کلمه جو
صفحه اصلی

سوره شوری

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] شوری ؛ سوره (حم عسق ): چهل و دومین سوره قرآن کریم می باشد. از آن به مناسبت در باب صلات سخن گفته اند.
سوره شوری، سوره چهل و دوم قرآن بوده که در جزء بیست وپنجم قرآن واقع شده و از سوره های مکی می باشد.
آیه شورا
آیه ۳۸ این سوره، (والذین استجابوا لر بهم واقاموا الصلاة وامر هم شور ی بینهم ومما ر زقناهم ینفقون) (و کسانی که دعوت پروردگارشان را اجابت کرده و نماز را برپا می دارند و کارهایشان به صورت مشورت در میان آنهاست و از آنچه به آنها روزی داده ایم انفاق می کنند،) اصل اجتماعی شورا در امور اجرایی، از صفات مؤمنانی بیان شده است که اهل تقوا، نماز، انفاق و همیاری هنگام ستمدیدگی هستند. به همین مناسبت نام «شوری» برای سوره برگزیده شده است. «حم عسق» که در آغاز سوره آمده، نام دیگر آن است.
محور اصلی
محور اصلی این سوره،وحی و محتوای پیام های آن است. برخی از نشانه های خدا و نیز نتایج اعمال و راه مستقیم الهی در این سوره بیان شده و مسلمانان را به مشورت در امور فردی و اجتماعی دعوت کرده است؛ این سوره پیرامون مساله وحی سخن می گوید که خود نوعی تکلم از ناحیه خدای سبحان با انبیاء و رسل او است. هم چنان که در آغاز می فرماید کذلک یوحی الیک و الی الذین من قبلک الله... و در آخر هم می فرماید و ما کان لبشر ان یکلمه الله الا وحیا- تا آخر سوره. و نیز در بین سوره هم چند نوبت سخن از وحی می آورد، یک جا می فرماید: و کذلک اوحینا الیک قرآنا عربیا.. جایی دیگر می فرماید: شرع لکم من الدین ما وصی به نوحا.. و نیز می فرماید: الله الذی انزل الکتاب بالحق و المیزان.. و همچنین چند نوبت در سوره سخن از رزق به میان آورده چون وحی خود رزقی است برای انبیاء. بنا بر این مساله وحی موضوعی است که در این سوره محور کلام قرار گرفته. و اما مطالب دیگر از قبیل آیات توحید و صفات مؤمنین و کفار، و سرانجامی که هر یک از این دو فریق دارند، و بازگشتشان به خدای سبحان در روز قیامت، از باب الکلام یجر الکلام (حرف، حرف می آورد) می باشد، و منظور اولی سوره نیست.
ویژگی ها
...


کلمات دیگر: