[ویکی فقه] جوینی مشهور به امام الحرمین و ملقب به ضیاءالدین ، کنیه اش ابوالمعالی متکلم بزرگ اشعری و فقیه و اصولی شافعی است.
جُوَینی ، عبدالمَلِک بن عبدالله بن یوسف بن محمدبن حَیویه، مشهور به امام الحرمین و ملقب به ضیاءالدین ، کنیه اش ابوالمعالی متکلم بزرگ اشعری و فقیه و اصولی شافعی است .
جوینی در ۱۸ محرم ۴۱۹ به دنیا آمد.
زادگاهش دقیقاً مشخص نیست ، ابوالفداء در تقویم البلدان ، او را به آزادور (از توابع جوین ) نسبت داده است .
بروکلمان ، ظاهراً به قرینه یکی دانستن محل تولد و مرگ او، قریه بُشتَنِقان را زادگاه وی دانسته است .
← تحصیلات جوینی
(۱) ابن اثیر، الکامل فی التاریخ.
(۲) ابن جوزی ، المنتظم فی تاریخ الملوک و الامم ، چاپ محمد عبدالقادر عطا و مصطفی عبدالقادر عطا، بیروت ۱۴۱۲/۱۹۹۲.
(۳) ابن خلدون .
(۴) ابن خلّکان .
(۵) ابن رشد، الکشف عن مناهج الادله فی عقائد المله، أو، نقد علم الکلام ضداً علی الترسیم الایدیولوجی للعقیده و دفاعاً عن العلم و حریه الاختیار فی الفکر و الفعل ، چاپ محمد عابد جابری ، بیروت ۲۰۰۱.
(۶) ابن عساکر، تبیین کذب المفتری فیما نسب الی الامام ابی الحسن الاشعری ، چاپ محمدزاهد کوثری ، قاهره ۱۴۲۰/۱۹۹۹.
(۷) ابن عماد.
(۸) ابن نجار، ذیل تاریخ بغداد، در احمدبن علی خطیب بغدادی ، تاریخ بغداد، أو، مدینه السلام ، چاپ مصطفی عبدالقادر عطا، ج ۱۶ـ۲۰، بیروت ۱۴۱۷/۱۹۹۷.
(۹) اسماعیل بن علی ابوالفداء، کتاب تقویم البلدان ، چاپ رنو و دسلان ، پاریس ۱۸۴۰.
(۱۰) عبدالرحمان بدوی ، مذاهب الاسلامیین، ج ۱، بیروت ۱۹۸۳.
(۱۱) عبدالملک بن عبدالله جوینی ، الشامل فی اصول الدین ، بیروت ۱۴۲۰/۱۹۹۹.
(۱۲) عبدالملک بن عبدالله جوینی ، چاپ ر م فرانک ، تهران ۱۳۶۰ ش .
(۱۳) عبدالملک بن عبدالله جوینی ، الغیاثی : غیاث الامم فی التیاث الظلم ، چاپ عبدالعظیم دیب ، قطر ۱۴۰۱.
(۱۴) عبدالملک بن عبدالله جوینی ، کتاب الارشاد الی قواطع الادله فی اصول الاعتقاد، چاپ محمدیوسف موسی و علی عبدالمنعم عبدالحمید، مصر ۱۳۶۹/ ۱۹۵۰.
(۱۵) حاجی خلیفه .
(۱۶) ذهبی .
(۱۷) عبدالوهاب بن علی سبکی ، طبقات الشافعیه الکبری ، چاپ محمود محمد طناحی و عبدالفتاح محمدحلو، قاهره ۱۹۶۴ـ۱۹۷۶.
(۱۸) حنا فاخوری و خلیل جر، تاریخ الفلسفه العربیه، بیروت ۱۹۹۳.
(۱۹) عبدالله بن اسعد یافعی ، مرآه الجنان و عبره الیقظان، بیروت ۱۴۱۷/ ۱۹۹۷.
(۲۰) یاقوت حموی .
جُوَینی ، عبدالمَلِک بن عبدالله بن یوسف بن محمدبن حَیویه، مشهور به امام الحرمین و ملقب به ضیاءالدین ، کنیه اش ابوالمعالی متکلم بزرگ اشعری و فقیه و اصولی شافعی است .
جوینی در ۱۸ محرم ۴۱۹ به دنیا آمد.
زادگاهش دقیقاً مشخص نیست ، ابوالفداء در تقویم البلدان ، او را به آزادور (از توابع جوین ) نسبت داده است .
بروکلمان ، ظاهراً به قرینه یکی دانستن محل تولد و مرگ او، قریه بُشتَنِقان را زادگاه وی دانسته است .
← تحصیلات جوینی
(۱) ابن اثیر، الکامل فی التاریخ.
(۲) ابن جوزی ، المنتظم فی تاریخ الملوک و الامم ، چاپ محمد عبدالقادر عطا و مصطفی عبدالقادر عطا، بیروت ۱۴۱۲/۱۹۹۲.
(۳) ابن خلدون .
(۴) ابن خلّکان .
(۵) ابن رشد، الکشف عن مناهج الادله فی عقائد المله، أو، نقد علم الکلام ضداً علی الترسیم الایدیولوجی للعقیده و دفاعاً عن العلم و حریه الاختیار فی الفکر و الفعل ، چاپ محمد عابد جابری ، بیروت ۲۰۰۱.
(۶) ابن عساکر، تبیین کذب المفتری فیما نسب الی الامام ابی الحسن الاشعری ، چاپ محمدزاهد کوثری ، قاهره ۱۴۲۰/۱۹۹۹.
(۷) ابن عماد.
(۸) ابن نجار، ذیل تاریخ بغداد، در احمدبن علی خطیب بغدادی ، تاریخ بغداد، أو، مدینه السلام ، چاپ مصطفی عبدالقادر عطا، ج ۱۶ـ۲۰، بیروت ۱۴۱۷/۱۹۹۷.
(۹) اسماعیل بن علی ابوالفداء، کتاب تقویم البلدان ، چاپ رنو و دسلان ، پاریس ۱۸۴۰.
(۱۰) عبدالرحمان بدوی ، مذاهب الاسلامیین، ج ۱، بیروت ۱۹۸۳.
(۱۱) عبدالملک بن عبدالله جوینی ، الشامل فی اصول الدین ، بیروت ۱۴۲۰/۱۹۹۹.
(۱۲) عبدالملک بن عبدالله جوینی ، چاپ ر م فرانک ، تهران ۱۳۶۰ ش .
(۱۳) عبدالملک بن عبدالله جوینی ، الغیاثی : غیاث الامم فی التیاث الظلم ، چاپ عبدالعظیم دیب ، قطر ۱۴۰۱.
(۱۴) عبدالملک بن عبدالله جوینی ، کتاب الارشاد الی قواطع الادله فی اصول الاعتقاد، چاپ محمدیوسف موسی و علی عبدالمنعم عبدالحمید، مصر ۱۳۶۹/ ۱۹۵۰.
(۱۵) حاجی خلیفه .
(۱۶) ذهبی .
(۱۷) عبدالوهاب بن علی سبکی ، طبقات الشافعیه الکبری ، چاپ محمود محمد طناحی و عبدالفتاح محمدحلو، قاهره ۱۹۶۴ـ۱۹۷۶.
(۱۸) حنا فاخوری و خلیل جر، تاریخ الفلسفه العربیه، بیروت ۱۹۹۳.
(۱۹) عبدالله بن اسعد یافعی ، مرآه الجنان و عبره الیقظان، بیروت ۱۴۱۷/ ۱۹۹۷.
(۲۰) یاقوت حموی .
wikifeqh: عبدالملک_جوینی