محمدامین استرابادی

محمدامین استرآبادی. محمدامین بن محمد شریف (درگذشت۱۰۳۶ق)، معروف به اَمین اِستَرآبادی از علمای نامدار امامی و محدثین بزرگ شیعه است .
«فوائد المدنیة فی الرد علی من قال بالاجتهاد و التقلید فی الاحکام الالهیة»
«حاشیة علی شرح المدارک»
«شرح التهذیب»
«شرح الاستبصار»
حاشیه بر «انموذج العلوم» جلال الدین دوانی.
وی در استرآباد متولد شد. به مکه مهاجرت کرد و در آنجا مقیم شد. ابتدا در سلک اصولیان بود و از صاحب «مدارک» و صاحب «معالم» و میرزا محمد استرآبادی، صاحب «رجال»، اجازهٔ روایت داشت. وی پس از آن، از طریقهٔ اصولی به اخباری روی آورد و کتابی هم به نام فوائد المدنیة فی الرد علی من قال بالاجتهاد و التقلید فی الاحکام الالهیة ، در رد اصولی ها نوشت. سرانجام در مکه به سال ۱۰۳۶ قمری درگذشت و پیکرش را در کنار مقابر عبدالمطلب و ابوطالب در مکه به خاک سپردند .

محمد امین استرآبادی. رجوع شود به:استرآبادی، محمدامین ( ـ مکه ۱۰۳۶/۱۰۳۳ق)

[ویکی شیعه] محمدامین استرآبادی. محمدامین بن محمد شریف (درگذشت ۱۰۳۶ق)، معروف به اَمین اِستَرآبادی از علمای امامی و بنیان گذار گرایش اخباری گری است. وی سعی داشت که در محافل امامیه، اجتهاد اصولیان را به عنوان یک خطر مطرح سازد تا با رجوع به روایات، مذهب گذشتگان را احیا کند. در سراسر کتاب الفوائد المدنیة، برخورد انتقادی استرآبادی با روش اجتهادی محقق کرکی و گاه به طور کلی اصولیان دیده می شود.
او مخاطب اصلی قرآن را معصومین(ع) دانسته و استنباط احکام نظری از آیات قرآنی که چند احتمال دارند را مختص ایشان می دانست. از منظر او همه احادیث کتب اربعه صحیح هستند.
از آغاز زندگی او اطلاعی در دست نیست، ولی می دانیم که مدتی از دوره جوانی خویش را در شیراز سپری کرده، نزد شاه تقی الدین محمد نسابه مدت ۴ سال دانش اندوخته و از علوم عقلی بهره گرفته است. وی گویا سپس به نجف رفته و از سیدمحمد عاملی که از او به عنوان نخستین استاد خود در حدیث و رجال نام برده، به فراگیری علوم نقلی پرداخته است. او در نجف از محضر شیح حسن صاحب معالم نیز استفاده علمی برده و از او اجازه ای نیز دریافت داشته است.