کلمه جو
صفحه اصلی

ابوالحسن بنی صدر

دانشنامه عمومی

سید ابوالحسن بنی صدر (متولد ۲ فروردین ۱۳۱۲) سیاستمدار و اقتصاددان اهل ایران است که یک سال پس از انقلاب سال ۱۳۵۷، به عنوان نخستین رئیس جمهور جمهوری اسلامی انتخاب شد. به سمت فرماندهی کل قوا و ریاست شورای انقلاب رسید. بنی صدر با تثبیت قدرت روحانیون حزب جمهوری اسلامی و نهادهای انقلابی زیر نظر آنان مخالف بود و دوران ریاست جمهوری او با تنش های بسیار و رویدادهایی چون انقلاب فرهنگی و حمله عراق به ایران همراه شد.با اتفاق جنگ ایران و عراق و همچنین کوتاهی های او در جهت تعیین استراتژی نظامی درست برای مقابله با نیروهای بعثی در خرمشهر و در نتیجه سقوط آن شهر، اعتماد روح الله خمینی و دیگر سران حکومتی نسبت به او کم تر شد. با گزارش هایی از فرماندهی سپاه پاسداران غرب در خرداد ماه سال ۱۳۶۰ نیز، مبنی بر اینکه بنی صدر در طرح ریزی کودتایی در جهت ساقط کردن جمهوری اسلامی نقش دارد، آتش اختلافات میان او و دیگر سیاسیون شعله ور تر شد تا اینکه در ۳۱ خرداد همان سال، با رأی مجلس شورای ملی (در حال حاضر مجلس شورای اسلامی) از مقام خویش عزل گردید. پیرو آن، بنی صدر به همراه مسعود رجوی مرد شماره یک سازمان مجاهدین خلق از ایران خارج شد و در فرانسه به همراه مسعود رجوی با تشکیل شورای ملی مقاومت به مخالفت خود با حکومت ایران پرداخت وی در سال ۱۳۶۲ پس از حضور مجاهدین در عراق و در پی اعتراض به این خط مشی از این شورا جدا شد.
شورای ملی مقاومت ایران (۱۳۶۰–۱۳۶۲)
دفتر هماهنگی همکاری های مردم با رئیس جمهور (۱۳۵۹–۱۳۶۰)
جبهه ملی ایران (دهه ۴۰)
بنی صدر در استان همدان به دنیا آمد. پدرش نصرالله بنی صدر زاده روستای باغچه از توابع شهرستان کبودراهنگ و از روحانیون با نفوذ همدان بود که با روح الله خمینی نیز ارتباط دوستانه ای داشت. او در دانشگاه تهران، در رشته های اقتصاد و حقوق اسلامی تحصیل کرد و چهار سال در مؤسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی فعالیت نمود.
بنی صدر در سال ۱۳۴۰ با عذرا حسینی ازدواج کرد که حاصل آن، دو دختر و یک پسر است.
بنی صدر نماینده دانشجویان دانشکده حقوق دانشگاه تهران در کنگره جبهه ملی ایران در سال ۱۳۴۱ و مسوول سازمان دانشجویان جبهه ملی در دانشگاه تهران بود.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] بنی صدر که در جریان انقلاب قرار داشت خود را به امام و گروه های مبارز آن دوران نزدیک کرد و ازخود یک انقلابی متعهد و موثر نشان داد.
ابوالحسن بنی صدر، فارغ التحصیل رشته علوم اقتصادی از دانشگاه پاریس و از خانواده ای روحانی بود و از معلومات وسیعی پیرامون جامعه ایرانی برخوردار بود.وی پس از بیست سال اقامت در فرانسه، در روز ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ همراه با امام خمینی و با هواپیمای وی به تهران آمد، در آن زمان هیچ کس گمان نمی کرد که او روزی رئیس جمهور ایران شود.وی ابتدا در شورای انقلاب عضویت یافت و سپس با سخنرانی هایش و به خصوص با مناظره ای که با بابک زهرایی در دانشگاه تهران انجام داد، توانست خود را به عنوان روشنفکر تحصیل کرده طرفدار انقلاب در میان مردم معرفی کند و با چاپ روزنامه ای تحت عنوان ‹‹انقلاب اسلامی›› به نقد مشکلات جمهوری اسلامی و ارائه تئوری های مختلف پیرامون آن می پرداخت و به عنوان یک تئوریسین در جامعه مطرح شد.
ترفندهای بنی صدر
بنی صدر که در جریان انقلاب قرار داشت و با توجه به سابقه مبارزاتی خود و تحصیلات تخصصی اش در رشته اقتصاد، خود را به امام و گروه های مبارز آن دوران نزدیک کرد و ازخود یک انقلابی متعهد و موثر ساخت، و با یک برنامه حساب شده و دقیق، گام به گام به پیش رفت، از فرصت های به دست آمده به خوبی بهره برد و با توجه به اینکه مردم انقلابی پیروز آن ایام هیچ گونه تجربه ای در انتخابات نداشتند، توانست خود را به عنوان نامزد محبوب مردمی جلوه دهد و شهرت مناسبی به دست آورد.او از ابزارهای موجود همچون سخنرانی در مجامع مردمی و دانشگاهی، مناظره های رادیو و تلویزیونی با چهره های شاخص، ارائه تئوری های اقتصادی، مطبوعات و نفوذ امام خمینی به بهترین وجهی استفاده برد و از رقبای خود پیشی گرفت، رقبایی که هر کدام برای خود وزنه ای با سوابقی مشابه بودند.مطبوعات آن روز، با یک برنامه حساب شده، از بنی صدر چهره ای ساختند که در نظر مردم، تنها کسی که می توانست کشور را از بحران نجات بخشد و به اوضاع آن دوران، سامان بخشد معرفی گردید.او در مصاحبه های خود، از مردم دم می زد و خود را طرفدار روحانیت نشان می داد و از روشنفکران انتقاد می کرد، به غیر از نظرات اقتصادی برای خروج از تورم و رکود اقتصادی و تحریم های غرب، از استقلال و آزادی سخن می گفت و تنها راه برخورداری از آزادی را استقلال کشور به خصوص ورطه اقتصادی عنوان می کرد و با تاسی به مساوات و برای زن و مرد، سعی در جلب حمایت زنان جامعه داشت.او با حضور کوتاهش در مقام وزارت به مطالعه ساختار نظام حاکم پرداخت و تا حدودی انتقادات او بر همین پایه قرار گرفته بود و این نقد هم در انتخاب مردم متجلی شد.به نقل از اسناد لانه جاسوسی، او در ماه های قبل از انتخابات، با افرادی از سازمان جاسوسی آمریکا ارتباط برقرار کرده بود و به دنبال جاه طلبی فراوان و عدم اعتماد به شورای انقلاب، در جستجوی یک نقطه اتکای ایمن برای حفظ خود بود، او برای کسب مقام ریاست جمهوری به هر اقدامی دست می زد. مثلا به صورت مخفی سمت مشاور اقتصادی برای یک کمپانی غربی را قبول کرد.بنی صدر در اقدامی دیگر و برای افزایش محبوبیت مردمی در یک ژست انقلابی، در پیامی کوتاه به ملت آمریکا از آنان خواست در همراهی با ملت ایران، حکومت خود را تحت فشار قرار دهند و برای استرداد شاه مخلوع به ایران تلاش کنند.او در زمانی که وزیر امور اقتصاد و دارائی بود خبر از حذف بهره بانکی و ملی شدن تجارت خارجی داد و آن را یک راه نو در اقتصاد ایران جلوه داد، از سویی دیگر اعلام کرد که از سوی حزب و گروه سیاسی خاصی کاندید نخواهد شد و رئیس جمهور را معرف همه ملت خواند و نه گروه خاصی. اما بعدها بر خلاف گفته های خویش عمل کرد و تمام جناح ها و مطبوعات مخالف خویش را زیر سوال برد و به مقابله و بی اثر جلوه داده اقدامات آنها پرداخت.از میان ۱۰۶ کاندیدای معرفی شده برای ریاست جمهوری، اکثر آنها به دلیل واجد صلاحیت نبودن و به دلیل مخالفت با اصول انقلاب اسلامی و قانون اساسی توسط موسوی خوئینی ها رد صلاحیت شدند.بنی صدر با جوسازی علیه جلال الدین فارسی مبنی بر ایرانی الاصل نبودن، موجب استعفای او شد و دکتر آیت هم قبلا به نفع جلال الدین فارسی کناره گیری کرده بود، جامعه مدرسین در فرصت کوتاهی که تا انتخابات مانده بود دکتر حسن حبیبی را کاندید کرد که در مقابل حجم تبلیغات طرف مقابل، چهره ای شناخته شده نبود.بنی صدر به مدد مطبوعات طرفدار خویش و با تبلیغات فراوان و استفاده ازتاکتیک های غربی در برنامه های تبلیغاتی خویش و با شعار ‹‹بنی صدر، صد در صد›› توانست مقبولیت مردمی را از آن خود کند و با عوام فریبی های گسترده، اکثریت آراء را به دست آورد.
موثرترین تاکتیک بنی صدر
بنی صدر با تیزبینی خاصی، از موقعیت مستحکم امام در قلوب مردم ایران آگاه شده بود و خود را از طرفداران امام معرفی کرد، و همراه با امام به ایران مراجعت نمود. و با صحنه سازی توانست این تلقی را در جامعه تقویت کند که کاندیدای مورد نظر امام، خود وی می باشد. علاوه بر این برخی از علما و روحانیون بلندپایه و روشنفکران نیز به حمایت از بنی صدر پرداختند و او از را حمایت وسیع مردمی برخوردار ساختند.بنی صدر با اعتماد به نفس فراوان و با غرور به سخنرانی می پرداخت و یکبار اظهار داشت که جز مسعود رجوی، بقیه کاندیداها کوچکترین پایگاهی در میان مردم ندارند. او با اعلام اینکه برنامه های انتخاباتی همه زدوبند و باندبازی است به جوسازی پرداخت. در اولین انتخابات ریاست جمهوری که در بهمن ۱۳۵۸ و به فاصله کمتر از یک سال از پیروزی انقلاب برگزار شد، بنی صدر توانست با حدود ۱۱ میلیون رای از مجموع ۱۴ میلیون رای، سایر رقیبان خود را از جمله شهید محمد حسین آیت، صادق قطب زاده، دریادار مدنی، کاظم سامی، صادق طباطبایی، داریوش فروهر و حسن حبیبی را پشت سر بگذارد.مراسم تنفیذ ریاست جمهوری با اصرار او، در بیمارستان و در حضور امام خمینی که به دلیل بیماری قلبی بستری شده بود در ۱۵ بهمن ماه برگزار شد و او رسما" در مقابل امام سوگند یاد کرد.
چهره واقعی بنی صدر
...


کلمات دیگر: