کلمه جو
صفحه اصلی

تقویم البلدان

فرهنگ عمید

بیان عرض و طول و تعیین خراج شهرها.

دانشنامه عمومی

تقویم البُلدان کتابی جغرافیایی به عربی، نوشته شده ابوالفداء عمادالدین اسماعیل بن نورالدین علی بن محمود ایوبی، حکمران حمات است.
در این کتاب افزون بر مسائل جغرافیایی به نکات اجتماعی هم پرداخته شده. ابوالفداء به دلیل داشتن شغل مملکتی به گردآوری این کتاب پرداخت و آن را در ۷۲۱ق به پایان رساند.
ابوالفداء، بر خلاف هم دورگانش، مانند مارکوپولو، اهل سفر نبوده است؛ از اینرو کتابش برگرفته از کتاب های جغرافیایی دیگر و گردآوری گفته های تاجران و مسافران است. یکی از ویژگی های تقویم البلدان که آن را شاخص می سازد این است که نویسنده، نخستین کسی است که روش جدول بندی را در جغرافیا به کار برده است. این شیوه را از تقویم الابدان ابن جَزْله گرفته است . جدول های ابوالفداء بسیار کامل و در ارائه روشن و سامان یافته مطالب علمی در دوران خود برگزیده بوده است.

دانشنامه آزاد فارسی

تَقْویمُ الْبُلْدان
نوشتۀ ابوالفداء (۶۷۲ـ۷۳۲ق)، کتابی در جغرافیای عمومی به عربی. مؤلف این کتاب را در ۷۲۱ق به پایان رساند. اما احتمالاً تا پایان عمر آن را تکمیل می کرده است. وی این اثر را نه براساس سفرها و مشاهدات شخصی بلکه به واسطۀ منابع جغرافیایی گذشته و گفته های دیگران فراهم کرد. تقویم البلدان با وجود اقتباس از کتاب های دیگر، درباره سرزمین های اقوام غیرمسلمان، اطلاعات مفیدتر و کامل تری از آثار گذشتگان دارد. با این حال، مؤلف به کاستی های اثرش دربارۀ سرزمین های چین، هند، بلغار، چرَکس، روس، صرب و فرنگ، اعتراف داشته و از سرزمین سیاهان جنوب، اطلاعات اندکی ارائه داده است. ابوالفداء، اولین کسی است که روش جدول بندی را در جغرافیا به کار برده که او نیز این شیوه را از تقویم الابدان ابن جَزله گرفته است. تقویم البلدان در زمان مؤلف شهرت بسیار یافت. رنو و بارون دسلان با مقدمه ای آن را به فرانسه ترجمه کردند (۱۸۴۸). میرزا محمدصادق اصفهانی (قرن ۱۱ق) تحت تأثیر این کتاب یکی از دو اثر جغرافیایی خود را تقویم البلدان نامید.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] تقویم البُلدان، کتابی جغرافیایی به عربی، تألیف ابوالفداء است.
تقویم البُلدان، کتابی جغرافیایی به عربی، تألیف ابوالفداء عمادالدین اسماعیل بن نورالدین علی بن محمود ایوبی، حکمران حماه (۷۱۰ـ۷۳۲).
ابوالفداء این کتاب را در ۷۲۱ به پایان رساند، اما احتمالاً تا پایان عمر آن را تکمیل می کرده است، زیرا نسخه ای از آن در کتابخانه لیدن موجود است که مؤلف در آن تجدیدنظر کرده است.
ابوالفداء، بر خلاف معاصرانش، از جمله مارکوپولو (۱۲۵۶ـ۱۳۲۳)، اهل سفر نبوده است؛ ازینرو کتابش اقتباسی از کتابهای جغرافیایی دیگر و گردآوری گفته های تاجران و مسافران است.
← نظر ابوالفداء درباره کتابهای جغرافیایی
(۱) اسماعیل بن علی ابوالفداء، کتاب تقویم البلدان، چاپ رنو و دسلان، پاریس ۱۸۴۰.
(۲) اسماعیل بن علی ابوالفداء، ترجمه عبدالمحمدآیتی، تهران ۱۳۴۹.
(۳) عبدالرحمان حمیده، اعلام الجغرافییّن العرب و مقتطفات من آثارهم، دمشق ۱۴۰۴/ ۱۹۸۴.
(۴) دائره المعارف بزرگ اسلامی، زیرنظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران ۱۳۶۷، ذیل «ابوالفداء» (از عنایت الهی رضا).
(۵) قلقشندی.
(۶) ایگناتی یولیانوویچ کراچکوفسکی، تاریخ نوشته های جغرافیایی در جهان اسلامی، ترجمه ابوالقاسم پاینده، تهران ۱۳۷۹ش.



کلمات دیگر: