مصاهره

مصاهره رابطه ای که بواسطه ٔ ازدواج بین زوج و زوجه و خویشان هر یک از آن دو ایجاد می شود.مصاهره اصطلاحی در فقه شیعه است و در قانون مدنی ایران نیز آمده است.
خویشاوندی سببی
ازدواج
مَحرَم
نکاح بین اشخاص ذیل به واسطه ی مصاهره ممنوع دائمی است :

[ویکی فقه] مُصاهره مأخوذ از صهر بکسر صاد می باشد. و صهر به معنای قرابت و نیز داماد یعنی شوهر دختر و شوهر خواهر است. و مصاهره به معنی دامادی و به دامادی پیوستن است.
در شرح لمعه آورد: «و هی علاقة تحدث بین الزوجین و أقرباء کل منهما بسبب النکاح توجب الحرمة».
یعنی مصاهره علاقه ای است که به سبب عقد بین زوجین و جمعی دیگر حادث گردیده و موجب حرمت می شود.
اشخاص حرام به وسیله مصاهره
به وسیله مصاهره چهار صنف از زنان بر شخص حرام می گردد بدین ترتیب:
الف) زن پدر (زوجة الاب).
چنان که فرمود: «ولا تنکحوا ما نکح آباؤکم من النساء...».
ب) مادر زن (أم الزوجة).
ج) ربیبه یعنی دختر زن به شرط دخول.
د) زن پسر (حلیلة الابن).
چنان که فرمود: «حرمت علیکم... أمهات نسائکم و ربائبکم اللاتی فی حجورکم من نسائکم. اللاتی دخلتم بهن... و حلائل أبنائکم الذین من أصلابکم».