اجتناب از بخل

[ویکی فقه] اجتناب از بخل (قرآن). بخل عبارت است از خودداری صاحب نعمت، از انفاق آنچه خداوند به وی ارزانی داشته در جایی که انفاق، محبوب و مطلوب است. در آیات زیادی از قرآن کریم، به اجتناب از بخل و پیامدهای بخل ورزی اشاره شده است.
دوری از بخل، در قرآن کریم، مورد تشویق خداوند قرار گرفته است:الذین یبخلون... • وماذا علیهم لو ءامنوا بالله والیوم الاخر وانفقوا مما رزقهم الله... «آنها کسانی هستند که بخل می ورزند، و مردم را به بخل دعوت می کنند، و آنچه را که خداوند از فضل (و رحمت) خود به آنها داده، کتمان می نمایند. (این عمل، در حقیقت از کفرشان سرچشمه گرفته؛) و ما برای کافران، عذاب خوارکننده ای آماده کرده ایم؛ و آنها کسانی هستند که اموال خود را برای نشان دادن به مردم انفاق می کنند، و ایمان به خدا و روز بازپسین ندارند؛ (چرا که شیطان، رفیق و همنشین آنهاست؛) و کسی که شیطان قرین او باشد، بد همنشین و قرینی است؛ چه می شد اگر آنها به خدا و روز بازپسین ایمان می آوردند، و از آنچه خدا به آنان روزی داده، (در راه او) انفاق می کردند؟! و خداوند از (اعمال و نیات) آنها آگاه است».
نهی از بخل ورزی
در برخی آیات قرآن، خداوند از بخل ورزی نهی فرموده است:ولاتجعل یدک مغلولة الی عنقک... «هرگز دستت را بر گردنت زنجیر مکن، (و ترک انفاق و بخشش منما) و بیش از حد (نیز) دست خود را مگشای، تا مورد سرزنش قرار گیری و از کار فرومانی».
دوری از بخل محمد
خداوند، محمد صلی الله علیه و آله وسلّم را از بخل در رسالت خویش مبرا کرده است:وما هو علی الغیب بضنین. «و او نسبت به آنچه از طریق وحی دریافت داشته بخل ندارد». («ضنین» یعنی محمد صلی الله علیه و آله وسلّم در آگاه کردن مردم نسبت به آنچه از خداوند دریافت کرده است بخیل نیست. ).
سختی دور ماندن از بخل ورزی
...