عقیل بن ابی طالب

wikishia: علی علیه السلام، پیشگویی کردن عقیل، عقیل،
عقیل بن ابی طالب، برادر حضرت امیرالمومنین علیه السلام است، کُنْیَت او ابویزید است. گویند ده سال از برادرش طالب کوچکتر بوده و جعفر ده سال از عقیل و امیرالمؤمنین علیه السلام ده سال از جعفر و جناب ابوطالب در میان اولاد خود عقیل را افزون دوست می داشت ولهذا حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم در حق عقیل فرمود: «اِنی لاَُحبُّهُ حبَّینِ حبّا لَهُ وَحُبّا لِحُبِّ اَبی طالبٍ لَهُ».
گویند در میان عرب مانند عقیل در علم نسب نبود از برای او وِ ساده ای در مسجد حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم می گستردند، می آمد بر روی آن نماز می خواند، پس مردم نزد او جمع می گشتند و در علم نسب و ایام عرب از او استفاده می کردند و در آن وقت چشمان او نابینا شده بود و عقیل مبغوض مردم بود به جهت این که از نیک و بد ایشان آگهی داشت. و عقیل در حُسن جواب معروف بود، وقتی بر معاویه وارد شد معاویه امر کرد کرسی ها نصب کردند و جلساء خود را حاضر کرد. چون عقیل وارد شد، پرسید که خبر ده مرا از لشکر من و لشکر برادرت؟
فرمود: گذشتم بر لشکر برادرم، دیدم شب و روز آن ها مثل شب و روز ایام پیغمبر است لکن پیغمبر در میان ایشان نیست، ندیدم احدی از ایشان را مگر مشغول به نماز و عبادت؛ و چون به لشکر تو گذشتم دیدم استقبال کردند مرا جمعی از منافقین که می خواستند رم دهند شتر پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم را در شب عَقَبَه.
پس پرسید کیست که در طرف راست تو نشسته ای معاویه؟ گفت: عمروعاص؛ گفت: این همان است که شش نفر در او مخاصمت کردند و هر کدام او را دعوی دار بودند؛ آخرالامر جزار قریش یعنی شتر کش قریش که عاص بن وائل باشد بر همه غلبه کرد و او را پسر خود گرفت. دیگری کیست؟
گفت: ضحاک بن قیس؛ عقیل گفت: او همان کس است که پدرش تکه و نر بزها را کرایه می داد برای جهانیدن به ماده ها؛ دیگری چه کس است؟ گفت: ابوموسی اشعری؛ گفت: او ابن السراقه است. معاویه چون دید ندیمان جُلساء او بی کیف شدند خواست ایشان را به دماغ آورد پرسید یا ابایزید! در حق من چه می گوئی؟ گفت: این سؤال را مکن؟! گفت: البته باید جواب دهی. گفت: حمامه را می شناسی، گفت: حمامه کیست؟ عقیل گفت: تو را خبر دادم این را گفت و برفت؛ معاویه نسابه را طلبید و احوال حمامه را پرسید، گفت: در امانم؟ گفت: بلی، آن مرد نسابه گفت: حمامه جده تو مادر ابوسفیان است که در جاهلیت از زَوانی معروفه و صاحب رایت بود.
قالَ مع اویةُ لِجُلَسائهِ: قَدْ ساوَیْتُکُمْ وَزِدْتُ عَلَیکُمْ فَلاتَغْضِبُوا؛ وَقالَ مُعاوِیةُ یَوْما وَ عندَهُ عمرُو بنُ الْعاصِ وَقدْ اَقبلَ عَقیلٌ لاََضْحَکَنَّکَ مِنْ عَقیلٍ فَلَمّا سَلَّمَ قالَ معاویةُ: مرْحبا بِرَجُلٍ عَمُّهُ اَبُولَهَبٍ فَقالَ عَقیلٌ: وَاَهْلا بِمَنْ عَمَّتُهُ حَمّالَةُ الْحَطَب فی جیدِها حَبْلٌ مِنْ مسدٍ؛ قالَ معاویةُ: یا اَبایَزیدُ! ماظَنُّکَ بِعَمِّکَ اَبی لَهَبٍ؟ قالَ: اِذا دَخَلْتَ النّارَ فَخُذْ علی یسارِک تجِدْهُ مُفْتَرِشا عَمَّتَک حَمّالَةَ الْحَطَبِ اَفَنا کِحٌ فِی النّار خَیْرٌ اَم مَنْکُوحٌ؟ قالَ: کِلا هُما شَرُّ وَاللّهِ!
گویند عقیل در اواخر عمر نابینا شد و در سال 50 قمری در سن 96 سالگی از دنیا رفت و در همان خانه ای که در نزدیکی بقیع داشت دفن شد. برخی هم اساساً در این که عقیل در مدینه درگذشته باشد، اظهار تردید کرده و نوشته اند که او در شام درگذشته است.