج الدین نویسنده تحفه المجالس (چاپ ۱۲۷۴ق/۱۸۵۸م، تبریز ) باشد و این احتمال ازاین رو تقویت می شود که سلطان محمد از آثار احمدی مکرر نقل قول می کند.
شیوه نگارش کتاب
...
wikifeqh: اسلام و
ائمه اطهار علیهم السلام). آثار احمدی: تاریخ زندگانی پیامبر اسلام و ائمه اطهار(ع)، نوشته احمد بن حسن استرآبادی است که توسط هاشم محدث تحقیق شده است.
آثار احمدی حاوی بخشی از
تاریخ اسلام است که در آن زندگی نامه پیامبر اسلام(ص) و جنگ های وی و در پایان، اندکی از زندگی نامه امامان دوازده گانه شیعه یاد شده است.
نویسنده، عنوان کتاب را از نام خود گرفته است. وی در آغاز کتاب می گوید: از هنگام جوانی هرگاه که اتفاق می افتاد و مطالعه ای در شرح حال سرور
پیامبران می کردم، مطالبی از خوانده ها فراهم می آمد. در این میان گروهی از دوستان از من خواستند تا کتابی در این باب فراهم آورم؛ ازاین رو، این کتاب را که شامل روایت های گوناگون و گفتارهای مختلف بود، گرد آوردم و در این زمینه از کتاب روضة الأحباب (نوشته جمال الدین عطاءالله دشتکی شیرازی، به سال 903ق) سود بردم.
برخی این کتاب را خلاصه روضة الأحباب انگاشته اند، ولی اسماعیل آموزگار و
علی شریعتی که این دو را به دقت با هم سنجیده اند، گفته اند: همان سان که نویسنده آثار احمدی در دیباچه کتاب یادآوری کرده، روضة الأحباب دارای تفصیل بسیار است و مؤلف آثار احمدی به عنوان یک سند معتبر از آن بهره بسیار جسته، ولی حتی یک عبارت کوتاه نیز عیناً از آن در کتاب خویش نقل نکرده است. آنچه میان این دو مشترک است، فقط یک
رباعی است.
کتاب را نثری است آسان و نگارشی روان، آراسته به اشعاری در تفسیر رویدادها، بیشتر از خود نویسنده و نه چندان استوار، با سرآغازی در سپاس خدا و ستایش خاتم الانبیاء(ص).
محتوای کتاب، مطالبی است در سرگذشت روزگار کودکی حضرت محمد(ص) و نوجوانی او و آنگاه ازدواج با خدیجه،
بعثت و آغاز دعوت و رویدادهای فاصله بعثت تا هجرت، ورود به مدینه، مهاجر و انصار، غزوات و سرایا، دعوت از سران کشورهای مجاور به پذیرش اسلام و سرانجام حجةالوداع و اطنابی ممل از آغاز بیماری رسول خدا تا رحلت آن حضرت، آنگاه ایجازی مخل از شکل گیری سقیفه، خلافت شیخین و عثمان، خلافت امیر مؤمنان علی(ع) و در پایان نیز اشارتی به زندگانی یازده امام، از فرزندان مولای متقیان تا امام زمان(عج).
wikinoor: ائمه اثنی عشر است.
احمد بن تاج الدین حسن بن سیف الدین استرآبادی از علمای قرن دهم هجری است. برخی از پژوهشگران احتمال داده اند که پدر وی سیدی علوی از فرزند زادگان موسی مبرقع بوده که در هرات میزیسته و سپس به بیرجند رفته و در این شهر به دست اسماعیلیان به قتل رسیده و در روستای شاخن از توابع دُرُخش به خاک سپرده شده است. اما آقا بزرگ تهرانی احتمال داده که وی برادر سلطان محمد بن تاج الدین نویسنده تحفة المجالس باشد و این احتمال از این رو تقویت میشود که سلطان محمد از آثار احمدی مکرر نقل قول می کند. استرآبادی طبع شعری داشته اما شعرش در مرتبه عالی نیست.
مؤلف، عنوان کتاب را از نام خود بهره گرفته است. وی می گوید که از هنگام جوانی هرگاه که اتّفاقی می افتاد و مطالعه ای در شرح حال سرور پیامبران می کرد، مطالبی از خوانده ها فراهم می آمد. در این میان، گروهی از دوستان از او خواستند تا کتابی در این باب فراهم آورد. از این رو این کتاب را که شامل روایت های گوناگون و گفتارهای مختلف بود گرد آورده است. او در این زمینه، از کتاب روضة الاحباب نوشته جمال الدین عطاءالله دشتکی شیرازی به سال ۹۰۳ق سود برد.
