سید مرتضی نجومی

سید مرتضی نجومی (۵ آذر ۱۳۰۷ در کرمانشاه - ۲۵ آبان ۱۳۸۸) از هنرمندان و مفسران قرآن ایرانی بود. وی عضو پیوسته فرهنگستان هنر و چهره ماندگار هنر ایران بود.
گل محمدی، آیت الله نجومی
«بی همتای عالم خوشنویسی». همشهری آن لاین. دریافت شده در ۱۷ آذر ۱۳۸۹.
در آثار به ثبت رسیده از او می توان به مجموعه عکسی از آثار خطی او، چند رساله ارزشمند با عناوینی چون: «رساله بعد معنوی هنر خط، رساله التصویر و التمثیل، رساله الغناء، رساله النجاسه الخمر، تفسیر سوره مؤمن و رساله ای در تعظیم شعائر اسلامی» اشاره کرد.
او از برترین های هنر خوشنویسی جهان بود و نزد خطاطان بزرگی همچون هاشم بغدادی به تمرین و ممارست پرداخت تا در انواع خطوط اسلامی خطاطی چیره دست شد. او همچنین در تذهیب و تشعیر و تجلید و گل و بوته سازی آثار جاودانه ای پدیدآورد. وی به عنوان یکی از چهره های ماندگار ایران در عالم هنر، مورد تقدیر قرار گرفت.
در ۵ آذر ۱۳۰۷ در محله برزه دماغ در کرمانشاه زاده شد و تحصیل علوم حوزوی را نخست نزد پدرش و دیگر اساتید کرمانشاه آغاز کردند و با تأسیس حوزه علمیه کرمانشاه در مسجد حاج شهبازخان نزد اساتیدی چون آقا میرزا ابراهیم پورمعتمد، سیدمحمود معصومی لاری و حسن حاج آخوند تحصیلات دینی را ادامه داد. او در سال ۱۳۲۹ خورشیدی (۱۳۶۹ قمری) به شهر نجف رفت و در مدارس سیدمحمد کاظم یزدی، مدرسه آیت الله آخوند خراسانی، مدرسه «حاج میرزا حسین حاج میرزا خلیل» و مدرسه آخوند به تحصیل دروس حوزوی پرداخت و به درجه اجتهاد رسید. در سال ۱۳۴۹ در پی اخراج ایرانیان مقیم عراق توسط ارتش بعث، نجومی به کرمانشاه مراجعت و از آن پس عمر در کرمانشاه اقامت گزید و فعالیت های هنری خود را پی گرفت تا جایی که یکی از چهره های پرنفوذ معنوی شهر به شمار می رفت. او صبح روز ۲۵ آبان ۱۳۸۸، در سن ۸۱ سالگی در شهر کرمانشاه درگذشت.

[ویکی فقه] در روز ۲۶ بهمن ۱۳۰۷ش در خاندان نجومی کودکی به دنیا آمد که پدر به سبب علاقه به شیخ مرتضی علم الهدی او را «مرتضی» نامید. خاندان نجومی از خاندانهای معروف کرمانشاه در دو قرن گذشته است. نسب آیت الله نجومی، دست کم، با هجده واسطه به امام سجاد و امام حسین علیه السلام می رسد. او پس از سالها کوشش و استمداد از معصومان علیه السّلام به ویژه امیر مؤمنان علی علیه السّلام ، به درجات عالی علم و تقوا رسید.
خاندان نجومی از خاندانهای معروف کرمانشاه در دو قرن گذشته است. این خاندان در کوفه ، مشهد رضوی، سمنان و کربلا می زیستند. و نزدیک به ۲۳۰ سال پیش (حدود ۱۲۰۰ ق) از کربلا به کرمانشاه رفتند و برای اعتلای دین و مکتب تشیع کوشیدند. از میان آنان می توان به عالمانی مانند سید عبدالرزاق حسینی سمنانی ، سید محمدرضا حسینی، میرزا اسماعیل نجومی، آقا میرزا رضا منجم باشی، سید محمد سیف السادات و سید محمد صالح سیف السادات اشاره نمود.