مترادف محرم : رازپوش، رازدار، رازنگهدار، سرنگهدار، معتمد، موثق، انیس، مقرب، مونس، ندیم، آشنا، خویش، خویشاوند، نزدیک، همسر، زوجه، حرام، ناشایست | زایر احرام بسته، مقیم حرم
متضاد محرم : نامحرم | محل
برابر پارسی : خودی، رازدار، همدم، همدل، آشنا
محرم
مترادف محرم : رازپوش، رازدار، رازنگهدار، سرنگهدار، معتمد، موثق، انیس، مقرب، مونس، ندیم، آشنا، خویش، خویشاوند، نزدیک، همسر، زوجه، حرام، ناشایست | زایر احرام بسته، مقیم حرم
متضاد محرم : نامحرم | محل
برابر پارسی : خودی، رازدار، همدم، همدل، آشنا
فارسی به انگلیسی
of close relationship, with whom marriage is prohibited
confidant, confidential, insider, intimate, trusty, trustworthy
فارسی به عربی
عمیق
عربی به فارسی
قدغن کردن , منع کردن , بازداشتن , اجازه ندادن () () ملعون , مطرود , ممنوع
فرهنگ اسم ها
اسم: محرم (دختر، پسر) (عربی) (تلفظ: moharam) (فارسی: مُحرم) (انگلیسی: moharam)
معنی: حرام شده، ماه اول از سال قمری
معنی: حرام شده، ماه اول از سال قمری
مترادف و متضاد
مانوس، محرم
خاصگی، دمساز، محرم، محرم اسرار، پرده دار
صفت ≠ نامحرم
رازپوش، رازدار، رازنگهدار، سرنگهدار، معتمد، موثق
انیس، مقرب، مونس، ندیم
آشنا، خویش، خویشاوند، نزدیک
همسر، زوجه
حرام، ناشایست
زایر احرام‌بسته، مقیم‌حرم ≠ محل
۱. رازپوش، رازدار، رازنگهدار، سرنگهدار، معتمد، موثق
۲. انیس، مقرب، مونس، ندیم
۳. آشنا، خویش، خویشاوند، نزدیک
۴. همسر، زوجه
۵. حرام، ناشایست ≠ نامحرم
فرهنگ فارسی
( اسم ) حرام گرداننده جمع : محرمین .
ابن محمد ابن عارف
ابن محمد ابن عارف
فرهنگ معین
(مَ رَ ) [ ع . ] (اِ. ) ۱ - از اعضای نزدیک خانواده ، کسی که ازدواج با او حرام باشد. ۲ - کنایه از: زن ، زوجه . ۳ - خویشاوند، خویش . ۴ - آشنا. ۵ - هم راز. ج . محارم .
(مُ رِ ) [ ع . ] (اِفا. ) کسی که لباس احرام بر تن دارد.
(مُ حَ رَّ ) [ ع . ] (اِمف . ) نام ماه اوُل از دوازده ماه قمری .
(مُ رِ ) [ ع . ] (اِفا. ) کسی که لباس احرام بر تن دارد.
(مُ حَ رَّ ) [ ع . ] (اِمف . ) نام ماه اوُل از دوازده ماه قمری .
(مَ رَ) [ ع . ] (اِ.) 1 - از اعضای نزدیک خانواده ، کسی که ازدواج با او حرام باشد. 2 - کنایه از: زن ، زوجه . 3 - خویشاوند، خویش . 4 - آشنا. 5 - هم راز. ج . محارم .
(مُ رِ) [ ع . ] (اِفا.) کسی که لباس احرام بر تن دارد.
(مُ حَ رَّ) [ ع . ] (اِمف .) نام ماه اوُل از دوازده ماه قمری .
لغت نامه دهخدا
محرم . [ م ُ ح َرْ رَ ] (اِخ ) ابن محمدبن عارف . متوفی در جمادی الاولی 971هَ . ق . اوراست رساله ای در رضاع . (از یادداشت مرحوم دهخدا).
محرم . [ م ُ ح َرْ رَ ] (اِخ ) ابن پیر محمدبن مزید، مکنی به ابوالفیض قسطمونی . او راست : ترغیب المتعلمین ، القول البدیع فی الصلاة علی الحبیب الشفیع، و رساله ای مشتمل بر ده مطلب که از تفاسیر و کتب مشهور فراهم کرده است . (یادداشت مرحوم دهخدا).
محرم . [ م َ رَ ] (ع ص ، اِ) ناشایست . حرام . (منتهی الارب ). حرام کرده ٔ خدا. (ناظم الاطباء). ج ، محارم . || حرمت . || رحم محرم یا ذومحرم ؛آنکه نکاح با او روا نباشد. (منتهی الارب ). زنی که نکاح کردن آن بر مرد برای همیشه حرام باشد به سبب خویشاوندی یا رضاع یا مصاهرة. (کشاف اصطلاحات الفنون ). خویشاوندی نزدیک که نکاح با او روا نباشد. ج ، محارم . آنکه نکاح با وی حرام باشد. (غیاث ). مقابل نامحرم .
- محرم زن ؛ پدر و پسر و برادر و عم و خال باشد و این پنج مردانی هستند که شرع اسلام ازدواج با آنان را حرام کرده است تنها پدر و برادر و برادرزاده و خواهرزاده و شوی محرم زن باشد و مردان دیگر نامحرم اویند. (یادداشت مرحوم دهخدا).
|| زوجه . زن . (آنندراج ):
محرم خود را به نامحرم نمودن خوب نیست
دختر رز را به هر محرم نمودن خوب نیست .
|| کسی که اذن دخول در حرم و خانه ٔ شخصی را دارد. (ناظم الاطباء). || خویشاوند.خویش . آشنا : این مرده را در میان زنان محرمی باشد. (ترجمه ٔ النهایه طوسی ص 228). || اهل سر و آنکه در نزد وی بتوان راز را به ودیعه گذاشت . معتمد. (ناظم الاطباء). ندیم . مقرب . خودی . یگانه .رازدار :
دوست محرم بود براز و نیاز
پیش محرم برهنه باید راز.
خاقانی را تویی همه روز
روزی ده و رازدار و محرم .
این دو نظرمحرم یک دوستند
این دو چو مغز آنهمه چون پوستند.
چون که ترا محرم یک موی نیست
جز به عدم رای زدن روی نیست .
اگر چه آینه نقش تو دارد
چو با او دم زنی محرم نماند.
قلم دو زبان است و کاغذ دوروی
نباشند محرم دراین سو زیان .
این سخن پیدا و پنهان است بس
که نباشد محرم عنقا مگس .
آرام نیست در همه عالم به اتفاق
ور هست در مجاورت یار محرم است .
سخن را روی با صاحبدلان است
نگویند از حرم الا بمحرم .
چو محرم شدی از خود ایمن مباش
که محرم به یک نقطه مجرم شود.
و آنگه سرادقی که فلک محرمش نبود
کندنداز مدینه و در کربلا زدند.
بواسطه ٔ یکی از محرمان به عرض رسانید. (مجمل التواریخ گلستانه ص 205).
- محرم اسرار ؛ رازدار.معتمدی که رازها با او در میان توان نهاد :
آنکس است اهل بشارت که اشارت داند
نکته ها هست بسی محرم اسرار کجاست .
- محرم داشتن ؛ معتمد و رازدار داشتن کسی را : پادشاه را تعجیل نشایست فرمود در فرستادن او بجانب خصم و محرم داشتن در راز رسالت . (کلیله و دمنه ). و من در اینکار محرمی دیگر ندارم . (کلیله و دمنه ).
مرا با من از نیستی هست سری
که کس را در این باب محرم ندارم .
جهانی راز دارم مانده در دل
که را گویم چو یک محرم ندارم .
هیچ کس را با زنان محرم مدار
که مثال آن چو پنبه است و شرار.
لیک آخر زنی و هیچ زنی
نتوان داشت محرم سخنی .
- محرم دانستن ؛ معتمد و رازدار تصور کردن :
دوستان همچو مهر نمامند
دشمنان همچو ماه محرم دان .
- محرم راز ؛ رازدار. صاحب سِرّ. معتمدی که با وی رازها در میان توان نهاد :
رازی که بر غیر نگفتیم و نگوئیم
با دوست بگوئیم که او محرم راز است .
گفت حافظ من و تو محرم این راز نه ایم
از می لعل حکایت کن و شیرین دهنان .
یارب کجاست محرم رازی که یک زمان
دل شرح آن دهد که چه گفت و چه ها شنید.
به حق صحبت دیرین که هیچ محرم راز
به یار یک جهت حقگزار ما نرسد.
محرم راز دل شیدای خود
کس نمی بینم ز خاص و عام را.
- محرم شدن ؛ رازدار شدن . معتمد کسی گشتن در حفظ اسرار : و هر راز که ثالثی در آن محرم شود از اشاعت مصون نماند. (کلیله و دمنه ).
سایه ٔ دیوارم ار محرم شدی
در بروی انس و جان دربستمی .
ویحک آن موم جدا مانده ز شهدم که کنون
محرم مهر سلیمان شدنم نگذارند.
چو محرم شدی از خود ایمن مباش
که محرم به یک نقطه مجرم شود.
- محرم غار ؛ کنایه از بسیار رازدار. یار غار :
پیوسته ز یک جیب برآرند سر خویش
شمشیر ترا تیغ اجل محرم غار است .
رجوع به یار غار شود.
- محرم گردانیدن ؛ محرم ساختن . محرم کردن . رازدار ساختن : شیر او را... محرم اسرار خویش گردانید. (کلیله و دمنه ).
- محرم گردیدن ؛ محرم شدن :
هر گه که دلم محرم جانان گردد
فانی شود اندر او و بیجان گردد.
- محرم گشتن ؛ محرم شدن :
اگر سالکی محرم راز گشت
ببندند بر وی در بازگشت .
- محرم نشان ؛ نشاننده ٔ محرم :
آن کعبه ٔ محرم نشان و آن زمزم آتش فشان
در کاخ مه دامن کشان یک مه به پرواز آمده .
- نامحرم ؛ بیگانه . ناموافق و نامعتمد :
محتسب گر فاسقان را نهی منکر میکند
گو بیا کز روی نامحرم نقاب افکنده ایم .
ز نامحرمان روی پوشیده گل .
رجوع به نامحرم شود. || همدم و هم وثاق . || واقف کار. || مردی که قادر بر نکاح نباشد. مانند پیرمرد از کار افتاده . || نرینه ای که دارای آلات نکاح و ازدواج نباشد مانند خواجه و یا نکاح را نداند مانند کودک و غیر بالغ. (ناظم الاطباء).
- محرم زن ؛ پدر و پسر و برادر و عم و خال باشد و این پنج مردانی هستند که شرع اسلام ازدواج با آنان را حرام کرده است تنها پدر و برادر و برادرزاده و خواهرزاده و شوی محرم زن باشد و مردان دیگر نامحرم اویند. (یادداشت مرحوم دهخدا).
|| زوجه . زن . (آنندراج ):
محرم خود را به نامحرم نمودن خوب نیست
دختر رز را به هر محرم نمودن خوب نیست .
سعید اشرف .
|| کسی که اذن دخول در حرم و خانه ٔ شخصی را دارد. (ناظم الاطباء). || خویشاوند.خویش . آشنا : این مرده را در میان زنان محرمی باشد. (ترجمه ٔ النهایه طوسی ص 228). || اهل سر و آنکه در نزد وی بتوان راز را به ودیعه گذاشت . معتمد. (ناظم الاطباء). ندیم . مقرب . خودی . یگانه .رازدار :
دوست محرم بود براز و نیاز
پیش محرم برهنه باید راز.
سنائی .
خاقانی را تویی همه روز
روزی ده و رازدار و محرم .
خاقانی .
این دو نظرمحرم یک دوستند
این دو چو مغز آنهمه چون پوستند.
نظامی .
چون که ترا محرم یک موی نیست
جز به عدم رای زدن روی نیست .
نظامی .
اگر چه آینه نقش تو دارد
چو با او دم زنی محرم نماند.
عطار.
قلم دو زبان است و کاغذ دوروی
نباشند محرم دراین سو زیان .
کمال اسماعیل .
این سخن پیدا و پنهان است بس
که نباشد محرم عنقا مگس .
مولوی .
آرام نیست در همه عالم به اتفاق
ور هست در مجاورت یار محرم است .
سعدی .
سخن را روی با صاحبدلان است
نگویند از حرم الا بمحرم .
سعدی .
چو محرم شدی از خود ایمن مباش
که محرم به یک نقطه مجرم شود.
اسیری مشهدی .
و آنگه سرادقی که فلک محرمش نبود
کندنداز مدینه و در کربلا زدند.
محتشم کاشانی .
بواسطه ٔ یکی از محرمان به عرض رسانید. (مجمل التواریخ گلستانه ص 205).
- محرم اسرار ؛ رازدار.معتمدی که رازها با او در میان توان نهاد :
آنکس است اهل بشارت که اشارت داند
نکته ها هست بسی محرم اسرار کجاست .
حافظ.
- محرم داشتن ؛ معتمد و رازدار داشتن کسی را : پادشاه را تعجیل نشایست فرمود در فرستادن او بجانب خصم و محرم داشتن در راز رسالت . (کلیله و دمنه ). و من در اینکار محرمی دیگر ندارم . (کلیله و دمنه ).
مرا با من از نیستی هست سری
که کس را در این باب محرم ندارم .
خاقانی .
جهانی راز دارم مانده در دل
که را گویم چو یک محرم ندارم .
عطار.
هیچ کس را با زنان محرم مدار
که مثال آن چو پنبه است و شرار.
مولوی .
لیک آخر زنی و هیچ زنی
نتوان داشت محرم سخنی .
امیرخسرو.
- محرم دانستن ؛ معتمد و رازدار تصور کردن :
دوستان همچو مهر نمامند
دشمنان همچو ماه محرم دان .
خاقانی .
- محرم راز ؛ رازدار. صاحب سِرّ. معتمدی که با وی رازها در میان توان نهاد :
رازی که بر غیر نگفتیم و نگوئیم
با دوست بگوئیم که او محرم راز است .
حافظ.
گفت حافظ من و تو محرم این راز نه ایم
از می لعل حکایت کن و شیرین دهنان .
حافظ.
یارب کجاست محرم رازی که یک زمان
دل شرح آن دهد که چه گفت و چه ها شنید.
حافظ.
به حق صحبت دیرین که هیچ محرم راز
به یار یک جهت حقگزار ما نرسد.
حافظ.
محرم راز دل شیدای خود
کس نمی بینم ز خاص و عام را.
حافظ.
- محرم شدن ؛ رازدار شدن . معتمد کسی گشتن در حفظ اسرار : و هر راز که ثالثی در آن محرم شود از اشاعت مصون نماند. (کلیله و دمنه ).
سایه ٔ دیوارم ار محرم شدی
در بروی انس و جان دربستمی .
خاقانی .
ویحک آن موم جدا مانده ز شهدم که کنون
محرم مهر سلیمان شدنم نگذارند.
خاقانی .
چو محرم شدی از خود ایمن مباش
که محرم به یک نقطه مجرم شود.
اسیری مشهدی .
- محرم غار ؛ کنایه از بسیار رازدار. یار غار :
پیوسته ز یک جیب برآرند سر خویش
شمشیر ترا تیغ اجل محرم غار است .
محمدجان قدسی .
رجوع به یار غار شود.
- محرم گردانیدن ؛ محرم ساختن . محرم کردن . رازدار ساختن : شیر او را... محرم اسرار خویش گردانید. (کلیله و دمنه ).
- محرم گردیدن ؛ محرم شدن :
هر گه که دلم محرم جانان گردد
فانی شود اندر او و بیجان گردد.
عطار.
- محرم گشتن ؛ محرم شدن :
اگر سالکی محرم راز گشت
ببندند بر وی در بازگشت .
سعدی .
- محرم نشان ؛ نشاننده ٔ محرم :
آن کعبه ٔ محرم نشان و آن زمزم آتش فشان
در کاخ مه دامن کشان یک مه به پرواز آمده .
خاقانی .
- نامحرم ؛ بیگانه . ناموافق و نامعتمد :
محتسب گر فاسقان را نهی منکر میکند
گو بیا کز روی نامحرم نقاب افکنده ایم .
سعدی .
ز نامحرمان روی پوشیده گل .
سعدی .
رجوع به نامحرم شود. || همدم و هم وثاق . || واقف کار. || مردی که قادر بر نکاح نباشد. مانند پیرمرد از کار افتاده . || نرینه ای که دارای آلات نکاح و ازدواج نباشد مانند خواجه و یا نکاح را نداند مانند کودک و غیر بالغ. (ناظم الاطباء).
محرم . [ م ُ ح َرْ رِ ] (ع ص ) حرام کننده . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). حرام گرداننده . || کسی که محکم می بندد تازیانه را. (ناظم الاطباء). || کسی که پوست را ناتمام دباغت میکند. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
محرم . [ م ُ رِ ] (ع ص ) در حرم درآینده . (از منتهی الارب ). کسی که احرام حج بسته است . (ناظم الاطباء). احرام بسته . آنکه احرام بسته است زیارت خانه ٔ خدا را. احرام گرفته . مقابل محل . (یادداشت مرحوم دهخدا). احرام گیرنده . (مقدمه ٔ لغت میرسید شریف جرجانی ). قاصدالاحرام . (کشاف اصطلاحات الفنون ). در حرم رونده . (غیاث ) :
شبروان در صبح صادق کعبه ٔ جان دیده اند
صبح را چون محرمان کعبه عریان دیده اند.
در حریم کعبه ٔ جان محرمان الیاس وار
علم خضر و چشمه ٔ ماهی بریان دیده اند.
محرمان چون ردی از صبح درآرند به کتف
کعبه را سبز لباس فلک آسا بینند.
بر معتکف بود که اجتناب کند از آنچه محرم را اجتناب باید کردن . (ترجمه ٔ النهایه ٔ طوسی ص 1 و 116).
- مُحرمانه ؛ همچون احرام گیرندگان :
هر سال محرمانه ردا گیرد آفتاب
وز طیلسان مشتری آرند میزرش .
|| آشتی کننده . || آنکه در حریم خانه باشد. || در ماههای حرام درآینده . || داخل شونده در حرمتی که هتک آن روا نیست . || حرام . انه لمحرم عنک ؛ یعنی حرام است رنج او بر تو. || امراءة محرم ؛ زن حائض شده . (از منتهی الارب ). زن حائض . (ناظم الاطباء).
شبروان در صبح صادق کعبه ٔ جان دیده اند
صبح را چون محرمان کعبه عریان دیده اند.
خاقانی .
در حریم کعبه ٔ جان محرمان الیاس وار
علم خضر و چشمه ٔ ماهی بریان دیده اند.
خاقانی .
محرمان چون ردی از صبح درآرند به کتف
کعبه را سبز لباس فلک آسا بینند.
خاقانی .
بر معتکف بود که اجتناب کند از آنچه محرم را اجتناب باید کردن . (ترجمه ٔ النهایه ٔ طوسی ص 1 و 116).
- مُحرمانه ؛ همچون احرام گیرندگان :
هر سال محرمانه ردا گیرد آفتاب
وز طیلسان مشتری آرند میزرش .
خاقانی .
|| آشتی کننده . || آنکه در حریم خانه باشد. || در ماههای حرام درآینده . || داخل شونده در حرمتی که هتک آن روا نیست . || حرام . انه لمحرم عنک ؛ یعنی حرام است رنج او بر تو. || امراءة محرم ؛ زن حائض شده . (از منتهی الارب ). زن حائض . (ناظم الاطباء).
محرم. [ م ُ رِ ] ( ع ص ) در حرم درآینده. ( از منتهی الارب ). کسی که احرام حج بسته است. ( ناظم الاطباء ). احرام بسته. آنکه احرام بسته است زیارت خانه خدا را. احرام گرفته. مقابل محل. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). احرام گیرنده. ( مقدمه لغت میرسید شریف جرجانی ). قاصدالاحرام. ( کشاف اصطلاحات الفنون ). در حرم رونده. ( غیاث ) :
شبروان در صبح صادق کعبه جان دیده اند
صبح را چون محرمان کعبه عریان دیده اند.
علم خضر و چشمه ماهی بریان دیده اند.
کعبه را سبز لباس فلک آسا بینند.
- مُحرمانه ؛ همچون احرام گیرندگان :
هر سال محرمانه ردا گیرد آفتاب
وز طیلسان مشتری آرند میزرش.
محرم. [ م َ رَ ] ( ع ص ، اِ ) ناشایست. حرام. ( منتهی الارب ). حرام کرده خدا. ( ناظم الاطباء ). ج ، محارم. || حرمت. || رحم محرم یا ذومحرم ؛آنکه نکاح با او روا نباشد. ( منتهی الارب ). زنی که نکاح کردن آن بر مرد برای همیشه حرام باشد به سبب خویشاوندی یا رضاع یا مصاهرة. ( کشاف اصطلاحات الفنون ). خویشاوندی نزدیک که نکاح با او روا نباشد. ج ، محارم. آنکه نکاح با وی حرام باشد. ( غیاث ). مقابل نامحرم.
- محرم زن ؛ پدر و پسر و برادر و عم و خال باشد و این پنج مردانی هستند که شرع اسلام ازدواج با آنان را حرام کرده است تنها پدر و برادر و برادرزاده و خواهرزاده و شوی محرم زن باشد و مردان دیگر نامحرم اویند. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).
|| زوجه. زن. ( آنندراج ):
محرم خود را به نامحرم نمودن خوب نیست
دختر رز را به هر محرم نمودن خوب نیست.
شبروان در صبح صادق کعبه جان دیده اند
صبح را چون محرمان کعبه عریان دیده اند.
خاقانی.
در حریم کعبه جان محرمان الیاس وارعلم خضر و چشمه ماهی بریان دیده اند.
خاقانی.
محرمان چون ردی از صبح درآرند به کتف کعبه را سبز لباس فلک آسا بینند.
خاقانی.
بر معتکف بود که اجتناب کند از آنچه محرم را اجتناب باید کردن. ( ترجمه النهایه طوسی ص 1 و 116 ).- مُحرمانه ؛ همچون احرام گیرندگان :
هر سال محرمانه ردا گیرد آفتاب
وز طیلسان مشتری آرند میزرش.
خاقانی.
|| آشتی کننده. || آنکه در حریم خانه باشد. || در ماههای حرام درآینده. || داخل شونده در حرمتی که هتک آن روا نیست. || حرام. انه لمحرم عنک ؛ یعنی حرام است رنج او بر تو. || امراءة محرم ؛ زن حائض شده. ( از منتهی الارب ). زن حائض. ( ناظم الاطباء ).محرم. [ م َ رَ ] ( ع ص ، اِ ) ناشایست. حرام. ( منتهی الارب ). حرام کرده خدا. ( ناظم الاطباء ). ج ، محارم. || حرمت. || رحم محرم یا ذومحرم ؛آنکه نکاح با او روا نباشد. ( منتهی الارب ). زنی که نکاح کردن آن بر مرد برای همیشه حرام باشد به سبب خویشاوندی یا رضاع یا مصاهرة. ( کشاف اصطلاحات الفنون ). خویشاوندی نزدیک که نکاح با او روا نباشد. ج ، محارم. آنکه نکاح با وی حرام باشد. ( غیاث ). مقابل نامحرم.
- محرم زن ؛ پدر و پسر و برادر و عم و خال باشد و این پنج مردانی هستند که شرع اسلام ازدواج با آنان را حرام کرده است تنها پدر و برادر و برادرزاده و خواهرزاده و شوی محرم زن باشد و مردان دیگر نامحرم اویند. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).
|| زوجه. زن. ( آنندراج ):
محرم خود را به نامحرم نمودن خوب نیست
دختر رز را به هر محرم نمودن خوب نیست.
سعید اشرف.
|| کسی که اذن دخول در حرم و خانه شخصی را دارد. ( ناظم الاطباء ). || خویشاوند.خویش. آشنا : این مرده را در میان زنان محرمی باشد. ( ترجمه النهایه طوسی ص 228 ). || اهل سر و آنکه در نزد وی بتوان راز را به ودیعه گذاشت. معتمد. ( ناظم الاطباء ). ندیم. مقرب. خودی. یگانه.رازدار : محرم . [ م ُ ح َرْ رَ ] (ع اِ) نخستین ماه از ماههای دوازده گانه ٔ قمری عرب . محرم الحرام . وجه تسمیه آن است که در این ماه در ایام جاهلیت قتال بر مردم حرام بوده است .ماه اول سال عرب پیش از صفر و پس از ذوالحجه . شهر اﷲالحرام . روز نهم آن موسوم به تاسوعا و روز دهم آن عاشورا است . ج ، محارم و محاریم و محرمات :
جشن سده و سال نو و ماه محرم
فرخنده کناد ایزد بر خسرو عالم .
گر زکاتی به محرم بدهی
زآن خسیسان به صفربازمگیر.
از پس هر مبارکی شومی است
وز پی هر محرمی صفر است .
محرم بر حسود ملک و جاهت
که ماندزنده تا دیگر محرم .
جشن سده و سال نو و ماه محرم
فرخنده کناد ایزد بر خسرو عالم .
فرخی (دیوان چ دبیرسیاقی ص 238).
گر زکاتی به محرم بدهی
زآن خسیسان به صفربازمگیر.
خاقانی .
از پس هر مبارکی شومی است
وز پی هر محرمی صفر است .
خاقانی .
محرم بر حسود ملک و جاهت
که ماندزنده تا دیگر محرم .
سعدی (کلیات ص 716).
محرم . [ م ُ ح َرْ رَ ] (ع ص ) حرام شده . (منتهی الارب ). حرام گردانیده . آنچه از جانب خدای تعالی حرام شده باشد. (ناظم الاطباء). حرام داشته شده . حرام کرده شده . (غیاث ). ج ، محرمات . ماثبت النهی فیه بلا عارض و حکمه الثواب بالترک لله تعالی و العقاب بالفعل والکفر بالاستحلال فی المتفق . (تعریفات ) :
نعمت جنات خوش بر دوزخی
شد محرم گرچه حق آمد سخی .
آنان که در بهار بصحرا نمیروند
عیش خوش ربیع بر ایشان محرم است .
|| شتر رام که هنوز ریاضت وی تمام نشده و به سواری نه درآمده . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). || تازیانه ٔ نو. (منتهی الارب ).سوط محرم ؛ تازیانه که هنوز نرم نشده باشد. (ناظم الاطباء). تازیانه ٔ ناپیراسته . (مهذب الاسماء). || پوست دباغت تمام نایافته . (منتهی الارب ). جلد محرم . ج ، محارم و محاریم و محرمات . (آنندراج ). || (اِ) نرمه ٔ بینی . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || گرداگرد کعبه و مکه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
- بیت محرم ؛ مکه . خانه خدا :
از عدل و ز انصاف جهان راهمه هموار
چون باغ ارم کرده و چون بیت محرم .
نعمت جنات خوش بر دوزخی
شد محرم گرچه حق آمد سخی .
مولوی .
آنان که در بهار بصحرا نمیروند
عیش خوش ربیع بر ایشان محرم است .
سعدی .
|| شتر رام که هنوز ریاضت وی تمام نشده و به سواری نه درآمده . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). || تازیانه ٔ نو. (منتهی الارب ).سوط محرم ؛ تازیانه که هنوز نرم نشده باشد. (ناظم الاطباء). تازیانه ٔ ناپیراسته . (مهذب الاسماء). || پوست دباغت تمام نایافته . (منتهی الارب ). جلد محرم . ج ، محارم و محاریم و محرمات . (آنندراج ). || (اِ) نرمه ٔ بینی . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || گرداگرد کعبه و مکه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
- بیت محرم ؛ مکه . خانه خدا :
از عدل و ز انصاف جهان راهمه هموار
چون باغ ارم کرده و چون بیت محرم .
فرخی .
فرهنگ عمید
۱. (فقه ) خویشاوند نزدیک یا عضو خانواده که زناشویی با او حرام است.
۲. (فقه ) ویژگی آن که پوشیدن سر و روی از او واجب نیست.
۳. بسیارصمیمی و امین.
کسی که احرام حج بسته باشد، کسی که جامۀ احرام بر تن دارد.
ماه اول از سال هجری قمری، شهرالحرام، محرم الحرام. &delta، این ماه را برای آن محرم گفته اند که عرب در این ماه جنگ کردن را حرام می دانستند.
۲. (فقه ) ویژگی آن که پوشیدن سر و روی از او واجب نیست.
۳. بسیارصمیمی و امین.
کسی که احرام حج بسته باشد، کسی که جامۀ احرام بر تن دارد.
ماه اول از سال هجری قمری، شهرالحرام، محرم الحرام. &delta، این ماه را برای آن محرم گفته اند که عرب در این ماه جنگ کردن را حرام می دانستند.
۱. (فقه) خویشاوند نزدیک یا عضو خانواده که زناشویی با او حرام است.
۲. (فقه) ویژگی آنکه پوشیدن سر و روی از او واجب نیست.
۳. بسیارصمیمی و امین.
کسی که احرام حج بسته باشد؛ کسی که جامۀ احرام بر تن دارد.
ماه اول از سال هجری قمری؛ شهرالحرام؛ محرم‌الحرام. Δ این ماه را برای آن محرم گفته‌اند که عرب در این ماه جنگ کردن را حرام می‌دانستند.
دانشنامه عمومی
محرم، می تواند به موارد زیر اشاره داشته باشد:
مُحرّم (ماه)، از ماه های سال در تقویم اسلامی
سوگواری محرم
مَحرم (خویشاوند)، اصطلاحی در دین اسلام در مورد روابط زن و مرد
مُحرِم (حج)، کسی که احرام بسته است
عملیات محرم، نام یکی از عملیات های جنگ ایران و عراق
مُحرّم (ماه)، از ماه های سال در تقویم اسلامی
سوگواری محرم
مَحرم (خویشاوند)، اصطلاحی در دین اسلام در مورد روابط زن و مرد
مُحرِم (حج)، کسی که احرام بسته است
عملیات محرم، نام یکی از عملیات های جنگ ایران و عراق
wiki: قصد لذت و ترس افتادن به حرام باشد، اشکال دارد.
wiki: محرم (خویشاوند)
محرم (رمان). مَحرَم (ترکی استانبولی: Mahrem) رمانی نوشته الیف شافاک از نویسندگان معاصر ترکیه می باشد. اتحادیه نویسندگان ترکیه در سال ۲۰۰۰ جایزه اش را به این رمان داده است. این کتاب در سال ۱۳۹۵ توسط صابر حسینی به فارسی ترجمه شده است.
http://babolnovin.ir/7940
http://babolnovin.ir/7940
wiki: محرم (رمان)
محرم (ماه). ماه مُحَرّم یا محرم الحرام نخستین ماه تقویم اسلامی (هجری قمری) و به اعتقاد مسلمانان از جملهٔ ماه های حرام است. نام این ماه پیش از اسلام در دوران جاهلیت مؤتمر (در عربی: مُؤْتَمِر یا المُؤْتَمِر) بوده است و در زمان جاهلیت محرم (در عربی :المُحَرَّم) نامی بوده که به ماه صفرگفته می شد. محرم نخستین ماه از ماه های دوازده گانه قمری و یکی از ماه های حرام است که در دوران جاهلیت و نیز در اسلام، جنگ در آن تحریم شده بود.
نبرد کربلا – تاسوعا و عاشورا و قتل حسین و اسارت خاندان حسین به کوفه و شام
فتح خیبر
غزوه ذات الرقاع
به خلافت رسیدن عثمان
کشته شدن میثم تمار.
کشته شدن علی بن حسین امام چهارم شیعیان.
قتل محمد امین برادر مأمون عباسی
قتل جعفر برمکی و انقراض خاندان برمکی و دولت برمکیان.
واقعه هولاکو و مستعصم و انقراض دولت بنی عباس
عروج ادریس به آسمان، استجابت دعای زکریا، عبور موسی از دریا و غرق شدن فرعونیان در نیل و عذاب اصحاب فیل
شب و روز اول محرم به عنوان اول سال قمری دارای نماز و آداب خاصی است که در کتاب مفاتیح الجنان بیان شده است. محرم، ماه حزن و اندوه و عزاداری شیعیان در قتل حسین بن علی است.
تقویم قمری
نبرد کربلا – تاسوعا و عاشورا و قتل حسین و اسارت خاندان حسین به کوفه و شام
فتح خیبر
غزوه ذات الرقاع
به خلافت رسیدن عثمان
کشته شدن میثم تمار.
کشته شدن علی بن حسین امام چهارم شیعیان.
قتل محمد امین برادر مأمون عباسی
قتل جعفر برمکی و انقراض خاندان برمکی و دولت برمکیان.
واقعه هولاکو و مستعصم و انقراض دولت بنی عباس
عروج ادریس به آسمان، استجابت دعای زکریا، عبور موسی از دریا و غرق شدن فرعونیان در نیل و عذاب اصحاب فیل
شب و روز اول محرم به عنوان اول سال قمری دارای نماز و آداب خاصی است که در کتاب مفاتیح الجنان بیان شده است. محرم، ماه حزن و اندوه و عزاداری شیعیان در قتل حسین بن علی است.
تقویم قمری
wiki: محرم (ماه)
فرهنگ فارسی ساره
رازدار، آشنا
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه]
...
...
wikifeqh: صورت زیر حرکت گذاری و خوانده شود:
wikiahlb: جایز نباشد -مُحرم (کسی که برخی کارها بر اوحرام شده)
معنی وَلِیجَةً: کسی که آدمی او را تکیهگاه خود قرار دهد و از خانوادهاش نباشد -همراز-دوست صمیمی-محرم راز
معنی نَّسِیءُ: تأخیر انداختن - تأخیر انداخته شده (رسم عرب در جاهلیت چنین بود که وقتی دلشان میخواست در یکی از چهار ماه حرام که جنگ در آنها حرام بوده جنگ کنند موقتا حرمت آن ماه را برداشته به ماهی دیگر میدادند تا از طرفی مقصودشان فراهم گردد و از طرفی تعداد ماههای حرام...
معنی یُوَاطِئُواْ: که هماهنگ و مطابق سازند - که همگام سازند (از کلمه وطئ به معنای قدم نهادن.رسم عرب در جاهلیت چنین بود که وقتی دلشان میخواست در یکی از چهار ماه حرام که جنگ در آنها حرام بوده جنگ کنند موقتا حرمت آن ماه را برداشته به ماهی دیگر میدادند تا از طرفی مقصودشان ...
معنی بِطَانَةً: همراز-دوست صمیمی-محرم راز- خویشاوند نزدیک (در اصل به معنی آستر است و وجه تشبیهش این است که آستر از خود لباس به بدن نزدیک تر است.چون آستر لباس بر باطن انسان اشراف و اطلاع دارد و میداند که آدمی در زیر لباس چه پنهان کرده ، خویشاوند آدمی هم همینطور است ،...
ریشه کلمه:
حرم (۸۳ بار)
معنی وَلِیجَةً: کسی که آدمی او را تکیهگاه خود قرار دهد و از خانوادهاش نباشد -همراز-دوست صمیمی-محرم راز
معنی نَّسِیءُ: تأخیر انداختن - تأخیر انداخته شده (رسم عرب در جاهلیت چنین بود که وقتی دلشان میخواست در یکی از چهار ماه حرام که جنگ در آنها حرام بوده جنگ کنند موقتا حرمت آن ماه را برداشته به ماهی دیگر میدادند تا از طرفی مقصودشان فراهم گردد و از طرفی تعداد ماههای حرام...
معنی یُوَاطِئُواْ: که هماهنگ و مطابق سازند - که همگام سازند (از کلمه وطئ به معنای قدم نهادن.رسم عرب در جاهلیت چنین بود که وقتی دلشان میخواست در یکی از چهار ماه حرام که جنگ در آنها حرام بوده جنگ کنند موقتا حرمت آن ماه را برداشته به ماهی دیگر میدادند تا از طرفی مقصودشان ...
معنی بِطَانَةً: همراز-دوست صمیمی-محرم راز- خویشاوند نزدیک (در اصل به معنی آستر است و وجه تشبیهش این است که آستر از خود لباس به بدن نزدیک تر است.چون آستر لباس بر باطن انسان اشراف و اطلاع دارد و میداند که آدمی در زیر لباس چه پنهان کرده ، خویشاوند آدمی هم همینطور است ،...
ریشه کلمه:
حرم (۸۳ بار)
wikialkb: مادر و مادربزرگ ها تا آخر.۲- دختر و نوادگان تا آخر.۳- خواهر و دختر و نوادگان او تا آخر.۴- دختر و نوادگان برادر تا آخر.۵- عمّه و عمّه های پدر و مادر و اجداد تا آخر.۶- خاله و خاله های پدر و مادر و اجداد تا آخر.
گروهی دیگر نیز به سبب ازدواج بر مردان محرم می شوند
۱- مادرِ زن و مادربزرگ او تا آخر. ۲- دخترِ زن، هر چند دختر خودش نباشد.۳- زن پدر (نامادری).۴- زنِ پسر (عروس).
افراد نامحرم
...
گروهی دیگر نیز به سبب ازدواج بر مردان محرم می شوند
۱- مادرِ زن و مادربزرگ او تا آخر. ۲- دخترِ زن، هر چند دختر خودش نباشد.۳- زن پدر (نامادری).۴- زنِ پسر (عروس).
افراد نامحرم
...
wikifeqh: محرم_(نسبت)
واژه نامه بختیاریکا
جا به دل؛ جا وردار؛ راز وادار
پیشنهاد کاربران
همدرد
این واژه عربی است و بجای آن این واژه ها را بکار ببریم :
قلمرو : حریم آب ( قلمرو آب )
همخون
ناشایست و ناروا
شیزیک ( ممنوع )
ازدواج با محارم حرام است
محارم و محرم ، به معنی حرام شده یا حرام شده ها هستند و این جمله بی معنی است .
قلمرو : حریم آب ( قلمرو آب )
همخون
ناشایست و ناروا
شیزیک ( ممنوع )
ازدواج با محارم حرام است
محارم و محرم ، به معنی حرام شده یا حرام شده ها هستند و این جمله بی معنی است .
کلمات دیگر: