تیله

تیله یا تشله یا گوله توپ توپُر کوچکی از جنس شیشه است که معمولاً داخل آن رگه های شیشهٔ رنگی قرار داده شده است. این توپ شیشه ای وسیلهٔ بازی «تشر» یا تیله بازی است.
تیله آبی
نام این توپ در لهجه های مختلف فارسی و در نقاط مختلف ایران متفاوت است. اما متداول ترین نام آن همان تیله است که گاهی «گلوله» یا گلول گفته می شود.در زبان لکی به آن گولو و به بازی آن گلوون میگویند در اورامان به آن «بیل» و به بازی آن «بیلانی» می گویند. در ایلام (شهرستان آبدانان) به آن «فِنگ (fəŋ)» گفته می شود. در شهر اهواز نیز به آن «فِنگ» می گویند. در لار به آن «مایه» گفته می شود. در کرمانشاه به آن تَشیله و در همدان «تِشِله» می گویند. در خراسان به آن «توشله» گفته می شود. در تبریز به آن «مازی» می گویند. در ایلام «گُلو» و چاله ای که باید ابتدا گلو را در آن انداخت «نِگِر» نام دارد. در سقز به آن «کَللا» و به بازی آن «کَللا مِشان» می گویند. در سنندج به آن «هل مات» و به بازی آن «هل ماتان» می گویند. در اصفهان به آن «گولی» و به بازی آن «گولی بازی» و در گلستان هم به ان «توشنه» وبه ان بازی « توشنه بازی» می گویند.در لامرد فارس به تیله ها هل و به بازی هل بازی گفته و در میان افراد بزرگسال محبوبیت زیادی داشته و در فصل زمستان و بهار زمان اوج این بازی است.
احتمالاً تیله های اولیه در تمدن دره سند (در پاکستان کنونی) ساخته شده اند. این تیله ها گوی های شیشه ای یا سنگی یا گِلی ساده ای بودند.در مقبره های مصر باستان و سرخپوستان آمریکا و اهرام تمدن آزتک ها نیز گوی های گِلی یافت شده است.
تیله بازی یا تشیره انواع بازی تفریحی با تیله است. باید با غلتاندن و زدن تیله ها به هم و حرکت دادنشان آن ها را از محدودهٔ خاصی خارج کرد.