کلمه جو
صفحه اصلی

میرزا مسیح مجتهد

دانشنامه عمومی

میرزا مسیح استرآبادی معروف به به میرزا مسیح مجتهد (۱۱۹۴ ق تهران) از علمای بنام قرن سیزدهم است. وی فرزند محمد سعید و نسب او از استرآباد است. میرزا مسیح مجتهد تهرانی یکی از فقها و مراجع مکتب تهران و قم بود که در جریان قیام مردم تهران علیه روس ها، رهبری مردم را به عهده داشت.
میرزای قمی
وی در سال ۱۱۹۳ هق در شهر استرآباد یا گرگان قعلی متولد شد. پدرش قاضی سعید نامی بوده است. دوران کودگی وی مصادف با هرج و مرج و ناامنی در سرتاسر ایران بوده است. در این شرایط پدراش قاضی سعید سعی می کند تا فرزنداش را در محیطی با تکیه بر آداب و باورهای دینی و فرهنگ اهل بیت پرورش دهد. میرزا مسیح پس از تحصیل نزد پدرش، برای ادامه تحصیلات اش راهی قم می شود. او در قم نزد میرزای قمی تلمذ می کند و استفاده های فراوان می برد. او در آثار خوداش از میرزای قمی با القابی همچون «شیخنا» یاد کرده است.
وی پس از تحصیلات مقدماتی برای ادامه تحصیل عازم عتبات شد و پس از تکمیل و رسیدن به درجه اجتهاد به تهران بازگشت.
میرزا مسیح به سبب فتوای معروفی که به فتوای گریبایدوف معروف است رهبری مردم علیه شورش بر سفارت روس را بر عهده گرفت و همین امر باعث تبعید وی شد. وی در مقابل بیگانگان به مردم هشدار می داده که باید از ارزش های دینی و مذهبی دفاع کنند چرا که این ارزش ها سد محکمی در برابر غارت منابع و بهره برداری سیاسی از این سرزمین است. در رجب ۱۲۴۳ قمری پاسکویچ ژنرال فاتح جنگ های دوم ایران و روس خواهر زاده خود الکساندر گریبایدوف را که عضو لژهای فراماسونری بود به عنوان سفیر روسیه به ایران فرستاد.مطابق مفاد عهدنامه ترکمانچای گریبایدوف مأموریت داشت مردان و زنان گرجی را که بعد از دو جنگ ایران و روس اسیر شده بودند و ساکن ایران شده بوند را در صورت تمایل خودشان به روسیه بازگرداند.مأموران گریبایدوف با این بهانه و بدون اجازه افراد؛ به شناسایی ارمنی ها و گرجی های مقیم تهران و به ویژه زنان برآمدند و آن ها را با وجود اینکه به عقد مسلمانان درآمده بودند و دارای چندین فرزند بودند؛ به سفارت روسیه می بردند. و آنان را مجبور به ترک اسلام می کردند.ورود بی اجازه مأموران وی به منازل مردم به بهانه یافتن زنانی که سابقاً در مناطق جدا شده از ایران زندگی می کردند؛ خشم مردم را برانگیخت.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] در سال ۱۱۹۳ ق. قاضی سعید استرآبادی فرزند ملاّ آقابابا صاحب فرزندی شد که وی را «مسیح» نام نهاد. مسیح نوباوه در خانه ای دیده به جهان گشودکه نهر جوشان دانش و تقوا در آن جاری و سایه همت و تلاشی خستگی ناپذیر در پی گسترش اندیشه های اسلامی بر آن حاکم بود. وی تحت عنایت ویژه پدری فاضل وتربیت مادری مؤمن و پاک سرشت، نشو و نما یافت و از اوان کودکی با نغمه توحید آشنا شد.
از هفت سالگی تمرینهای دینی و آموزش حکمت برای این فرزند صالح در نظر گرفته و در همین دوران به خواندن نماز فرا خوانده شد تا این فریضه دینی بنیانهای عقیدتی را در روان وی سامان دهد. برنامه های تربیتی که به هنگام پرورش وی دنبال می شد موجب گردید که مسیح نوجوان اندیشه خویش را در چشمه ارزشها شستشو دهد و از نور معنویت بهره مند شود. وی که از همان دوران کودکی بر اثر این شیوه تربیتی به مکارم و فضایل علاقه مند شده بود پس از آنکه از محضر پدر فاضل و وارسته خویش خوشه هایی از خرمن دانش برچید با ارشاد پدر به مدرسه علوم دینی زادگاهش استرآباد پا نهاد و مقدمات دروس حوزوی را با شوق زیاد و استعداد شگفت آموخت. پس از آن بار سفر بست و برای تکمیل آموخته هایش خانواده را به قصد قم ترک نمود و در جوار بارگار مقدس حضرت فاطمه معصومه ـ سلام الله علیها ـ رحل اقامت افکند.حوزه درسی فقیه نامدار و دانشور پرآوازه جهان تشیع، میرزای قمی بسان چشمه ای جوشان این تشنه معرفت را به سوی خویش جذب کرد و میرزا مسیح در طول سالهای اقامت خویش در قم از این استوانه فقاهت در رشته های فقه، اصول، حدیث، درایه و رجال بهره برد و در اندک مدتی جزو شاگردان برجسته میرزای قمی قلمداد گردید. میرزا مسیح به استفاضه از دانش استادش اشاره کرده، در آثار خود از او به عنوان «استادما» و القابی نظیر آن یاد می کند. یاد شده پس ازپی گرفتن تحصیل در فقه تا مرز اجتهاد، تهران را به عنوان محل سکونت خویش برگزید و به «مجتهد تهرانی» اشتهار یافت. (توضیح آنکه از سایر اساتید میرزا مسیح اطلاعی در دست نیست.)
شاگردان
میرزا مسیح در تهران علاوه بر آنکه در مقام مرجع تقلید و مجتهد ی پرآوازه به امور شرعی و اجتماعی مردم مشغول بود از پرورش شاگردان غافل نبود و حوزه درسش پررونق بوده است. با اینهمه از زندگی شاگردانی که در تهران محضر این فقیه وارسته را درک کرده اند اطلاعی نداریم و متأسفانه شرح حال نگاران در این مورد نوشته ای که بتوان به آن استناد نمود، نیاورده اند. لیکن در حوزه درسی که با تلاش او در جوار بارگاه هشتمین فروغ امامت حضرت علی بن موسی الرضا ـ علیه السّلام ـ تشکیل شد افرادی حضور داشتند کهعبارتند از:۱. حاج میرزا نصر الله مشهدی (تربتی) (متوفی ۱۲۹۸ ق.)۲. حاج میرزا احمد ساوجی (متوفی ۱۳۰۵ ق.)۳. مولانا عبدالرحمن شیخ الاسلام (متوفی ۱۲۹۰ ق.) ی
علمای هم عصر
از افتخارات بزرگی که نصیب میرزا مسیح مجتهد شد، این بود که به رغم اختلافات و فشار ناشی از سلطنت سلسله قاجار و دخالت بیگانگان در امور کشور و نیز اوضاع پریشان و آشفته آن روز، با شخصیتها و دانشوران نامداری معاصر بود که هر یک پرتو افشان محافل علمی بوده اند. سید محمد باقر شفتی بید آبادی عالم فقیه و جامع علوم نقلی و علوم عقلی، عالم ربانی شیخ ابراهیم کرباسی و سید صدرالدین عاملی از جمله معاصران میرزا مسیح اند. سید صدرالدین عاملی یاد شده در سالی که میرزا مسیح رحلت کرد (سال ۱۲۶۳) دار فانی را وداع گفت و در همان حجره ای دفن گردید که میرزا مسیح در آنجا به خاک سپرده شده است.
آثار
...


کلمات دیگر: