[ویکی فقه] طالب خان اردوبادی، صدراعظم شاه عباس اول صفوی و شاه صفی، می باشد.
او فرزند حاتم بیگ و نوه بهرام بیگ اردوبادی و از خاندان نصیریۀ اردوباد بود، که از نوادگان خواجه نصیرالدین طوسی به شمار می روند. اسکندربیگ منشی در همه جا، جز یک مورد، نام او را ابوطالب ذکر کرده است. حسینی جنابذی هم نام او را میرزاطاهرخان ثبت نموده است.
منسب وزارت
از تاریخ تولد طالب خان اطلاعی در دست نیست. وی چندین
سال نزد میرمحمدحسین تفرشی، از سادات تفرش، به
تحصیل مشغول بود. در ۱۰۱۹، پس از فوت پدرش، در نوجوانی به جای
پدر به
وزارت شاه عباس اول رسید. او، به دستور شاه، چهار ماه در
تبریز ماند و به امور سپاه رسیدگی کرد. در ۱۰۲۷، میان او و قوام الدین محمد اصفهانی (مستوفی الممالک) کدورتی پیش آمد و یکدیگر را به از بین بردن اموال دیوان
متهم کردند. شاه عباس، پس از پیگیری، با پرده پوشی، از
تقصیر آن دو گذشت.
عزل از وزارت
طالب خان در ۱۰۲۸، به دستورشاه عباس، مأمور رسیدگی به قتل رمازبیگ گرجی شد. خجنه بیگ (قاتل رمازبیگ) و برادرانش به جان او سوء قصد کردند، ولی جان به در برد. طالب خان در ۱۰۳۰
مغضوب شاه شد و از وزارت برکنار گردید. پس از آن، ده سال در
اصفهان بیکار بود تا این که شاه صفی در ۱۰۴۰، پس از بر تخت نشستن، او را واقعه نویس
دربار خویش کرد.
ماموریت طالب خان
...
