جامو و کشمیر ایالتی در شمال غربی هندوستان است. مرکز تابستانی این ایالت شهر سرینگار و مرکز زمستانی آن شهر جامو است.دریاچه معروف دال. در کشمیر برخی از خانه ها بر روی قایق های کوچک ساخته شده اند. دریاچه نگین (Nageen Lake) دریاچه تسو میروری در لداخ. دره کشمیر و دورنمای هیمالیا. مسجدی در سرینگار. معبد بودایی در سرینگار. بوداگرایی جزء لاینفک فرهنگ لداخ است. مجسمه بودا در لیکیر بر فراز خانه راهبان بودایی. بلم های چوبی یا خانه های قایقی موسوم به شیکاره بخشی از منظره دریاچه ها و رودخانه های دره کشمیر را تشکیل می دهند. سفر با قایق چوبی در رودخانه زنسکار. دریاچه مرتفع تاسو میروری در لداخ.
بیشتر خاک این ایالت در رشته کوه های هیمالایا قرار گرفته است. این ایالت از شمال شرقی با جمهوری خلق چین مرزهای مشترک دارد و با ایالت های هیماچال پرادش و پنجاب هند از جنوب و بخش تحت نظارت پاکستان ِ کشمیر معروف به کشمیر آزاد و گلگت-بلستان از غرب و جنوب غرب هم مرز است. جامو و کشمیر در گذشته بخشی از حکومتِ امیرنشین تحت الحمایهِ بریتانیایِ کشمیر و جامو بود. بر سر حاکمیت این منطقه بین کشورهای چین، هند و پاکستان مناقشه است و هر یک بخش هایی از آن را تحت کنترل خود دارند. ایالت جامو و کشمیر که پرجمعیت ترین بخش کشمیر است تحت کنترل هند قرار دارد و توسط پاکستان به نام کشمیر اشغال شده هند نامیده می شود. هندی ها هم به طور متقابل بخش پاکستانی کشمیر را کشمیر اشغال شده پاکستان می خوانند. منطقه اقصای چین در شمال کشمیر هم که تحت تصرف چین است مورد ادعای هند بوده و دولت هندوستان آن را جزو ایالت جامو و کشمیر می داند.
ایالت جامو و کشمیر به سه ناحیه تقسیم می شود: جامو، دره کشمیر و لِداخ. این ایالت دارای جاذبه های گردشگری بی شماری است. به «دره کشمیر» به سبب دورنماهای زیبا و رشته کوه های شگفت، « بهشت روی زمین» گفته می شود و «جامو» به «محل معابد جذاب» معروف است که همه ساله صدها هزار زائر هندو آن ها را زیارت می کنند. «لداخ» نیز به سبب کوه های دور از دسترس و زیبا و همچنین فرهنگ بودایی به « تبت کوچک» شهره است.
جمعیت این ایالت در سرشماری سال ۲۰۱۱ بیش از ۱۲٬۵۴۸٬۹۲۶ نفر بوده است. سرینگار با ۱٬۱۹۲٬۷۹۲ نفر و جامو با ۹۵۱٬۳۷۳ نفر پرجمعیت ترین شهرهای این ایالت هستند. جامو و کشمیر تنها ایالت هند با اکثریت مسلمان است. ۶۷٪ جمعیت این ایالت پیرو اسلام هستند و در دره کشمیر این آمار به ۹۵٪ می رسد. این ایالت اجتماع پرتحرکی از هندوها، سیکها و بوداییها را داراست.
بیشتر خاک این ایالت در رشته کوه های هیمالایا قرار گرفته است. این ایالت از شمال شرقی با جمهوری خلق چین مرزهای مشترک دارد و با ایالت های هیماچال پرادش و پنجاب هند از جنوب و بخش تحت نظارت پاکستان ِ کشمیر معروف به کشمیر آزاد و گلگت-بلستان از غرب و جنوب غرب هم مرز است. جامو و کشمیر در گذشته بخشی از حکومتِ امیرنشین تحت الحمایهِ بریتانیایِ کشمیر و جامو بود. بر سر حاکمیت این منطقه بین کشورهای چین، هند و پاکستان مناقشه است و هر یک بخش هایی از آن را تحت کنترل خود دارند. ایالت جامو و کشمیر که پرجمعیت ترین بخش کشمیر است تحت کنترل هند قرار دارد و توسط پاکستان به نام کشمیر اشغال شده هند نامیده می شود. هندی ها هم به طور متقابل بخش پاکستانی کشمیر را کشمیر اشغال شده پاکستان می خوانند. منطقه اقصای چین در شمال کشمیر هم که تحت تصرف چین است مورد ادعای هند بوده و دولت هندوستان آن را جزو ایالت جامو و کشمیر می داند.
ایالت جامو و کشمیر به سه ناحیه تقسیم می شود: جامو، دره کشمیر و لِداخ. این ایالت دارای جاذبه های گردشگری بی شماری است. به «دره کشمیر» به سبب دورنماهای زیبا و رشته کوه های شگفت، « بهشت روی زمین» گفته می شود و «جامو» به «محل معابد جذاب» معروف است که همه ساله صدها هزار زائر هندو آن ها را زیارت می کنند. «لداخ» نیز به سبب کوه های دور از دسترس و زیبا و همچنین فرهنگ بودایی به « تبت کوچک» شهره است.
جمعیت این ایالت در سرشماری سال ۲۰۱۱ بیش از ۱۲٬۵۴۸٬۹۲۶ نفر بوده است. سرینگار با ۱٬۱۹۲٬۷۹۲ نفر و جامو با ۹۵۱٬۳۷۳ نفر پرجمعیت ترین شهرهای این ایالت هستند. جامو و کشمیر تنها ایالت هند با اکثریت مسلمان است. ۶۷٪ جمعیت این ایالت پیرو اسلام هستند و در دره کشمیر این آمار به ۹۵٪ می رسد. این ایالت اجتماع پرتحرکی از هندوها، سیکها و بوداییها را داراست.
wiki: جامو و کشمیر