کلمه جو
صفحه اصلی

محمد بن موسی خوارزمی

دانشنامه عمومی

محمد بن موسی خوارزمی (زاده حدود سال ۷۸۰ میلادی و درگذشته ۸۵۰ میلادی) ریاضیدان، ستاره شناس، فیلسوف، جغرافیدان و مورخ شهیر ایرانی در دوره عباسیان است. وی در حدود سال ۷۸۰ میلادی (قبل از ۱۸۵ قمری) در خوارزم زاده شد. ابن ندیم و قفطی اصالت او را از خوارزم می دانند. لقب وی معمولاً اشاره به شهر خوارزم دارد که همان خیوه کنونی واقع در جنوب دریاچه آرال مرکزی و بخشی از جمهوری ازبکستان کنونی است. شهرت علمی وی مربوط به کارهایی است که در ریاضیات، به ویژه در رشته جبر، انجام داده به طوری که هیچ یک از ریاضیدانان سده های میانه مانند وی در فکر ریاضی تأثیر نداشته اند و وی را «پدر جبر» نامیده اند. جرج سارتن، مورخ مشهور علم، در طبقه بندی سده ای کتاب خود مقدمه ای بر تاریخ علم سده نهم میلادی را «عصر خوارزمی» می نامد.
خوارزمی در جزیره دانش به قلم یونس کرامتی
خوارزمی - تاریخ اسلام را فراموش کرده اید
ریاضیات اسلامی
ستاره شناسی در دوران اسلامی
نامگذاری دهانه ای بروی کره ماه، خوارزمی (دهانه)
خوارزمی همه چیزدان و ریاضی دان بنام قرون وسطی است که حاصل تحقیقات و تألیفات او هنوز مورد استفاده می باشد و کتاب جبر و مقابله او را بسیاری از مترجمان مشهور قرون وسطی ترجمه کرده اند. بیشترین چیره دستی وی در حل معادله های خطی و درجه دوم بوده است. کتاب Algoritmi de numero Indorum که ترجمه کتاب جمع و تفریق با عددهای هندی او به لاتین است باعث شد تا دستگاه عددی در اروپا از عددنویسی رومی به عددنویسی هندی-عربی تغییر یابد؛ چیزی که هنوز نیز در اروپا و دیگر نقاط جهان فراگیر است. واژه جبر را اروپائیان به طور کلی از کتاب خوارزمی و اصطلاح امروزی الگوریتم (Algorithmus) از نام خوارزمی گرفته شده است. به هنگام خلافت مأمون، وی عضو دارالحکمه که مجمعی از دانشمندان در بغداد به سرپرستی مأمون بود، گردید. خوارزمی کارهای دیوفانت را در رشته جبر دنبال کرد و به بحث آن پرداخت.
اگرچه خوارزمی صاحب آثار متعدد و فراوان در زمینه های گوناگون علمی است، ولی با این وجود از شرح زندگانی وی کمتر آگاهی های قابل اعتمادی یافت می شود و عمده مطالعات براساس زندگی علمی وی و بیشتر توجه به آثار او بدون در نظر گرفتن شخص مؤلف معطوف بوده است. تولد وی را از حدود ۱۶۴ هجری قمری تا ۱۸۴ هجری قمری – به اختلاف – ذکر کرده اند و مرگ وی به سال ۲۳۲ هجری قمری قابل اعتمادتر است. همان طور که از نام وی بر می آید، باید در شهر خوارزم به دنیا آمده باشد، اما به گفته طبری که در پسوند نام محمدبن موسی الخوارزمی عنوان قُطرُ بُلّی را نیز افزوده، بعید نیست در جایی میان دجله و فرات زاده شده باشد و به واسطه پدران و اجداد خویش به خوارزم منتسب است. همچنین طبری به وی لقب «المجوسی» می دهد که نسبت او را به مغان زرتشتی می رساند و گمان می رود پدران او و حتی خودش، باید تا مدتی بر این دین و آیین بوده باشند. با این حال از اسلام آوردن خوارزمی هم یقین حاصل شده چرا که در مقدمه کتاب جبرش از خویش تصویر مردی معتقد و متعصب به دین اسلام را معرفی می کند. وی در رساله جبر و المقابله خود آورده است:
از این کلام بر می آید که وی هنگام تألیف این کتاب مسلمان بوده است. بنابه نظر طبری وی سخت پایبند به مذهب تسنن بوده و در ایام خلافت مأمون نیز عضو دارالحکمه بغداد بوده است. به نظر می رسد خوارزمی از خانواده های ماوراءالنهری و خراسانی بوده باشد که هنگام بنای شهر بغداد به دست منصور خلیفه عباسی در آنجا رحل اقامت افکنده و به نواحی قطربل و شاید به روستای دیرالمجوس (وطن علی بن عباس مجوسی، طبیب قرن چهارم هجری) منسوب شده است که علاوه بر نسب خوارزمی، قطربلی و مجوسی هم خوانده می شود.

نقل قول ها

ابوجعفر محمد بن موسای خوارزمی ریاضیدان، ستاره شناس، فیلسوف، جغرافیدان و مورخ شهیر ایرانی در دوره عباسیان است.وی در حدود سال ۷۸۰ میلادی (قبل از ۱۸۵ قمری) در خوارزم (ازبکستان کنونی) زاده شد.

دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] ابوجعفر محمد بن موسی خوارزمی (حدود 164 تا 235 هجری) دانشمند بزرگ ریاضی و نجوم در عهد عباسی می باشد. شهرت علمی وی مربوط به کارهایی است که در ریاضیات مخصوصا در رشته جبر انجام داده به طوری که هیچ یک از ریاضیدانان قرون وسطی مانند وی در فکر ریاضی تأثیر نداشته اند.
در تاریخ ولادت او اتفاق نظر نیست برخی حدود 164 و برخی قبل از 185 قمری دانسته اند. همچنین برخی محل ولادت او را خوارزم دانسته اند و برخی گفته اند اجداد خوارزمی احتمالا اهل خوارزم بودند ولی خودش احتمالا از قطر بولی ناحیه ای نزدیک بغداد بود.
خوارزمی به هنگام خلافت مامون در دارالحکمه که مجمعی از دانشمندان در بغداد به سرپرستی مأمون بود، مشغول به فعالیت بوده است. و بیشاز هر چیز بر روی آثار هندی کار می کرده است. پاره ای از تالیفات او که در دانشهای ریاضی، نجوم و جغرافیاست از این قرار است:
خوارزمی سه کتاب در ریاضی تالیف کرده که به ترتیب تاریخ تالیفشان عبارتند از "الجمع و التفریق"، "الجبر و المقابله" و "حساب العدد الهندی"
در این کتاب به برخی جنبه های حساب محلی پرداخته می شده است. از این کتاب نسخه ای در دسترس نیست.
خوارزمی کارهای دیونانتوس را در رشته جبر دنبال کرد و به بسط آن پرداخت و کتاب الجبر و المقابله را نوشته به مأمون تقدیم نمود. این کتاب درباره ریاضیات مقدماتی و شاید نخستین کتاب جبری باشد که به عربی نوشته شده است. دانش پژوهان بر سر این که چه مقدار از محتوای کتاب از منابع یونانی و هندی و عبری گرفته شده است، اختلاف نظر دارند..
خوارزمی در این کتاب به بررسی معادلات درجه دوم و راه حل هایی که تا آن زمان برای آنها بیان شده بود پرداخته و پس از تدوین و تنقیح راه حل ها به اثبات آنها به کمک هندسه پرداخت.
پیش از سال 1143 یوهانس تولدویی بخشی از الجبر و المقابله را ترجمه نمود و پس از او، رابرت چستری در سال 1345 بخش دیگری را نیز ترجمه کرد. ترجمه او که ترجمه بخش اصلی بود باعث شناساندن دانش جبر به دانشوران اروپایی شد. ترجمه دیگر این اثر خوارزمی متعلق است به گراردوس کرمونایی این ترجمه ها قرن ها در اروپا مأخذ و مرجع دانشمندان و محققین بود. و همین مبدا بودن این کتاب برای اروپائیان موجب شد که عنوان کتاب او یعنی الجبرا در زبان های اروپایی به معنای جبر بکار رود. چنانچه نام خوارزمی هم در ترجمه به جای الخوارزمی به صورت الگوریتمی تصنیف گردید و الفاظ آلگوریسم و نظایر آنها در زبانهای اروپایی که به معنی فن محاسبه ارقام یا علامات دیگر است مشتق از آن می باشد.


کلمات دیگر: