احکام ثانویه

[ویکی فقه] احکام ثانویه، احکامی هستند که به جهت عروض بعضی حالات خاص، وضع می شوند.
عارض شدن حالاتی مانند عسر و حرج و ضرر و یا مقدّمیّت که سبب وجوب مقدمه می شود و یا تقیه که بعضی از احکام را تغییر می دهد. در این گونه موارد، احکام ثانویه، احکام اولیه را تحت تأثیر قرار می دهد و به حکم دیگری مبدّل می سازد.
حکم ثانوی در قرآن
قرآن مجید می فرماید: «فَمَنِ اضْطُرَّ غَیْرَ بَاغ وَلاَ عَاد فَلاَ إِثْمَ عَلَیْهِ» در این آیه حکم تحریم میته به دلیل اضطرار برداشته شده است.
و نیز می فرماید: «لاَ یَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْکَافِرِینَ أَوْلِیَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِینَ...إِلاَّ أَنْ تَتَّقُوا مِنْهُمْ تُقَاةً»
افراد با ایمان نباید کافران را به جای مؤمنان به عنوان دوست و سرپرست خود انتخاب کنند... مگر اینکه از آنها تقیه کنید (و به جهت اهداف مهمتری با آنها پیوند دوستی بریزید).