غسل میت

در شریعت اسلام غسل میت، از غسل های واجبی است که مرده را پیش از دفن دهند.
نخست: غسل با آب مخلوط به سدر:
بدن مسلمانی که از دنیا رفته است تا قبل از غسل میت ناپاک بوده و اگر چیزی با رطوبت به آن برخورد کند نجس می شود، چنانچه بدن میت سرد شده باشد لمس آن باعث وجوب غُسل مَسِّ مَیت بر کسی که مرده را لمس کرده می شود ولی لمس او پس از اتمام غسل میت چنین حکمی نداشته و بدن میت هم پاک می شود.
واجب است میت مسلمان را پس از پاک کردن و شستن بدن او از آلودگی ها و نجاست ها به ترتیب سه غسل دهند.
اندکی سدر در آب غسل ریخته به حدی که آب مضاف نشود نخست با آن آب سر و گردن و بعد سمت راست و سپس سمت چپ را غسل دهند.

[ویکی فقه] غسل میّت، یعنی غسل دادن مرده را گویند.
از غسلهای واجب بر مکلّفان، غسل دادن انسان مرده است. از احکام آن در باب طهارت سخن گفته اند.
حکم تکلیفی
غسل دادن میّت با شرایطی واجب کفایی است؛ بدین معنا که بر هر مکلفی در صورت اقدام نکردن دیگری واجب است و با اقدام یکی، از عهده دیگران ساقط می شود. البته شوهر نسبت به همسرش و پس از او، وارثان میّت در تصمیم گیری نسبت به غسل میّت اولی از دیگران اند. آیا منظور از اولویت آن است که دیگران بدون اذن صاحبان اولویت ، حق غسل دادن میّت را ندارند و تنها با اجازه آنان می توانند میّت را غسل دهند، یا مقصود حق تقدم صاحبان اولویت بر دیگران است؛ بدین معنا که آنان سزاوارترند؛ لیکن غسل دادن میّت توسط دیگران منوط به اجازه آنان نیست؟ مسئله محل اختلاف است. چنانچه وارثان میّت، مرد و زن باشند، به قول جمعی، مرد سزاوارتر از زن است؛ میّت مرد باشد یا زن.
شرایط غسل
شرایط غسل میّت یا شرایط مغسول است یا شرایط غاسل (غسل دهنده) و یا شرایط غسل .
← در مغسول
...