تزیین دنیا

[ویکی فقه] تزیین دنیا (قرآن). زندگی دنیا عرضی است زائل، و سرابی است باطل که از یکی از خصال پنجگانه زیر خالی نیست : یا لعب و بازی است، یا لهو و سرگرم کننده، یا زینت است، (که حق یقتش جبران نواقص درونی خود با تجمل و مشاطه گری است)، یا تفاخر است، و یا تکاثر، و همه اینها همان موهوماتی است که نفس آدمی بدان و یا به بعضی از آنها علاقه می بندد، اموری خیالی و زائل است که برای انسان باقی نمی ماند، و هیچ یک از آنها برای انسان کمالی نفسانی و خیری حقیقی جلب نمی کند.
همسران پیامبر صلی الله علیه وآله، مخیر میان زندگی تجملاتی بدون حضرت یا زندگی ساده با آن حضرت بودند: «یـایها النبی قل لازوجک ان کنتن تردن الحیوة الدنیا وزینتها فتعالین امتعکن واسرحکن سراحـا جمیلا• وان کنتن تردن الله ورسوله والدار الاخرة فان الله اعد للمحسنـت منکن اجرا عظیمـا» ای پیامبر! به همسرانت بگو: اگر شما زندگی دنیا و زرق و برق آن را می خواهید بیائید هدیه ای به شما دهم و شما را به طرز نیکوئی رها سازم!•و اگر شما خدا و پیامبرش و سرای آخرت را طالب هستید خداوند برای نیکوکاران شما پاداش عظیم آماده ساخته است. (از جمله «تردن الحیاة الدنیا و زینتها» تجمل گرایی استفاده شده است)
ام المؤمنین
فراموش نکرده اید که در آیات نخست این سوره خداوند تاج افتخاری بر سر زنان پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم زده و آنها را به عنوان ام المؤ منین (مادر مؤمنان) معرفی نموده، بدیهی است همیشه مقامات حساس و افتخار آفرین، وظائف سنگینی نیز همراه دارد، چگونه زنان پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم می توانند ام المؤمنین باشند ولی فکر و قلبشان در گرو زرق و برق دنیا باشد؟ و چنین پندارند که اگر غنائمی نصیب مسلمانان شده است همچون همسران پادشاهان بهترین قسمتهای غنائم را به خود اختصاص دهند، و چیزی که با جانبازی و خونهای پاک شهیدان به دست آمده تحویل آنان گردد، در حالی که در گوشه و کنار افرادی، در نهایت عسرت زندگی می کنند.
ضرورت اسوه بودن خانواده پیامبر
از این گذشته نه تنها پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم به مقتضای آیات پیشین اسوه مردم است که خانواده او نیز باید اسوه خانواده ها، و زنانش مقتدای زنان با ایمان تا دامنه قیامت گردد. پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم پادشاه نیست که حرمسرائی داشته باشد پر زرق و برق، و زنانش غرق جواهرات گرانقیمت و وسائل تجملاتی باشند. شاید هنوز گروهی از مسلمانان مکه که به عنوان مهاجر به مدینه آمده بودند بر صفه (همان سکوی مخصوصی که در کنار مسجد پیغمبر قرار داشت) شب را تا به صبح می گذراندند، و خانه و کاشانه ای در آن شهر نداشتند، در چنین شرائطی هرگز پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم اجازه نخواهد داد زنانش چنین توقعاتی داشته باشند.
اعتراض زنان پیامبر
...