علی در قران

علی در قرآن. شیعیان همواره با اشاره به آیاتی از قرآن علی بن ابی طالب را جانشین محمد، پیامبر اسلام، می دانند. در حدیثی منسوب به ابن عباس، او بیش از ۳۰۰ آیه از قرآن را در مدح علی می داند. اما نام علی مستقیماً در قرآن نیامده و از آنجایی که امامت از ارکان مذهب تشیع است، شیعیان در طول تاریخ همواره باید به این سؤال پاسخ می دادند که چرا نام علی و دیگر امامان در قرآن نیامده است. شیعیان پاسخ های متنوعی به این سؤال داده اند، مانند این نکته که قرآن درصدد بیان جزئیات نیست و نیامدن نام علی در قرآن تشبیه به نیامدن تعداد رکعات نماز شده است. یا گفته شده که دلیل نیامدن نام علی به دلیل جلوگیری از تحریف قرآن توسط مخالفان علی است. دلایل دیگری مانند آزمایش الهی یا همانندسازی این قضیه با نیامدن نام تمام پیامبران الهی از دید اسلام در قرآن نیز ذکر شده اند.
آیه تبلیغ
آیه تطهیر
آیه مباهله
آیه مودت
در حالیکه برخی عقیده دارند در قرآن نام حضرت علی نیامده است، شواهد و تفاسیر بسیاری از علمای شیعیان و برخی بزرگان اهل سنت وجود دارند که معتقدند تعدادی از "علی" های آمده در قرآن همان حضرت علی میباشد که بهضی ها آن را "رفیع و بلند مرتبه" ترجمه کرده اند.
این مقاله به بیان آیاتی از قرآن می پردازد که گفته شده است در مورد علی یا اهل بیت نازل شده اند.
ترجمهٔ بهرام پور:

[ویکی فقه] علی در قرآن. در حال ویرایش آنچه در پیش رو دارید، منتخبی از آیات قرآن کریم است که جهت زدودن برخی ابهامات موجود پیرامون ولایت حضرت امیرمؤمنان علی(علیه السلام) و فضائل سایر اهل بیت(علیهم السلام) جمع آوری شده است. در این نوشتار سعی کرده ایم با توضیحی کوتاه و ضروری و نیز ذکر برخی منابع شیعه و اهل سنت، به دیدگاه برخی از آنان در زمینه آیات ذکر شده اشاره ای نیز داشته باشیم.
مسئله «امامت» در مکتب تشیع، یکی از اصول دین به شمار می رود و وجود آن را جهت حفظ و نظارت بر اجرای قانون الهی لازم می شمارد. علم وسیع و گسترده، عصمت و مصونیت از گناه و خطا، از شرائط ویژه امام(علیه السلام) است و مسلماً شناسایی چنین فردی جز از راه وحی ممکن نیست؛ لذا شیعه معتقد است که «امامت» یک منصب الهی است و نصب آن بایستی از طرف خداوند متعال صورت پذیرد و لذا برای شیعیان مسئله امامت به عنوان یک اصل بنیادین دینی (و نه فرعی) به شمار می رود.

اختلاف بین شیعه و اهل سنت
از نقاط مهم اختلاف بین شیعه و اهل سنت نیز همین مسئله است؛ چرا که شیعه معتقد است منصب امامت، از طرف خداوند به افراد ذی صلاح داده می شود به طوری که امیرمؤمنان(علیه السلام) و یازده فرزندش یکی پس از دیگری، جانشین پیامبر(ص) هستند. ولی به اعتقاد اهل سنت، تعیین امام به مردم واگذار شده و از طریق «همه پرسی» صورت می گیرد.

امامت معصومان در کلام پیامبر(ص)
امامت معصومان(علیهم السلام) به طور مکرر و متعدد از سوی حضرت رسول اکرم(ص) بیان شده است.

← جریان غدیر خم
...