کلمه جو
صفحه اصلی

محمدرضا مظفر

دانشنامه عمومی

محمدرضا مظفر (۵ شعبان ۱۳۲۲ قمری - ۱۶ رمضان ۱۳۸۳ قمری) مجتهد مشهور، فقیه، اصولی، متکلم، فیلسوف و از محققان شیعی در حوزه فقه و اصول، منطق، کلام و عقاید بود. او صاحب سه کتاب مشهور اصول الفقه، المنطق و عقائد الإمامیه می باشد که در حوزه های علمیه شیعه به صورت رسمی تدریس می شوند. محمدحسین مظفر و محمدحسن مظفر، برادران او هستند
عبدالهادی شیرازی
میرزا محمدحسین غروی نائینی
محمد حسین اصفهانی کمپانی
آقا ضیاءالدین عراقی
وی از خاندان مظفر بود. این خانواده متشکل از افرادی بودند که همگی دانشگاهی و از محققان مشهور به شمار می آمدند. خاندان مظفر در نجف از قرن دوازدهم هجری خاندانی از اهل علم به شمار می آمدند. برخی از افراد این خاندان در الجزایر می زیستند که در منطقه بصره در عراق امروزی است. پدر محمد رضا، شیخ محمد ابن عبدالله، فقیه و مجتهد و مرجع تقلید بود. وی در نجف زاده شد و دوران جوانی اش را صرف مطالعات و دیگر فعالیت های دینی همچون عبادت و تعلیم کرد مادامی که به عنوان یک فقیه برجسته شناخته شود. وی نویسنده تفسیری جامع بر کتاب شرایع الاسلام است که «توحید الکلام» نام دارد.
محمد رضا مظفر در پنجم شعبان سال ۱۳۲۲ هجری قمری/۱۹۰۴ میلادی، پنج ماه بعد از مرگ پدرش زاده شد. از آن جا که پدر وی قبل از زاده شدن محمد رضا، درگذشت آن ها همدیگر را نتوانستند ببینند و بنابراین تعلیم و تربیت محمد رضا بر عهده برادر بزرگتراش شیخ عبدالنبی گذاشته شد. شیخ عبدالنبی بسیار به برادر کوچک تر خود عشق می ورزید و تمام تلاش خود را کرد تا محمد رضا غیاب پدر را احساس نکند. محمد رضا مظفر در محیط علمی و فرهیخته نجف رشد کرد. وی در جلسات و حلقه های علمی شرکت می جست و نیز در سخنرانی ها و کلاس ها نیز حضور می یافت. وی همچنین در حوزه های سطح بالا شرکت می کرد و از طرف فقیهان برجسته و نامی، عناوین و اجازات مختلفی را دریافت می کرد. وی در محضر دو برادر خود یعنی شیخ عبدالنبی و شیخ محمد حسن بسیاری از توانایی های علمی خود را گسترش داد.زمانی که محمد رضا تحصیلات خوداش را که عموماً در مدارس الامی نجف بود به پایان رساند و پس از آن که به موقعیت ممتازی دست یافت وی در کلاس هایی شرکت کرد که برادرش محمد حسن مدرس ان بود. وی همچنین در کلاس های درس آقا ضیاء الدین عراقی در فقه اسلامی شرکت کرد. وی همچنین در درس های میرزای نائینی در حقوق و فقه شرکت کرد. وی به طور عمیقی تحت تأثیر کلاس های درس آقا شیخ محمد حسین اصفهانی بود. وی تقریباً در تمام دروس شیخ محمد حسین اصفهانی در فقه و فلسفه شرکت کرد. وی همیشه از محمد حسین اصفهانی به بزرگی یاد می کرده و بسیار تحت تأثیر وی بوده است چنان که از روش وی در نوشتن کتاب مشهورش در زمینه اصول به نام «اصول الفقه» پیروی کرده است.وی همچنین از طرف علمای طراز اول نجف صاحب عنوان اجتهاد شد.
مظفر علاوه بر آثاری در فقه و کلام و تاریخ و … به تدوین کتب درسی حوزه همت گماشت. دو کتاب المنطق و اصول الفقه وی همچنان در حوزه های علمیه تدریس می شود. این دو کتاب چاپ های گوناگون و همچنین ترجمه، تلخیص و شروح فراوانی دارند.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] محمدرضا مظفر یکی از علمای شیعه است که دارای آثار متنوع در علوم مختلف است.
در جنوب شرقی نجف اشرف و در محله براق، منزل آیة الله شیخ محمد رضا مظفر واقع بود، پنج ماه پس از درگذشت شیخ، در پنجم شعبان سال ۱۳۲۲ هجری آخرین یادگار آن مرد حق دیده به جهان گشود و «محمد رضا» نامیده شد. مادر محمد رضا دختر علامه شیخ عبدالحسین طریحی (۱۲۳۵ـ۱۲۹۳ ق.) است و او در دامان آن زن با فضیلت و با سرپرستی برادر بزرگش شیخ عبدالنبی مظفر (۱۲۹۱ـ۱۳۳۷ ق.) رشد کرد. پس از درگذشت شیخ عبدالنبی برادر دیگرش شیخ محمد حسن (۱۳۰۱ـ۱۳۷۵ ق.) سرپرستی او را به عهده گرفت و راهنمای زندگی اش گردید. محمد رضا از خاندان علمی و ادبی بنام و معروف شیعی موسوم به «آل مظفر» برخاسته است. این خاندان از نیمه سده دوازده قمری در حوزه نجف شناخته شد و چهره های نامدار و متفکر آن در عرصه های متعدد و رشته های متنوع علوم اسلامی درخشید و شعاع پرتو نورشان گستره مراکز علمی تحقیقی شیعه و غیر آن را درنوردید.
در حوزه نور
محمد رضا پس از فراگیری خواندن و نوشتن، در سیزده سالگی راهی مکتب علوم دینی شد و به آموختن مبانی و اصول ادبیات عرب پرداخت و در این مقطع از استاد شیخ محمد طه حویزی بسیار بهره برد. او سپس با عزمی راسخ دوره سطح فقه و اصول را سپری کرد و آن گاه در جلسات دروس عالی این دو علم و هم چنین حکمت و فلسفه و عرفان که از سوی اساتید به نام تدریس می شد، حاضر گشت.
اساتید
۱. شیخ محمد حسن مظفر، شیخ محمد رضا به همراه برادر دیگرش شیخ محمد حسین در درس برادر بزرگشان شرکت می کردند.۲. میرزا محمد حسین نایینی (متوفای ۱۳۵۵ ق.)۳. شیخ آقا ضیاء الدین عرایق (۱۲۷۸ـ۱۳۶۱ ق.)۴. میرزا عبدالهادی شیرازی (۱۳۰۵ـ۱۳۸۲ ق.)۵. سید علی قاضی طباطباییی (۱۳۸۵ـ۱۳۶۶ ق.)۶. شیخ محمد حسین اصفهانی (۱۲۹۶ـ۱۳۶۱ ق.) این شخصیت را می توان از معماران بزرگ علمی شیخ محمد رضا دانست که در شکل دهی شخصیت او تأثیر بسیاری داشت، بدان حد که خط مشی اصولی، فقهی و فلسفی او بیشتر متأثر از دیدگاه های این استاد است. احترام و تجلیل فراوان مظفر از مقام شیخ محمد حسین گواه ارتباط تنگاتنگ و علاقه بی حد اوست.
تحصیلات عالیه
...
[ویکی فقه] در جنوب شرقی نجف اشرف و در محله براق، منزل آیة الله شیخ محمد رضا مظفر واقع بود، پنج ماه پس از درگذشت شیخ، در پنجم شعبان سال ۱۳۲۲ هجری آخرین یادگار آن مرد حق دیده به جهان گشود و «محمد رضا» نامیده شد. مادر محمد رضا دختر علامه شیخ عبدالحسین طریحی (۱۲۳۵ـ۱۲۹۳ ق.) است و او در دامان آن زن با فضیلت و با سرپرستی برادر بزرگش شیخ عبدالنبی مظفر (۱۲۹۱ـ۱۳۳۷ ق.) رشد کرد. پس از درگذشت شیخ عبدالنبی برادر دیگرش شیخ محمد حسن (۱۳۰۱ـ۱۳۷۵ ق.) سرپرستی او را به عهده گرفت و راهنمای زندگی‎اش گردید. محمد رضا از خاندان علمی و ادبی بنام و معروف شیعی موسوم به «آل مظفر» برخاسته است. این خاندان از نیمه سده دوازده قمری در حوزه نجف شناخته شد و چهره‎های نامدار و متفکر آن در عرصه‎‎های متعدد و رشته‎های متنوع علوم اسلامی درخشید و شعاع پرتو نورشان گستره مراکز علمی تحقیقی شیعه و غیر آن را درنوردید.


کلمات دیگر: