حضرت ادریس

[ویکی فقه] ادریس نبی (علیه السّلام) یا اُخنوخ، ششمین نسل از حضرت آدم (علیه السّلام) و یکی از انبیای الهی بوده که در کوفه می زیسته، وی به شغل خیاطی مشغول بوده و مردم را به اطاعت خداوند، دعوت می کرد.
ادریس نام یکی از انبیای الهی قبل از حضرت نوح که نامش در قرآن دوبار آمده. اول در سوره انبیا، آیه ۸۵، و در آیه ۵۶ سوره مریم به عنوان پیامبر صدیق، صابر، صالح، دارای منزلتی والا می داند و از داخل شدن او در رحمت الهی خبر می دهد.
ادریس در روایات
روایات می گویند: حضرت ادریس (علیه السلام) از میان پیروانش هفت تن را برگزید که این تعداد دعا کنند و بقیه آمین بگویند، خداوند نیایش آنان را پذیرفت و به طریق عبادت دلالت نمود و ادریس را به پیام آوری برگزید. آن حضرت زاهد و عابد بود و هر روز هزاران بار خدا را تسبیح می گفت و بیت او را مسجد سهله می دانند و امام علی (علیه السلام) فرموده است خداوند ادریس را رفعت مکان داد و بعد از وفاتش از طعام بهشت استفاده می کند.
اقوال در وجه تسمیه حضرت
برخی کلمه «ادریس را مشتق از دراست دانسته و گفته اند چون آن حضرت بیش تر از سی صحیفه را تدریس کرده، به این نام خوانده شده است». بعضی می گویند ادریس اسمی عجمی است و نمی تواند مشتق از دراست باشد. به قولی، ادریس همان هرمس است که در یونان باستان واسطه بین خدایان و انسان به حساب آمده است. و به قول دیگر، وی همان کسی است که در تورات اخنوخ نامیده شده و نام پدر وی «یرذ بن مهالیل» می باشد. و چون اسامی ادریس را، عرب از اهل تورات گرفته و مخارج حروف در زبان عربی با مخارج حروف در زبان یهودی فرق می کند، چنین اختلافی در اسامی او به وجود آمده است.
نسب حضرت ادریس
...