مترادف بهتان : افترا، ترفند، تهمت، دروغ، فریه، کذب، افترا زدن، افترا بستن، تهمت بستن، تهمت زدن، دروغ بستن، دروغ زدن
برابر پارسی : ناروا، دروغ بستن، چفته
بهتان
مترادف بهتان : افترا، ترفند، تهمت، دروغ، فریه، کذب، افترا زدن، افترا بستن، تهمت بستن، تهمت زدن، دروغ بستن، دروغ زدن
برابر پارسی : ناروا، دروغ بستن، چفته
فارسی به انگلیسی
calumny, false accusation
calumniation, calumny
مترادف و متضاد
فرهنگ فارسی
افترائ، تهمت، دروغ
۱ - ( مصدر ) دروغ بستن دروغ زدن افترا گفتن . ۲ - ( اسم ) ترفند تراشی افترا. ۳ - ( اسم ) ترفند دروغ .
۱ - ( مصدر ) دروغ بستن دروغ زدن افترا گفتن . ۲ - ( اسم ) ترفند تراشی افترا. ۳ - ( اسم ) ترفند دروغ .
فرهنگ معین
(بُ ) [ ع . ] (مص ل . ) ۱ - دروغ بستن ، دروغ زدن . ۲ - افتراء، نسبت بد دادن .
لغت نامه دهخدا
بهتان. [ ب ُ ] ( ع مص ) دروغ بستن. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). دروغ بستن. دروغ زدن. افترا گفتن. ( فرهنگ فارسی معین ). افترا و بلفظ نهادن و کردن و بستن بصله لفظ «بر» مستعمل میشود. ( آنندراج ) ( غیاث ). || زور گفتن. ( تاج المصادر بیهقی ). || ( اِ مص ، اِ ) زور. دروغ و افترا. ( ناظم الاطباء ). دروغ و افترا و تهمت. ( منتهی الارب ). ترفند. دروغ که آدمی را حیران کند. ( ترجمان القرآن ). تهمت. افترا. افک. ( یادداشت بخط مؤلف ) :
همه آویخته از دامن بهتان ودروغ
چون کنه از کس گاو و چو کلیدان ز مدنگ.
خدای داند کاین راست بود یا بهتان.
بدان که هست بر او نام مردمی بهتان.
بوند بر سر بهتان زبان و گوش بجنگ
هوا و عقل نگنجد بر سر بهتان.
بگوید صدهزاران بر خدای خویش بهتانها.
گرم هوش است خیره زور و بهتان.
بهتان بود ار تو بجز این گویی بهتان.
وز راستی نداند بهتانی.
اندر آن چَه ْ همی نگر امروز
کو اسیر دروغ و بهتان است.
تصنیف نهاده بر من از جهل
الحق اولی است آن به بهتان.
گذرگاه قرآن و پند است گوش
به بهتان باطل شنیدن مکوش.
که این نسبت چرا کردیم و این بهتان چرا گفتیم.
همه آویخته از دامن بهتان ودروغ
چون کنه از کس گاو و چو کلیدان ز مدنگ.
قریعالدهر.
که او ز جمله پیغمبران ایزد بودخدای داند کاین راست بود یا بهتان.
فرخی.
کسی که بیند صنع خدای و نشناسدبدان که هست بر او نام مردمی بهتان.
عنصری.
و میان زور و بهتان و زرق و دستان فرق میکند. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 10 ).بوند بر سر بهتان زبان و گوش بجنگ
هوا و عقل نگنجد بر سر بهتان.
قطران.
ز بهتان گویدت پرهیز کن وآنگه طمع را خودبگوید صدهزاران بر خدای خویش بهتانها.
ناصرخسرو.
چرا گویم چو حق و صدق دانم گرم هوش است خیره زور و بهتان.
ناصرخسرو.
معنی سخن ایزد پیغمبر داندبهتان بود ار تو بجز این گویی بهتان.
ناصرخسرو.
کس ننگرد همی بسوی دینت وز راستی نداند بهتانی.
ناصرخسرو.
چون بنی اسرائیل آن بدیدند متحیر بماندند بدانستند که آنچه میگفتند بر وی بهتان بود. ( قصص الانبیاء ).اندر آن چَه ْ همی نگر امروز
کو اسیر دروغ و بهتان است.
مسعودسعد.
زبان را از دروغ و فحش و بهتان و غیبت بسته گردانیدم. ( کلیله و دمنه ).تصنیف نهاده بر من از جهل
الحق اولی است آن به بهتان.
خاقانی.
و بر تعجیلی که از تسویل شیران و تخییل بهتان رفته بود تأسف ها خورد. ( سندبادنامه ص 153 ).گذرگاه قرآن و پند است گوش
به بهتان باطل شنیدن مکوش.
سعدی.
قدت گفتم که شمشاد است بس خجلت ببار آوردکه این نسبت چرا کردیم و این بهتان چرا گفتیم.
حافظ.
فرهنگ عمید
۱. دروغ.
۲. افترا، تهمت.
۲. افترا، تهمت.
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] نسبت دروغین و ناروا به کسی دادن را بهتان گویند. بهتان، واژه ای قرآنی و حدیثی با مفهوم اخلاقی می باشد. از این عنوان در باب های اجتهاد و تقلید، صلات، صوم، تجارت، قضاء، شهادات، حدود و تعزیرات به مناسبت سخن رفته است.
این واژه از ماده « بهت » به معنای متحیّر ساختن و شدن، عاجز و ناتوان شدن، و در لغت به معانیِ کذب ، دروغ بستن و افترا زدن است. بهتان در اصطلاح قرآن، حدیث و اخلاق به دروغ نسبت دادن گناه یا خطا به دیگری است.
← ریشه نامگذاری بهتان
واژه «بهتان» در قرآن کریم شش بار آمده است.همچنانکه نراقی متذکّر شده، مفهوم قرآنیِ بهتان در آیه ۱۱۲ سوره نساء بیان شده، که در آن انتساب خطا و گناهان خود به فرد بی گناه بهتان تلقّی شده است. برخی مفسران مفاد آیه ۵۸ سوره احزاب را، که آزار مؤمنان را بدون آن که جرمی مرتکب شده باشند بهتان تلقّی کرده، مشابه آیه مذکور می دانند.
← رابطه ایذاء و بهتان
در احادیث نیز بهتان به همین مفهوم عام به کار رفته و بدان تصریح شده است (مثلاً: والبُهتانُ اَنْ تقولَ فیهِ ما لَیْسَ فیه).
← رابطه غیبت و بهتان
...
این واژه از ماده « بهت » به معنای متحیّر ساختن و شدن، عاجز و ناتوان شدن، و در لغت به معانیِ کذب ، دروغ بستن و افترا زدن است. بهتان در اصطلاح قرآن، حدیث و اخلاق به دروغ نسبت دادن گناه یا خطا به دیگری است.
← ریشه نامگذاری بهتان
واژه «بهتان» در قرآن کریم شش بار آمده است.همچنانکه نراقی متذکّر شده، مفهوم قرآنیِ بهتان در آیه ۱۱۲ سوره نساء بیان شده، که در آن انتساب خطا و گناهان خود به فرد بی گناه بهتان تلقّی شده است. برخی مفسران مفاد آیه ۵۸ سوره احزاب را، که آزار مؤمنان را بدون آن که جرمی مرتکب شده باشند بهتان تلقّی کرده، مشابه آیه مذکور می دانند.
← رابطه ایذاء و بهتان
در احادیث نیز بهتان به همین مفهوم عام به کار رفته و بدان تصریح شده است (مثلاً: والبُهتانُ اَنْ تقولَ فیهِ ما لَیْسَ فیه).
← رابطه غیبت و بهتان
...
wikifeqh: مبهوت و متحیّر می سازد. برخی منابع مزبور، مراد از بهتان را صرفاً افترا و کذبی می دانند که موجب بهت و حیرت شود.
واژة بهتان» در قرآن کریم شش بار آمده است. همچنانکه نراقی متذکّر شده، مفهوم قرآنیِ بهتان در آیه 112 سوره نساء بیان شده که در آن انتساب خطا و گناهان خود به فرد بی گناه بهتان تلقی شده است. برخی مفسران (قرطبی، ذیل سوره احزاب: 58) مفاد آیة 58 سوره احزاب را که آزار مؤمنان را بدون آنکه جرمی مرتکب شده باشند، بهتان تلقی کرده؛ مشابه آیه مذکور می دانند.
بعضی تفاسیر این آیه را متضمّن تشبیه جرم ایذاء به بهتان دانسته و برخی دیگر مراد آن را آزار زبانی شمرده اند که از مصادیق بهتان است.
در برخی آیات مصادیقی از بهتان ذکر و نکوهیده شده است؛ از جمله در دو آیه 156 سوره نساء و 16 سوره نور درباره سخن بنی اسرائیل درباره مریم علیهاالسلام و اتهام فحشا به وی و نیز ماجرای اِفک، تعبیر «بهتان عظیم» بکار رفته است.
مراد از بهتان در آیه بیستم سوره نساء ظاهراً نسبت فحشا به زوجه از سوی زوج یا نسبت دروغ می باشد. به گفته طباطبائی (ذیل سوره نساء: 20) کاربرد «بهتان» در مورد دروغ از آن جهت است که غالباً بهتان متضمّن کذب هم هست همچنین در آیه دوازدهم سوره ممتحنه بنابر تفاسیر، مفهوم بهتان انتسابِ کودک پیدا شده (لقیط) یا ناشی از زنا از سوی زن به شوهر است.
در احادیث نیز بهتان به همین مفهوم عام بکار رفته و بدان تصریح شده است.
واژة بهتان» در قرآن کریم شش بار آمده است. همچنانکه نراقی متذکّر شده، مفهوم قرآنیِ بهتان در آیه 112 سوره نساء بیان شده که در آن انتساب خطا و گناهان خود به فرد بی گناه بهتان تلقی شده است. برخی مفسران (قرطبی، ذیل سوره احزاب: 58) مفاد آیة 58 سوره احزاب را که آزار مؤمنان را بدون آنکه جرمی مرتکب شده باشند، بهتان تلقی کرده؛ مشابه آیه مذکور می دانند.
بعضی تفاسیر این آیه را متضمّن تشبیه جرم ایذاء به بهتان دانسته و برخی دیگر مراد آن را آزار زبانی شمرده اند که از مصادیق بهتان است.
در برخی آیات مصادیقی از بهتان ذکر و نکوهیده شده است؛ از جمله در دو آیه 156 سوره نساء و 16 سوره نور درباره سخن بنی اسرائیل درباره مریم علیهاالسلام و اتهام فحشا به وی و نیز ماجرای اِفک، تعبیر «بهتان عظیم» بکار رفته است.
مراد از بهتان در آیه بیستم سوره نساء ظاهراً نسبت فحشا به زوجه از سوی زوج یا نسبت دروغ می باشد. به گفته طباطبائی (ذیل سوره نساء: 20) کاربرد «بهتان» در مورد دروغ از آن جهت است که غالباً بهتان متضمّن کذب هم هست همچنین در آیه دوازدهم سوره ممتحنه بنابر تفاسیر، مفهوم بهتان انتسابِ کودک پیدا شده (لقیط) یا ناشی از زنا از سوی زن به شوهر است.
در احادیث نیز بهتان به همین مفهوم عام بکار رفته و بدان تصریح شده است.
wikiahlb: بهتان
[ویکی الکتاب] معنی بُهْتَانٌ: افتراء ( آن را بهتان نامیدهاند ، چون شخص مورد افتراء را مبهوت میکند )
معنی إِفْکِ: بهتان-دروغ-هرچه ازصورت صحیحش منحرف شده
ریشه کلمه:
بهت (۸ بار)
معنی إِفْکِ: بهتان-دروغ-هرچه ازصورت صحیحش منحرف شده
ریشه کلمه:
بهت (۸ بار)
wikialkb: بُهْتَان
واژه نامه بختیاریکا
شوگِه
جدول کلمات
تهمت, افترا
پیشنهاد کاربران
افترا
معنی صبور هم خانواده صبور معنی عاشق هم خانواده عاشق معنی بهتان هم خانواده بهتان معنی ملک هم خانواده ملک
کلمات دیگر: