شمس الدین محمد بن محمد جزری

[ویکی فقه] شمس الدین ابوالخیر محمد بن محمد بن یوسف جزری، (۷۵۱- ۸۳۳ ق)، مقری، محدث و فقیه شافعی است.
نسبت جزری به جزیره ابن عمر واقع در جنوب شرقی ترکیه کنونی است. او در دمشق متولد شد و در ۷۶۶ ق، در همان جا به فراگیری قرائت و حدیث آغاز کرد. او در ۷۶۸ ق، به سفر حج رفت و پس از عمل به مناسک و استماع از مشایخ مکه و مدینه به دمشق بازگشت.
دنبال تحصیل علم
ابن جزری در نیمه دوم سال بعد عازم مصر شد و پس از استماع از مشایخ آنجا، پیش از شعبان ۷۷۰ به دمشق مراجعت کرد و دست کم تا ربیع الاول سال بعد در آنجا ماند. ابن جزری سپس مجددا برای کسب علم عازم مصر شد و باز پیش از شوال ۷۷۲ به دمشق بازگشت و ظاهرا در همان جا به دست ابوحفص عمر بن حسن مراغی خرقه پوشید.
اجازه افتاء
در ذی حجه همان سال در بعلبک استماع حدیث کرد. در مورد سال ۷۷۳ ق، در آثار خود ابن جزری اشاره ای دیده نمی شود، اما سخاوی گوید وی در شعبان ۷۷۳ به قضاء دمشق منصوب شد و چند روز بعد، پیش از ورود به دمشق از آن سمت عزل گردید و این نشان می دهد که در نیمه اول این سال در محلی غیر از دمشق و احتمالا مصر بوده است. به هرحال وی در ۷۷۴ ق، در دمشق بوده و از عمادالدین ابن کثیر در آخرین ماه های عمرش اجازه افتاء گرفته است. در فاصله سال های ۷۷۵- ۷۷۷ ق نیز از حضور او در دمشق گزارش هایی دیده می شود.
متولی مشیخه کبری
...