کلمه جو
صفحه اصلی

تقی ارانی

دانشنامه عمومی

تقی ارانی فعال سیاسی کمونیست و ناشر ایرانی و آغازگر فکری حزب توده در ایران بود.
«وجه دین» اثر ناصرخسرو قبادیانی
رساله خیام
رباعیات خیام و بدایع سعدی
وی از اعضای برجسته گروه ۵۳ نفر بود که از اواخر سال ۱۳۱۵ تا اوایل سال ۱۳۱۶ به تدریج دستگیر و در زندان موقت تهران و قصر زندانی شدند.
در این دادگاه، احمد کسروی وکیل مدافع تسخیری ارانی بود.
این گروه که به گروه ۵۳ نفر معروف شدند متهم بودند که از مرام اشتراکی و کمونیستی پیروی می کنند. اعضای گروه ۵۳ نفر تا پیش از دستگیری با هم ارتباطی نداشتند و این نام پس از دستگیری به آنها اطلاق شد. با پرونده هایی که برای آنها ساخته شد به زندان های درازمدت محکوم و راهی زندان قصر شدند و برخی نیز توسط مأموران به قتل رسیدند.

نقل قول ها

تقی ارانی، آزادی خواه، انقلابی، دانشمند، محقق و نویسنده ایرانی. زادروز: (۱۳ شهریور ۱۲۸۲ شمسی) در تبریز. ارانی در تاریخ (۱۴ بهمن ۱۳۱۸ شمسی) در سن ۳۶ سالگی در زندان موقت تهران به قتل رسید. آرامگاه وی در امام زاده عبدالله است.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] تقی ارانی در اران از توابع تبریز در خانواده ی یک کارمند ساده وزارت دارایی به دنیا آمد. وی از اندیشمندانی بود که در خارج از کشور تحصیل کرده و دکترای خود را از آلمان اخذ کرد و بعد از بازگشت به ایران در انتشار افکار فلسفی مارکسیسم پرداخت. وی از فعالان مخالف دیکتاتوری رضاشاه بود.
بعد از انتقال پدرش، ابوالفتح، به تهران تحصیلات ابتدایی را در ۱۲۹۳ش. در مدرسه شرف و دوره متوسطه را (۱۲۹۴-۱۳۰۰) در دارالفنون و دانشکده پزشکی را هم با رتبه اول به اتمام رساند. سپس عازم آلمان گردید و در دانشگاه برلن در رشته فلسفه به عنوان دانشجوی عادی نام نویسی کرد. در امتحانات ترم زمستانی (۱۹۲۴-۱۹۲۵) شرکت کرد و سال بعد امتحانات دوره دکترا و رساله دکترایش را (۱۹۲۶-۱۹۲۸) با موفقیت در فیزیک و شیمی گذراند و از دروس استادان بزرگی چون ماکس پلانک و آلبرت انشتاین بهره برد. طی این سالها (تا ۱۳۰۹ش.) منطق و بیان عربی را به عنوان دستیار آموزش زبان در بخش خاورشناسی دانشگاه برلن تدریس می کرد و از این راه شهریه ی دانشگاهی اش را می پرداخت. در ۱۳۰۹ به ایران آمد و در مدارس مختلف تهران تدریس کرد. سپس رئیس تعلیمات صناعت (تعهد بورس دو ساله دولت) و از لایق ترین اعضاء آن گردید و تا اردیبهشت ۱۳۱۶ش. که توقیف شد، در این سمت بود.
افکار عقیدتی و سیاسی ارانی
با آغاز حکومت مطلقه رضاشاه در ایران جریان های آزادی خواهی و فعالیت های سیاسی به شدّت سرکوب شد و تنها گروه هایی کوچک همچون «حزب کمونیست ایران» مخفیانه فعالیت های اندکی داشتند که تا اواخر سال ۱۳۱۰ش. تمامی شبکه های آن کشف گردید و چهره های سرشناس آن چون جعفر جوادزاده (پیشه وری)، انزابی، و غیره دستگیر و به زندان افتادند. در ۲۲ خرداد همین سال، قانون منع فعالیت های اشتراکی به تصویب مجلس رسید. که بر اساس آن اعضای سازمان هایی که علیه سلطنت فعالیت می کردند، به ده سال حبس محکوم می شدند.
← غفلت نکردن در امور اجتماعی
نفوذ سازمان اطلاعاتی به درون گروه ارانی توسط ده زاد و همسرش با جلب اعتماد ارانی نسبت به کامران – کمونیست با سابقه عضو کمیترن – و سپس کامبخش صورت گرفت. در ۱۳۱۴ دکتر بهرامی توسط روشن و رضا قلی سیف – از کارمندان دستگاه استالینی در مسکو - برای اجرای طرح کار مالی و کانال ارتباطی با خارج وارد جریاان ارانی شد. کامبخش سعی داشت، امکانات گروه ارانی را به صورت اطلاعاتی - تشکیلاتی سازماندهی و در راستای تامین نیازمندی های اطلاعاتی شوروی ها در ایران به کار گیرد. شوروریها مخفیانه گروه کمونیستی فعالی را با ماهیّت نظامی و حزبی که سرهنگ سیامک و کامبخش از عناصر اصلی آن بودند، در ایران هدایت کردند. اهداف آنها از ادغام شدن در گروه ارانی:۱) احیای حزب کمونیست متلاشی شده در ایران بود؛ اما فعالیت های ارانی صرفا روشنفکرانه بود.۲) تلاش برای وابسته شدن "دنیا" به فرقه کمونیستی که ارانی با آن مخالفت کرد. این چالش های جدی، حذف تدریجی ارانی و پراکنده ساختن اعضای گروهش و توقف انتشار مجله و انحلال جلسات منزل ارانی را در پی داشت. بنابراین جلوگیری رژیم از انتشار مجله با توجه به اظهارات خود ارانی که علت آن را مشکلات مالی ذکر کرده است، صحیح نیست. همچنین اشتغال وی به ریاست اداره صناعت نیز مردود است؛ زیرا وی یک سال پس از تعطیلی مجله به این سمت انتخاب شد. خود ارانی در بازجویی های شهربانی به اختلافاتش با کامبخش اشاره می کند. هر چند تشخیص ماهیت گروه کامبخش برای ارانی که صادقانه به یک مبارزه سیاسی در عرصه داخلی و جهانی علیه فاشیسم می اندیشید، آسان نبود. کار فکری و مطالعاتی، تدریس، کار در وزارت جنگ و مدیریت اداره صناعت و تبحر کامبخش سرانجام به تسلط کامبخش بر این جریان و داخل کردن گروه قزوینی ها به عنوان هسته های مخفی سازماندهی شده، منجر شد. کامبخش گروه ارانی را به دو بخش تقسیم کرد؛ بخش کارمندان و روشنفکران فارغ التحصیل که در محافلی مانند "کلوپ ایران" و یا "انجمن حقوق دانان" رخنه کرده بودند و بخش جوانان و دانشجویان که در کارهای اجرایی به کار گرفته شدند.
باز داشت گروه ارانی
...

پیشنهاد کاربران

تقی ارانی در ۱۳ شهریور ۱۲۸۲ خورشیدی در تبریز زاده شد. وی از اعضای برجسته گروهی بود که از اواخر سال ۱۳۱۵ تا اوایل سال ۱۳۱۶ به تدریج دستگیر و در زندان موقت تهران و قصر زندانی شدند.
این گروه که به گروه ۵۳ نفر معروف شدند متهم بودند که از مرام اشتراکی و کمونیستی پیروی می کنند. اعضای گروه ۵۳ نفر تا پیش از دستگیری با هم ارتباطی نداشتند و این نام پس از دستگیری به آنها اطلاق شد. آنها عمدتاً زیر شکنجه های جانکاه مأموران اداره آگاهی ( تأمینات ) شهربانی رضاشاه قرار گرفتند و با پرونده هایی که برای آنها ساخته شد به زندان های درازمدت محکوم و راهی زندان قصر شدند.
محتویات [نهفتن]
۱ تحصیلات
۲ فعالیت های سیاسی و فرهنگی در آلمان
۳ تأسیس فرقه جمهوری انقلابی ایران
۴ فعالیت در ایران
۵ منبع
۶ پیوند
تحصیلات [ویرایش]
ارانی در ۲۸ آذر ۱۳۰۷ خورشیدی از رساله دکتری خود تحت عنوان«خواص احیاکننده اسید هیپوفسفری» دفاع کرد و از دانشگاه برلین پایان نامه تحصیلی خود را کسب کرد. ارانی پس از گذراندن یک دوره چندماهه در رشته شیمی تسلیحاتی، در نیمه دوم سال ۱۳۰۸ به ایران بازگشت. تقی ارانی دوران طلبگی را در مدارس قدیم ایران به تحصیل پرداخته بود. مطالعات ارانی در زمینه علوم طبیعی و تجربه عملی، هسته اولیه تفکر ماتریالیستی را در وی به وجود آورد.
فعالیت های سیاسی و فرهنگی در آلمان [ویرایش]
در اواسط سال های جنگ جهانی اول، یک گروه کوچک از روشنفکران ایرانی مجله «کاوه» که علیه دشمنان آلمان و برای استقلال ایران فعالیت می کرد، منتشر کردند. بعد از شکست آلمان در جنگ جهانی ( ۱۹۱۸ - م ) ، گروه نویسندگان دوره اول مجله «کاوه» شامل: محمد قزوینی، محمدعلی تربیت، ابراهیم پورداود، حسین کاظم زاده ایرانشهر، فضلعلی مجتهد تبریزی، محمدعلی جمالزاده و حسن تقی زاده به جز جمالزاده و تقی زاده، بقیه متفرق شدند. تقی ارانی که از طرف دولت به آلمان اعزام شده بود پس از ورود به برلین به مدت دوسال از فعالین گروه ناسیونالیستهای افراطی بود و با مجله ایرانشهر و نامه فرنگستان همکاری داشت.
تقی ارانی سه سال بعد از جدایی از جریان ناسیونالیستی افراطی، در کتاب «پسیکولوژی فردی» در باره تغییر و تحول فکری در انسان چنین می نویسد:
«هیچ قضیه را نمی توان عاری از شرایط زمان و مکان و شخص متفکر تحقیق نمود. از طرف دیگر حالت شعور، هوشیاری و دانستن از خود دائمأ تغییر می کند. خود اجتماعی من در چند سال پیش با اکنون فرق دارد. . . »
تقی ارانی در سالهای بعد به این دوره از فعالیتهای سیاسی خود در مجله «دنیا» دوره اول، خرداد ۱۳۱۴ چنین اشاره می کند:
«برحسب تقاضای سن و محدود بودن معلومات بد محیط چنانکه از مقالات مجله «ایرانشهر» و مجله «فرنگستان» برمی آید، تابع این نهضت بودم و با دوستان خود به فارسی ویژه مکاتبه می کردم که به یادگار افکار ایام جوانی خود نگاه داشته ام. »
فعالیت سیاسی تقی ارانی هنگام اقامت وی در آلمان ( ۱۳۰۸ - ۱۳۰۱ شمسی ) با پایه گذاری «فرقه جمهوری انقلابی ایران» در سال ۱۳۰۴ شمسی وارد مرحله جدیدی شد.
ارانی در آلمان با همکاری فریدریش روزن مستشرق و ادیب آلمانی کتاب «شرح مااشکل مصادرات کتاب اقلیدس» را تألیف کرد و در مقدمه این کتاب چنین نوشت:
«به جاست که در این رساله ابتدا نام «روزن» برده شود. دکتر فریدریک روزن از دوستداران آثار شرق بود. اگرچه اشتغال رسمی او امور دیپلماسی بود و مدتی هم سمت وزارت امور خارجه آلمان را داشت و به طور فرعی در فن مستشرقی قدم می گذاشت معذالک کتاب مفید انتشار داده است که از آن جمله ترجمه نظمی رباعیات خیام به آلمانی، رساله «هاروت و ماروت»، «ایران در بیان و تصویر»، چاپ فارسی رباعیات و غیره می باشد. او در انتشار کتاب حاضر کمک مفیدی کرده است. از ده سال قبل که نگارنده، این رساله را استنساخ کرده ام تا یک ماه پیش این دوست پیر انتظار انتشار رساله را داشت ولی این وقتی طلوع می کند که او تازه غروب کرده است. می توان فهمید که تأثیر این پیش آمد چقدر قلب مرا سنگین نموده است. »
تأسیس فرقه جمهوری انقلابی ایران [ویرایش]
«فرقه جمهوری انقلابی ایران» در پاپیز سال ۱۳۰۴ شمسی به کوشش تقی ارانی که جزو گروه شصت نفری دانشجویان اعزامی بود با همکاری مرتضی علوی و احمد اسدی بطور غیرعلنی پایه گذاری شد.
پس از خلع احمدشاه قاجار، این فرقه در سال ۱۳۰۴ بیانیه ای به شرح زیر خطاب به ملت ایران صادر نمود: «ملت ایران! وقتی که از راه دور به این سرزمین پر از بدبختی و فلاکت نگاه می کنیم چند میلیون مردم اسیر به نظر ما می رسد که همه گرفتار فقر و فلاکت و همه اسیر پنجه چپاول و غارتگری هستند. تاجر و کاسب ایران، دهقان و زارع ایران و آن اردوهای بزرگی که از هستی ساقط شده در کوچه و بازار به گدایی مشغولند همه اینها در زیر شکنجه و ظلم جان می دهند. . . چطور می شود حکومت ملی دایر کرد؟ هزاران قلب شجاع در این فکر و در این خیال در حال ضربان است. وقتی که شخص با عزت به این جمله مقدس فکر می کند، قربانی های رشید ایران را در نظر می آورد که برای آزادی ایران و خلاصی ملت از دست این طبقه ظالم جنگیده اند. . . ملت ایران باید خیلی از این قربانی ها در آستانه آزادی تقدیم کند. . . به ملت ایران سلام! به آزادی خواهان ایران سلام! به جهانگیرخان و محمدتقی خان سلام! امضاء: کمیته مرکزی فرقه جمهوری انقلابی ایران»
جزوه «بیان حق» مهمترین بیانیه فرقه جمهوری انقلابی ایران است که در ۳۹ صفحه به سال ۱۳۰۶ در برلین منتشر و در ایران و اروپا پخش شد. این بیان نامه به زبان فرانسه ترجمه شد و در اختیار جراید و سازمان ها و حزب های سیاسی قرار گرفت.
فعالیت در ایران [ویرایش]
ارانی از نخستین سال ورود به ایران تلاش کرد با روشنفکران برجسته کشور تماس برقرار کند. آشنایی او با نیما یوشیج، احمد کسروی، شهیدزاده و طاهر تنکابنی نمونه بارزی از تلاش های او است. تدریس در دبیرستان های شرف، ثروت، معرف . . .


کلمات دیگر: