افترا به خدا

[ویکی فقه] افترا به خدا (قرآن). اهل کتاب، بنی اسرائیل و اجنه از افترازنندگان به خداوند هستند.
افترا بستن قوم موسی به خدا، با گرایش به گوساله پرستی: «ان الذین اتخذوا العجل سینالهم غضب من ر بهم وذلة فی الحیاة الدنیا وکذلک نجزی المفتر ین: کسانی که گوساله را (معبود خود) قرار دادند، بزودی خشم پروردگارشان، و ذلت در زندگی دنیا به آنها می رسد؛ و اینچنین، کسانی را که (بر خدا) افترا می بندند، کیفر می دهیم! »
افترای جنیان به خدا
سفیهان و بی خردان طایفه جنیان، افترازننده به خدا با نسبت دادن شریک، همسر و فرزند به او: «قل اوحی الی انه استمع نفر من الجن فقالوا انا سمعنا قر آنا عجبا: بگو: به من وحی شده است که جمعی از جن به سخنانم گوش فراداده اند، سپس گفته اند: «ما قرآن عجیبی شنیده ایم..» «یهدی الی الر شد فآمنا به ولن نشر ک بر بنا احدا: که به راه راست هدایت می کند، پس ما به آن ایمان آورده ایم و هرگز کسی را شریک پروردگارمان قرارنمی دهیم! » «وانه تعالی جد ر بنا ما اتخذ صاحبة ولا ولدا: و اینکه بلند است مقام باعظمت پروردگار ما، و او هرگز برای خود همسر و فرزندی انتخاب نکرده است! » «وانه کان یقول سفیهنا علی اللـه شططا: و اینکه سفیه ما (ابلیس) درباره خداوند سخنان ناروا می گفت! » «وانا ظننا ان لن تقول الانس والجن علی اللـه کذبا: و اینکه ما گمان می کردیم که انس و جن هرگز بر خدا دروغ نمی بندند! »
افترای قوم اصحاب کهف به خدا
...