هنر دوره صفوی

هنر دورهٔ صفوی (۱۱۰۱ - ۸۸۰ خورشیدی) از دوران درخشان هنر ایران است. هنر این دوره در بسیاری از زمینه ها، ادامهٔ دوران طلایی هنر دربار تیموریان است. هنر ایران در این دوره در زمینه های معماری، نگارگری، خوشنویسی، قالی بافی، فلزکاری، سفالگری، پارچه آرایی و … نمایانگر می شود. از هنرمندان دوره صفوی، کمال الدین بهزاد، رضا عباسی، میرعماد، آقامیرک و حسین بنا اصفهانی قابل ذکر هستند.کاشی مردان کنار رودِ پر از ماهی   هنر سرامیک در زمان صفویان   تصویر زنی در حال استحمام روی یکی از دیوارهای بیرونی کاخ چهلستون اصفهان   یک نقاشی از زنان رقصنده با لباس های شفاف روی یکی از دیوارهای کاخ چهل ستون اصفهان   برگی به خط نستعلیق از مَخزَن الاَسرار مربوط به دوره صفوی
در این دوره در همهٔ رشته های هنری، آثار گران سنگی پدید آمد که جدا از نگارگری ها و خوشنویسی های زیبای بسیار، بناهای معماری مانند مسجد شیخ لطف اللّه، مسجد شاه اصفهان و مدرسه چهارباغ شهرت جهانی دارند. قالی اردبیل هم که اکنون در موزه بریتانیا نگهداری می شود یکی از آثار درخشان این دوره است. شهرهای مهم هنرپرور در عصر صفویان، اصفهان، تبریز، هرات و قزوین بوده اند.
معمولاً در ایران، خاندان پادشاهی و افراد طبقه های بالای اجتماعی متقاضی آثار هنری بوده اند و به شکوفایی آن کمک می کردند. پادشاهان صفوی نیز دوستدار هنر بوده اند و برخی شان مانند شاه تهماسب یکم و سام میرزا خود هنرمندان قابلی بوده اند و به هنر ارج بسیاری می نهاده اند.این سنخ هنر گونه ای از هنر ایرانی است که بیشتر آثار آن را می توان در شهر اصفهان دید. هنر صفویان به شدت تحت تأثیر فرهنگ ترکمن با توجه به ریشه های خاندان، و نیز چینی، عثمانی، و فرهنگ غربی و اسلامی است.
کاشی مردان کنار رودِ پر از ماهی